Ernstig zieken met geloofsvragen
Ds. J. van Rossem | Geen reacties | 19-03-2004| 00:00
Vraag
Ik werk in een verpleeghuis. Daar kom ik vaak ernstig zieken tegen die tobben met geloofsvragen. Mensen die zeggen dat ze voelen te gaan sterven maar geen hoop meer hebben. Hoe kan ik hier het beste mee om gaan? Ik vind dat telkens weer erg moeilijk.
Antwoord
Hartelijk dank voor de bewogen vraag die ik mocht ontvangen. De vraagstel(ster) is werkzaam in een verpleeghuis. Daar komt zij (of hij) mensen tegen die voelen dat ze gaan sterven maar geen hoop meer hebben. Hoe hier te handelen?
In de eerste plaats wil ik mijn grote bewondering uitspreken voor allen die in de gezondheidszorg werkzaam zijn. We zijn getroffen door de grote trouw, liefde en opoffering die hier getoond wordt. Juist op dit gebied komen we de mens tegen in grenssituaties. Iedere ziekte brengt de mens in het donker gebied van de dood. Zeker, in dit gebied leven ook ‘gezonde’ mensen, maar ziekte brengt dit noch dichterbij. Vraag bij dit alles is: kunnen we sterven, daar sterven toch het ontmoeten van de Heere als rechtvaardige Rechter is., Kunnen we Hem dan ontmoeten. Alleen als we mogen weten, door genade alleen, dat al onze vuile zonden zijn betaald in Christus bloed, en daarom zijn vergeven door de Heere. Het is zo waar dat klaar komen met de dood klaar komen met de schuld is. Dat is de worsteling van hen die sterven moeten en niet sterven kunnen. Deze worsteling is aangrijpend. Wat zijn we hier als mensen machteloos, omdat de Heere alleen hier uitkomst kan geven, door in deze nood over te komen in het hart met het liefdesvonnis van rechtvaardigmaking van de goddeloze, dat bestaat in de vergeving van zonden.
Wij merken dat de vraagstel(st)ler met deze mensen mee lijdt. Het doet ons goed dat te vernemen, omdat we hier liefde en bewogenheid bespeuren Zelf hebben we wel mee gemaakt dat we door een verzorgster werden opgebeld met de vraag om de betrokkene te bezoeken. We stellen dit zeer op prijs. Vandaar dat we hier het eerste advies geven aan de vraagstel(st)ler. Probeer er achter te komen of de betrokkene een predikant heeft. Mij is bekend dat in sommige verpleeghuizen dit niet mag en dat men zich daarbij beroept op de wet van de privacy. Het mag wel als de betrokkene er in toestemt de predikant te waarschuwen.
Anderszijds, vaak hebben we mee gemaakt dat zieken en nood vaak veel steun mocht ontvangen van een vaak eenvoudige, en misschien ook wel stuntelige, maar tegelijk bewogen en gemeende opmerkingen van een verpleegster. Al was het alleen maar, bij wijze van spreken, een arm om de schouder, en een meewenen in verdriet. Gebaren kunnen soms zo veel meer den dan woorden. Toch kan het ook goed zijn om met de betrokkene te spreken, vooral als zich daar een geschikt moment voordoet. Zo’n moment is altijd een geschenk van de Heere. Dan is het goed om de patiënt in kwestie een luisterend oor te bieden en hem of haar te laten uitspreken. Maar zeg ook maar wat gekend moet en kan worden om getroost te leven en gezaligd te sterven. Als deze woorden uit je hart mogen komen, zo is het mijn ervaring, dan zal een patiënt altijd luisteren.
Het is me bekend dat je daarbij ook jezelf terug krijgt. Wie ben ik voor de Heere? Dan kan dit ook leiden tot zelfonderzoek. Toch hoeven we niet in de eerste plaats te komen met hetgeen we beleefd hebben (hoe rijk ook) maar met wat de Heere zegt in Zijn Woord. Weet ook dat de Heere een verrassend God is. Mag zo maar in eigen onbekwaamheid, langs de weg van het gebed grote wonderen van Hem verwachten. Ik las eens de opmerking: als we veel, ook tot anderen, hoe dan ook over de Heere Jezus mogen spreken, dan is het een zegen als we daaronder over onze moeilijkheden en vragen heen getild worden. We hebben zelf die ervaring op de kansel verschillende keren mogen hebben. En we gunnen die heerlijke ervaring ook aan jou. En als niet mogen of kunnen spreken: onze uitstraling, als een lied zonder woorden, kan ook belangrijk zijn.
Ik wens je veel zegen op je moeilijke en mooie werk Hartelijk dank voor je tere vraag.
Ds. J. Van Rossem
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. van Rossem
- Geboortedatum:04-03-1945
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
