Bang dat ik niet uitverkoren ben
Ds. J.J. van Holten | 21 reacties | 28-02-2013| 16:21
Vraag
Ik ben een meisje van 19 jaar. We hebben het op catechisatie gehad over de uitverkiezing en later kreeg ik op andere plaatsen ook te maken met dit onderwerp. Naar aanleiding daarvan ben ik hier erg over na gaan denken. Ik ben bang, bang dat ik niet uitverkoren ben. Ik ben bang om te sterven, om voor God te verschijnen en bang om voor eeuwig verloren te gaan! Ik bid tot God om bekering, maar denk bij mezelf al bij voorbaat over de uitverkiezing; als ik niet uitverkoren ben, dan word ik toch niet bekeerd. Ik begrijp dat God het recht heeft om ons zondige mensen verloren te laten gaan, maar ik ben zo bang om verloren te gaan, om voor eeuwig gepijnigd te worden.
Ik wil God vragen om vergeving van mijn zonden, maar ik ben zo blind voor mijn zonden. Ik bid dan tot God of Hij mijn ogen wil openen, maar er gebeurt niets. Ik weet en besef dat ik zelf geen geloof kan maken, dat ik vanuit mezelf helemaal niets kan. Naar mijn idee wil ik zo graag bekeerd worden en een kind van God zijn. Maar ondertussen wil ik zelf koning zijn over mijn leven. Ik hoef geen Koning. Alles spreekt elkaar zo tegen, lijkt het wel. Ik zit hier veel mee te worstelen. Hoe langer ik er over na denk, hoe banger ik voor alles word. Ik weet dat ik hiermee altijd bij God terecht kan, maar wil ook hier mijn vragen stellen.
Antwoord
Uit je vraag blijkt één ding heel duidelijk. Je bent bang! Angst om niet uitverkoren te zijn en als consequentie daarvan verloren te gaan en eeuwig gepijnigd te worden. Daarbij schrijf je dat je hoe meer je erover nadenkt ook des te angstiger wordt.
Ik wil je graag om te beginnen een paar vragen voorleggen en je ook vragen om daar voor jezelf eerst eens goed over na te denken.
1: Denk je dat God de verkiezing heeft geopenbaard in Zijn Woord om jou bang te maken?
2: Wie is God voor jou? Welk beeld heb jij van Hem?
3: Stel dat je vandaag met zekerheid van God te horen zou krijgen dat je WEL uitverkoren was. Wat zou daarvan de consequentie zijn voor je verdere leven?
Probeer voor je verder leest eerst over deze vragen goed na te denken.
Vanuit God Woord staat met zekerheid vast dat God de verkiezing niet heeft gegeven als een leerstuk om mensen (zoals jij) bang te maken of de stuipen op het lijf te jagen. Integendeel. God heeft de verkiezing in Zijn Woord geopenbaard om jou te troosten! Als er namelijk geen verkiezing was dan werd er niemand zalig en gingen alle mensen verloren. En dat zou nog rechtvaardig zijn ook. Daarmee zou God geen onrecht doen. Maar het heeft God goed gedacht om mensen uit de verlorenheid te verkiezen door het geloof in Jezus Christus.
Ik lees in de Bijbel nergens dat we bang voor God moeten zijn. En als dat beschreven wordt dan is dat altijd onterecht (denk bijv. aan Manoach de vader van Simson). Wel lees ik in de Bijbel over het "vrezen" van de Heere. Maar dat heeft in de verste verten niets te maken met bang of angstig zijn. Vrezen is God kennen en op hem vertrouwen met je hele hart. Dat staat gelijk aan geloven! Wel lees ik telkens in de schriften dat als God verschijnt aan een mens dat er staat: Vreest niet! God heeft dus absoluut niet de bedoeling dat wij als bange angstige en onzekere mensjes voor Zijn aangezicht zouden leven. Dat is een onbijbelse gedachtengang. De Bijbel leert ons geen God kennen die mensen het leven geeft met het vooropgezette doel om hen te verwerpen. Dat is een onbijbelse gedachte. Zo is God niet.
De vraag komt bij mij op -als jij zo angstig in het geloof staat- welk beeld van God jij eigenlijk hebt. Wie is de Heere God eigenlijk voor jou? Een Boeman? Iemand die naar pure willekeur de ene mens verkiest en de andere verwerpt? Een harde onbewogen God die het niks kan schelen dat jij verloren gaat? Nog een keer diezelfde vraag: Welk beeld heb jij als 19-jarig meisje van God? En wie heeft jou dat beeld aangepraat en bijgebracht?
