Werken in gehandicaptenzorg

Binnen de gehandicaptenzorg heb je 2 groepen. Een groep die vooral lichamelijk worden verzorgd en daar de grootste hulpvraag hebben en een groep die vooral mentaal begeleid moeten worden.
Druk is ten de dele ook hoe je het zelf ervaart.
Bij lichamelijke verzorging is het drukker qua dingen die je moet doen.
Qua mentale begeleiding kan het soms wat rustiger zijn, maar kan je eerder bedreigd worden en kan je
eerder in conflict raken met cliënten. Even heel zwart/wit gezegd.

Hoi,
Doen!!!
Zoek wel een plaats waar je stage kan lopen,want dat is heel belangrijk! Eventueel als vrijwilliger. Want je hebt veel praktijk nodig om de leerstof te begrijpen.
(spreek uit ervaring).
Bij ons heb je woon begeleiding, dagactiviteit en intensieve zorg. Ambulante zorg kennen we ook.
Nu liggen de banen niet voor het oprapen, dankzij de verschrikkelijke bezuinigingen. Maar een overkoepelende opleiding kan je ook volgen hoor!!

Zelf ben ik bekend met de opleiding helpende zorg en welzijn niveau 2 van de NCOI.
Je bent dan nog geen begeleider, maar je leert wel hele belangrijke dingen. Ik moet zeggen dat de leerstof die de NCOI geeft niet niveau 2 is maar 3 en 4.
Als je wilt, kan ik je verder informeren!! kijk maar in profielen: moi mij.
Kan je aardig wat vertellen over studeren na je 40e.

Zelf ben ik 20 jaar werkzaam in de zorg. De meeste jaren was ik werkzaam in de gehandicaptenzorg. Een aantal jaren terug heb ik de overstap gemaakt naar de ouderenzorg. Werken in de zorg is voor mij het meest boeiende
wat ik kan bedenken. Ben het in die zin eens met HGK, dat werkdruk is hoe je het zelf ervaart. Persoonlijk
ondervind ik wel wat hinder van werkdruk. Toch zou ik het werken in de zorg er niet om laten schieten. Het is de moeite waard. Succes verder.

Ik ben zelf niet zo stressbestendig en zou ook wel weer een baantje willen hebben... Dus als ik dan eens iets lees, dan valt het me op dat in bijna iedere advertentie staat dat je wel stressbestendig moet zijn! Toch vraag ik me af vraagsteller, of dat echt een probleem voor jou zal zijn! Immers als je in de thuiszorg hebt gewerkt toen moest je ook hart werken. Misschien onderschat je jezelf?

Beste vraagstelster,

Ik ben werkzaam als woonbegeleider bij Siloah en ik wil je aanraden om het te doen! Het is prachtig werk, waarbij de werkdruk best meevalt.. Zeker, als je 36 uur werkt en veel extra taken en verantwoordelijkheden hebt, heb je het "druk". Iedereen heeft het tegenwoordig ''druk'', toch? Maar echte tijdsdruk valt mee..
Ik werk op een locatie voor (jonge) mensen met een lichte verstandelijke beperking, dus met een best hoog IQ. De nadruk ligt daar op begeleiding. Gesprekken voeren, problemen oplossen, situaties evalueren, en ook gewoon heel simpel helpen. En het belangrijkste: "er zijn" en luisteren.
Als je gaat werken op een locatie met erg laag niveau, dus met ernstige verstandelijke beperkingen, zal de nadruk meer liggen op zorg. Het is maar net wat je zelf het fijnste vindt.
Ik wil je aanraden een opleiding te gaan volgen.., maar misschien is het slim om (zoals mieptruus zegt) eerst eens als vrijwilliger aan de slag te gaan, zo leer je de doelgroepen een beetje kennen.

Succes!

Ik moest eerlijk gezegd wel even lachen toen ik je vraag las... maar snap het ook wel weer als je niet bekend bent met de gehandicaptenzorg.
Ik ben nu 26 en werk sinds mijn 18e in de gehandicaptenzorg.
Als ik aan mensen vertelde over mijn baan is het eerste wat vaak gezegd werd: Ow zow dat is wel een zware baan!! Tja...ik wist niet beter...
Nu ik meer om me heen heb gezien, is de verstandelijk gehandicaptenzorg denk ik wel een van de zwaardere banen en waar je ook erg te maken hebt met tijdsdruk. En met de krimpende financiële middelen en bezuinigingen op personeel (waar niet in de zorg.....)
Als je het maar een heel klein beetje niet leuk vind hou je het niet vol.
Helemaal op de groepen waar veel lichamelijke verzorging en persoonlijke begeleiding nodig is.

De gehandicaptenzorg is echt een baan die je moet liggen en dat je echt een klik hebt met de mensen.
Ik zou inderdaad zeggen: Ga eerst een poosje vrijwilligerswerk doen. En dan nog zie je niet het hele plaatje.
Ik werk bijvoorbeeld op een groep met 'doofblinde' verstandelijk en lichamelijk beperkte mensen.
Om 10 uur moet iedereen gewassen en aangekleed zijn en gegeten hebben. (op veel hoog niveau groepen is dit meestal al om 8.00 of 9.00) . Hier moet je echt wel op tijd en onder tijdsdruk werken.
Om 12.00 komen de bewoners weer uit dagbesteding en om 14.00 gaan ze weer naar dagbesteding tot 16.00. Dan heb je weer dezelfde tijdsdruk...
En rond het avondeten weer. en bij het naar bed gaan weer..!!
Je zou zeggen..ow nou tijd genoeg toch... maar mensen met een verstandelijke beperking kennen geen haast en alles gaat veel langzamer omdat de verwerkingstijd van de boodschap veel langzamer gaat voordat het binnen is gekomen.
Voor 'doofbline' mensen geld ook nog eens dat je ze niet van een afstandje kan aansturen of kan roepen... dus niet ... het is tijd om uit bed te komen... ga je maar aankleden...
Of we van een afstandje roepen: Kom aan tafel want we gaan eten....
Iedereen moet 1 op 1 aangestuurd worden (in de groep waar ik werk wonen 8 bewoners!!!) en 1 voor 1 naar de wc en naar tafel en naar dagbesteding en naar bed worden gebracht...

Maar goed dat is over mijn eigen werkplek...
De gehandicaptenzorg is heel divers en elke groep is weer anders ook al valt het onder 1 bepaalde instelling.
Ik zou dus zeker adviseren om bij verschillende groepen en bij verschillende niveaus te kijken. EN een plek te kiezen waar je jezelf het meeste thuisvoelt

Mooi uitgelegd Marytje!!
Het is inderdaad heel divers.
Gewoon eens overal kijken........