Bang dat ik niet uitverkoren ben

Ds. J.J. van Holten | 21 reacties | 28-02-2013| 16:21

Ik ben een meisje van 19 jaar. We hebben het op catechisatie gehad over de uitverkiezing en later kreeg ik op andere plaatsen ook te maken met dit onderwerp. Naar aanleiding daarvan ben ik hier erg over na gaan denken. Ik ben bang, bang dat ik niet uitverkoren ben. Ik ben bang om te sterven, om voor God te verschijnen en bang om voor eeuwig verloren te gaan! Ik bid tot God om bekering, maar denk bij mezelf al bij voorbaat over de uitverkiezing; als ik niet uitverkoren ben, dan word ik toch niet bekeerd. Ik begrijp dat God het recht heeft om ons zondige mensen verloren te laten gaan, maar ik ben zo bang om verloren te gaan, om voor eeuwig gepijnigd te worden.

Ik wil God vragen om vergeving van mijn zonden, maar ik ben zo blind voor mijn zonden. Ik bid dan tot God of Hij mijn ogen wil openen, maar er gebeurt niets. Ik weet en besef dat ik zelf geen geloof kan maken, dat ik vanuit mezelf helemaal niets kan. Naar mijn idee wil ik zo graag bekeerd worden en een kind van God zijn. Maar ondertussen wil ik zelf koning zijn over mijn leven. Ik hoef geen Koning. Alles spreekt elkaar zo tegen, lijkt het wel. Ik zit hier veel mee te worstelen. Hoe langer ik er over na denk, hoe banger ik voor alles word. Ik weet dat ik hiermee altijd bij God terecht kan, maar wil ook hier mijn vragen stellen.

Uit je vraag blijkt één ding heel duidelijk. Je bent bang! Angst om niet uitverkoren te zijn en als consequentie daarvan verloren te gaan en eeuwig gepijnigd te worden. Daarbij schrijf je dat je hoe meer je erover nadenkt ook des te angstiger wordt.
 
Ik wil je graag om te beginnen een paar vragen voorleggen en je ook vragen om daar voor jezelf eerst eens goed over na te denken.
 
1: Denk je dat God de verkiezing heeft geopenbaard in Zijn Woord om jou bang te maken?
 
2: Wie is God voor jou? Welk beeld heb jij van Hem?
 
3: Stel dat je vandaag met zekerheid van God te horen zou krijgen dat je WEL uitverkoren was. Wat zou daarvan de consequentie zijn voor je verdere leven?
 
Probeer voor je verder leest eerst over deze vragen goed na te denken.
 
Vanuit God Woord staat met zekerheid vast dat God de verkiezing niet heeft gegeven als een leerstuk om mensen (zoals jij) bang te maken of de stuipen op het lijf te jagen. Integendeel. God heeft de verkiezing in Zijn  Woord geopenbaard om jou te troosten! Als er namelijk geen verkiezing was dan werd er niemand zalig en gingen alle mensen verloren. En dat zou nog rechtvaardig zijn ook. Daarmee zou God geen onrecht doen. Maar het heeft God goed gedacht om mensen uit de verlorenheid te verkiezen door het geloof in Jezus Christus.

Ik lees in de Bijbel nergens dat we bang voor God moeten zijn. En als dat beschreven wordt dan is dat altijd onterecht (denk bijv. aan Manoach de vader van Simson). Wel lees ik in de Bijbel over het "vrezen" van de Heere. Maar dat heeft in de verste verten niets te maken met bang of angstig zijn. Vrezen is God kennen en op hem vertrouwen met je hele hart.  Dat staat gelijk aan geloven! Wel lees ik telkens in de schriften dat als God verschijnt aan een mens dat er staat: Vreest niet! God heeft dus absoluut niet de bedoeling dat wij als bange angstige en onzekere mensjes voor Zijn aangezicht zouden leven. Dat is een onbijbelse gedachtengang. De Bijbel leert ons geen God kennen die mensen het leven geeft met het vooropgezette doel om hen te verwerpen. Dat is een onbijbelse gedachte. Zo is God niet.
 
De vraag komt bij mij op -als jij zo angstig in het geloof staat- welk beeld van God jij eigenlijk hebt. Wie is de Heere God eigenlijk voor jou? Een Boeman? Iemand die naar pure willekeur de ene mens verkiest en de andere verwerpt? Een harde onbewogen God die het niks kan schelen dat jij verloren gaat? Nog een keer diezelfde vraag: Welk beeld heb jij als 19-jarig meisje van God? En wie heeft jou dat beeld aangepraat en bijgebracht?

Ik ben vanuit je vraag van één ding diep overtuigd: Het beeld dat jij hebt van God is niet de God die de Bijbel ons leert kennen. Dat is niet het beeld dat Jezus ons heeft geleerd van de Vader. De Bijbel schildert ons een God die ondanks Zijn heiligheid en gerechtigheid niet wil dat er iemand verloren gaat (dat staat zo letterlijk in de Bijbel: Ezechiël 33:11/2 Petrus 3:9). God openbaart zichzelf als Vader, als (Goede)Herder, als Redder, als Licht van de wereld,  als Verlosser, zelfs als Vriend!!

