All you can eat
Ds. M.F. van Binnendijk | 3 reacties | 22-05-2013| 11:10
Vraag
Een predikant op Refoweb schrijft iets over overdaad/overvloed. In dit kader vraag ik me af wat je met de trent "onbeperkt eten" in restaurants aan moet. Op zo'n moment eet je vaak veel meer dan nodig. Tegelijk is het onnodig weggooien van eten door de buffetten vermoedelijk veel minder. Hoe verantwoord is het om aan zulke dingen mee te doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Het gebeurt niet zelden dat bij een aanbod van 'onbeperkt' eten een zekere Hollandse handelsgeest de kop opsteekt die de indruk wekt dat we (meer) waar voor ons geld krijgen. Wat eten betreft hebben we doorgaans weinig op met die ene Geestesgave die als laatste genoemd wordt: matigheid. Waarom zouden we méér eten omdat het prijsgunstiger is? Zonder in allerlei moraliteiten te vervallen -wijzen op armoede, crisis, is dit verantwoord, geweten enz.- lijkt het me eerder een goede verkoopstunt die rendabeler is voor de uitbater. Het scheelt voor hem (naar mijn inzicht) aan personeelskosten, de currency (doorstroming) is groter (alleen bestellingen voor drinken) en je hoeft niet te wachten op de keuken. Alles staat klaar, warm gehouden op heet water of onder de infrarood lamp...
Persoonlijk eet ik niet graag van een buffet, waar je jezelf gemakkelijk overeet. Liever eet ik zodanig dat ik na de maaltijd geen "vol gevoel" overhoud, dan dat ik mij schransend ver-eet aan een zekere onbeperktheid. Liever verzadigd dan vol. Daarbij behoort een maaltijd in zeker zin een ritueel te zijn. Daar neem je de tijd voor. Zowel in het eten als in de ontmoeting met je tafelgenoten. De voorbereiding mag eveneens tijd kosten.
En wat de winst-marges betreft over "onbeperkt eten": de eigenaar van Neêrlands toenmalig grootste eet-keten zei ooit (ik kuis zijn taal, maar met zijn Brabantse dialect klonk het bepaald fruitig en gepeperd): "Ze eten me arm, maar ze drinken me rijk."
Wat verantwoord is ligt m.i. niet aan wat de restaurants aanbieden, maar hoe wij zelf met (ons) eten omgaan. Uit én thuis.
Ds. M. F. van Binnendijk,
Rotterdam
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Daarnaast neemt de kwaliteit van het voedsel natuurlijk ook niet toe onder een infraroodlamp/bak kokend water.
Het is voor mij dan een kunst om van de bede: leer ons voor overdaad ons wachten, dan ook in de praktijk te brengen. Maar als je daarvan bewust bent, dan kan dat wel! Daar mag je om bidden en daar kun je dan ook je best voor doen.
Pas heb ik ergens tapas gegeten, dan bestel je iedere keer kleine gerechtjes en krijg je pas nieuwe als je het vorige op hebt. Dan kun je stoppen als je vol bent. Maar ook dan gaat het op tijd stoppen niet vanzelf. Want je hebt recht op zoveel hapjes voor zoveel geld. Dat aantal was voor mij teveel.
