Na bekering in een dal
Ds. R. W. van Mourik | 1 reactie | 19-08-2013| 12:14
Vraag
Nog niet zo lang geleden is mijn wereld volkomen in elkaar gestort, ben ik opnieuw ‘geboren’; radicaal bekeerd. In de periode erna kreeg ik veel begeleiding van de dominee die ten tijde van mijn bekering in de buurt was. Binnen anderhalf jaar ben ik van een leven in goddeloosheid, belijdend christen geworden binnen de Hervormde kerk. Ik werd op deze weg gedragen door Gods’ Geest. Inmiddels is de dominee verhuisd en ook de mensen die steeds zo om mij heen stonden zijn er niet meer. Ik zit in een ‘gat’ en ik weet niet waar ik moet beginnen met ‘klimmen’. Reguliere psychologische hulp heb ik geprobeerd, maar daar is mijn broek inmiddels wel flink van afgezakt. Binnen de kerk ken ik verder ook niemand die ik aan durf te spreken. Heel graag advies of hulp. Dank u wel!
Antwoord
Ja, dat is heel wat als na zo'n bijzondere bekering mensen wegvallen in je leven. Eerst de dominee waar je zoveel steun van ondervond en later heel wat mensen die om je heen stonden. Jammer dat ook de psychische hulp die je onderging zo tegenviel. Kortom, je valt in een 'gat'. Eerlijk gezegd is dat heel goed te begrijpen. Juist die mensen om je heen heb je zo nodig bij deze nieuwe fase in je leven.
Toch is het goed om te leren dat je het niet van mensen moet verwachten. Natuurlijk wil God ze gebruiken, maar het gaat uiteindelijk om Hem en niet om die mensen. En nu mensen wegvallen, blijft God gelukkig over. Mensen durf je niet aan te spreken en ze vallen ook vaak nog tegen, maar God is dag en nacht aan te roepen en in Zijn Woord laat Hij Zich vinden. Daar moet je zijn. Natuurlijk is het fijn om mensen om je heen te hebben met wie je van hart tot hart kan spreken, maar ten diepste is er Eén Die van Hart tot hart met je wil spreken. Zoek Zijn Aangezicht en lees veel in het Woord van Hem.
Naast dit geestelijke advies, wil ik je ook nog een heel praktisch advies geven. Wellicht dat de dominee die je destijds tot steun was wel mensen in de gemeente weet waar je naar toe kan gaan. Hij zal ongetwijfeld wel mensen weten, hetzij ouderlingen, hetzij andere gemeenteleden, die je tot steun kunnen zijn en een luisterend oor voor je willen zijn. Maar ook zij zullen je, als het goed is, verwijzen naar Hem Die altijd hoort en voortdurend met je wil spreken. Maar goed, je hebt dan in ieder geval weer mensen met wie je dingen kan delen.
Ds. R. W. van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Verder hoop ik dat je medechristenen zult vinden met wie je kunt praten! Bezoek activiteiten waar je deze mensen kunt ontmoeten. Het is nu zomer, dus wat lastig... Maar ik denk aan een Bijbelkring, Jij-daar-avond, of zoiets!
