Hoeveel zondekennis
Redactie Refoweb | 7 reacties | 21-06-2013| 10:00
Vraag
Aan ds. Breure. De weg van de ellende, verlossing en dankbaarheid kennen we uit de catechismus en ik ben er van overtuigd dat het buiten deze weg ook niet kan, maar dan is de vraag waar ik mee worstel: hoeveel ellende/zondekennis moet je hebben? Ik weet en voel ook zeker dat het met al mijn Bijbellezen, bidden etc. niet beter wordt. Wel wil de Heere antwoorden op mijn gebed, dus buiten dat kan het ook niet. Maar als je van jezelf weet dat het allerbelangrijkste in je leven is dat je vrede met God hebt, is je nood dan groot genoeg? Ik weet wel dat er gezegd wordt dat je niet aan allerlei voorwaarden hoeft te voldoen, maar je moet wel de drie stukken kennen. Ik ben bang dat mijn ellende niet groot genoeg is. Ik weet wel dat niemand dat voor een ander kan beoordelen maar toch wordt hier na een eerste avondmaalsgang naar gevraagd. Hoe weet je dan dat je bij Jezus mag schuilen, dat je zondaar genoeg bent, of je het ware geloof hebt? Er staat in de Psalmen dat Hij de nooddruftigen zal verschonen, maar wanneer ben je nooddruftig? Ik hoop dat u me wat richtlijnen kunt geven hoe ik verder moet. Uiteraard bid ik of die twijfel/ongeloof weg mag gaan, maar ik durf niet zomaar aan te nemen dat het bloed van Jezus ook voor mij is.
Antwoord
Aangezien ds. Breure vanwege drukke werkzaamheden gestopt is met de vragenrubriek, hieronder de eerdere antwoorden van andere predikanten op soortgelijke vragen:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17625
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/4981
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/16917
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17939
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wat je schrijft over ellende, verlossing, dankbaarheid ken ik van mezelf. Heb daar in 2007 gemailt met een Kind van Hem die voig jaar is overleden en nu Eeuwig Hem mag danken. Misschien heb je er wat aan, ik plak het hier even onder!
Mijn vraag: Mag ik aan u ook een vraag stellen, het is een vraag waar ik niet uit kom. Moet je de orde van Ellende, verlossingen dankbaarheid, zoals gesteld in het Heidelbergse Catechismus, in die volgorde ook "beleven" / zien of kun je toch ook dankbaar zijn voor hetgeen je ziet in Christus en de verlossing die Hij geschonken heeft en dat je daarna toch meer en meer je ellende ziet of kan dat niet! Ik kom er echt niet! Kunt u kunt mij helpen? Gods Kracht toegebeden en met vriendelijke groet,
Antwoord: Beste .......,Ik haast me je te antwoorden, nu ik weer een een beetje fris ben.
Helaas, lieve ....., wat jij noemt is een van de vele wijsneuzerijen van zelfvoldane mensen, die volgens mij maar heel weinig eerbied hebben voor het uiterste tere werk van de Heilige Geest. Zij menen precies te weten (te kunnen voorschrijven) hoe de Geest moet werken. Pas dan hechten zij er hun goedkeuringsmerk aan.
Nee, ik heb meerdere christenen gekend die aanvankelijk zo overweldigd waren door de liefde van God in Christus, dat ze daar helemaal in opgingen en er intens van genoten. Pas langzamerhand drong het tot hen door, dat zij die volle liefde niet bezitten en zagen ze in het licht van Zijn liefde hun vele gebrek aan liefde, dus hun zonde. Geniet samen met je man van Hem met volle teugen en verheerlijk Hem in aanbidding. Gezegende zondag!
En hoe zat dat met de kamerling, op de wagen het Evangelie gehoord, en gedoopt bij de eerste de beste waterplas waar ze langs reden.....
Zijn wij in onze gezindte niet behoorlijk doorgeslagen? Schrijven we elkaar niet de ultra-reformatorische-gereformeerddoorwrochte wetten voor in plaats van naar Christus te gaan en naar Hem te luisteren?
Dat God graag vergeeft (Psalm 86 : 5)
Dat er verzoening is van zonden voor de hele wereld. (1 Joh. 2: 2)
Dat we onze zonden moeten belijden (1 Joh. 1 : 9)
Zoek deze teksten eens op!
Je leert meestal niet eerst ellende, dan verlossing en dan dankbaarheid. Maar het loopt door elkaar heen.
Vraag niet om veel ellendekennis, want daar zit geen verdienste in. Jezus heeft betaald! Je kunt je zonden nooit helemaal voelen, dat is te erg, dan ben je in de hel.
De discipelen begrepen lang nog niet alles, zelfs nog niet dat Jezus moest lijden, sterven, opstaan enz.
Toch zei de Heere Jezus: Ik heb grotelijks begeerd dit Pascha met u te eten!!!!!
Snap je dat? Ik niet! Toch vind ik het erg bemoedigend.
Vaste Rots van mijn behoud, als de zonde mij benauwt, laat mij steunen op Uw trouw,
laat mij rusten in Uw schaûw, waar het bloed door U gestort, mij de Bron des Levens wordt.
Jezus, niet mijn eigen kracht, niet het werk door mij volbracht, niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng, schoon ik ganse nachten ween, kan slechts redden, Gij alleen.
Zie, ik breng voor mijn behoud U geen wierook, mirr' of goud. Moede kom ik, arm en naakt, tot de God,
Die zalig maakt, Die de arme kleedt en voedt, Die de zondaar leven doet.
Eenmaal als de stonde slaat, dat dit lichaam sterven gaat, als mijn ziel uit d' aardse woon'
opklimt tot des Rechters troon,- Rots der eeuwen, in Uw schoot berg mijn ziele voor de dood
Zoek de zekerheid niet in jezelf en je zondekennis of wat dan ook.
Jezus is dé Weg, dé waarheid en hét Leven. Je kunt Hem aannemen of afwijzen. Dat is de keuze die je hebt, meer mogelijkheden zijn er niet. Hij roept je nu om die keuze te maken en dat zal je hele leven veranderen.
"U heb ik nodig, Uw genade is
mijn enig licht in nacht en duisternis.
Wie anders zal mijn Leidsman zijn dan Gij?
In nacht en ontij, Heer, blijf mij nabij."
(uit gezang 392)