Cupping
prof. dr. M.J. Paul | 8 reacties | 09-09-2013| 16:20
Vraag
Beste dr. Paul. Mijn vriendin en ik willen over een week een massage krijgen van een Chinese vrouw die bij ons in de buurt woont. Het ziet er op haar site heel normaal uit, maar nu zag ik alleen wel een foto van cupping en zag dat dat eventueel mogelijk is als je dat wilt. Nu vraag ik me af wat precies alternatieve geneeswijzen zijn, want cupping is dat volgens mij. Ook vraag ik me af of cupping occult en gevaarlijk is? Kun je je zo openstellen voor demonen? Niet dat wij cupping willen, maar ik vraag me af of wij dan wel bij deze vrouw ons kunnen laten masseren. Of is handenoplegging totaal anders dan dat iemand je met haar handen masseert?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Waarom willen jullie een dergelijke massage? Wat is het doel ervan? Je gaat er toch niet zomaar heen? Bij de Chinese vrouw zal een behandeling verbonden zijn met haar opvattingen over geneeswijzen.
Cupping is een alternatieve geneeswijze waarbij een vacuüm boven de huid van een patiënt gemaakt wordt. In de traditionele Chinese geneeskunde worden kopjes (bijv. van bamboe of glas) op de huid van de patiënt geplaatst en daarna vacuüm gezogen. De kopjes zuigen zich daardoor vast aan de huid. Men denkt daardoor slechte lichaamsstoffen te kunnen verwijderen. Na de behandeling zijn blauwe plekken zichtbaar op de plaatsen waar de kopjes hebben gestaan.
Met de kopjes is niets mis, maar iemand die dergelijke behandelingen geeft, heeft daarvoor eigen redenen. Als je het wenselijk vindt om naar deze mevrouw te gaan (waarom eigenlijk?), kun je het beste naar haar visie vragen, vooral over de Chinese geneeskunde. De overdracht van occulte belasting heeft vaak meer met personen te maken dan met materialen.
Kijk hier voor meer informatie over Chinese geneeswijzen (ook iets over cupping).
Officiële handoplegging is inderdaad iets anders dan met de handen masseren. In de Bijbel wordt handoplegging o.a. gebruikt bij bevestiging in een ambt en voor genezing van zieken.
Prof. dr. M. J. Paul
Dit artikel is beantwoord door
prof. dr. M.J. Paul
- Geboortedatum:13-03-1955
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Oegstgeest
- Status:Actief
Bijzonderheden:
-Eindredacteur Studiebijbel OT
-Senior docent Oude Testament (CHE)
-Deeltijd hoogleraar OT te Leuven (B)
-Directeur-bestuurder THGB
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ze stellen misstanden aan de kaak en ontmaskeren charlatans.
Zo ook wederom, in dit geval "cupping". Er is enkel bewijs.
M.i. zit het op het niveau van "aderlaten".
De zieke kwetsbare patiënt bedriegen en vaak, daar veel geld voor vragen.
Het is onbegrijpelijk dat de overheid niet ingrijpt.
Er bestaat namelijk een wettelijk verbod op flessentrekkerij.
Massage van pijnlijke spieren is ook een behandeling, waarvan niet is bewezen dat het werkt, toch wordt het breed toegepast en volgens mij niet onterecht. Datzelfde geldt voor het zogenaamde bottenkraken.
Het idee achter de stichting tegen de kwakzalverij is goed, maar ze gooit het kind met het badwater weg. Beter dan haar tijd, energie en geld te steken in afkraken en vernietigen, zou zij dat beter kunnen investeren in het stimuleren van goed wetenschappelijk onderzoek naar deze methoden. Afwijzing van de niet/werkende methoden komt dan vanzelf wel.
De vereniging heeft zelf geen geld voor wetenschappelijk onderzoek.
Uw laatste twee stellingen zijn onjuist.
Waarom zou de vereniging alle "kul claims" moeten onderzoeken?
Tal van alternatieve geneeswijzen zijn al vele malen onderzocht.
Voorbeelden zijn homeopathie en acupunctuur. De werking is nihil of in het gunstigste geval verwaarloosbaar.
Toch mogen de verkopers van deze Haarlemmerolie gewoon doorgaan met hun toverknol praktijken.
Bewijs ?
Homeopathie wordt door wetenschappelijke instituten niet als werkzame geneeswijze erkend. Wetenschappelijk wordt de werking van een behandeling pas erkend als het effect niet te verklaren valt door andere (zoals psychologische) effecten dan de behandeling. Hoewel homeopathie, op acupunctuur na, van alle "complementaire behandelvormen" het meeste aantal gepubliceerd wetenschappelijk onderzoeken kent,[n.l. 42] blijkt uit onafhankelijke onderzoeken dat de werking van homeopathie niet groter is dan dat van placebo's.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) onderschreef in 2009 dat er geen hard bewijs is.
