Innerlijk conflict
Ds. C. Harinck | 6 reacties | 04-07-2013| 15:42
Vraag
Aan iemand uit de Ger. Gem. Al een tijdje ben ik in innerlijk conflict met mezelf. Ik voel dat ik bekeerd moet worden, maar tegelijk voel ik de tegenstand van binnen toenemen. Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan. Kan het zijn dat je daarin je karakter tegen hebt? Ik ben zogezegd nogal een control-freak. Maar om tot de Heere te gaan is het nodig om je over te geven. Daar zit het op vast. Hoe kom ik op het punt dat ik mezelf over durf te geven? Ik ben daar bang voor, want dan heb ik het idee dat ik maar moet afwachten hoe het verder gaat. In de kerk hoor ik vaak dat de Heere je bekend maakt met je boezemzonden, dat je je zonden uit je kinderjaren weer gaat herinneren en beleven, dat je jezelf zwart ziet van zonden. Maar hoe moet ik me dat voorstellen? Ik ben bang dat ik nu zit te wachten tot ik een zwarte berg van binnen zie, maar misschien gaat dat wel nooit komen. En ik kan ook niet concreet een boezemzonde aanwijzen. Dus wat ik hoor in de kerk, beaam ik met mijn verstand, maar mijn gevoel gaat er niet in mee. Ik ben bang dat ik me afsluit voor die gevoelens omdat ik van binnen heel bang ben voor de confrontatie. Ik bid of de Heilige Geest mijn hart en wil wil verbreken, maar tegelijk vecht ik er tegen. Kan het dus dan zijn dat je je bekering in de weg staat? En hoe kan ik toch tot zondekennis en overgave komen? Als ik lees uit het boek van E. Barten ("Op leven en dood") dan is er wel heimwee. In het paradijs heeft de Heere alles zo mooi geschapen. Hij mag ons leven ook terugeisen en wat lijkt het me heerlijk om in een rechte verhouding met Hem te leven. Aan de andere kant: ik ben zo bang voor de confrontatie wat ik allemaal van mezelf tegenkom... En hoe spreekt de Heere tot je? Hoor je dan (letterlijk) een stem in je gedachten? Zie je daadwerkelijk een zwarte berg van zonden in je? Zie je dan ook een Persoon voor je of is het alleen een ervaring? Het is een lang verhaal geworden, maar hopelijk mag u een schakel zijn waardoor ik tot volledige overgave mag komen.
Antwoord
Ik merk dat je gedachten over bekering niet helemaal kloppen met de Bijbel. Je denkt er van alles bij, maar God ontbreekt in die gedachten. En Jezus ook. Het gaat in de bekering om God en om het wegnemen van datgene wat ons van God gescheiden houdt, de zonde. En dat kan Jezus alleen. Er zijn ook verschillen in bekering.
Je zou in dit verband moeten letten op de eerste hoofdstukken van de Handelingen der Apostelen. Daar lees je verschillende bekeringen. De bekering van kruisigers van Christus op de Pinksterdag, de bekering van een heiden( de hoofdman), de bekering van een vervolger ( Salus van Tarsen) en de bekering van een vrouw die zoekende was naar de ware godsdienst (Lydia). Lees ook de Catechismus, antwoord 88 en 89.
Je bent bang voor bekering en vreest de confrontatie, zeg je. Je wacht op de kennis van een zwarte berg van zonden, maar verlangt je ziel ook naar God?
Bekering is niet alleen zwart en somber. Er is reeds vreugde in het hartelijke berouw en vooral in de troost van het evangelie. God zoeken brengt echte blijdschap in je hart en Jezus kennen betekent verwondering over Gods genade. Ik denk dat je gedachten over 'bekering' bijstelling nodig hebben.
Je vraagt je ook af of men zijn bekering in de weg kan staan? Ja, we doen eigenlijk nooit anders. Vooral door de Heere voor te schrijven hoe Hij het moet doen en niet te willen doen wat tot bekering vereist is, namelijk breken met alle kwaad en God zoeken met schuldbelijdenis en verlangen naar Zijn genade. Denk ook eens aan de plaats die Christus hier inneemt. Bekering is immers er van doordrongen te zijn dat je buiten Jezus voor eeuwig zult omkomen. En tot slot: bekering is wat God wil. Hij heeft geen lust in onze dood, maar daarin dat we ons bekeren en leven.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hoe en wat je leert over jouw zonden, dat kan heel verschillend zijn. Daar is geen wet voor. Dat gaat bij lang niet iedereen zoals jij het beschrijft in jouw vraag. Wees blij dat je geen last hebt van een boezemzonde.
