CGK en RK
Ds. P.D.J. Buijs | 8 reacties | 31-07-2013| 15:18
Vraag
CGK en RK, gaat dat samen? Sinds enige tijd ga ik om met een jongen die Christelijk Gereformeerd is. Ikzelf ben katholiek. Beiden zijn we gedoopt. We houden erg van elkaar en zouden graag samen verder gaan, maar hij heeft gezegd dat hij alleen wil trouwen in de CGK-kerk. En ik heb daar moeite mee omdat dat toch niet perse noodzakelijk is. Ik ben gelukkig met mijn RK-kerk en hij in de CGK. En we geloven allebei in dezelfde God en dat is toch de basis van alles? Wat moet ik doen om toch in de CGK te gaan trouwen en wat moet hij doen om in de RK-kerk te kunnen trouwen?
Antwoord
Beste lezeres,
Het lijkt mij het beste dat je samen eerst maar eens iets heel anders gaat doen: je grondig oriënteren op de punten van verschil tussen de Rooms-Katholieke kerk en de reformatorische kerken. Het gaat bepaald niet om kleine dingen, al denk je dat misschien op dit moment. Het zou goed zijn om er eens iets over te lezen, bijvoorbeeld het boekje van dr. ir. J. van der Graaf “Rome omsloten door de traditie”.
Je zou ook eens in gesprek kunnen gaan met de predikant van je vriend, en natuurlijk is het ook goed om de visie van RK-zijde te horen. Ga dat proces biddend in, met de vraag dat de Heere je licht en wijsheid geeft.
Een verkeringstijd is een periode waarin je verkent of je bij elkaar past. En zeker over de geestelijke basis moet je volkomen zekerheid hebben, anders bouw je de problemen in een huwelijk bij voorbaat in - denk alleen al aan eventuele kinderen. Welke weg wijs je hen? Behoren tot twee kerken is geen optie - dan deel je het belangrijkste uiteindelijk niet echt met elkaar.
En om ten slotte nog even rechtstreeks op je vraag in te gaan: binnen de CGK geldt de volgende afspraak: “Een huwelijk waarin een van de partijen niet behoort tot de Christelijke Gereformeerde Kerken en deze weigert te beloven dat de kinderen die God hun belieft te geven, in de Christelijke Gereformeerde Kerk gedoopt zullen worden en ter catechisatie zullen gaan, kan niet kerkelijk bevestigd worden.” Reden temeer om het bovengenoemde traject eerst maar eens te gaan.
Denk in elk geval niet: we houden van elkaar, dus dan komt de rest vanzelf wel. Bezint eer ge begint!
Met een hartelijke groet,
Ds. P. D. J. Buijs
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Graag zou ik je een persoonlijk advies willen geven.
Mijn eerste vraag is? Ken je God? Als je God niet kent, kun je perfect Katholiek zijn of perfect Reformatorisch, maar het zal je niet verder brengen. Hoe leer je God kennen? Ken je zijn liefde? (Joh. 5:46) Zoek hem in gebed en vraag of Hij zich aan je wil openbaren, lees ook de bijbel, begin in het Nieuwe Testament. Als je hem kent, doet het andere er eigenlijk al niet meer toe en vraag zodra je Hem kent, of hij je stap voor stap wil leiden. Katholiek of Reformatorisch, maakt dan veel minder uit: Ik ken zelf die echt kind van God is en die katholieke is en ook uit de reformatorische kerken ken ik er.
Ten tweede zou ik je willen adviseren om niet allerlei boeken te gaan lezen, maar de bijbel te gaan lezen: wat zegt de bijbel. Doe het biddend. En weer: begin bij het nieuwe testament. (De HSV-bijbel is een aanrader)
Ten laatste, ik zou je een boekje aan willen raden, dat niet zo zeer gaat over allerlei verschillende visies en leringen, maar over het leven en wandelen met God. Dat is voor jullie beiden zeer goed om te lezen: Zwerfster voor God, door Corrie ten Boom. Een vrouw die door heel de wereld het evangelie heeft gebracht!
Het beste toegewenst!
http://www.jongkatholiek.nl/nieuws/?id=2483
"Zodra het tweetje in je mobieltje klinkt, je zieltje in de hemel springt".
Leuke grap Gerard - ook leuk dat dit kennelijk wel mag blijven staan.
Vreemd heel vreemd.
Ik vind het eigenlijk helemaal geen goede grap maar diep triest.
Het is inderdaad geen goede grap - maar jij hebt deze grap verzonnen.
Ik maak, als protestant, uiteraard geen gebruik van aflaten maar ik weet (begrijp) wel waar de R.K. gronden denkt te hebben gevonden voor dit dogma, hoe het in het verleden ontstaan is en hoe het thans wordt gepraktiseerd.
Interessant om je in dit soort dingen te verdiepen.
Kennis is een barrière tegen het maken van slechte grappen over het geloof van anderen.
