Strijd na belijdenis
Ds. J.D. Heikamp | 1 reactie | 18-06-2013| 10:25
Vraag
Aan Heikamp. Ik heb met Tweede Pinksterdag belijdenis van mijn geloof mogen afleggen. Daar aan voorafgaand heb ik een zeer innerlijke strijd gehad. De ene keer kon ik met het volste vertrouwen belijdenis doen en de andere keer dan vocht alles mij aan. Ik werd dan onzeker en was bang dat ik alles en iedereen bedroog, maar bovenal de Heere. Uiteindelijk heb ik een gesprek gehad met onze dominee. Dit is heel goed en fijn verlopen. Ik voelde dat ik echt even een stuk van mijn binnenkant kon laten zien (al hoewel het lang niet alles was). De zonde knaagde aan mij. Ik heb duidelijk gevoeld dat ik het verdien om verloren te gaan. Maar met dit alles kon ik moeilijk tot God vluchten omdat ik zo veel ongeloof heb en ik bang ben dat ik mijzelf bedrieg en dat alles op gevoel is. Ik ben best wel diep gegaan. Ik voelde dat ik dit bij niemand kwijt kon, omdat niemand het begrijpt. De Heere heeft mij ook stilgezet met werk enz. Dat betekende dat ik moest merken dat dat niet het belangrijkste doel van het leven is. Mijn werk was namelijk erg belangrijk voor mij. Nu mag ik zien dat het niet het belangrijkste is, maar dat mijn ziel vrede moet hebben met God. Na mijn belijdenis is alles wel rustiger geworden. Ik ben nu zo bang dat ik daar op rust. Maar tegelijkertijd weet ik dat dat niet kan en mag. Ik ben zo bang dat ik niet het ware geloof in Christus heb. Ik ben zo bang dat ik rust op gevoel, terwijl het geloof bestaat uit dingen die men niet ziet, maar hoopt. Ik ben bang dat ik teveel naar mezelf kijk in plaats van op Christus zien. Zou mijn geloof dan een tijdgeloof zijn? Ik kan moeilijk bidden en ik merk ook dat ik dat erg weinig doe. Ook weet ik dat het niet aan mijn werken ligt dat ik niet kan bijdragen aan mijn heil. Het is het werk van Christus. Maar elke keer verlang ik er zo naar om het uit Zijn mond te horen, dat ik kan en mag weten dat ik Zijn kind ben. Maar hoe? Eerder kan ik toch niet rusten?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Hetgeen wat je schrijft is meer geschikt voor een persoonlijk pastoraal gesprek dan om er schriftelijk op reageren. Het gaat immers om de verhouding tussen de Heere en je ziel. Aan het eind schrijf je: "Ook weet ik dat het niet aan mijn werken ligt dat ik niet kan bijdragen aan mijn heil. Het is het werk van Christus. Maar elke keer verlang ik er zo naar om het uit Zijn mond te horen, dat ik kan en mag weten dat ik Zijn kind ben. Maar hoe? Eerder kan ik toch niet rusten?"
De Heere Jezus heeft gezegd: strijdt om in te gaan door de enge poort. Waarom is dat een strijd? Omdat ons vlees en bloed niet mee kan door de enge poort. Geen kleed van eigen gerechtigheid kunnen we aanhouden om door de poort te gaan. Luther droomde eens dat hij lag voor de enge poort. Er was geen doorkomen aan. Totdat de Heere hem liet zien wat de oorzaak was. Hij had nog een zijde doekje om om zijn schaamte voor God te bedekken. Toen hij die kwijtraakte werd hij getrokken met koorden van liefde als een naakte zondaar om achter de poort aan de voet van het kruis vergeving en verzoening te ontvangen uit Gods hand. Toen mocht hij het uit Zijn mond horen: uw zonden zijn u vergeven. De Heiligen Geest paste dat toe aan het hart, op grond van het offer van Christus. Toen was hij een nieuw schepsel geworden. Al het oude is voorbijgegaan, zie het is alles nieuw geworden. Te ondervinden met psalm 118: Dit, is dit is de Poort des Heeren, daar zal 't rechtvaardig volk door treên.
De ware rust ligt in de geloofsgemeenschap met Christus. Is er dan geen onrust meer:? Zeker wel. Maar tot troost lezen we dat de Heere gezegd heeft: er blijft dan een rust over voor het volk van God. Dit alles werkt de Heere door Zijn lieve Woord en Geest in het hart. Bij Hem moet u zijn, bij Hem alleen om geholpen, gered en bekeerd te worden.
Je had eens een goed vertrouwelijk gesprek met je predikant. Ik zou zeggen: maak opnieuw een afspraakje met hem.
Wees in alles Gode bevolen,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je wilt weten of je je hebt bekeerd. Jezus zegt dat het is zoals de schat in de akker (Mat. 13:44-46). De mens ging naar huis om alles te verkopen. Toen kon hij de schat kopen. Heb je alles al verkocht? Ik bedoel niet letterlijk verkocht maar alles losgelaten wat er in de weg staat?
Jezus zegt ook dat je je leven moet verliezen en jezelf moet verloochenen om hem te volgen (Luk. 9:23-26). Heb je dat gedaan en doe je dat in je dagelijks leven?
Jezus te volgen kost alles. Jezus zegt: Luk 14: 24 Strijd om binnen te gaan door de nauwe poort, want velen, zeg Ik u, zullen proberen binnen te gaan en het niet kunnen, ...
Jezus wil alles van ons wegnemen wat slecht voor is voor ons en ons dan vervullen met het goede. Dat is een grote belofte. Dat is het waard om er alles voor op te geven.
Johannes schrijft:
15 Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem.
16 Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld.
17 En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid. (1 Joh.2)
Reageer gerust per email. Ik communiceer er graag over: emaildfj1@gmail.com