Weggestuurd bij de kerk
Ds. H. Korving | Geen reacties | 01-10-2001| 00:00
Vraag
Ik ben weggestuurd bij de ger. kerk omdat ik voor lange tijd geen werk had en trouwens ook niet kon vinden. Dat was niet leuk. Ik denk niet dat dit een zonde is, zoals ze zeggen. Maar hoe als je wel een zonde begaat? Hoe kun je zorgen dat je haast nooit meer zondigt en als het gebeurt mag je dan niet meer aan het avondmaal?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je vraag niet helemaal begrijp. Weggestuurd worden bij een kerk omdat je geen werk hebt lijkt mij een vreemde gang van zaken. Wat houdt dat wegsturen eigenlijk in? Door wie ben je dan weggestuurd? Door ambtsdragers? Om welke reden wordt er een verband gelegd met zonde? Ik kan daar verder niet op ingaan, want dan zou ik vanwege zoveel onduidelijkheden al snel de plank misslaan en dingen suggereren die helemaal niet op jouw situatie passen.
Laat ik op het slot van je vraag kort proberen in te gaan. Hoe kun je zorgen dat je haast nooit meer zondigt? En als het gebeurt, mag je dan niet meer aan het avondmaal?
Deze vraagstelling is niet zuiver. Je wilt "haast nooit meer" zondigen. Af en toe wel? Wat versta je eigenlijk onder zonde? Daar moet je eerst een duidelijk begrip van hebben. Is zonde alleen maar 'iets' of 'het'? Dingen die God niet goed vind? Als God met Zijn Geest in je hart gaat werken krijg je een verlangen, niet om "haast nooit meer" te zondigen maar om nooit meer te zondigen. Je wordt een vijand van alle zonden. Je krijgt te zien, dat zonden niet alleen zaken zijn die je doet of niet doet, maar dat de zonde in je hart woont. Er komt een droefheid over de zonde, omdat je gaat beseffen dat je God bedroeft.
Ik zou dus als antwoord kunnen geven: zorg dat je bedroefd wordt over de zonde en leef dicht bij God. De vreze des Heeren doet afwijken van het kwade. Als je de zonde niet ziet als iets heel verdrietigs, dan denk je wellicht dat je klaar bent als je dit niet meer doet of dat wel gaat doen. Zo werkt het niet. Er komt een strijd. Je moet met verdriet constateren dat je niet volmaakt voor de Heere leven kunt, hoewel je dat wel graag zou willen. In die strijd moet je de Heere Zelf te hulp roepen. Elke keer gaan we onze zonden en tekortkomingen aan Hem belijden. Bij Hem is vergeving.
En het Avondmaal? Ik kan uit je vraag ook niet afleiden hoe ernstig dat voor jou zelf een vraag is. Ben je zelf avondmaalganger? Er zijn openbare zonden die maken dat een christen die in zulke zonden valt niet aan het avondmaal kan worden toegelaten, zolang hij of zij zich niet bekeert. Denk aan dronkenschap, fraude, overspel. Maar overigens geldt dat aan het avondmaal geen volmaakte mensen genodigd worden, maar arme zondaren, die het leven zoeken buiten zichzelf in Jezus Christus.
Ik hoop zo enigszins op je vraag te zijn ingegaan.
Hartelijke groeten van ds. H. Korving, Leerdam
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Korving
- Geboortedatum:01-12-1954
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Ds. Korving ging in november 2021 met emeritaat.
Lees ook het artikel dat Refoweb met ds. Korving had n.a.v. zijn boek 'Taal en teken'.
En kijk/luister: