Pastorale Counseling

Ds. M.F. van Binnendijk | Geen reacties | 25-03-2013| 10:15

Mijn vraag gaat over de cursus "Truth Project" van Pastorale Counseling. Heeft iemand hier al ervaring mee? Is dit aan te raden om te volgen/kopen? Zelf ben ik een christelijke jongere die graag later het pastorale werk in wil.

De cursus "Truth Project" kende ik niet tot ik deze vraag onder ogen kreeg. In eerste instantie oogt ze pakkend en boeiend. Prikkelende vragen, flitsende presentatie, aantrekkelijke boodschap. Woorden en beelden tuimelen over elkaar en worden gepresenteerd in de vorm van een "American College" met diverse gastsprekers. Om het zo maar eens te zeggen: de (deze) Amerikanen weten het wel te verkopen! De aanpak is sterk methodisch. Let bijvoorbeeld op de in het filmpje voortdurend getoonde traptreden met kernwoorden. In deze methode zit iets heel aantrekkelijks.

Leerlingen van Christus staan per definitie open voor het ontvangen van onderwijs. En waar God een God van orde is, mag je ook een zekere orde in je eigen leerproces met het Woord verwachten. Dat hebben we nodig. Terecht wordt in de film opgemerkt dat we gemakkelijk het patroon van de wereld overnemen en kritiekloos laten aanmeten en opleggen ("iedereen doet het"). Het sprak me enorm aan dat niet geschuwd werd vooral ook gevestigde christelijke kerken en dito (en minder dito) religies te vermelden als instituten die de neiging hebben (en helaas vaak méér dan dat) om patronen op te leggen, die weinig of geen bijbelse gronden hebben, maar veeleer een kopie van wereldse (zakelijke, politieke, economische, modieuze, enz.) maatstaven.
 
Zoals regelmatige lezers van mijn column ondertussen mogen verwachten, wil ik wel enkele kanttekeningen bij dit 'programma' plaatsen. De methode (Gr. meta hodos = de weg waarlangs [iets tot stand komt]) van Truth Project heeft sterk eenzijdige, zo niet annexerende trekjes. Het filmpje wekt op mij althans sterk de indruk dat dit programma Truth Project de énige weg (methode) is. Tussen haakjes: de associatie met Jezus’ woorden "Ik ben de weg (hodos), de waarheid (Truth) en het leven" ligt ergens wel voor de hand.
 
De vraag die ik echter niet beantwoord krijg -en wellicht moet ik mij daarvoor meer verdiepen in de materie- is deze: Waar ontdek ik zo weinig (niets?) van het verrassende (inwerkende en doorwerkende) werk van de Heilige Geest in deze zo sterk methodisch opgezette cursus? Het ligt allemaal wel heel vast omlijnd. Dat voelt wel veilig, maar is tegelijk niet compleet, en het komt op mij ook bepaald benauwend over. "Als ik het niet zó doe..." en dan zijn we terug bij het aloude wetticisme. Waait de Geest immers niet waarheen Hij wil en hoe Hij wil? Ja toch?! Truth Project kan (ik zeg bewust: kán, het hoeft dus niet zo te gaan!) een nieuwe vorm van religie worden, met een naar mijn smaak fors maakbaarheidsgehalte.

Ik ben me ervan bewust dat het getoonde een typische Amerikaanse benadering aan de dag legt, die niet anders is dan de begindagen van Bill Hybels Willow Creek. In die geest roept Truth Project bij mij iets op van "Geloven in zeven dagen" of "Guidelines to successfull believing."
 
Kortom: de intentie vind ik goed en prijzenswaardig. Maar ik zet vraagtekens bij het nogal overheersende en daarom ademruimte ontnemende systematische van deze methode. Daarbij komt deze op mij ook niet als nieuw over, maar lijkt veeleer een vorm van Bijbelstudie, zij het in een "different approach."
 
Ik zou de vraagsteller en ook elke meelezers en commentator willen aanraden om bij materie als deze, je er nuchter in te verdiepen en zélf tot een evenwichtig oordeel te komen. Bedenk daarbij, dat wat voor de één een passende methode is, dat voor een ander nog niet zo hoeft te zijn.

Ds. M. F. van Binnendijk,
Rotterdam

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

171 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven