Zondenkennis missen
Ds. A. Kot | 14 reacties | 14-08-2013| 09:12
Vraag
Al langere tijd loop ik met een vraag. Sinds mijn 16e is er een verlangen in mij om God tot mijn deel te hebben. Vooral de laatste paar jaar (ben nu 30plus) is dat erg aangewakkerd. Ik ga ongelukkig over de wereld omdat ik Hem niet als Borg bezit. Als ik mensen aan het Avondmaal zie gaan ben ik jaloers op hen, ook als ik de dominee hoor preken wie God voor Hem is. Zo rijk! God spreekt wel eens tot mij d.m.v. een tekst, die dan ook van toepassing is op de situatie. Toch mis ik de zondenkennis en zelfkennis, zelf niets te zijn en verdoemelijk te zijn voor God. Nergens recht op te hebben en verdorven en schuldig voor God. Omdat ik die zondenkennis mis, wordt mijn hoop en verlangen in twijfel getrokken. En zegt de duivel tegen mij: stop er maar mee, het heeft geen zin, je mist toch die zondenkennis. Dat maakt me soms zo twijfelachtig en moedeloos. Terwijl God toch ook tot me heeft gesproken: En zie, Ik ben met met ulieden al de dagen tot aan de voleinding der wereld... Heeft u voor mij een advies of raad hoe het nu verder met me moet?
Antwoord
Beste vragenstel(l/st)er,
Ik heb een vraag aan jou: je schrijft dat je een verlangen hebt om God tot je deel te hebben; waarom eigenlijk? Nog een vraag: je schrijft dat je ongelukkig over de wereld gaat omdat je de Heere niet als Borg bezit; waarom maakt dit je ongelukkig? De antwoorden op deze en dergelijke vragen bepalen hoe het nu verder moet in jouw leven. Stel nu eens dat je op de eerstgenoemde vraag zou antwoorden: ik verlang om God tot mijn deel te hebben omdat buiten Hem de dood is. En stel nu eens dat je op de tweede vraag zou antwoorden: ik ben ongelukkig als ik de Heere niet tot mijn Borg ben omdat ik vanwege mijn zonden en schuld niet zonder verschrikken kan sterven en God ontmoeten; ik heb verzoening met God nodig en dat kan immers alleen door de Borg! Stel nu eens dat je op een dergelijke manier zou antwoorden. Dan zou ik je vervolgens vragen: waarom zeg je dat je zondekennis mist? Wie zegt dat eigenlijk? Even later schrijf je: Nergens recht op te hebben en verdorven en schuldig voor God. Is dit geen ellendekennis?
Ik ben bang dat jij of anderen tegen jezelf zeggen dat wat jij gevoelt niet voldoende is om tot Jezus te gaan. Dat er meer of andere zondekennis en zelfkennis nodig is. Maar laat mij je deze raad mogen geven: als je gevoelt dat je een zondaar bent en jezelf niet kunt redden dan mag en moet je met die nood onmiddellijk tot Christus gaan. Hij is je enige hoop. De enige Borg. Hij is in staat en gewillig om de zondaren zalig te maken. Wie tot Hem komt wordt geenszins uitgeworpen. Maar Hij geneest die in hun zonden en ellenden tot Hem zich ter genezing wenden. Kom tot Hem niet als een goed mens maar kom als een slecht mens. Kom als iemand die alles mist en niets heeft om voor God te bestaan. Kom als een goddeloze en verlorene. Maar kom in het geloof dat Hij beloofd heeft allen die zo komen zalig te maken. Niet op grond van iets in jou maar op grond van Zijn volbrachte werk. Wees ervan verzekerd dat je niet tevergeefs zult komen. Onze Heere is het niet aan jou verplicht maar wel aan Zichzelf. Hij houdt getrouw Zijn Woord.
Nog één ding: hoeveel zondekennis moet een mens nu hebben? Zoveel dat hij het niet meer kan laten om ermee voor zijn behoud tot Christus te vluchten. Meer is niet nodig. En met minder kan het niet. Kun jij dat nog altijd laten? Of zing je van harte mee met Psalm 25: 10: Hoed mijn ziel en red z’ uit noden, maak mij niet beschaamd, o HEER, want ik kom tot U gevloden...
Hartelijke groeten,
Je ds. A. Kot
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Kot
- Geboortedatum:25-12-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Huizen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat ik vaak ervaar, is het voor een ander goed te weten en het zelf zo dikwijls kwijt te zijn. Maar dat ligt aan mij, niet aan de ander en zeker niet aan de Heere.
Maar wanneer je weer dicht bij het Woord blijft, dan wil de Heere zich ook laten zien.
Sterkte in deze strijd!
zijn gehoor niet te zwak om te luisteren – 2 jullie wangedrag is het dat jullie en je God uit elkaar heeft gedreven; door jullie zonden houdt hij zich verborgen en wil hij je niet meer horen.
