Francine Rivers
drs. I. A. Kole | 17 reacties | 01-02-2013| 09:02
Vraag
Mijn kinderen nemen van de bieb van school (reformatorisch voortgezet onderwijs) wel eens de boeken van Francine Rivers mee naar huis. Ik begrijp dat ze deze boeken mooi vinden, maar toch zit ik met nogal wat twijfel over dit soort boeken. Als je die boeken leest ga je bijna geloven dat God regelrecht tegen mensen spreekt/hen woorden in het hart geeft en (direct) antwoorden geeft als ze even een schietgebedje tussen de bedrijven door naar Boven zenden. Maar daarmee schep je toch een verkeerd (Gods)beeld? Dan de personages... Hadassa is dan nog een indrukwekkende hoofdpersonage, maar laatst heb ik het boek "Leota's tuin" gelezen. Zoals Leota op oudere leeftijd met mensen omgaat en zelfs met haar eigen kinderen, daar kan ik nu niet bepaald jaloers op worden. En zoals ze met God spreekt, komt op mij gewoon oneerbiedig over, maar ze gaat wel zo de hemel in en gaat daar voor haar sterven ook helemaal van uit met al haar vragen: "Vader, haal mij thuis." Is het wel verantwoord onze jeugd deze boeken te laten lezen en ze op onze scholen aan te bieden? Ik hoop dat iemand van de Ger. Gem. hier op wil reageren. Een bezorgde ouder.
Antwoord
Bedankt voor uw vraag. Die maakt wel deel uit van een geheel. De genoemde (Amerikaanse) schrijfster leeft in een omgeving waarin het christelijk geloof een bepaalde inhoud heeft die sterk gericht is op de navolging van Jezus: Laten zien wat het leven met Hem inhoudt. Maar de vraag hoe je tot de levende geloofsomgang met de Heere komt (het wonder van geloof en bekering) ontbreekt als grondhouding, of wordt verondersteld. Het leven met de Heere en de dagelijkse praktijk, is wel vrucht van die omgang: Aan de vruchten ken je de boom! (Matt.5-7).
Het is goed dat u meeleest. Mondt dat uit in een gesprek met de kinderen, over wat zij mooi vinden aan deze boeken en welke vragen ze hebben? Vertel dan zelf wat u mooi vindt en welke vragen er zijn, ook gezien de geestelijke sfeer waarin uw als gezin (school en kerk) wil leven. Verder is het van belang uw ervaringen met andere ouders te delen: ga in gesprek. De volgende stap is het contact met de school: de belangstellende vraag naar het beleid t.a.v. de keuze van de boeken e.d. voor de bibliotheek van de school. U moet zelf actie ondernemen; dat vinden uw kinderen alleen maar fijn, dat waarderen ze: een moeder die meebidt, meeleeft en in gesprek gaat! Fijn dat de school via de bibliotheek probeert te helpen! Maar alert blijven is nodig.
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb de boeken over Hadassa ook gelezen, zeer indrukwekkend vond ik haar!
En over het schietgebedje; Is het niet zo dat God helpt in nood? En mag je dan geen rust krijgen als je een 'schietgebedje' doet? Ook kan je woorden in je hart krijgen als je ergens mee zit, ik vind niet dat dat niet kan, en het zeker geen verkeerd Godsbeeld geeft; Hadassa is veel in gebed, neemt stille tijd, ik vind er veel lessen inzitten, vooral voor ons als Christenen tegenwoordig!
Een leven met de Heere is in alle dingen, om alles tot eer van Hem te doen en in alles wat je doet, Hem te benodigen!
En het advies om met de kinderen erover in gesprek te gaan, is zeker goed en nodig!
Ik begrijp eruit dat uw kinderen al puber zijn, dan kunnen ze goed zulke boeken lezen en de verschillen opmerken er er hun voordeel uit halen!
Mijn kinderen zijn een stuk jonger, en lezen via de schoolbieb op school boeken waar God niet in voorkomt, dan denk ik dat je beter een 'evangelisch' boek kan lezen, en jaloers kan worden gemaakt om ook zo'n leven met de Heere te kennen als de hoofdpersoon, als dat ze strips e.d lezen waar dat niet in voorkomt....
Het probleem is mijns inziens dat er weinig vergelijkbaars is van Nederlandse bodem. Dan krijg je toch wat slappere romans... Lynn Austin en Francine Rivers zijn goede schrijvers, die je blijven boeien tot de laatste bladzijde.
Ik vraag me af of het een probleem is voor pubers om te lezen over een iets andere godsdienstbeleving dan ze thuis / in de kerk gewend zijn. Een gesprek hierover is inderdaad goed, zoals Hanna ook schrijft.
er rest mij niets dan duisternis en Dood.
Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt,
U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.
Gedachtig aan Uw Sterven heb ik lang gevast,
en al die tijd niet eens gedronken.
Zo zie je weer: bij God is alles mogelijk.
Maar toon mij toch, als oogst van dit rampzalig leven,
één regel, die de moeite waard en leesbaar was.
Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U.
Gedichten van Gerard Reve, worden niet veel gelezen in refo-kringen.
Bij ons thuis wel, we houden van literatuur, we hebben ook een eigen mening, we geloven in God De Heere, maar wel met onze eigen toets.
@BM2: Ik lees juist liever Nederlandstalige christelijke romans, die gaan juist wat dieper dan de Lynn Austins en Francine Rivers. Bijvoorbeeld de boeken van Lisette vd Heg, Mirjam vd Vegt, Janne IJmker, Leendert van Weezel, Irma Joubert. Echte aanraders en christelijk verantwoord.