De Bijbel leert ons een God kennen die er alles, maar dan ook alles, aan doet om mensen te behouden. Daartoe heeft Hij zelfs zijn eigen Kind Jezus overgegeven aan de dood om door Hem verzoening te bewerken tussen Hem en de mensen. Lees de gedeelten in het evangelie maar na waarin Jezus spreekt over het doel van Zijn komst in de wereld. Niet gekomen om te veroordelen maar om te behouden. De satan komt om te verderven en te verstoren maar God komt om zalig, dat is eeuwig gelukkig te maken. Denk aan de gelijkenis van de goede Herder: Opdat zij het leven hebben en voorspoed hebben.
 
Uit je vraag blijkt dat je veel en diep nadenkt over  de verkiezing. Ik denk dat daar nu juist ook een probleem zit. Want Gods genadige verkiezing van zondaren en goddelozen past niet in ons menselijke denkschema. Dat laat zich niet verklaren met menselijke logica. Wij kunnen alleen maar redeneren in termen van oorzaak en gevolg. Als God mij uitverkoren heeft dan word ik zalig en als God mij niet uitverkoren heeft dan ga ik verloren.
  
Maar dat denkschema kom ik, in de Bijbel nergens tegen. Hoewel ik weet dat sommige mensen dat als een Bijbelwoord voor waar aannemen. Dat is pas goddeloos om zo te denken. Ik mag als nietig mensen niet beginnen te denken vanuit Gods verkiezing. Want dan probeer ik een kijkje te nemen in Gods verborgen raad. Dan wil ik weten wat er in Gods heilige wil besloten is. Dan wil ik vooraf weten of ik verkoren ben want anders heeft geloven toch geen zin.

Vandaar die derde vraag die ik je stelde om daar eens over na  te denken. Als je zou weten dat je wel uitverkoren zou zijn. Nou dan zou je een zorgeloos en hoogmoedig mens worden want wat kan je dan nog gebeuren? Dan ben je toch binnen?
 
Ik stel het heel scherp. Zo op die manier spreekt de Bijbel niet. Ik moet met mijn denken niet beginnen met Gods verborgen raad der verkiezing, maar ik heb als mens te beginnen bij wat God zegt in Zijn Woord: Gods opdracht en beloften. Dat is de roepstem van het evangelie.

Ik moet niet beginnen bij de verkiezing maar bij de roeping. Want dáár begint God! Daarin geef God mij de opdracht bekeert u en gelooft het evangelie. En als je verloren gaat dan is dat niet omdat God jou niet heeft verkoren maar omdat jij niet hebt geloofd.

Ik ga nog een stap verder: En God heeft jou verkoren want Hij spreekt tot je in de prediking en Hij geeft je een Bijbel om in te lezen. Dat is Gods eerste daad van verkiezing. Daar heeft Hij jou persoonlijk voor uitgekozen. Hoevelen kennen God en de Bijbel niet? Staan buiten de Kerk en buiten Gods openbaring? Hebben nog nooit van Jezus gehoord?
 
Je schrijft tenslotte dat je zelf "geen geloof kunt maken." Als dat zo zou zijn zou God een Leugenaar zijn, want Hij geeft ons de opdracht om te geloven. En wat Hij beveelt dat geeft Hij ook. Geloven is 100 procent genade van God en 100 procent daad van de mens. Alweer zo’n punt dat met menselijke logica niet te verklaren is.
 
De beloften en de geboden van God zijn ons gegeven om daarop te vertrouwen (=geloven). Als God iets belooft dan bedriegt Hij ons niet, dan heeft Hij geen verborgen agenda (van bijvoorbeeld zijn verkiezing). Als God roept dan roept Hij welgemeend en ernstig.
 
Ik geef je een goede raad: Neem je Bijbel erbij. Zoek  in je Bijbel naar Gods beloften en leg die beloften in je gebed aan God voor. Hij vervult niet al onze wensen maar Hij vervult altijd Zijn eigen beloften. Daar mag je op vertrouwen. Dat mag je basis en je houvast zijn. En niet de wetenschap of je wel of niet uitverkoren bent. Dat komt helemaal aan het eind pas in de dag als wij Christus zullen ontmoeten. Niet als een verre, vreemde, strenge, oordelende God, maar als Diegenen die Zich voor mij in het oordeel van God gesteld heeft aan het kruis van Golgotha.

Op Golgotha zie ik hoe God met de verkiezing om gaat. Hij verwerpt Zijn eigen lieve en onschuldige Zoon, om mij -goddeloze zondaar- te redden van het eeuwig verderf. Daarom kan en mag er ook nooit over de verkiezing worden gesproken en nagedacht buiten Christus om.
 
Ik hoop dat ik je hierboven een aantal zaken heb aangereikt waar je (op een andere manier dan voorheen) over verder kunt denken.
 
Vriendelijke groet,
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. van Holten

• Geboortedatum:
  22-12-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  IJsselstein
• Status:
  Inactief

126 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven