Vrijwel geen bekeerden meer
J.W.N. van Dooijeweert | 14 reacties | 04-03-2013| 15:28
Vraag
Aan evangelist Van Dooijeweert. Mijn probleem is het volgende: als ik mijn oma en opa moet geloven dan worden er eigenlijk vrijwel geen mensen meer bekeerd. Ik vind dat heel vreselijk, ik wil graag ook bekeerd worden. Maar dat kan dan misschien helemaal niet? Ik praat best vaak met één van onze buren, die zijn bij een evangelische gemeente. En zij geloven allemaal dat ze gered zijn en dat ze allemaal naar de hemel gaan. Hoe is het nu eigenlijk? Volgens onze dominee is het maar sporadisch dat iemand tot geloof komt en het is zeldzaam dat iemand weet dat zijn zonden vergeven zijn. Dat zal pas blijken als we sterven. Hij vindt dat in onze Ger. Gem. tegenwoordig de preken allemaal "Pinkstergemeentepreken" beginnen te worden. Iedereen is bekeerd als je hen geloven mag. Iedereen wil aan het Heilig Avondmaal. Jonge mensen willen maar blij zijn, maar geloven en bekeerd zijn heeft te maken met droefheid, zegt hij. Is geloven nu blij of juist heel triest? Toen we huisbezoek kregen wilde ik het vragen, maar mijn ouders en de ouderling spraken alleen over wereldse dingen; auto’s, school, het hooi, enzovoort. Wat moet ik daar nou mee? Wilt u me antwoord geven?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Ja, beste vraagsteller, dat wil ik! Maar met eerst een heleboel excuses. Ik kreeg je brief binnen net voordat we vertrokken naar Peru. Inmiddels zijn er vier weken voorbij gegaan. Het was ongelooflijk druk en heftig in ons werk hier. En daar kwam nog bij dat we een paar weken geen echt internet hadden. Maar ik ga het nu proberen.
Je probleem is overbekend: "Er worden bijna geen mensen meer bekeerd." Het is één van de meest moordende uitdrukkingen in onze reformatorische kerken. God bekeert dagelijks mensen en weet je wat het meest opvallende is... dat Hij Zich er niets van aantrekt in welke kerk iemand zit. Hij weet mensen te bereiken in reformatorische kerken, in evangelische kerken, in Pinksterkerken en zelfs ook in de Rooms-Katholieke kerk. Wij zijn hier in Peru getuige van de meest ingrijpende bekeringen.
Waarom je opa en oma (en heel veel anderen) zeggen dat er bijna geen mensen meer bekeerd worden, is voor mij een volkomen raadsel! Willen ze dat niet? Wat heb je er aan als je dit zegt? Wie wordt er beter van als je dit zegt? De Heiland Zelf? Nee! Want Hij zegt: "Ik ben gekomen om zondaren zalig te maken." Moet je nagaan; daar kwam Hij speciaal voor. En denk je dan dat Hij dat nu vanuit de hemel niet meer doet? Zeker wel. Met al de liefde van Zijn Middelaarshart. Zo lang als de zon en maan schijnen gaat Hij door.
De gedachte dat het zeldzaam is dat iemand weet dat zijn zonden vergeven zijn en dat dit pas zal blijken als je sterft... is zeer verderfelijke dogmatiek. Deze gedachte heeft de ruimte geschapen voor een vagevuur. Deze gedachte heeft heel veel mensen ten prooi gegrepen. Ik zeg je bij deze, in Naam van onze Heere Jezus Christus: je mag jezelf geen rust gunnen voor je zeker weet dat je zonden vergeven zijn.
Weet je, het is zeer nodig dat we ons meer in de Bijbel gaan verdiepen dan in allerlei dingen die mensen zeggen. Petrus was een man die ervaring had in een leven met Jezus. Hij schrijft het volgende: "De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen" (2 Petrus 3:9). Was dat alleen maar voor vroeger? Toen onze grootouders jong waren? Of toen Luther nog leefde? We zijn bezig muren op te bouwen die Gods goedkeuring niet kunnen wegdragen.
Wat betreft de "Pinkstergemeentepreken"... op de eerste Pinkstergemeentepreek (door Petrus) werden 3000 mensen bekeerd. Was het daarom een slechte preek? Foei! We mogen zo niet met elkaar omgaan! Hier in Peru, in de bergen en in de jungle, snakken de mensen naar de Bijbel, omdat ze weten dat er buiten de Bijbel geen weg ter zaligheid is. In ons land wordt vaak de Bijbel naar onze hand gezet. We moeten daar voor waken, daar ook tegen strijden.
Dat je met huisbezoek de vraag wilde stellen of geloven "heel triest maakt of juist blij", is een heel goed vraag. Het is nodig dat tijdens de huisbezoeken deze dingen aan de orde komen. Daar is het huisbezoek voor. Maar ik weet dat het vaak moeilijk is om een geestelijk gesprek te hebben tijdens een huisbezoek. Vaak moet je iets forceren. Maar dat is het ook waard.
Ga verder met zoeken in het Woord van God en rust niet voor je weet dat je zonden vergeven zijn! Betaald is er al voor op Golgotha. Zoek een levende relatie met de levende Christus. Hij roept het je toe: Geef Mij je hart. Hij is gewillig, graag vergevend, goedertieren, barmhartig en genadig. Net zo goed als het voor je opa en oma kon, kan het ook voor jou. Maak er maar werk van. Hij hoort je stem graag.