Deze keer ben ik het niet helemaal met je eens. De Vereniging tegen Kwakzalverij neemt wetenschappelijk bewezen (evidence based) behandelwijzen als uitgangspunt, en veroordeelt behandelingen die niet op die wijze onderbouwd zijn.
Het Evidence based Medicine-denken wordt van harte gesteund door de farmaceutische industrie. Waarom?
Het kost een boel geld om een wetenschappelijk onderzoek te laten doen (experimenteel design, onderzoeks- versus controlegroep, een enorme administratieve molen, etc.). Dat geld kan veel makkelijker bijeengelegd worden door een farmaceutisch bedrijf dan, zeg, een zelfstandig psychiater.
Bij verschijnselen zoals ADHD is het dus veel makkelijker om het effect van een medicijn te onderzoeken dan zoiets tijds- en arbeidsintensiefs als gedragstherapie. Ook als de uitkomst van een farmaceutisch onderzoek is dat het effect 'gering' is, of 'dat er nader onderzoek nodig is om de precieze werking vast te stellen'- dat maakt voor de behandelaar van een individueel patiënt toch uit.
Gevolg: als de arts in zijn spreekkamer een patiënt met dergelijke klachten voor zich krijgt en nadenkt over mogelijke behandelingsopties, denkt-ie: "Tja, weliswaar weten we niet zo veel over pillen voor ADHD, maar er is in ieder geval onderzoek naar gedaan. Dus laten we daar maar mee beginnen." In plaats van een behandeling waar de patiënt zelf actief bij betrokken wordt. En DAT speelt de farmaceutische industrie precies in de kaart!
Waarom dit hele verhaal? Om te laten zien dat de Vereniging tegen Kwakzalverij ook duidelijk een financiële agenda heeft. En met alles wat naar religie riekt, wordt overigens korte metten gemaakt. Zie volgend citaat over 'geloof in wonderen', afkomstig van hun site:
"Wonderbaarlijk genoeg zijn er na Galton nog diverse pogingen gedaan om de werkzaamheid van bidden voor anderen (intercessory prayer) in geval van ziekte wetenschappelijk te onderzoeken. De logica van zo'n onderzoek is natuurlijk dubieus. In sommige opvattingen is het bovennatuurlijke wezen tot wie de gebeden zich richten zelf voor de volle honderd percent verantwoordelijk voor de ziekte waar het om gaat, en is het onduidelijk waarom dat zich wat zou aantrekken van verzoeken van derden. Bij de een-op-eenpraktijken van gebedsgenezers speelt de gedachte mee dat ziekte een straf voor zonde is, wat op zich al dubieus is gezien het aantal schurken dat in blakende gezondheid verkeert. In deze opvatting is genezing een onderdeel van bekering."
Ook het occulte is geniepig aanwezig.
Ik zag er trouwens ook nog wel humor in, zou ze een ontstopper gebruiken dat is veel effectiever.
Maar nu serieu,s kijk uit en gebruik je verstand en leg het voor de Heere neer.
Het kost een boel geld om een wetenschappelijk onderzoek te laten doen
Geen van de in ons land in omloop zijnde alternatieve middelen heeft aan de toelatingseisen kunnen voldoen. Ze zijn dan ook niet officieel geregistreerd als geneesmiddel. Als de fabrikanten kans hadden gezien dat wel voor elkaar te krijgen, dan zouden zij dat natuurlijk onmiddellijk hebben gedaan, maar zij beseffen doorgaans terdege dat zij kansloos zijn. Financieel zou het geen enkel probleem zijn. Er gaan miljoenen om in deze business. Die constatering heeft er intussen niet toe geleid dat de burger zich beperkt tot de geregistreerde middelen. Talrijk zijn de mensen, die - meestal eigener beweging - alternatieve of aanvullende middelen gebruiken, soms ook worden ze voorgeschreven door alternatieve genezers. De omzet in deze middelen is aanzienlijk en ze worden deels uit eigen zak betaald, deels wordt het gebruik vergoed vanuit de zgn. aanvullende zorgverzekeringen. Ze worden veelal aangeschaft in drogisterijen, soms bij de apotheek, terwijl de middelen in toenemende mate ook via internet worden besteld. De middelen, ook diegene die in ons land verboden zijn, worden soms ook per post vanuit het buitenland besteld, waarbij de grenscontrole natuurlijk faalt. Een bekend voorbeeld van deze laatste categorie zijn de zogenaamd antroposofische middelen, die in ons land geen medische claim meer mogen voeren en niet meer mogen worden ingespoten.