Dodelijk gewond

B.S. van Groningen | Geen reacties | 04-02-2013| 10:18

Voor Van Groningen. Onder een preek gebeurde er iets. Ik schrok. En dacht dat er iets uit het plafond viel, of de dominee iets wierp. Er kwam zo’n scherpe pijn in m’n binnenste! "Maakt het u wat uit, dat de Heere geboren is?" zei de dominee, en toen gebeurde dit! Ik meende dodelijk getroffen te zijn. In een klap, tegen God gezondigd. Het is eigenlijk niet eens te zeggen hoe dat voelt. Thuis keek ik en m’n velletje was nog heel, dat begreep ik niet. Het voelde juist dat ik gewond was. Ik wist niet wat mij overkwam. Sinds die tijd krijg ik onverwachts iets naar binnen, bijvoorbeeld een tekst of bemoediging. Alsof het binnenin geschreven wordt. Dan huil ik vanzelf: Zo tegen God gezondigd! Dan zeg ik: "Ach Heere,  ik weet niet eens waar het staat!" En sla de Bijbel precies op de tekst, die ik kreeg, open! Kom ik in de kerk, preekt de dominee precies over de tekst die ik kreeg! Alsof hij alles weet! Ik praat er met niemand over. Weet niet eens wat mij overkomt! Soms komt m’n toestand zo precies vanaf de kansel, dat ik dacht dat de dominee om het hoekje thuis had gekeken. Met Pasen gebeurde het onverwachts een tweede keer. Net een pijl. Dacht te sterven in de kerk. Net als de eerste keer was mijn huid nog heel! Toch ben ik dodelijk gewond hoor! Zo voelt dat. Nu loop ik... God kwijt! Tegen God gezondigd. Toch heb ik dit nooit gezocht. Ik wist van het bestaan niet eens af.  Ik ben ongelukkig van binnen, overal zie ik de dood. Sterven, God ontmoeten en dat kan niet. De zonden achtervolgen mij overal. De straten lopen over van m'n zonden. Zelfs daar werd over gepreekt. Precies zoals ik het beleef. Ik weet de weg niet!

Beste vraagsteller,

Ik heb lang geaarzeld om antwoord te geven op deze bijzondere vraag. Toch wil ik een poging wagen. Jouw vraag/vragen probeer ik op de voet te volgen. Jouw ervaring onder een preek is wel heel bijzonder en ook strikt persoonlijk. ’t Is voor mij moeilijk om dit mee te maken. Jij hebt dit meegemaakt. Meestal werkt de Heere door Zijn Woord en Geest, ook wel door bijzondere omstandigheden of gebeurtenissen. Ik laat even die bijzonderheden weg, maar de vraag van die dominee of het jou wat uitmaakt dat de Heere geboren is, neem ik serieus. Maar jij meende dodelijk getroffen te zijn: letterlijk of door het Woord. Tegen God gezondigd, maar je kunt niet zeggen hoe het voelt.

Dat kan ik nog enigszins volgen, maar wat heeft het uitgewerkt? Dan ga je haast op een humoristische wijze verder: mijn velletje was nog heel... Je haalt het letterlijk en geestelijk getroffen zijn wel erg door elkaar. Dan heb je het weer of een tekst of bemoediging, die zomaar onverwacht naar binnen komen. Je huilt dan vanzelf. Waarom of waarover? Als je een bemoediging krijgt, moet je dan huilen, of was dat vanwege je zonden?

Dan weer iets bijzonders: zo tegen God gezondigd en ik weet niet eens waar het staat. Je slaat de Bijbel open en je leest het letterlijk (waar dan?). De dominee preekt over die tekst, welke tekst? Dat een predikant preekt of hij alles van jou weet, is Bijbels. In Spreuken staat: wat in de binnenkamer is afgeworsteld, wordt soms van de daken gepreekt. Een predikant preekt als het goed is Gods Woord en dat Woord is hetzelfde Woord, wat jij thuis leest. Wat geloof je van de voorzienigheid Gods (zondag 10)? Je praat er met niemand over en toch kom je openlijk met een vraag en dan juist aan mij? Hoe moet ik dat zien?

Met Pasen overkomt je opnieuw zo’n ervaring. Maar wat is er in die tussentijd gebeurd? Gebeden, gelezen, gesmeekt of gewoon doorgeleefd of er niets gebeurd was?

Ik heb niet voor niets gevraagd om dit alles met jou persoonlijk te bespreken, want het is voor mij moeilijk om zonder antwoorden van jouw kant tot een duidelijke afbakening te komen. Wat is emotie, wat is geestelijk, wat is bijzonder?

God kwijt, tegen God gezondigd dat zijn bijbelse zaken, en dat jij dat niet gezocht hebt, klopt ook, want in Jesaja 65: 1 staat Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet vraagden, Ik ben gevonden van degenen, die Mij niet zochten; tot het volk dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb IK gezegd: Zie, hier ben Ik, zie, hier ben IK. Graag verwijs ik jou naar het boekje: "De droefheid naar God" van Professor G. Wisse. Mijns inziens krijg je -naast Gods Woord- hier duidelijk antwoorden op jouw zielevragen.

Dan nog een enkele vraag: achtervolgen de zonden jou overal (bedoel je dat algemeen, of zijn het aanwijsbare zonden). Opnieuw werd er over gepreekt, welke tekst? Het blijft zo bijzonder aan de ene kant, maar ook zo algemeen aan de andere kant. Deze begrippen, zaken en belevingen hoor ik ook wel eens in preken of lees ik in geschriften, maar dan wordt er -hoe eenvoudig ook- gewezen waar we moeten zijn om van onze zonden verlost te worden. God laat ons onze zonde en schuld niet zien als doel, maar als middel om ons te wenden tot Hem, van Wie geldt: Zie het Lam, Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.

Mag ik uit liefde je een raad geven: laat al die bijzonderheden die je meegemaakt hebt eens naar de achtergrond verdwijnen en richt je op Gods Woord alleen. En als iemand wijsheid ontbreekt, zegt Jakobus, dat hij ze van God begeert, Die mild schenkt en niet verwijt.

Beste vriend of vriendin, je voelt mijn worsteling om op deze bijzondere vragen een antwoord te formuleren. Wellicht krijg ik de gelegenheid om jou persoonlijk te mailen of eventueel te spreken. Voorlopig wil ik het hier bij laten. Wanneer de Heere door deze zaken je wilt ontdekken aan je zondige bestaan, dan zal Hij het ook voleindigen. Want de dichter bad het ook: Verlaat niet wat Uw hand begon, O, Levensbron wil bijstand zenden.

Met een hartelijke groet,
B. S. van Groningen

P.s. Is het niet verstandig om de predikant(en) te vragen die precies preekte wat jij doorleefde?

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven