Stewardess
Ds. J. Westerink | 14 reacties | 02-09-2013| 15:41
Vraag
Aan een Christelijk Gereformeerde dominee. Vorig jaar ben ik tijdens een preek in onze Christelijke Gereformeerde Kerk tot het besluit gekomen om mijn leven radicaal om te gooien. Het oude en wilde leven kon niet meer langer. Ik was in die tijd net begonnen met een nieuwe opleiding voor stewardess. Tijdens een gesprek met mijn wijkpredikant kwam deze opleiding ter sprake. Hieruit kwam voort dat ik geen belijdenis van mijn geloof zou mogen afleggen vanwege mijn opleiding en beroepskeuze. Dit heeft voor mij een nare bijsmaak. Ondanks dat mijn leven radicaal is omgekeerd, en ik ervan overtuigd ben dat God in mijn leven aan het werk is, zou ik dus geen belijdenis mogen doen. Ik weet dat er in de Tien Geboden staat dat de zevende dag de rustdag is, maar in deze tijd zijn bijna alle beroepen ook op zondag. Beroepen als zorg of beveiliging zijn nodig, dus mensen die dit beroep uitoefenen mogen belijdenis doen wanneer ze hier aan toe zijn. Dit houdt dus in dat ook de beveiligers op Schiphol gewoon belijdenis mogen doen. Waarom mogen de andere medewerkers/steward(essen) dan geen belijdenis doen? Hoe staat u hier tegenover?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste stewardess (i.o.?),
Als ik jouw schrijven goed begrijp, heeft jouw leven als vrucht van een preek een hele wending gekregen. Je schrijft dat je die preek hoorde in "onze" CGK. Daaruit leid ik af dat je CG was en ook nu nog bent. Ik begrijp er ook uit, dat er in jouw leven veel ten goede veranderd is.Je begreep dat je met je oude manier van leven niet voor God kon bestaan en je hebt het roer omgegooid. Je hebt, naar ik aanneem, je zonden beleden en de Heere gevraagd: "Wat wilt U dat ik doen zal?" Dat is genade en met jou ben ik blij met die genade.
In het verlengde daarvan ontstond je verlangen om belijdenis te doen, maar toen stuitte je op wat je dominee zei over je opleiding. Dat brengt je in verwarring, maakt je verdrietig en misschien ook wel boos. Er is immers zoveel ten goede veranderd. Moet dit nog een sta-in-de-weg zijn? Er zijn immers allerlei mensen die op zondag werken!
Je vraag is niet met één zin te beantwoorden. Er is ook niet altijd hetzelfde antwoord gegeven in de geschiedenis van onze kerken. Wanneer je in oude uitgaven van de kerkorde kijkt, ontdek je dat in het begin van de vorige eeuw de vraag was of melkrijders, die op zondag hun werk deden, wel belijdenis mochten doen en avondmaal mochten vieren. Dat is zo maar één voorbeeld, maar er zouden er meer te noemen zijn.
Toen ik zelf belijdenis deed in 1958, behoorde tot onze groep ook een politieagent. Een ouderling wees er toen op dat iemand met zo'n baan een aantal jaren daarvoor geen belijdenis had kunnen doen. In mijn eerste gemeente was iemand hulpmachinist bij de waterleiding en een ander was vuurtorenwachter. Ze waren allebei belijdend lid; de één was zelfs ouderling. Maar er waren mensen die daar moeite mee hadden in verband met het vierde gebod.
De kwestie die altijd speelde was: is hier sprake van noodzakelijk zondagswerk of niet-noodzakelijk zondagswerk. In de Urker vissersgemeenschap is het een goede regel: wanneer je met je schip te ver weg bent om zondag thuis te komen, dan haal je de netten binnen voordat het zaterdagnacht 12 uur is en dan laat je je schip drijven tot zondagnacht 12 uur. Daarna worden de netten weer onder water gevierd. In die tussentijd kun je rusten, een preek en een goed boek lezen. Waarom doe je dat? Om te rusten van jouw werken en de Heere door Zijn Geest in je te laten werken (Zondag 38 van de Catechismus). Dat is het doel van de zondag. Die dag hebben wij dan ook hard nodig.
De vraag die jij moet beantwoorden is: is het werk van een stewardess noodzakelijk? Of is het in principe mogelijk de hele luchtvloot op zondag aan de grond te houden, zoals de El-Al naar ik meen op zaterdag, de Joodse sabbat doet?
Een volgende vraag is: wat vraagt de Heere van je? Je wilt Hem dienen, begrijp ik uit je mail. Gesteld dat Hij van je vraagt een keuze te maken tussen Hem en je opleiding -je merkt dat ik het voorzichtig vraag- heb jij het er dan voor over om in een andere richting te gaan zoeken naar een taak in je leven. Mag de Heere dit offer van je vragen?
Denk er eens rustig en biddend over na. Graag ben ik bereid om met jou verder te denken. Intussen wens ik je veel licht en wijsheid.