Ik ben vanuit je vraag van één ding diep overtuigd: Het beeld dat jij hebt van God is niet de God die de Bijbel ons leert kennen. Dat is niet het beeld dat Jezus ons heeft geleerd van de Vader. De Bijbel schildert ons een God die ondanks Zijn heiligheid en gerechtigheid niet wil dat er iemand verloren gaat (dat staat zo letterlijk in de Bijbel: Ezechiël 33:11/2 Petrus 3:9). God openbaart zichzelf als Vader, als (Goede)Herder, als Redder, als Licht van de wereld, als Verlosser, zelfs als Vriend!!
De Bijbel leert ons een God kennen die er alles, maar dan ook alles, aan doet om mensen te behouden. Daartoe heeft Hij zelfs zijn eigen Kind Jezus overgegeven aan de dood om door Hem verzoening te bewerken tussen Hem en de mensen. Lees de gedeelten in het evangelie maar na waarin Jezus spreekt over het doel van Zijn komst in de wereld. Niet gekomen om te veroordelen maar om te behouden. De satan komt om te verderven en te verstoren maar God komt om zalig, dat is eeuwig gelukkig te maken. Denk aan de gelijkenis van de goede Herder: Opdat zij het leven hebben en voorspoed hebben.
Uit je vraag blijkt dat je veel en diep nadenkt over de verkiezing. Ik denk dat daar nu juist ook een probleem zit. Want Gods genadige verkiezing van zondaren en goddelozen past niet in ons menselijke denkschema. Dat laat zich niet verklaren met menselijke logica. Wij kunnen alleen maar redeneren in termen van oorzaak en gevolg. Als God mij uitverkoren heeft dan word ik zalig en als God mij niet uitverkoren heeft dan ga ik verloren.
Maar dat denkschema kom ik, in de Bijbel nergens tegen. Hoewel ik weet dat sommige mensen dat als een Bijbelwoord voor waar aannemen. Dat is pas goddeloos om zo te denken. Ik mag als nietig mensen niet beginnen te denken vanuit Gods verkiezing. Want dan probeer ik een kijkje te nemen in Gods verborgen raad. Dan wil ik weten wat er in Gods heilige wil besloten is. Dan wil ik vooraf weten of ik verkoren ben want anders heeft geloven toch geen zin.
Vandaar die derde vraag die ik je stelde om daar eens over na te denken. Als je zou weten dat je wel uitverkoren zou zijn. Nou dan zou je een zorgeloos en hoogmoedig mens worden want wat kan je dan nog gebeuren? Dan ben je toch binnen?
Ik stel het heel scherp. Zo op die manier spreekt de Bijbel niet. Ik moet met mijn denken niet beginnen met Gods verborgen raad der verkiezing, maar ik heb als mens te beginnen bij wat God zegt in Zijn Woord: Gods opdracht en beloften. Dat is de roepstem van het evangelie.
Ik moet niet beginnen bij de verkiezing maar bij de roeping. Want dáár begint God! Daarin geef God mij de opdracht bekeert u en gelooft het evangelie. En als je verloren gaat dan is dat niet omdat God jou niet heeft verkoren maar omdat jij niet hebt geloofd.
Ik ga nog een stap verder: En God heeft jou verkoren want Hij spreekt tot je in de prediking en Hij geeft je een Bijbel om in te lezen. Dat is Gods eerste daad van verkiezing. Daar heeft Hij jou persoonlijk voor uitgekozen. Hoevelen kennen God en de Bijbel niet? Staan buiten de Kerk en buiten Gods openbaring? Hebben nog nooit van Jezus gehoord?
Je schrijft tenslotte dat je zelf "geen geloof kunt maken." Als dat zo zou zijn zou God een Leugenaar zijn, want Hij geeft ons de opdracht om te geloven. En wat Hij beveelt dat geeft Hij ook. Geloven is 100 procent genade van God en 100 procent daad van de mens. Alweer zo’n punt dat met menselijke logica niet te verklaren is.
De beloften en de geboden van God zijn ons gegeven om daarop te vertrouwen (=geloven). Als God iets belooft dan bedriegt Hij ons niet, dan heeft Hij geen verborgen agenda (van bijvoorbeeld zijn verkiezing). Als God roept dan roept Hij welgemeend en ernstig.
