Voldoen aan alle verplichtingen
F.J. Bijzet | 7 reacties | 26-08-2013| 09:07
Vraag
Op dit moment ben ik getrouwd en we hebben we een dochter van 14 maanden. Zelf heb ik ADD en vraag me af hoe je als gezin alles voor elkaar krijgt. Je huishouden, opknappen van je huis, je werk, je relatie. Vaak heb ik het gevoel dat ik tekort schiet in m'n relatie en dat m'n huis niet goed onderhouden wordt. Hoe kan ik mijn tijd beter indelen en wat is reëel?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je stelt een hele goede vraag, een vraag waar veel mensen mee worstelen. Hoe voldoe ik aan alle verplichtingen? Het is ook niet niks, moeder zijn, echtgenoot zijn, je huishouden doen, een baan hebben, etc. Vooral als kinderen nog klein zijn word je als moeder vaak echt geleefd en ben je meer achter de feiten aan het aanlopen dan dat je het gevoel hebt de feiten te beheersen. Moeder bestaat namelijk ook niet voor niets voor de helft uit “moe”!
Ik denk dat het in deze fase vooral belangrijk is prioriteiten te stellen. Alles goed doen is te veel gevraagd. Maar wat vind jij belangrijk? Ik denk dat je kind, je man en je werk de drie hoofdzaken zijn waar je energie in moet stoppen. De rest moet dan daaromheen gebeuren.
En dan is de vraag “wat is goed genoeg?” Weet je, liever spelen met je kind, tijd doorbrengen met je man en energie hebben voor je baas, dan al je tijd verdoen met huishouden. Dan maar iets minder schoon.
Ik heb de indruk dat je alles goed wilt doen. Dat lukt bijna niemand. En dan moet het “uit de lengte of uit de breedte komen.” Er is een verschil tussen goed genoeg en perfect. En als goed genoeg je gelukkig maakt, dan is dat wat je moet doen. En verder denk ik dat je bij het huishouden ook je man mag inschakelen. In deze drukke tijd red je het niet alleen. En ik ken geen man voor wie het niet ook heel heilzaam is om ook wat in het huishouden te doen. Daar word je als man groot van. Maak hem maar mee verantwoordelijk voor de was, het stofzuigen, etc. Mannen zijn er over het algemeen goed in dat aan hun vrouw over te laten, maar als we gevraagd worden helpen we meestal best mee! En daar worden we nog volwassener van.
Als je het echt heel lastig blijft vinden dan raad ik je aan een professioneel organiser in te schakelen. Dat zijn professionals die hier hee goed in zijn. Mail me als je daar interesse in hebt, want ik ken een hele goede.
Groet,
Ferdinand Bijzet
Dit artikel is beantwoord door
F.J. Bijzet
- Geboortedatum:03-06-1976
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie : Relatietherapeut en opleiderWebsite: www.relatie-herstel.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat helpt is structuur. Bijvoorbeeld de ene dag de grote boodschappen doen, een andere dag de keuken doen, dat soort dingen. Agenda goed bijhouden. Maak ook afspraken met je man of regel hulp met iemand uit je omgeving. Wat soms helpt is als je met een zus of vriendin om en om een dag bij haar en bij jou werkt. Het is gezellig en het schiet lekker op als je samen werkt.
Er zijn cursussen voor ADD, ik ken iemand die via GGZ een cursus heeft gedaan om met ADD om te gaan.
hier een reactie van een andere ADD moeder ;-). ik weet het nog maar een paar maanden overigens. Heb moeite met exact dezelfde dingen die jij schrijft. maar kan ze nu wel relativeren, omdat ik weet dat het door add komt. en daarbij ben ik heel blij met de anderen dingen die ADD ook heeft bij mij: grote creativiteit, leuke ideeen, doorzettingsvermogen, veelzijdigheid, hoog iq (130), goed kunnen inleven in anderen.
ehm, wat mij heeft geholpen wat het huishouden betreft is toch een soort schema. add mensen krijgen vaak het verwijt dat ze geen discipline hebben. dat klopt ook, dat ziet de buitenwereld ook, maar add is een concentratiestoornis. en daarom lukt het niet om het op alle fronten goed te doen. zeker niet als vrouw, moeder, collega en gemeentelid. dat is voor 'gewone vrouwen' al lastig, laat staan voor ons. maar goed, als je het weet van jezelf is het prima.