En als je alles onder controle wilt hebben, je kunt niet alles onder controle krijgen, juist daarom is het wel fijn zeker te zijn van jouw eeuwige bestemming.
Dus ga tot God, je hebt niets te verliezen. Wij zijn leven zal willen behouden, zal het verliezen, maar wie het zal verliezen, zal het behouden. Ja, bij God is alles omgekeerd!
Ik hoop dat je op Jezus leert zien, met de ogen van het geloof! Hij heeft alles onder controle, geef je over!
Geen wonder dat je zo denkt want het is de trend van (veel) teveel preken van het gros van de predikanten in de Gergem. Maar het is veel te eenzijdig!
Bekering wordt bijna als iets mytisch neergezet met een keur aan kenmerken voordat je jezelf iets mag toe-eigenen. Maar als ik (zoals ds. Harinck aangeeft) de eerste hoofdstukken van Handelingen lees, over een gevangenbewaarder die 's nachts nog zijn werk doet en 's morgens met zijn hele gezin tot geloof komt, denk je dan dat die al die kenmerken hebben laten passeren?
De prediking in de Gergem is eenzijdig geworden in veel gevallen. De onvoorwaardelijke liefde van God voor zondaren (de kernboodschap van het Evangelie) wordt vaak omfloerst gepreekt. Ik denk dat dat mede een factor is, menselijk gesproken, die je bij Jezus vandaan houdt.
Je schrijft in je vraag treffend 'afwachten'. Maar VERwacht het van Hem! Psalm 81 vers 12 is kinderlijk eenvoudig, maar lees het nog eens, want zó is Hij!
Dat was voor ons uiteindelijk de reden om weg te gaan uit deze gemeente. Die knoop is nog steeds niet weg, maar hij wordt wel wat losser.
Er zijn gelukkig nog wel Ger.Gem's waar bijbels en evenwichtig gepreekt wordt.
Vraagsteller, het gaat om jouw ziel! Zoek in het evangelie en zoek waar het evangelie gepreekt wordt.
echt Bijbels
15 Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem.
16 Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld.
17 En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid.
Het is belangrijk alles los te laten om God te dienen. Je kunt niet 2 heren dienen. Je mag niet wachten.
2 Kor 6: 2 Want Hij zegt: In de tijd van het welbehagen heb Ik U verhoord, en op de dag van het heil heb Ik U geholpen. Zie, nu is het de tijd van het welbehagen, zie, nu is het de dag van het heil!
Heb. 3: Heden, indien u Zijn stem hoort,8 verhard dan uw hart niet,...
God wacht op jou zoals de vader op de verloren zoon. Wacht niet, maar laat alles los.
Reactie: emaildfj1@gmail.com
Als we breken met de ongerechtigheid zijn we schoon van binnen en mogen we in een dagelijkse relatie met God leven.
God is liefde, zegt de Bijbel en bovendien is Hij licht en is er in Hem geen spoortje duisternis.
God veroordeelt niet, maar de duivel klaagt ons vaak wel aan en meestal ten onrechte.
Het is nodig dat we de heilige Geest in ons hebben of krijgen om weerstand te kunnen bieden aan de invloed van satan en zijn demonen, die ons willen verleiden of pressen tot het doen van zonde.
Gods Geest verbreekt ons niet, maar bouwt ons op en maakt ons sterk.
Wij kunnen daaraan meewerken door het jagen naar de liefde en het streven naar de gaven van de Geest (zie 1 Korintiërs 14:1.
God wacht inderdaad op ons, net als bij de verloren zoon: God staat als het ware dag en nacht op de uitkijk of wij bij Hem komen. Nader tot God en Hij zal tot u naderen ...!
Bekering is een daad van de mens zelf, in reactie op het liefdevolle aanbod van genade van Gods kant.