Als u het oneerbiedig vindt en de hele kerk niet dan gaat u toch van uw eigen principes uit?
Of zie ik dit verkeerd.
Als je het aan 10 dominee's vraagt krijg je 10 verschillende antwoorden, het gaat om wat je zelf ervaard.
Leg het voor de Heere neer er is geen betere "vragenrubriek" dan de Heere Zelf.
Literatuur lezen als volwassene of als een puber geeft ook verschil. Lees met je kinderen mee en praat erover, mijn zoon zit in HAVO 5 en moet ook vanalles lezen, je kunt er samen over praten.
Zo kunnen pubers een mening vormen en kun jij hen sturen.
Onze moeder las romans van Annie Oosterbroek- Dutchun of zoiets, wel boeken met een christelijk sausje er over.
En @Autumn wie bepaalt of een boek christelijk verantwoord is, de rest maar op de brandstapel?
Zijn evangelische boeken slecht dan?
misschien is het juist wel verrijking dat je ook eens wat anders leest als boeken van Van der Poel,
of boeken met de titel; Babs is verliefd!
@Hanna: Haha de Babs-serie van Gerda Ronhaar. Prima boek, zeker goed verantwoord, maar er zijn inderdaad nog meer boeken die meer verrijkend zijn dan die serie. Zelf ben ik wel fan van de boeken van Lisette vd Heg, zoals Mara of Noor.
@ Autumn; mee eens!
@ Tara; een gevaar? ik weet het niet...eigenlijk ben ik het wel eens met Sabine,
het is beter uit ons wereldje te komen omdat er nog zoveel meer is wat ook goed is,
al is het wel wennen!
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie de schaapskooi niet door de deur binnengaat, maar van elders naar binnen klimt, die is een dief en een rover.
2 Maar wie door de deur naar binnen gaat, die is herder van de schapen.
3 Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen zijn stem, en hij roept zijn eigen schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten.
4 En wanneer hij zijn eigen schapen naar buiten gedreven heeft, gaat hij voor hen uit, en de schapen volgen hem, omdat zij zijn stem kennen.
5 Maar een vreemde zullen zij beslist niet volgen, maar zij zullen van hem wegvluchten, omdat zij de stem van vreemden niet kennen.
6 Deze gelijkenis sprak Jezus tot hen, maar zij begrepen niet wat datgene wat Hij tot hen sprak, betekende
Je kent de stem van God als je een relatie met Hem hebt, door de Heilige Geest spreekt God zeker nog tot ons, dmv zijn woord, daarom is het belangrijk dat je Gods woord leest, zodat God er door kan spreken, een bijbeltekst in je gedachten...op een moeilijk moment is zeker de stem van God, spits je oren.
bij jongeren gebruik ik muziek van Queeen, the police, joe cocker, etc etc. niet echt fris en hoogstaand, maar wat een beeld van de wereld weten ze te schetsen. wat een hunkering zonder hoop. wat een aanknopingspunten om in gesprek te gaan.
ben je bang voor de vreemde invloed van de evangelischen? verdiep je in wat hen beweegt zodat je weerbaar wordt en die weerbaarheid over kan dragen. een muur om je heen bouwen is geen blijk van naasteliefde. zelfs als je evangelischen als niet-christelijk ziet, dan nog gebied de bijbel je on hen lief te hebben.
In het gezin van vader en moeder Santing is Babs - de jongste dochter - een echt buitenbeentje en ze lijkt in niets op haar zussen Jackie, Nanda en Simone.
Op school gaat het niet zo goed met Babs, maar ze slaat zich erdoorheen en zit - tot wanhoop van iedereen - vol grappen en streken.
Toch heeft Babs ook bijzondere kwaliteiten. Dat ervaart Simone, als zij door Babs aan haar biologieleraar wordt ‘gekoppeld’, en Nanda, als Babs ervoor zorgt dat zij verkering krijgt met Goof, de ‘zaterdag-postbode’!
Als Babs verkering krijgt met een klasgenoot kan ze haar geluk niet op. Maar dan wordt ze ernstig ziek en blijkt dat er nog een ‘andere Babs’ is; één die nadenkt over zaken die werkelijk belangrijk zijn, voor iedereen.
Ik heb het boek ademloos uitgelezen en lig nu op de bank bij te komen pppffff.
En denk er aan om ook zaterdagpostbode te worden.
--------------------------------------------------------------------------------
Daarbij heb ik er daar ook wel een aantal van gelezen waarvan ik me afvraag hoe reformatorisch de inhoud daarvan was; W.F. Hermans, Louis Couperus, etc.
Verder: ik denk dat er ontzettend veel goede dingen zitten in de boeken van oa Francine Rivers. Ze schrijft positief christelijk en is inderdaad gericht op het geloof in de dagelijkse praktijk; iets waar ik veel van heb kunnen leren.
Wel denk ik inderdaad dat het goed is om te praten over deze boeken; overigens nét als over alle andere boeken.
De hoofdpersoonen zijn zeker geen doe het zelvers, of halleluja handjeklap hopsakee, maar zijn afhankelijke christenen die een zeer nauw leven met God hebben.
En inderdaad gebeuren er nogal wat wonderen, maar die gebeuren heden ten dage nog steeds, als we ze maar willen zien.