Ik geef je een goede raad: Neem je Bijbel erbij. Zoek in je Bijbel naar Gods beloften en leg die beloften in je gebed aan God voor. Hij vervult niet al onze wensen maar Hij vervult altijd Zijn eigen beloften. Daar mag je op vertrouwen. Dat mag je basis en je houvast zijn. En niet de wetenschap of je wel of niet uitverkoren bent. Dat komt helemaal aan het eind pas in de dag als wij Christus zullen ontmoeten. Niet als een verre, vreemde, strenge, oordelende God, maar als Diegenen die Zich voor mij in het oordeel van God gesteld heeft aan het kruis van Golgotha.
Op Golgotha zie ik hoe God met de verkiezing om gaat. Hij verwerpt Zijn eigen lieve en onschuldige Zoon, om mij -goddeloze zondaar- te redden van het eeuwig verderf. Daarom kan en mag er ook nooit over de verkiezing worden gesproken en nagedacht buiten Christus om.
Ik hoop dat ik je hierboven een aantal zaken heb aangereikt waar je (op een andere manier dan voorheen) over verder kunt denken.
Vriendelijke groet,
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.J. van Holten
- Geboortedatum:22-12-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:IJsselstein
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
je zegt: als ik niet uitverkoren ben, dan word ik toch niet bekeerd.
Mag ik je vragen om het eens om te draaien: als ik me niet bekeer, dat weet ik zeker dat ik nooit uitverkoren ben. Ik moet me bekeren, want dat staat in de Bijbel (heel vaak), het is Gods opdracht aan mij. En waarom deze opdracht? Omdat God zo graag wil dat je behouden wordt.
De hele bijbel door kan je lezen hoe vaak God zegt, dat Hij wil dat alle mensen behouden worden en dat niemand verloren gaat. God wil het Zelf zo graag!! God's uitnodiging is niet voor een bepaalde groep van uitverkorenen, maar voor iedereen, want God wil dat er zoveel mogelijk mensen behouden worden. Dat is tot eer van Zijn Naam!
Hij smeekt en bid ons zelfs, dat we ons hart toch niet zouden verharden.
God weet wel, beter nog dan wij zelf, hoe zondig we zijn. Hij weet ook hoe graag we zelf koning van ons hart willen zijn. En toch gaat Zijn liefdevolle uitnodiging naar ons allemaal uit, elke keer als we Zijn Woord lezen. Gods liefdevolle uitnodiging is voor iedereen, het is onze verantwoordelijkheid of we op die uitnodiging ingaan of niet. Als we de uitnodiging naast ons neerleggen, en gaan afwachten, is het zeker er niets gebeurd.
Laat je niet afleiden van waar het werkelijk om gaat. Denk niet: ja maar de uitverkiezing (of ook: ja maar zondenbesef, ja maar ik moet zoekende gemaakt worden, ja maar ik kan niets uit mezelf, of alles wat je ook maar kunt bedenken).
Deze gedachtes zullen je nooit bij Hem brengen.
Maar de Heere wil je alles geven wat je nodig hebt om je te bekeren en te geloven.
Want alles krijg je van Hem, en als je Hem er om vraagt, dan geeft Hij het jou mild en overvloedig!
Vraagsteller, je bent niet de enige met die vragen. Ik vind je heel eerlijk!
In sommige gemeentes draaien ze het allemaal om. En daarom krijgen we deze angst. Angst die je weg houd bij God.
Veel mensen worstelen met de uitverkiezing, maar weet je.. iedereen kan in zijn hart overtuigd zijn wat de waarheid is, zolang jij zelf die niet weet heb je daar niets aan. Vraag God of je het persoonlijk mag weten in je hart, voor jezelf, wat de waarheid is. Alleen Hij kan tenslotte je blinde ogen openen. Als kind dacht ik altijd: God is een verterend vuur en een eeuwige gloed bij wie niemand wonen kan (uitspraak uit de preken) en daardoor ontliep ik God liever dan dat ik Hem zocht. Later was ik daar wel eens verdrietig over, maar toen sprak ik iemand die zei: Ik dacht altijd dat God een soort vader / herder was waar alle kindjes bij op schoot zaten (een soort Sinterklaas), dit vanuit de preken die zij hoorde.. Haar conclusie was: zolang we God niet persoonlijk kennen, zolang er geen geloof in ons hart is hebben we allemaal een verkeerd beeld van God, van de Bijbel, de uitverkiezing enz. Dus blijf vragen, God laat geen bidder staan!
Laat het even weten dan geef ik mijn mailadres weer door.
Dat is moeilijk te begrijpen, zelfs Johannes Calvijn noemt de predestinatie een decretum horribile ofwel huiveringwekkend besluit.