Als je met Gods hulp tegen de zonden vecht, dan zul je ook meer afschuw voor de zonden krijgen.
Reactie: emaildfj1@gmail.com
Afgelopen zondag heb ik een preek gehoord over geloof en daar komt ook in naar voren dat het niet een gevoel is, maar een levende relatie met God. Met iemand waar je niet zonder kan en helemaal kan vertrouwen.
Die de dingen die God doet in jouw leven. Je zegt dat Hij tot je spreek door middel van een tekst. Wees daar dankbaar voor en zo zie je steeds meer dat God voor je zorgt en je gebed verhoord! Ook wil je dan vanzelf met zonden breken omdat die je bij God vandaan houden en je niet dichter tot Hem brengen!
Hij heeft zulke rijke beloftes! Pleit op je beloftes! Hou je ook vast aan Zijn beloftes en wacht niet op een gevoel. De ene bekering is de andere niet. God werkt in elk mens persoonlijk op Zijn manier!
Misschien is Hebreeën 11 een bemoediging?
Volgens sommigen is het dus satan die zondekennis geeft, en anderen denken dat God dat doet.
Dus als er aanklacht en schuldgevoelens naar ons toekomen, komt dat niet van God, maar van satan, die ons dag en nacht wil aanklagen.
Uiteraard hebben we ons geweten, dat ons zegt of iets goed of niet goed is.
Maar als we gebroken hebben met de ongerechtigheid en onze schuld vergeven is, zijn we innerlijk schoon en kunnen we vrij voor God staan en met Hem omgaan.
We moeten dan nog wel vaak satan op diverse terreinen in ons leven overwinnen (denk aan onreinheid of hebzucht), maar God wil ons daartoe zijn heilige Geest geven.
Als Gods Geest in ons woont kunnen we de liefde najagen en streven naar de gaven van de Geest, zegt de Bijbel.
In het leven van Jezus zien we dit gebeuren: Hij is vol liefde en ontferming en door de kracht van de Geest geneest en herstelt Hij mensen en brengt Hij het evangelie van het Koninkrijk van God.
Dit bestaat uit vrede, blijdschap, rechtvaardigheid en kracht.
Kortom: we kunnen christenen zijn zonder schuldgevoel, overwinnaars op de zonde en de machten van satan, steeds voller worden van de Geest van God en zo uiteindelijk gelijkvormig aan Jezus Christus.
Echt waar, dit staat allemaal in uw en mijn Bijbel!
Wat een evangelie, met recht een BLIJDE boodschap!
"8 Als wij zeggen dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons.
9 Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.
10 Als wij zeggen dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot leugenaar en is Zijn woord niet in ons. "
Maar als we ons bekeren, dus een nieuw leven willen beginnen, moeten we eerst onze zondeschuld opruimen, omdat we anders niet in contact met God kunnen komen.
Gelukkig heeft Jezus deze schuld van ons op zich genomen en als we in zijn plaatsvervangend offer geloven, zijn we rechtvaardigen en kunnen we tot God naderen met een zuiver geweten!
Gelukkig hebben we geen zondige natuur en kunnen we, zoals de Bijbel zegt, breken met de ongerechtigheid.
We kunnen weerstand bieden aan de duivel, zegt Jakobus, en hij zal van ons wegvluchten.
We hoeven gelukkig niet tegen onszelf te vechten, maar tegen de overheden en de wereldbeheersers van deze duisternis.
Satan wil niets liever dan ons verleiden, misleiden, intimideren en pressen tot het doen van zondige daden.
Maar door de kracht van de heilige Geest, als deze tenminste in ons woont, kunnen we voldoende weerstand bieden en gaat ook voor ons gelden, net als bij Jezus: satan komt, maar vindt geen aanknopingspunten meer in ons denken en doen.
Nogmaals: wat een prachtig en blij makend evangelie!
Wanhoop nooit aan Christus!!!
Als ik dat hoofdstuk lees, valt Lebons redenering niet meer te plaatsen en moet ik die toch echt verwerpen.
Wij zullen innerlijk niet schoon worden, we bevuilen onszelf telkens weer. Alleen in Christus zijn wij "schoon" voor God, niet in onszelf.
En wat betreft "geen zondige natuur", zie vers 18: "Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont."
Ook gaat 1 Johannes 1 volgens mij over mensen in het algemeen; hoe is anders vers 9 te begrijpen? Daar staat toch echt dat wij onze zonden moeten belijden! En dan ruimt God in Christus onze schuld op, niet wij zelf!
Het laatste wat je zegt kan ik wel onderschrijven, namelijk dat door de kracht van de Heilige Geest bijzondere dingen kunnen gebeuren, dat de duivel zelfs moet wijken! Maar zo gauw we weer op onszelf vertrouwen gaat het o zo snel weer mis.
