Feesten op school
G. Slurink | 15 reacties | 26-06-2013| 15:45
Vraag
Ik ben een meisje van 15 jaar en zit op een christelijke school. Doordat het een christelijke school is en geen reformatorische (zoals ik eigenlijk opgevoed ben), ben ik in aanraking gekomen met een totaal andere wereld. Veel kinderen op deze school zijn niet al dan niet christelijk of evangelisch. Ze hebben een andere kijk op veel zaken en ook op feesten. We hebben op school een partycomité dat feesten organiseert. Er wordt wel op gelet dat er in de teksten van de muziek die gedraaid wordt niet gevloekt wordt en gescholden -en zulk soort dingen- maar het zijn nog steeds liederen die door personen gezongen worden die zichzelf de eer geven en niet God. Ook wordt er veel instrumentale muziek geluisterd, ook wel in de klas als iedereen aan het werk is... gewoon lekker een muziekje aan. Bijvoorbeeld Armin van Buuren, daar wordt veel naar geluisterd. Gewoon instrumentale muziek zonder dat er rare teksten gezongen worden en zonder dat er in gevloekt wordt. Maar als je naar Armin van Buuren zelf kijkt leeft hij zo in tegenstelling met de Bijbel, zo in tegenstelling met wat God wil. Mag je dan die muziek wel luisteren? En waarom dan wel of waarom dan niet? In de Bijbel kan ik het antwoord op mijn vraag niet vinden. Nu ken ik niet de hele Bijbel uit m'n hoofd, dus het zou heel goed kunnen dat het er wel in staat, maar ik dat niet weet. Er wordt vaak gevraagd aan mij van: wat mag dan wel? Maar ik ben pas 15 en ik moet mijn eigen grenzen nog opzoeken, hoe moet ik daar dan antwoord op geven? Daarom hoop ik dat jullie mij daar wel een antwoord op kunnen geven. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor al die anderen die er niet mee opgevoed zijn en die het niet snappen.
Antwoord
Beste vragenstelster,
Dank je wel voor je mooie vraag. In het verleden heb ik al eens wat dingen gezegd. Ik nodig je uit dat ook nog te lezen, bijvoorbeeld: 'Middenweg in de popmuziek' en 'Paradise by the dashboard light'.
Sommige mensen menen dat zolang er maar geen rare teksten in de songs voorkomen, het wel oké is. Ik denk niet dat dat zo is. Muziek is meer dan een verzameling van klanken. Ik las laatst een goede definitie van muziek: "de kunst en wetenschap om tonen te combineren in wisselende melodieën en harmonieën om zo een expressieve compositie te vormen." Let op het woord "expressieve." Dat betekent dus dat muziek iets uitdrukt en dat probeert over te dragen. Er zit dus niet alleen een boodschap in de woorden, maar ook in de muziek zelf. Typerend vind ik bijvoorbeeld het gebruik van muziek in films. Gruwelijke scenes kunnen 'aangenaam' worden gemaakt door er bepaalde muziek onder te zetten. Of juist in scenes waarin eigenlijk niets gebeurt kan spanning worden opgeroepen met bepaalde muziek. Zo kun je met muziek een waardeoordeel uitdrukken. Zo'n 2400 jaar geleden constateerde Plato al dat muziek het meest krachtige middel is om mensen te beïnvloeden. Aristoteles merkte 2300 jaar geleden al op dat je karakter mede gevormd wordt door de muziek die je luistert. Calvijn onderkende dat muziek de kracht heeft het hart van mensen te veranderen. Muziek werd en wordt overal gebruikt om mensen in een bepaalde stemming te brengen en hen zo dingen te laten doen en geloven waartoe ze anders minder snel geneigd zouden zijn. Popmuzikanten hebben ruiterlijk erkend dat ze met hun muziek proberen jongeren weg te halen onder het ouderlijk gezag om hen een andere levensvisie bij te brengen. Dat is ze grotendeels gelukt en dat komt zeker niet alleen door de teksten. Met de dezelfde teksten, maar dan op traditionele muziek, was dat niet zo gegaan. Muziek speelt dus een belangrijke rol.
Ik ben ervan overtuigd dat alle muziekcomposities een boodschap en werking hebben. Bij de ene compositie is dat sterker dan bij de andere. Iedereen is gevoelig voor muziek, hoewel stijl en volume vaak persoonsgebonden zijn. Maar zeggen dat muziek niets met je doet, is naïef. Het is lastig om exact aan te geven hoe dit werkt. Het is al vele jaren een onderwerp van studie en deskundigen zijn er nog steeds niet over uit. Helder is in ieder geval dat muziek ons beïnvloedt: positief of negatief.