mijn werkdagen zijn di en do, dus ma reserveer ik voor poetsen (óf boven, óf beneden). woe is voor de strijk en vrijdag is voor overige zaken. zaterdag is voor de was en gezins-dingen.
klinkt strak he? ben er wel flexibel in, maar het helpt me wel, zonder me schuldig te voelen.
tijd voor relatie proberen wij ook te plannen, 1x in de maand een avond samen en op vrijdagavond na het boodschappen doen hebben we ook tijd voor samen.
verder realiseer ik me dat na ons leven we niet zoveel hebben aan een schoon huis en onze kids ook niet direct. dat geeft me mogelijkheid om er wat losser mee om te gaan. het contact met de kids is voor mij het belangrijkste.
hoop dat je hier wat wijzer van wordt. mij hielp dit om wat minder te 'moeten', waardoor add mensen al snel weer zoveel spanning opbouwen en vasthouden. misschien dat voor jouw iets soortgelijks kan helpen. succes ermee en verdiep je eens in de positieve 'bijkomstigheden' van ADD. And, last but not least, ik geloof dat God redenen had om me met ADD te laten ontstaan. Onze trouwtekst was: zend Heer uw licht en waarheid, dat die mij leiden. Ben er blij mee dat ik al zoveel licht en waarheid heb gekregen over dingen. Add is lastig, maar kan zeker ook tot zegen zijn! Good luck!
Ik heb geen add, maar herken me wel in je vraag. Hoe moet je het ooit voor elkaar krijgen: een goede moeder, echtgenote, huisvrouw, zus, dochter, buurvrouw, collega etc etc zijn, zonder dat je er zelf aan onderdoor gaat.
Inderdaad helpt plannen echt, ik heb voor elke dag iets, en als ik daar dan mee klaar ben, en de kinderen komen uit school, dan mag ik ook echt stoppen met poetsen van mezelf.
En mijn visie is: als het voor het zicht maar netjes is. Dus ik ga 's morgens als de kinderen naar school zijn een rondje door het huis, waarbij ik bedden opmaak, en alles opruim wat niet op z'n plek ligt. Was neem ik gelijk mee naar beneden, in een half uurtje is de bovenverdieping netjes. Dat geeft mij altijd een prettig idee, als het boven netjes is. Dan hou je een beetje overzicht ;-)
En dan beneden opruimen, vaatwasser leeg etc, voor de koffie ben ik klaar met opruimen.
Dan ziet het er netjes uit, en dan ga ik na de koffie iets schoonmaken, bijv, slaapkamers, de woonkamer, badkamer, of alleen stofzuigen en dweilen. Een doek over de tafels, met de stofzuiger door de vensterbank, daar heb ik een speciaal borsteltje voor...
En vooral niet te hoge eisen stellen aan jezelf. Je kinderen weten later nog wel dat je met ze naar buiten ging enzo, maar echt niet of de badkamer elke week of 1 keer in de twee weken werd schoongemaakt.
En plan met je man elke week, of bijv. 2 keer per maand een avondje samen. Hoeft nog niet eens buiten de deur.
Kindje vroeg op bed, en ga samen lekker koken, en vervolgend dineren bij kaarslicht. En wij lopen elke avond een klein rondje, dan spreek je elkaar nog eens. De kinderen laten we dan even alleen, maar die worden nooit wakker bij ons.
Succes ermee!
Ik ben blijven werken, werk geeft mij meer rust in mijn hoofd dan thuis zijn. Ik werk parttime. Mijn oppas betaal ik wat bij, ze doet dan ook huishoudelijke klusjes voor me. Daarnaast heb ik ook structuur. Maandag boven schoon en de was, woensdag boodschappen, vrijdag beneden schoon en de was. Ik heb altijd 'stokken achter de deur' nodig. Dus het helpt mij af te spreken dat er iemand komt koffiedrinken, want dan heb ik de deadline dat mn huis schoon moet wezen bijv.
