Het Woord weg in Nederland
Ds. A.J. Schalkoort | 3 reacties | 30-08-2013| 13:30
Vraag
Beste dominee Schalkoort. In het gebed zondagmiddag zei u iets over dat wanneer het Woord weg is in Nederland, het dan weg zou blijven. Dat had “een van Gods knechten” gezegd. Omdat u op Refoweb actief bent stel ik de vraag maar zo. Wat zei u precies en hoe bedoelde u dat?
Antwoord
In een brief die Luther schreef aan de kerk in Nederland maakte hij de opmerking dat als het Woord eenmaal weg is uit een land het niet meer terugkomt. Hij noemt o.a. de zeven gemeenten van Klein Azië en Noord Afrika, waar eens het christendom bloeide en nu overheerst wordt door de Islam. Luther vermaand ons om de waarheid te kopen terwijl de markt van Gods genade onder ons is. Als het Woord eenmaal weg is, is het weg. Wij moeten dus vandaag des te meer op het Woord letten en ter harte nemen nu ook in eigen land het hollend achteruit gaat met het christelijk geloof.
Dat bedoelde ik afgelopen zondagmiddag in het gebed. De bede aan de Heere om Zijn woord niet uit ons midden weg te nemen, zoals we verdiend hebben, maar het verlangen dat het kracht mag doen onder jongeren en ouderen. Bedankt voor het stellen van de vraag en ik hoop dat het voor je zo duidelijk is.
Ds. A. J. Schalkoort
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.J. Schalkoort
- Geboortedatum:05-10-1948
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Lunteren
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Volgens mij duurt het nog eeuwen voordat het Woord echt weg zou kunnen zijn, en dan nog hebben we helemaal geen weet van waar het misschien allemaal nog wel is. Mensen deprimeren vind ik God tekort doen, ook al denken we dat Luther in alles gelijk had.
Tijdens het communisme in de Sovjet Unie werden ruim 500.000 geestelijken gearresteerd, 300.000 van hen werden vermoord.
In 1937 waren nog slechts 20 bisschoppen in vrijheid, in 1939 in waren dat er nog maar 12, tegen 163, in 1941 waren nog maar vier bisschoppen op hun post. De overigen waren veroordeeld, vermoord of ondergedoken. De kerk in Rusland verkeerde in een toestand van volkomen desorganisatie. De grote meerderheid van alle kerken was gesloten, vernietigd of voor andere gebruiksdoeleinden bestemd.
Aan het eind van de jaren tachtig kroop de kerk uit de catacomben. De jaren negentig stonden in het teken van de wederopbouw. Overal in Rusland herrezen door de communisten verwoeste kerken uit de as, waaronder de Verlosserskathedraal, die in de jaren dertig op last van Sovjetleider Stalin was opgeblazen als ultiem symbool van het ancien regime. Op feestdagen worden kerkdiensten rechtstreeks uitgezonden op tv, in aanwezigheid van de Russische leiders. Dankzij de inspanningen van patriarch Kirill kreeg de kerk toegang tot scholen en het leger.
De kerk maakt een wederopstanding mee die in de geschiedenis nog niet eerder vertoond is.
Beter dan waar ook is dat te zien op de bouwplaatsen van de nieuwe kerken, die in de buitenwijken van Moskou verrijzen dankzij een ambitieus - door de overheid gesteund - bouwproject, dat beoogt de Russische hoofdstad in korte tijd tweehonderd nieuwe kerkgebouwen te schenken. Waar in West-Europa leegloop steeds meer kerkdeuren doet sluiten, groeit in Rusland de vraag naar nieuwe gebedshuizen.