Vanuit de Bijbel gezien is iets positief als het ons in de juiste (ver)houding tot God brengt, ons troost en opbouwt in vertrouwen op God en geloof in de Heere Jezus en ons daarin vreugde en hoop geeft. Negatief is als het je van God wegleidt en je hart richt op vluchtige, tijdelijke dingen om daar je troost, vreugde en hoop uit te halen. De ingrediënten van popmuziek: rebellie, verdoving, seksualiteit en hedonisme (leef en geniet nu, denk niet aan later) doen precies dat laatste. De muziek van Armin van Buuren past daar helemaal in. Het is gemaakt om te feesten, maar voor de God van de Bijbel is geen plaats. Armin speelt wereldwijd en bezoekers komen meestal in grote getale opdraven om zich door deze muziek te laten meevoeren. Het is huiveringwekkend als je je realiseert wat daar gebeurt. De toorn van God ligt over deze wereld en dat er een oordeel zal komen zal staat vast (Joh. 3:36, Rom 1:18). Ondertussen zijn deze mensen met z'n tienduizenden feest aan het vieren alsof er niets aan de hand is. Iets soortgelijks gebeurt in het overgrote deel van de popmuziek (niet alleen in popmuziek overigens, maar het gaat hier nu over popmuziek). Soms is dit overduidelijk zichtbaar -soms minder duidelijk- maar op zijn minst wordt er gesproken en gedaan alsof de God van de Bijbel niet bestaat of er niet toe doet. Dat is ook voor mij een van de hoofdredenen waarom ik deze muziek niet wil luisteren. Het richt mijn aandacht op de verkeerde dingen en spiegelt me leugens voor.
En dat is denk ik ook de kern van het antwoord op je vraag: als muziek je wegleidt van God en je gedachten en je gemoed richt op de verkeerde dingen, is het slecht. Dit betekent niet dat je gelijk besmet bent als je een keer deze muziek hoort. Je kunt in situaties terecht komen waar je niet kunt kiezen, zoals bij jou in de klas als er gewerkt wordt. Ik zou daar niet al te krampachtig mee omgaan, maar ik zou ik er ook niet in meedoen. Je kunt het gewoon over je heen laten komen. Het wordt een probleem als het normaal wordt en je zelf deze muziek dagelijks luistert. Beetje bij beetje trekt het je mee en krijgt het een invloed op je waarin je zicht op de belangrijke dingen steeds meer vertroebeld wordt omdat je continue een ander waardenbeeld ingepompt krijgt.
Ik zou dan ook liever iets luisteren dat opbouwt. Zelf luister ik bijvoorbeeld graag instrumentale geestelijke liederen en hymnes. Ik vind dat prettige muziek om bij te werken en omdat ik de teksten meestal wel ken, kan ik ze een beetje voor mezelf meezingen in mijn gedachten. Je zou eens kunnen voorstellen dat er in je klas meer dergelijke muziek wordt gedraaid tijdens het werken. Dat kan nog steeds instrumentaal zijn. Als het een christelijke school is, zou het eigenlijk gek zijn als dat niet zou kunnen. Maar ik besef dat dat helaas in veel gevallen niet wordt gewaardeerd omdat het niet de gewenste sfeer geeft. Wat overigens dan duidelijk maakt dat het een sfeer is waar God eigenlijk niet zo welkom is. Hetzelfde geldt voor schoolfeestjes. Het hangt er ook vanaf wat er verder gebeurt op zo'n schoolfeest. Is het gewoon een gezellig samen zijn met spelletjes en activiteiten of gebeuren er allerlei dingen die eigenlijk niet door de beugel kunnen? Op basis daarvan kun je besluiten je afzijdig te houden.
De Bijbel zegt duidelijk dat we als christenen niet moeten meedoen in de dingen van de wereld die tegen God ingaan. Ik denk bijvoorbeeld aan 1 Petr 1:15-19: "Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, heilig is, word zo ook zelf heilig in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees heilig, want Ik ben heilig. En als u Hem als Vader aanroept Die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren, gedurende de tijd van uw vreemdelingschap, in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen zoals zilver of goud bent vrijgekocht van uw zinloze levenswandel, maar met het kostbaar bloed van Christus." Ditzelfde komt vele malen voor in de Bijbel. Bijv. Rom 12:2: "Wordt niet aan deze wereld gelijkvormig, maar wordt innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is." De wereld zal worden geoordeeld. Wij worden opgeroepen om uit de wereld te gaan. Bijvoorbeeld 2 Kor 6:14-18 zegt: "Vorm geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeenschappelijk met wetteloosheid, en welke gemeenschap is er tussen licht en duisternis? En welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial? Of wat deelt een gelovige met een ongelovige? Of welk verband is er tussen de tempel van God en de afgoden? Want u bent de tempel van de levende God, zoals God gezegd heeft: Ik zal in hun midden wonen en onder hen wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. Ga daarom uit hun midden weg en zonder u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige."