Ds. J. Westerink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. Westerink
- Geboortedatum:25-08-1939
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk (Maranatha)
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
- Waarom moeten er 'regels' gesteld worden bij belijdenis, als het toch geen Bijbelse instelling is? Het doen van belijdenis is in deze vorm geen Bijbelse instelling, maar het is wel duidelijk dat er een vorm van belijdenis in de Bijbel is; let op Mk. 16:16, Hand. 8:37 en Rom. 10:9. Wat is dan duidelijk? Bij de toelating tot de sacramenten behoort een bepaalde belijdenisdaad. Dát is nu een belangrijk doel van de kerkelijke belijdenis: toelating vragen tot de sacramenten. En wie mogen aan de sacramenten deelnemen: degenen die in leer en leven blijk geven van geloof en bekering. En wanneer is dat het geval? Onder andere wanneer het leven gericht wordt naar Gods geboden. Daar hoort ook het vierde gebod bij.
- Hoort het niet-vliegen op zondag bij het onderhouden van het vierde gebod? Dat brengt bij de vraag (die ds. Westerink in feite ook stelt): is het noodzakelijk dat er op zondag gevlogen wordt? Zoals onze economie in elkaar steekt uiteraard wel; want er moeten 's maandags weer verse sperzieboontjes uit Egypte en verse rozen uit Kenia (etc. etc.) zijn. Maar in feite moeten we zeggen: hier wordt de zondag opgeofferd aan de god van de economie. Ik meen dat dit wel duidelijke lijnen geeft over de vraag: 'is vliegen op zondag noodzakelijk?' En dus ook over de vraag: 'doet een stewardess noodzakelijke arbeid?'
Het is overigens ook wel typsich Nederlands om daarvan zo'n punt te maken. In vele andere landen is het volkomen geaccepteerd om bv na de kerkdienst te gaan lunchen met zijn allen, ook onder Christenen van een gereformeerde signatuur. Maw volg je de wet naar de (dode) letter, of naar de (levende) geest?
Ik zou werkelijk niet weten waarom je niet je opleiding tot stewardess zou kunnen afmaken. Naast de rustdag zijn er nog 6 dagen over, en uiteraard is het qua planning iets lastiger om een dag uit te sluiten: dat hoeft volgens mij geen enkel bezwaar te zijn!
Ik vlieg zelf regelmatig zakelijk binnen Europa, en dat doe ik altijd doordeweeks. Volgens mij is het in zekere zin bij lijnvluchten niet anders dan bij de spoorwegen, namelijk dat er doordeweeks veel meer verkeer is dan in het weekend. Vaak zie je dat de crew gewoon aan boord blijft voor de terugvlucht. Ik stel me voor dat je op zo'n manier helemaal niet persé op dagen hoeft te werken dat je dat niet wilt.
Voor langere afstanden is het allemaal wel wat lastiger, maar volgens mij zeker niet onmogelijk. Vandaar dat ik het standpunt van de wijkpredikant op basis van de vraagstelling helemaal niet begrijp..
@griesmeel:
- De reformatoren waren gemiddeld genomen wel iets gemakkelijker dan de nazaten van de Nadere Reformatoren. Echter (1) dat is iets anders dan dat ze alles maar goed vonden op deze dag en (2) de Nadere Reformatie is er niet voor niets gekomen; daar waar de reformatie veel invloed gehad heeft op de theologie en het kerkelijk leven, verlangde de Nadere Reformatie dat dit zijn doorwerking verder zou hebben op het maatschappelijk leven.
- Natuurlijk zijn er andere christenen die anders denken (overigens: niet álle christenen in het buitenland vinden het prima om op zondag buitenshuis te eten). Alleen: het zij te hopen dat wij hun beste gewoonten overnemen, en zij de onze. Het zou toch wel erg spijtig zijn, als zij onze slechte gewoonten gaan overnemen, en wij de hunne...
- Jij vindt het vreemd dat christenen zich wel wensen te houden aan de inhoud van oudtestamentische rustdag en niet aan het tijdstip er van. Echter:
* Het zou nog veel vreemder zijn om je wel te houden aan 9 van de Tien Geboden, maar niet aan het vierde. Waaraan ontlenen wij het recht om er 1 tussenuit te halen?
* Als je de tekst van het vierde gebod goed leest, dan is de inhoud van de rustdag ook het centrale element (en niet het tijdstip): 'Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt.' Dát is de kern van het verhaal. En het tijdstip? 1 van de 7 dagen, dat is ook vrij duidelijk vanuit de tekst. Maar dat dat per se de zevende moet zijn (dus de zaterdag), dat staat er zo niet. (Overigens: in alle moderne agenda's is de zondag de zevende dag...).
* Neem het praktisch: in onze maatschappij is de zondag nog enigszins een rustdag; met de zaterdag gaat je dat niet meer lukken. Dus wil je zorgen dat er nog een rustdag overblijft, dan is al het meest inhoudsloze wat je kunt doen: overstappen naar de zaterdag (dat ligt uiteraard anders als je in Israel woont).
Nu je volwassen bent zou je zeggen het te weten, blijkbaar is dat niet zo, het lijkt net of we nog meer de grenzen daar van opzoeken en vaak zit je er al over heen.
We maken het er ons heel moeilijk mee, en dat is niet nodig.
