Met de belofte naar de Belover
J.W.N. van Dooijeweert | 3 reacties | 12-07-2013| 16:21
Vraag
Aan iemand van de Ger. Gem. Als je een belofte van de Heere gekregen hebt, is het dan zo dat die belofte je 'heilig werkzaam' zal maken aan de troon van Gods genade, uitziend naar de vervulling? Met de belofte naar de Belover? Mag je pleiten op die belofte, al voel je je zo onwaardig dat de Heere die belofte in je leven zal waarmaken? Als die werkzaamheden er -voor je eigen waarneming- zo weinig zijn en alle beslommeringen van het dagelijkse leven je zo in beslag kunnen nemen, moet je dan niet vaststellen dat je je vergist hebt toen je geloofde een belofte gekregen te hebben? De vragen die erbij horen zijn dan: hoe was het ervoor, hoe was het eronder, hoe was het erna. Op 'ervoor' en 'eronder' weet ik wel antwoord te geven, maar op de vraag naar 'erna' schiet dat ermee werkzaam zijn zo tekort. Misschien is het moeilijk voor u deze vragen te beantwoorden omdat u mijn persoonlijke situatie niet weet, maar ik hoop dat u toch -al is het in het algemeen- wat kunt antwoorden op deze vragen. Alvast hartelijk dank! Een jonge moeder.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Jonge moeder, wat een vragen! Probeer eens al die vragen los te laten en te leven. Als de Heere je iets beloofd heeft, zal dat zeker komen. Daar hoef jij niet meer "heilig werkzaam" mee te zijn. Een belofte van Hem is vast in Hem. Die komt ook zeker. Daar verandert jouw houding helemaal niets aan. Er is ook niets wat een belofte van Hem in de weg staat. Juist als je een belofte van de Heere krijgt kun je de beslommeringen van het dagelijks leven veel meer van je afzetten en tot Hem opzien: HIJ IS GETROUW!
Geloofde je toen in de belofte die de Heere gaf? Geloofde je vast dat het van Hem was? Ga dan nu geen twijfel oproepen door allerlei redeneringen in je hart en denken toe te laten. Er voor... Er onder... Er na... Ja, ja, ja... en dan?
We zijn toch zo'n hopeloos volkje geworden. We redeneren veel meer dan dat we geloven. Natuurlijk zal de duivel je influisteren dat het niet waar is. Je omgeving zal misschien een beetje schuin naar je kijken als je iets erover zegt. Maar dat is geen probleem. Een belofte die je krijgt van de Heere is voor jezelf.
Het is inderdaad moeilijk om antwoord te geven op een situatie die je niet kent. Maar in het algemeen liggen de problemen onder ons op het terrein van "redeneren en niet durven geloven." Heeft de Heere je een belofte gegeven... leef er dan mee: gelukkig en vol vertrouwen. In die geest spreekt Paulus in Handelingen 26:6,7: "En nu sta ik hier en word geoordeeld over de hoop op de belofte die door God aan de vaderen gedaan is, die onze twaalf stammen hopen te bereiken door voortdurend, nacht en dag, God te dienen. Om deze hoop, koning Agrippa, word ik door de Joden beschuldigd." De twaalf stammen leven naar de belofte toe door dag en nacht God te dienen. Grijp zo ook de beloften aan en leef er mee. Geef je aandacht aan je gezinnetje en aan je huwelijk. Wetende dat God getrouw is. Zo getrouw dat Abraham niet twijfelde door ongeloof, maar op God vertrouwde op een zodanige wijze dat wij er nog met vreugde moed uit kunnen scheppen. Lees Hebr. 11:17-19.
Maar het andere zeg ik nog een keer heel uitdrukkelijk: "Laat los en je zult losgelaten worden", Lukas 6:37.
Lees ook deze teksten eens rustig in je eigen Bijbel: Joz. 21:43-45: God heeft Zijn belofte gehouden; 1 Kon. 8:56: Er is niet één woord onvervuld gebleven van al Zijn goede woorden, die Hij door de dienst van Zijn knecht Mozes gesproken heeft; Ps. 19:8: Het getuigenis van de Heere is betrouwbaar; Ps. 36:6: Gods trouw reikt tot de wolken; Ps. 89:34: Mijn trouw zal Ik niet verloochenen; Joh. 14:6; Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Joh. 17:17: Uw Woord is de waarheid; Ef. 1:13; Het Woord der waarheid, het evangelie uwer behoudenis.
Geniet van je leven in geloof!
Hartelijke groeten en Gods zegen,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Daniël 9.
Daniël merkt in vers 2 dat Gods belofte bijna is vervuld; de belofte uit de profetie van Jeremia dat de verwoesting van Jeruzalem een einde zal nemen (kanttekening 9)
Vers 3: En ik stelde mijn aangezicht tot God, den Heere, om Hem te zoeken met het gebed, en smeekingen, met vasten, en zak en asch.
Vers 18: Neig Uw oor, mijn God en doe Uw ogen open, en zie onze verwoestingen en de stad, die naar Uw Naam genoemd is; want wij werpen onze wsmekingen voor Uw aangezicht niet neder op onze gerechtigheden, maar op Uw barmhartigheden, die groot zijn.
Vers 19: O Heere, hoor, o Heere, vergeef, o Heere, merk op en doe het, vertrek het niet, om Uw zelfs wil, o mijn God! Want Uw stad, en Uw volk, is naar Uw Naam genoemd.
Met de belofte naar de Belover? Ja, naar Wie anders?
Gedenk aan 't woord, gesproken tot Uw knecht,
Waarop Gij mij verwachting hebt gegeven;
Dit is mijn troost, in druk mij toegelegd,
Dit leert mijn ziel U achteraan te kleven;
Al 't geen Uw mond aan mij had toegezegd,
Gaf aan mijn hart vertroosting, geest en leven.
Psalm 119:25
Belofte drijft uit tot gebed tot de Belover. Dat kan toch niet anders?