En om nog een beetje "on topic" te zijn: Ik onderschrijf van harte Edmunds reactie: wanhoop aan alles van jezelf, het brengt je nergens, het heeft geen waarde. Zondekennis? Je hebt pas ware zondekennis als je ook met die zogenaamd 'goede' kennis niet meer bij God kunt bestaan. Zoek alles in Christus en Hij zal je verlossen van wie je bent!
Je wilt als goed Christen leven naar de wil van God, maar je zondigt steeds maar weer en je voelt je slecht tegenover de heilige God!
In vers 20 zegt Paulus duidelijk, dat de zonde(macht) het slechte in hem bewerkt, en dat dit dus niet zijn eigen natuur is, want hij wil het immers niet!
Daarom moet een gebonden gelovige bevrijd worden van de hem bezettende demonen, zoals we ook kunnen zien bij Jezus en later bij de apostelen als zij demonen uitdrijven.
In vers 24 roept Paulus het wanhopig uit: wie zal mij verlossen uit dit lichaam dezes doods, dus het lichaam waarin en waarover de demonen de heerschappij voeren.
In vers 25 roept hij opgelucht: door Jezus Christus, onze Heer. Door de kracht van de Geest kan de gebonden mens bevrijd of verlost worden!
Zo worden wij innerlijk schoon: gereinigd van onze zonden (schuld) en verlost van de demonen. En daarna kunnen wij vervuld worden met de Geest van God.
Waarom zijn we toch altijd bezig met zondekennis? De Bijbel zegt dat we moeten breken met ongerechtigheid en wie ploegt moet niets steeds achterom zien.
Christus verlost je niet van wie je bent, maar Hij leert ons bidden: verlos ons van de boze, van satan en zijn demonen!
Volgens mij zit het zo (en ik denk dat dat ook de klassieke reformatorische uitleg is):
Romeinen 7 gaat niet over een gebonden christen, d.w.z. niet in tegenstelling tot een "vrije christen". Alle mensen zijn namelijk gebonden. Het gaat hier m.i. over Paulus' christen-zijn, waarin alle christenen zich zullen herkennen. Als je beweert dat veel mensen helemaal niet wíllen zondigen, kijk je volgens mij niet goed genoeg. Als ze dat werkelijk niet willen, doen ze het ook niet! Maar omdat je diep van binnen jezelf en je eigen genot/eer lief blijft hebben, kies je voor het kwade. Dat is ook wat je wilt! Maar een christen is aan al die zonden gestorven, door de wet, en heeft bij de wedergeboorte Gods liefde in zijn hart gekregen, waardoor hij gaat willen wat God wil. Maar zolang hij leeft, blijft de zonde in hem en uit die zich ook telkens weer, ook al wil hij het niet.
De reden van vers 20 noemt Paulus in vers 22: Naar de inwendige mens wil hij het goede doen. Maar hij kijkt telkens weer tegen zijn "oude mens" aan (vs. 23-24), zijn zondige natuur die telkens weer omhoogkomt.
En wie zal hem nu verlossen van deze levenslange strijd, van zijn zondige natuur? Jezus Christus alleen! Zie kantt. 60, prachtig! Het laatste vers (26) is een soort samenvatting waaraan je eigenlijk gelijk kunt zien dat het niet door demonen komt of dat je natuur goed is... Ik zal ook niet beweren dat de duivel er in het leven van een christen helemaal niet meer aan te pas komt, maar je kunt bij dit hoofdstuk niet zeggen dat het "maar" om een demon gaat.
Uit vs. 19 kun je niet halen dat zijn natuur goed is, ik denk wel dat je in vers 14,18,23 en 24 het tegenovergestelde ziet. Ik denk dat je iets zorgvuldiger moet lezen en overdenken. Net als dat je uit "verlos ons van de boze" de conclusie trekt dat het hier alleen om satan gaat, én meteen ook maar dat die in je zit, dat je eigenlijk (als ik je goed begrijp) een soort bezeten bent.
Ook ontkent niemand hier denk ik, dat we moeten breken met ongerechtigheid en niet steeds achterom moeten blijven zien. Ik hoop niet dat je dat uit mijn vorige reactie hebt gehaald.
Ik hoop niet dat we altijd alleen maar bezig zijn met zondekennis. In mijn vorige reactie heb ik daar al iets over gezegd. Zondekennis is eigenlijk een theologisch begrip, maar een zondaar zelf moet daar maar niet tegenaan hikken. In de praktijk zal het vanzelf zijn plaats wel krijgen.
Interessant onderwerp, Lebon, maar als je nog verder wilt discussiëren moet je het zeggen, dan kunnen we misschien beter ergens anders verdergaan..
Ik had een uitvoerige reactie op de site geplaatst, maar deze ging bij het verzenden helaas verloren.
Graag zou ik verder met jou van gedachten willen wisselen over een aantal onderwerpen, niet om te discussiëren, maar om elkaar te verrijken.
Ik zie namelijk dat je goed doordachte argumenten gebruikt.
Hoor graag van je.
Vriendelijke groeten,
Jan