Hartelijke groeten en als je er op terug wilt komen: prima,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
-Psalm 135-
Laten we altijd groot van God denken! Vooral daar waar het gaat om Zijn liefde voor zondaren, Zijn wil en Zijn almacht om hen tot bekering te brengen, Zijn veelzijdigheid in de wegen waarlangs Hij dit doet en de veelkleurigheid waarin Hij Zich laat prijzen en aanbidden. Onze God laat Zich gelukkig niet beperken tot de mogelijkheden die binnen ons door zonden beperkte blikveld liggen...
Maar weet je, God bekeerd nog steeds mensen. Niet zo heel lang geleden heeft Hij ook mij bekeerd. Geef gewoon niet op! Laat de moed niet zakken. God is nog steeds dezelfde. Hij zegt: Keer terug naar Mij, en Ik zal naar u terugkeren. (Mal. 3:7)
Weet je wat ik zo mooi vond toen Hij mij bekeerde? Dat Hij me 'geruststelde' met de woorden: Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, ZOU IK HET U GEZEGD HEBBEN. (Joh. 14:1-2) Zou je daar niet blij van worden dan??
Eén van de dingen die ik heb geleerd is dat de boodschap van de bijbel niet is dat je moet weten OF je zonden zijn vergeven maar dat je moet gelóven DAT ze zijn vergeven.
Ik hoop dat jij na verloop van tijd je eigen tegenreactie zou kunnen zetten onder je eigen vraag, met de erkenning dat God nog wél mensen bekeerd. Het zou Zijn naam goed doen!!
Bij elk probleem doen alsof er niks aan de hand is lost niets op. Deze vraagsteller zit in de knoop over het feit of God nog wel mensen bekeerd. Misschien/waarschijnlijk over het feit of er voor hem/haar zelf nog wel een kans is. Is er 'eindelijk' iemand die zich WEL lijkt te willen bekeren, boor je hem/haar de moed in de schoenen. Is het dan gek als je weinig vrucht ziet op je oproep tot bekering??
En bovendien, ik zie om me heen WEL dat God nog mensen bekeerd. Gelukkig wel.
Prediker 7:10; Zeg niet: Hoe komt het dat de dagen van vroeger beter waren dan deze? Want niet uit wijsheid zou u dat vragen.
@Tara: Er klinkt inderdaad de roep: bekeert u! Maar klinkt er niet veelvuldiger de waarschuwing dat het meestal nep is? In ieder geval van mensen buiten de kerk, maar ook voor mensen binnen de kerk. Waar in de Bijbel staat dat we het kaf van het koren moeten scheiden in onze gemeente?
Dat mag je als kind vragen................
Meestal staat de wagen dan stil, wat leven de ouders voor, Wat doen we in onze vrije tijd?
spreken we met onze kinderen over God, zingen we de psalmen Davids na het eten? of neemt de jacht van de tijd ons in beslag? Ik ben ook moeder van een groot gezin, en in alles voel je je tekorten, wat leef ik mijn kinderen voor? Lieve meid, zoveel vragen, laten we maar veel op onze knieeen vragen, Heere trek mij, verwacht het niet van mensen hoor, alleen van Hem, en wat er ook hierboven al geschreven staat, pleit op zijn beloften,
Ik zal uw stenen hart wegnemen, Hij kan het , en hij wil het. ook voor jou.
En dan is het goed, krijg je rust, voor je onrustige hart.. Hij die U roept is getrouw, die het ook doen Zal.,,, zie je ZAL..verzekering van het geloof, ..sterkte en kracht ...
Daarnaast zijn er mensen die met volle overtuiging hun plek innemen aan de Dis des Verbonds zodat zij als lichtende lichten in de gemeente staan maar er zijn ook mensen die geen vrijmoedigheid hebben om dat te doen maar wel degelijk Gods kinderen zijn!De Heere werkt ook in het verborgene....
Dus vraagsteller:Opent uwe mond....al wat u ontbreekt,schenk Ik zo gij het smeekt....mild en overvloedig!
De farizeers werden overigens vooral boos omdat Jezus zich de Zoon van God noemde en hun de les las over het Werk van God en Gods Woord, terwijl zij zichzelf daar een meester in achten (ze werden niet voor niets schriftgeleerden genoemt).
De reden die jij noemt voor hun woede vind ik ten eerste licht suggestief en ten tweede klopt het niet volgens mij, want de Heilige Geest was nog niet uitgestort toen Jezus nog niet gestorven en opgestaan was. Of heb je een tekst ervoor dat de farizeers boos waren omdat Jezus vroeg of zij al eens in de vierschaar der conscientie hadden gestaan etc..
Ik begin het probleem van vragenstelster te begrijpen.... "kies heden wie ge dienen zult. ".... als je dan wil kiezen dan word er in de preek weer gezegd dat je dan dus zelf begonnen bent..... brrrr
En over je laatste opmerking: een half uur te laat gezocht? Je bent NOOIT te laat om te zoeken! Er zijn mensen die sterven en roepen: 'te laat, te laat' dat laat de duivel je geloven! Je bent NOOIT te laat zolang je nog KAN zoeken (dus levend en/of gezond bent). Na de dood ben je te laat maar dan kan je ook niet meer zoeken.
De ds bedoelt vast dat je zeker niet moet wachten omdat het over een half uur te laat kan zijn... maar zolang je leeft heb je de mogelijkheid om te zoeken en te kiezen.
Verder voor de vraagstelster: Wat ben ik blij dat je deze vraag aan evangelist van Dooieweerd hebt gesteld!!
Verschrikkelijke situatie in de kerk waar de vragensteller zit. Diep triest.
