Zondagswerk of einde contract
Reformatorische Maatschappelijke Unie | 3 reacties | 23-08-2013| 11:53
Vraag
Mijn man werkt in de detailhandel. Hij is assistent-filiaalmanager bij een supermarkt sinds 1 jaar. Per oktober krijgt hij echter te maken met koopzondagen. Iets waar wij totaal niet achter staan en wat hij volgens de CAO kan weigeren. Maar zijn contract is nog tijdelijk en we zijn bang dat als hij weigert, er geen contractverlenging komt. Mijn vraag is dan ook hoe moeten wij hiermee omgaan? Als hij weigert en hij wordt ontslagen, zal hij toch weer een baan in de detailhandel moeten zoeken en krijgen we vroeg of laat toch weer te maken met zondagsopeningen. Het lijkt een onmogelijke keuze. Kiezen tussen je levensonderhoud (gezin) of tussen God. Wij komen er niet goed uit. We kunnen het eigenlijk niet met ons geweten rijmen, maar lijken steeds weer voor dit dilemma te komen staan!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Bedankt voor uw vraag, gesteld vanuit een dilemma waar ongetwijfeld meer mensen mee te maken hebben momenteel. Het is goed om daar samen over na te denken. Gemakshalve is de beantwoording gericht aan uw man. Omdat ik de specifieke situatie en de vraagsteller niet ken is het een vrij algemeen antwoord. Voor een gericht advies en meer informatie bent u uiteraard van harte welkom bij de RMU.
Ik ga niet in op de vraag of en, zo ja, welke zondagsarbeid wel of niet is toegestaan. Daar zijn in deze vragenrubriek eerder prachtige dingen over gezegd. Uit uw vraag blijkt dat u moeite hebt met zondagsarbeid in de detailhandel. Het strijdt met uw geweten. Dit lijkt me volledig aansluiten bij de Bijbelse lijn betreffende de rustdag. De rustdag is ons gegeven als een opdracht en een geschenk, een dag apart gezet voor de Heere en Zijn dienst. Het werk in een supermarkt (of, wanneer we het breder trekken, werk in de detailhandel) valt daar ook voor mij moeilijk mee te rijmen.
U geeft aan zich langzamerhand gedwongen te voelen te kiezen tussen uw levensonderhoud en de rust die God u op zondag beveelt èn schenkt. Welke weg moet u daarin bewandelen? ‘De tere vrede met God is een zuiver kompas’, hoorde ik laatst een predikant zeggen. Dat geldt wat mij betreft ook in deze situatie. Als u voor God geen vrede kunt hebben met de keuze die u maakt bent u wellicht niet op het juiste pad en moet u het niet doen.
Hoe moet het dan met uw gezin? Ik wil hierbij de laatste verzen van Mattheüs 6 aanhalen: ‘Daarom zijt niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen; want uw hemelse Vader weet, dat gij al deze dingen behoeft. Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden.’ Als u er voor kiest om de weg te volgen waarvan u gelooft dat God die aanwijst zal Hij u ook in het verdere niet in de steek laten (hoe de weg ook zal zijn). Er zijn vele voorbeelden bekend, ook op dit terrein, waarin God niet beschaamt. De Heere weet immers wat uw gezin nodig heeft? Zoek dan eerst het Koninkrijk Gods.
Een en ander neemt niet weg dat het een heel moeilijk punt is in een tijd als deze, waar het hebben van een baan een kostbaar goed is. Daarom enkele praktische aanbevelingen.
U geeft zelf al aan dat u de mogelijkheid hebt om te weigeren op zondag te werken. Aangezien uw contract tijdelijk is bestaat de kans dat het niet verlengd wordt. Ter relativering zij opgemerkt dat de verlenging niet alleen afhangt van de zondag. De kans op beëindiging bestaat evenzeer als u wel op zondag werkt, net zoals de kans op verlenging nog steeds bestaat wanneer u niet op zondag werkt. Realiseert u zich dat, wanneer u nu besluit om in te stemmen met zondagsarbeid, het heel moeilijk is om daar later nog op terug te komen zonder aan geloofwaardigheid in te boeten. De keuzes die u nu maakt en de signalen die u nu afgeeft zijn dus erg belangrijk.
Er is veel verschil tussen een botte weigering of een goed gesprek. Hebt u van de werkgever al te horen gekregen wat zijn concrete plannen zijn? Het is mij niet duidelijk hoever de ontwikkelingen richting zondagsarbeid zijn, maar ik raad u aan een geschikt moment te kiezen en met de werkgever een gesprek aan te gaan om duidelijk te maken waar u tegenaan loopt, hoe u er in staat en om te peilen wat de gedachten van de werkgever zijn. De CAO-bepaling biedt hierbij een houvast. Maak duidelijk dat u uw werk graag doet en dat u bereid bent mee te denken met de werkgever maar dat zondagsarbeid voor u een probleem is. Indien het mogelijk is, laat dan in overleg vastleggen dat u niet op zondag zult hoeven werken. Is de werkgever hier niet toe bereid, dan kunt u aangeven dat u zich beroept op de mogelijkheid te weigeren.
Mocht uw contract niet verlengd worden, dan breekt een sollicitatieperiode aan. Hierbij raad ik u aan duidelijk te communiceren over de verwachtingen die u hebt van een bedrijf en andersom. Het tijdig kenbaar maken van bezwaren tegen zondagsarbeid voorkomt eventuele latere problemen op dit gebied. Ook hoeft u dan niet met een zekere spanning af te wachten of het misschien ooit zover zal komen. Hier kunnen vanaf het begin afspraken over gemaakt worden. Het moge duidelijk zijn dat het geen geschikte inleiding is voor het eerste gesprek, maar het verdient aanbeveling om er kort aandacht aan te besteden op een moment dat het nog in goede harmonie bespreekbaar is.
Ik verwijs overigens nog graag naar het boekje ‘Zondagsarbeid; geen rust meer?’, onder eindredactie van P. Schalk. Ook kunt u contact opnemen met de RMU voor advies en ondersteuning.
Met een hartelijke groet,
Afdeling Individuele belangenbehartiging RMU
Dit artikel is beantwoord door
Reformatorische Maatschappelijke Unie
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Toen mijn vader ontslagen werd, werd hij ook nog ziek, dus solliciteren kon niet. Mijn moeder bleef echter overeind in een rotsvast vertrouwen, dat niet beschaamd werd!
Mijn pa kreeg uiteindelijk zomaar een nieuwe baan in de schoot geworpen, hij hoefde er niets voor te doen. Het was heel indrukwekkend om als kinderen dit mee te maken. Op Zijn tijd en wijze heeft de Heere gezorgd.
Beste vraagstelster: ik wens jullie ook dat vertrouwen toe! Hij zal het niet beschamen.