Dat betekent niet dat we in een hutje op de hei moeten gaan zitten. We bewegen ons tussen de mensen, zijn vriendelijk jegens allen (1 Thess 5:15) en hopen sommige te behouden (1 Kor 9:22) door hen te bewegen tot geloof in de Heere Jezus Christus (2 Kor. 5:11). We mogen genieten van alles wat God ons geeft. Maar we moeten niet meedoen in de slechte daden van anderen. Als we bij de Heere Jezus horen hebben we een ander thuis waar we naar verlangen. Ons thuis is een beter toekomstig vaderland waar God bij ons zal wonen (Hebr. 11:13-16, Openb. 21:3-7).
Ik hoop dat er ook een begin van dit verlangen bij jou is en dat dit in je verdere leven zal uitgroeien tot een leven uit geloof in afhankelijkheid van God door de Heere Jezus. Vanuit deze houding kun je dan leren keuzes te maken waar je wel of niet aan mee kunt doen. Het is een keuze tussen God en de wereldse begeerten. Zoals Titus 2:11 zegt: "Want de zaligmakende genade van God is verschenen aan alle mensen, en leert ons de goddeloosheid en de wereldse begeerten te verloochenen en in deze tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven, terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Jezus Christus."
Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Als je nog verdere vragen hebt stel ze gerust.
Een hartelijke groet,
Gerard Slurink
Dit artikel is beantwoord door
G. Slurink
- Geboortedatum:12-02-1963
- Kerkelijke gezindte:Reformatorisch
- Woon/standplaats:Lahti, Finland
- Status:Actief
Bijzonderheden:
*Voormalig popmuzikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het was mooi geweest als het geachte panellid hier had aangegeven om WELKE popmuzikanten het precies gaat, want nu lijkt het - ongetwijfeld geheel onbewust - alsof ALLE popmuzikanten zich deze houding hebben aangemeten.
Het is ook altijd goed te beseffen dat de klassieke muziek van tegenwoordig ooit ook pop (populair) muziek is geweest. Wat je over Armin van Buren zegt, moet je dus ook kunnen zeggen over Mozart.
Verder vind ik muziek in de klas wat vreemd, maar ik ben dan nog van een oudere stempel. Zijn oordopjes of een MP3-speler met je eigen muziek een optie?
Anderszijds is het ook weer niet verkeerd zo nu en dan eens 'met die andere wereld' in aanraking te komen. Het panellid zegt dan ook dat je niet op een hutje op de hei moet gaan zitten - daar is je radio-ontvangst vast niet super! :-)
Ik geloof zeker niet dat alle muziek tot eer van God kan zijn. Ben kort geleden op you tube iets tegen gekomen waar ik het bestaan niet van af wist type maar eens in "praise break". Ik was stom verbaasd dat mensen denken dat ze door de H.G. zich op muziek helemaal kunnen uitleven op deze manier z.g. in de Naam van Jezus.
Ik zie de gelovigen in een soort lichamelijk en geestelijke razernij komen, soms geen controle meer over zichzelf hebben en in een trance raken.
Oh zullen verschillende zeggen dat is in Amerika, daar kan alles. Maar er zijn al veel van dat soort verschijnselen over komen waaien in Nederland. Nu zijn er ook al kerkdiensten waar mensen zich over geven aan het ritme van de muziek en staan te springen en te dansen. En wat te denken over de "danseressen" tijdens een dienst.
Alhoewel ik niets heb tegen opwekkingsliederen (enkele uitgezonderd) of in handen klappen, maar we moeten onszelf niet verliezen in de muziek zelf, dan gaat het niet meer over onze God aanbidden.
En dat house-party,s satanisch kunnen zijn, ook dat is waar, er is één in Gelredome geweest, waarin alles draaide om de duivel.
Er zijn culturen waarin ritme en trance van oudsher nu eenmaal een stuk "gewoner" zijn dan in onze westerse-cultuur. Zij vragen zich af hoe je God nu kunt loven als je stil in je bank zit.
En er is wel een verschil om met een blij lied God te loven en te prijzen, maar om daar voor in een trance te raken?????
In deze wereld maar niet ván deze wereld, daar vallen dus heel veel uitingen van culturen mee weg, als men wordt wedergeboren., sorry maar geloof jij ook niet in, dus met een discussie met jou zienswijze zitten wij beiden op een heel ander niveau, dus heeft het voor mij weinig zin om nog te antwoorden.