Ik plan alles in mn agenda in, inclusief de nog 'to do'lijstjes. Maak ik die op een ander briefje ben ik ook dat briefje weer kwijt;-).. En ik heb geaccepteerd dat ik het heb, sindsdien geen faalgevoel meer... en ik zie ook wat de meerwaarde van mijn ADD is. (bijvoorbeeld lekker impulsief met de kids picknicken in de woonkamer vandaag;-)) Soms heb ik zo'n dag dat ik s morgens wakker wordt en al voel dat t niets gaat worden die dag. Mijn hoofd is dan 'leeg' en ik ben helemaal op. Vroeger voelde ik me dan zo'n dag enorm falen. Nu spreek ik met mezelf één klus af, die moet ik doen. Voor de rest hoef ik niets zo'n dag. Ik heb nu eenmaal af en toe een bijtankdag nodig. Daar tegenover staan ook dagen dat het me juist lukt mijn hyperfocus aan te zetten en kan ik enorm veel werk in één dag verzetten. Dat gebruik ik dan ook dankbaar.
Je partner zal ook moeten weten waar je last van hebt, want ook daarin zul je zelf pieken en dalen ervaren. Als je je goed voelt ben je gezellig, sociaal en lief, maar zit je hoofd vol dan neem je (onbewust) afstand en heb je genoeg aan jezelf. Het hoeft niet erg te zijn als er begrip is en je het zelf ook even kan aangeven. Het leven met een ADD-er is gewoon nooit saai;-).. en je hebt vaak kwaliteiten waar je juist in uitblinkt. Zoek die op, steek daar je energie in en het zal je w.s prima gaan lukken om een normaal leven te leiden...
Jullie kunnen je misschien wel voorstellen dat het af en toe errug lastig is....;)
Hoe herkenbaar allemaal, ook wat hierboven geschreven staat. Heb zelf ook bij de GGZ een groepsbehandeling gehad waarin heel veel tips en adviezen voorbij kwamen. Dit is zeker een aanrader voor de vraagsteller!! Doen!! Wordt meestal gewoon vergoed door de verzekeringen en het is ong. 7 keer. Dit is echt een goed middel om jezelf te helpen...en daarmee ook gelijk je gezin. Gezien ADD bij mij nog niet zo lang vastgesteld is denk ik nu, was het maar eerder openbaar gekomen...want hoe drukker je wordt met je gezin e.d. hoe meer je er tegenaan gaat lopen. Daarom zeker goed om je nu te verdiepen in vernieuwde structuur e.d.
Wat ik met name geleerd heb...is veel opschrijven...Maak eerst voor jezelf een lijst met alle dingen die in je opkomen die je elke dag/week moet doen. Streep weg wat toch niet zo belangrijk is, dan hou je de belangrijkste dingen over en die plan je dan in. Koop een weekschema of duidelijke grote agenda waar je alles op kunt schrijven. Plan op zaterdag de nieuwe week in, ook wat je de hele week gaat eten. Doe 1x per week je boodschappen i.p.v. 4x per week naar de supermarkt rennen wat alleen maar onrust kan geven. Plan de belangrijkste taken in en hou er rekening mee hoeveel tijd je ermee bezig bent, anders kom je in de knoei met de andere taken...dus plan niet teveel op 1 dag! verdeel de minder belangrijke dingen over de rest van de week/maand. Hou elke week 1 dagdeel vrij...dit is dan je 'buffer-tijd' waarin je de dingen nog kunt doen waar je niet aan toegekomen bent.
En zo...heb ik nog veel meer adviezen....als je wilt...wil ik dit best eens naar je mailen o.d.
Persoonlijk mis ik best wel "christen-'lotgenoten" om me heen...dus mochten jullie ervoor openstaan om via een website/forum/mail dingen met elkaar te delen...of elkaar juist adviezen te geven...ik sta er voor open:)
En verder....sterkte met alles!
Herkenbaar idd! weet het ook nog maar een paar maanden, maar als ik dit eerder wist, in mijn jeugd ofzo, denk ik dat dat veel vervelende ervaringen bespaard had. Maar goed, het moest blijkbaar zo zijn en ik ben zelf wel blij dat ik mezelf nu eindelijk snap, mijn jeugd kan afronden en volwassen kan worden. Werd tijd ;-).
Lijkt mij wel leuk om dingen te delen met elkaar, mailadres is bij de redactie wel bekend. Andere keus is voor een gesloten fb-pagina of ander forum? Hoor het wel van jullie ;-)
