Gereformeerde Gemeente (in Nederland)
Redactie Refoweb | 8 reacties | 04-09-2013| 09:14
Vraag
Ik heb weleens begrepen dat de Gereformeerde Gemeente in Nederland zich ziet als een voortzetting van de Gereformeerde Gemeente voor 1953. Oftewel, de huidige Gereformeerde Gemeenten (in Nederland en Noord Amerika) zou dus een afscheiding zijn van de toenmalige Gereformeerde Gemeenten. Klopt dit en als dit klopt, dan is dat toch zeer merkwaardig. Daar juist de mensen die tegen het aanbod van genade waren, weggelopen zijn van de Generale Synode in 1953? In ieder geval vind ik het getuigen van kortzichtigheid als je denkt een voortzetting te zijn van een kerk, terwijl je wegloopt van een kerkelijke vergadering. Dan heb je daarmee te kennen gegeven, uit te zijn gegaan van dat kerkverband. Op internet kwam ik overigens een boekje tegen van F. Mallan en L.M.P. Scholten "Uit ons uitgegaan", opnieuw een merkwaardige titel, omdat juist de Ger. Gem. in Ned. een afscheiding is van de huidige Gereformeerde Gemeente. Enfin, graag zou ik wat meer willen weten hierover.
Antwoord
Zie ons dossier 'verschillen tussen kerken'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De meeste Gereformeerde afgescheiden kerken (niet alleen de GGiN) denken dat hun kerk de voortzetting is van de “oorspronkelijke” protestante kerk en de ene en ware openbaring van het lichaam van Christus in Nederland.
Men beroept zich op de Nederlandse geloofsbelijdenis ;
Artikel 27. Van de algemene Christelijke Kerk. Wij geloven en belijden een enige katholieke of algemene Kerk.
Artikel 28. Dat een iegelijk schuldig is zich bij de Kerk te voegen. Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is,
Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk. Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden, welke de ware Kerk zij;
Gelukkig is er de laatste jaren een ontwikkeling gaande, met name onder de jongeren, die meer vraagtekens dan uitroeptekens plaatst bij dit vermeende alleenrecht op “de Waarheid”.
Ik weet wel, er is soms de neiging om bij dit laatste uit te komen, maar dat is bepaald niet noodzakelijk, en evenmin algemeen in reformatorisch Nederland (ook onder de ouderen niet).
Zelfs binnen de G.K.V. heeft deze gedachte lang standgehouden.
ds. Johannes Hoorn uit Grootegast heeft in 1982 deze mening zwart op wit had gezet.
In moest een synode (1985 Heemse) aan te pas komen om deze stelling te ontkrachten.
Na deze uitspraak is het besef binnen de GKV dat de eigen kerk niet de "ene ware" is, toegenomen.
Gelukkig ligt het niet zo scherp als vroeger. Zelf vind ik het beste kerkelijke standpunt: 'k ben een vriend, ''k ben een metgezel van allen die Uw Naam ootmoedig vrezen. (ps. 119:32ber)
2. Je somt een heleboel op wat je allemaal al vindt; ben je niet een beetje aan het vragen naar de bekende weg? Dat was mijn gevoel althans.
3. Tip: verdiep je niet te veel in allerlei kerkelijke ruzies en zaken. Maar lees andere goede boeken bijv. van Smijtegelt, Calvijn, ds. F. Bakker, Wulfert Floor, Thomas Boston, W. a. Brakel etc. Een ding is immers nodig!
Je noemt "goede boeken", maar wie bepaald of een boek goed is?
Ik neem aan dat de heer Mallan zijn eigen boek ook goed vond... ;-)
En afgezien daarvan, in je opsomming mis ik het beste boek, de Bijbel...
Inderdaad zou je een hele discussie over goede en minder goede boeken kunnen starten. Het is dus ten dele subjectief.
Ik raadde meer de negatief-polemische boeken af, waar echt een ander afgekraakt wordt (Wanneer er wel een wezenlijk verschil is mag er natuurlijk wel op gewezen worden, maar dan wel op een goede toon).
Verder geeft 'Uit ons uitgegaan' geen goed beeld van wat de meeste GGN'ers nu vinden. Ik zelf zou het, het beste vinden als het ook officeel van tafel zou verdwijnen.
Er zijn gelukkig heel veel bronnen uit het verleden die we gezamelijk delen. Die boeken raadde ik aan om te lezen.
Overigens zijn veel preken van ds. Mallan echt lezenswaardig. Dan gaat het niet over kerkelijke strijd, maar over 'de vreze des Heeren'.
Ik neem aan dat de Bijbel buiten elke discussie staat ;) en voor ons allen als richtsnoer geldt. Het was de vanzelfsprekendheid waardoor ik hem niet noemde.