De vraag kunnen we ons zelf stellen , wat willen we nu eigenlijk, de HEERE aan zijn eer laten komen of zelf ook nog wat te zeggen hebben.
Als je de HEERE werkelijk lief hebt en wederom geboren in CHRISTUS bent is deze vraag te beantwoorden voor jezelf.
Dan vraag je niet meer wat je wel allemaal wel zal mogen, maar dan wil je alles niet meer, dan leef je dicht bij Hem en HIJ zal dan je weg wijzen.
ER is niet mee gezegd dat je dan GODS dag met de armen over elkaar moet gaan zitten.
De HEERE moet wassen en wij moeten minder worden, we moeten van onze troon af.
De HEERE heeft niet voor niets een dag apart gezet en als je daar anders over denkt doe je HEM tekort.
We hebben een vrije wil gekregen de HEERE dringt ons niets op.
We zijn vrij om voor HEM te kiezen als je dat dan doet heeft dat wel consuqenties (dat HIJ jou dan mag vormen naar het beeld van CHRISTUS.
Als er 8 dagen in de week zaten dan namen we ook 8 dagen het is nooit genoeg lijkt het bij ons.
De HEERE heeft het over 6 dagen, willen we het dan beter weten dan de HEERE.?
Als we ons over geven aan de HEERE wil HIJ ons helemaal.
Vragenstelster wat mag de HEERE wel in jou werken en wat wil je voor jezelf houden?.
vriendelijke groet,
Misschien is dit iets voor vraagsteller? Kan ze ook aan vragen hoe zij met de zondagsrust omgaan.
Enfin, in het ergste geval heeft elk beetje vliegveld wel een aparte gebedsruimte waar op zondag ongetwijfeld allerlei diensten worden gehouden...
Dan kiezen we de zaterdag of maandag.
Maar we laten mij moeder die in een tehuis 50km verder woont en rolstoelgebonden is, wel op zondag komen om met haar te wandelen of naar de kerk te gaan.
Anders zou ze nooit een kerkdienst bezoeken op zondag, want in het tehuis zijn geen mogelijkheden.
Je laat dan wel een chauffeur op zondag werken en de telefoniste op de centrale (als de taxi weer eens niet komt opdagen of te laat is).
Daarnaast had ik de mogelijkheid om ook op zo'n centrale te werken, maar mag dat wel op zondag? Of onthoudt je dan mensen (zoals mijn moeder die niet in een auto vervoerd kan worden) de mogelijkheid een kerkdienst te bezoeken of familiebezoek? Ik vindt dit zeer moeilijke vragen...
Over de vrije woensdag: het gaat niet om compenseren (dat is wetticisme), maar het gaat er om, dat we als gezin, samenleving en (vooral) kerk een dag hebben voor de Heere. De enige dag die dan geschikt is, is de dag waarop (zo veel als mogelijk) alle gemeenteleden vrij kunnen hebben. Dat gaat je op woensdag niet lukken.
Overigens is er wel degelijk inhoudelijke reden voor het houden van de eerste dag van de week (denk aan Jezus, Die Zijn discipelen in de week na Zijn opstanding niet op woensdag opzocht, niet op de sabbat, maar op de achtste dag, dat is de eerste dag). Maar voor een christelijke gemeente in het land Israel kan ik mij zeer goed voorstellen dat zij niet de zondag maar de zaterdag als rustdag houden.
Je wilt af van de krampachtige houding bij de rustdag. Dan wil ik je vragen: hoe moet je het vierde gebod anders uitleggen dan als 'dan zult gij geen werk doen'? Dat heeft niets met kramp te maken, maar met luisteren. Niet werken dus, waar dat maar enigszins mogelijk is. Zo zegt de Heere het, en daar kan ik moeilijk wat anders van maken.
Consequentie van 'niet werken' is: 'anderen niet voor je laten werken'. Dat is een belangrijke reden dat christenen niet op zondag naar een restaurant willen of met het vliegtuig gaan. Natuurlijk is het ingewikkeld in onze complexe samenleving, dat hebben we hier boven wel kunnen lezen. Maar dat geeft m.i. geen enkele christen het recht om alles maar zo ruim mogelijk te nemen.
In elk geval mogen we onszelf de vraag stellen: hebben we echt wat over voor het dienen van de Heere? Jezus zegt: 'zo iemand achter mij wil komen, die verloochene zichzelf'. Nu, dan kan er bij ons best wat eigenwilligheid van af....
Het is enorm verleidelijk voor me om deze discussie te voeren. Maar ik denk dat het hier de plek niet voor is. Het leidt af van de vraag van dit meisje. En zij heeft er dan dus niks aan. Het spijt me dus dat ik de discussie de verkeerde kant op gestuurd heb. De vraag van het meisje is waarom ze als stewardess geen belijdenis zou mogen doen. En volgens mij is dan de enige vraag die hier gesteld kan/moet worden: Kan jij (vragensteller) als stewardess de Heere dienen? En zo ja, hoe? En de hele invulling van de zondag discussie, hoe boeiend ook, hoort hier dan niet thuis. (Hoewel ik het met een aantal punten uit de eerste helft van je reactie wel eens ben)