God schiep de wereld omdat Hij liefde is. Hij wilde deze liefde met mensen delen. Daarom schiep Hij ons om heilig te zijn, zoals Hij heilig is (1 Petrus 1:16). God heeft nooit gewild dat mensen zouden zondigen. Het feit dat de mensen ongehoorzaam waren en tegen God gezondigd hebben, is een inbreuk op het eigenlijke plan van God. Het eigenlijke doel voor de mensen was om een relatie met hun Schepper te hebben. Wij weten dat God liefde is en dat Hij rechtvaardig is en dat alle deugden in Zijn wezen samenkomen. Daarom was zijn plan om de wereld te scheppen ook puur. Hij houdt van de mensen die Hij geschapen heeft. Als Hij zou hebben beslist dat alles volgens zijn wil zou gebeuren, zou de vervulling van zijn plan voor een wereld vol van liefde en vrede onveranderd zijn gebleven tot op de dag van vandaag. Omdat Hij de wil van mensen respecteert, kon de zonde in de wereld komen, door hun beslissing. Maar de leer van de uitverkiezing drukt in feite uit dat God van tevoren gepland heeft dat de mens zou moeten zondigen en dat Hij wil dat de meeste mensen naar de hel gaan. Dit zou God de auteur van de zonde maken. Voordat ze geboren zijn, is er al beslist dat de meeste mensen nooit een kans zullen hebben om gered te worden (volgens Calvijn).
De bibel zegt ; Zou Ik enigzins lust hebben aan den dood des goddelozen, spreekt de Heere HEERE; is het niet, als hij zich bekeert van zijn wegen, dat hij leve? Werpt van u weg al uw overtredingen, waardoor gij overtreden hebt, en maakt u een nieuw hart en een nieuwen geest; want waarom zoudt gij sterven, o huis Israels? WANT IK HEB GEEN LUST AAN DEN DOOD DES STERVENDEN, spreekt de Heere HEERE; daarom BEKEERT U EN LEEF. (Ezechiël 18:23, 31-32)
Eeuwen blijven neuzelen over wel of niet uitvekoren te worden, het is vechten tegen de bierkaai, alleen God maakt dat uit.
Als Calvijn zegt dat predestinatie is huiveringwekkends is, moet iedere christen dat vinden? Het zal vast niet je bedoeling zijn, maar je suggereert het in je woorden wel.
Predestinatie kunnen wij niet in het diepst doorgronden, want wij zitten vast aan menselijke tijd. Wij proberen het beeld zo scherp mogelijk te maken en predestinatie te snappen, maar we kunnen dat niet. Laten we ernaar kijken als een kind, en geloven als een kind. En dan betekent predestinatie niets anderd dan genade. Dan mogen we gelukkig zijn. Voor een eenvoudig christen is de reactie van die dominee goed te begrijpen en bemoedigend.
Om toch meer inhoudelijk de discussie aan te gaan: de uitverkiezing drukt volgens mij niet uit dat God de zonde en de zondeval ingepland heeft. Dat zou betekenen dat God de zonde geschapen heeft. God schiep de mens echter met een vrije keuze. De keuze om van de boom der kennis te eten, of niet. Daar zat een vrijheid in, die God ons niet wilde onthouden. God wil geen marionettenvolk. God wil een volk dat uit liefde tot Hem komt en Hem volgt. Er was geen andere keuze voor de schepping dan dit. De vrijheid zou en zal leiden tot liefde tot God en eer voor Hem, maar de zondeval moest dan wel plaatsvinden. Het is een paradox, net als dat een almachtig God geen steen kan maken die Hij niet kan tillen, zo kan God geen marionet scheppen met een eigen wil (spreekt elkaar tegen in de definitie ervan). Beide voorbeelden zijn filosofisch gezien onzin voorbeelden, maar van de eerste is het heel duidelijk, de tweede ook als je er langer over nadenkt. Met onze enigzins vrije wil, komt echter een nadeel: we willen zelf schepper zijn. We willen zelf alles bepalen, dus ook wat we eten. Daarmee komt de zondeval. Maar God komt ons te hulp, maar Hij zal nooit marionetten van ons maken. Dat zou Zijn Eer verminderen. Daarom beveelt Hij ons uit liefde om Hem te volgen en weer terug te keren bij Zijn Kudde. Dat is genade. En de almachtige God weet wat er zal gebeuren. Hij weet wie zal komen en wie niet, maar iedereen krijgt een uitnodiging, zoals in de gelijkenis van de koninklijke bruiloft. Komt allen!
In de eerste plaats is het huiveringwekkend moeilijk te begrijpen en leidt het maar al te vaak tot fatalisme of tot angsten (zie vraagstelster).