Je doet alsof het in de NL-kerken nog net zo aan toe gaat als in de 1e eeuw. Nou dat is een droom kan ik je vertellen. Je "vergeet" dat onze invulling van het geloof natuurlijk ook sterk cultureel bepaald is. Alleen vanuit een cultuur waarin ritme niet in onze heupen zit!
Maar goed, jij mag wel je cultuur "doe maar normaal dan doe je al gek genoeg" uitdragen, maar een ander mag dat niet met zijn cultuur "vreugde uit je met heel je lichaam".
En even voor de goede orde, ik behoor totaal niet tot zoals jij het noemt de NL-refocultuur ik denk zelfs verre van dat, maar ik herken zeker mijn broeders en zusters uit deze refo-cultuur.
En een ieder mag zeker zijn geloof beleven op zijn manier en zal in zeker mate ook cultuur bepaald zijn.
Als iemand gewend is om psalmen met het overdonderd geweld van een orgel te zingen....niks mis mee, ik zing uit de opwekking met een band, maar het is niet de gewoonte en zeker ook niet uit God om helemaal in een bepaald ritme van trommels in trance te raken en op deze manier voeding te geven aan allerlei vleselijke uitingen van, in mijn ogen razernij en hysterie, dat heeft niets meer met vreugde te maken.
Maar goed, discussie is toch zinloos, aangezien jij precies weet wat mensen voelen en beleven tijdens ervaringen die je zelf nog nooit hebt meegemaakt....
Wat die mensen beleven en "voelen" is inderdaad een ervaring die ik nooit zal mee maken, omdat hypnose bij mij niet zal werken.
God schakelt mijn verstand nooit uit.
Je opmerking "God schakelt mijn verstand nooit uit" kan erg kwetsend overkomen op mensen die Alzheimerpatiënten in de familie hebben (afgezien daarvan komt het ook erg aanmatigend en veroordelend naar andersdenkenden over)
En als mijn berichten gezien worden als aanmatigend en veroordelend over het in trance komen van ritmische muziek en ritmisch dansen binnen een kerk.....dan zij dat maar zo.
Wel wil ik ds. Slurink danken voor zijn antwoord en ik hoop dat ondanks alle tegenwerkingen in de antwoorden de vragensteller er wat aan heeft, kom niet in een kramp zou ik zeggen, als je wel eens geconfronteerd wordt met muziek die niet helemaal juist is, zal je heus niet direct besmet worden met iets vreselijks hoor.
Ik laat het hier maar bij.
Wat kunnen wij refo's moeilijk doen.
Zonder moeilijk doen kunnen we niet leven, het zit gebakken in ons.
Zelf luister ik soms naar trance. Trance is een muziekstijl, en dit betekent absoluut niet meteen dat ik ook in een trance raak als ik er naar luister. Trance is hoofdzakelijk instrumentaal, en de zang (vocals) die er in voorkomen zijn vrijwel altijd, tenminste alle die ik geluisterd heb, fatsoenlijk te noemen. Het gaat over meestal over liefde, verdriet, somberheid, vrolijkheid, twijfel, enzovoort. Dit betekent dus, géén discriminerende, seks-getinte, vloekende of andere teksten die duidelijk tegen Gods woord in gaan.
De feesten waar Armin van Buuren op draait, daar wordt soms niet goed mee omgegaan. Het gaat in A State Of Trance - feesten soms gepaard met drugs- en alcoholmisbruik, daar moeten we ons dan ook, in mijn ogen, verre van houden.
Moeten wij dat, omdat mensen er verkeerd mee omgaan, zelf helemaal vermijden? Als wij naar muziek luisteren, en anderen doen dat ook, en anderen gebruiken daar drugs bij, of gaan seksueel gezien te ver, zijn wij dan verkeerd als wij naar dezelfde muziek luisteren?
Ik zou zeggen: Ga niet naar feesten waar drank en drugs misbruikt wordt, waar dingen gebeuren die tegen Gods wil ingaan. Maar naar de muziek luisteren waar anderen dat bij doen, geeft jou niet dezelfde verantwoordelijkheid.
Als jij in school bent, en in de klas een keer een set van A State Of Trance draait, ben jij niet verkeerd omdat ánderen er verkeerde dingen bij doen. Voor jóu is het gewoon achtergrondmuziek, voor jóu is het gewoon muziek die lekker klinkt en als jij dat als achtergrondmuziek houdt, dan is dat voor jou geen zonde.
Ik hoop hiermee niemands mening afgekraakt te hebben, dit is gewoon mijn opinie.