Ten tweede, zelfs als je, binnen deze leer zou weten ingesloten te zijn, is het dan mogelijk blij te zijn ? Wetende dat zovele anderen, buitengesloten zijn ?
Uiteraard erken ik, dat als je door genade mag zeggen “ik weet dat mijn Verlosser leeft” dan zal die mens altijd zal erkennen dat het de Heere was die begonnen is. Hij was het die mij riep.
Dit is echter geen reden om er een complete theologie van te maken.
De mogelijkheid open houden dat God mensen geboren laat worden waarvan al vast staat dat zij verloren zullen gaan staat haaks op ;
Want dat is goed en aangenaam voor GOD, ONZEN ZALIGMAKER; WELKE WIL, DAT ALLE MENSEN ZALIG WORDEN, en tot kennis der waarheid komen. (1 Timoteüs 2:3-4)
DE HEERE vertraagt de belofte niet (gelijk enigen [dat] traagheid achten ), maar IS LANKMOEDIG OVER ONS, NIET WILLENDE, DAT ENIGEN VERLOREN GAAN, maar dat zij ALLEN TOT BEKERING KOMEN. (2 Petrus 3:9)
Begrijp ik de uitverkiezing? Nee. Moet dat? nee, wat voor ons verborgen is moeten we niet willen openmaken.
"...als je, binnen deze leer zou weten ingesloten te zijn,...."
"Wetende dat zovele anderen, buitengesloten zijn ?"
Het eerste vind ik terug in de bijbel:
Ef. 2:8 Want uit genade bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God;
Maar het tweede niet...........
Wat ben jij goed bezig, ik wou dat ik jou was.....ik ben altijd te bitter...., je bent een goed mens.
Wat is de uitverkiezing voor jullie persoonlijk? Ik denk dat het hem daarin zit.
De uitverkiezing word verkeerd uitgelegd!En die verkeerde uitleg word misbruikt door mensen die de"zuivere "leer "hebben".
Als je genoeg centjes hebt, kijk dan eens op healing rain. naar de studie over de Hebreeën brief,.
Ik ben er zelf nog mee bezig om te luisteren.Natuurlijk zijn er veel meer preken en studies hierover die goed zijn. Ik heb van deze studie profijt gehad.
http://www.healingrain.nl/content.cfm?cat=1&pc_id=135
Voor mij is het net als bij Roozemond een grote troost. Toen de Heere in mijn leven kwam kon ik wel van de daken roepen, dat er een uitverkiezing was. Dat er nog redding mogelijk was voor mij.
Maar toch vind ik dat je hierin in gesprekken heel voorzichtig moet zijn.
Als God zegt: bekeer je, want Ik wil niet dat je verloren gaat, Ik wil dat ALLE mensen zalig worden, dan geloof ik dat. En hoe de uitverkiezing daarin past, daar heb ik geen idee van.
Maar dat God wil dat er zoveel mogelijk mensen zalig worden, daar ben ik rotsvast van overtuigd, ik kan het in mijn Bijbel lezen, en dat is Gods Eigen woord.
Calvijn ; Het calvinisme kent de dubbele predestinatie, het leerstuk dat God van tevoren heeft bepaald, welke mensen hij zal uitverkiezen en welke hij zal verwerpen.
Synode van Dordrecht ; “Met uitverkiezing bedoelen we het eeuwige besluit van God waarmee hij in zichzelf bepaalde wat Hij wilde dat er zou gebeuren met elk mens. Alle zijn niet op gelijke voorwaarden geschapen, maar sommige zijn voorverordineerd voor het eeuwige leven, andere voor het eeuwige verderf.”
Maar op de manier waarop jij het zegt lijkt het alsof de uitverkiezing zelf huiveringwekkend is. Niet de uitverkiezing zelf, maar een verkeerde uitleg daarvan is huiveringwekkend.
In Romeinen 9 staat het wel treffend geschreven.
Rom. 9:22 En of God, willende Zijn toorn bewijzen, en Zijn macht bekend maken, met vele lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid;
23 En opdat Hij zou bekend maken den rijkdom Zijner heerlijkheid over de vaten der barmhartigheid, die Hij TE VOREN bereid heeft tot heerlijkheid?
sombere mensen krijgen altijd gelijk.
Het leven zet je altijd weer de donkere kanten van het leven voor.
Ik ben wel blij met je reactie, daar word ik weer vrolijker van.....
Dus hierbij mijn adres. Ieder die mij mailt zal ik ze opsturen.: dienico@solcon.nl
- 1
- 2
