Liefde en verdraagzaamheid
Ds. W.G. Hulsman | 3 reacties | 23-01-2013| 15:32
Vraag
Ik heb een christelijke opvoeding genoten en heb een hart vol liefde. Sinds mijn vijftiende ben ik heel kritisch op de Bijbel geworden omdat er heel veel gruwelen in staan. Steeds wordt verteld dat men naar de Bijbel moet leven, maar ik heb het idee dat iedereen dat uit de Bijbel haalt wat hem of haar goeddunkt. De haat tegen anderen, de afkeer van homoseksualiteit, tegen samenwonenden, tegen tv, tegen muziek. Een enkel lelijk woord al maakt dat er niet naar geluisterd mag, terwijl de boodschap juist een die van liefde is. Ouders maken het kinderen vandaag wel heel erg moeilijk en je wordt afgerekend op uiterlijke zaken, in mijn mening. Kan het niet zo zijn dat juist de verschillende religies aanzetten tot haat en onbegrip jegens elkander en dat we de echte liefde kwijt zijn? Het lijkt wel of geloof vandaag de dag juist dat veroorzaakt waar we de duivel altijd van betichten. In een kleine gemeenschap is het makkelijk belijden, maar je in de wereld staat dan ligt het allemaal toch iets genuanceerder. Daarbij komt er nog de wetenschap die ons zoveel goeds brengt, medicatie, zorg etc. Dat accepteren we allemaal, maar zodra het over het ontstaan van de aarde gaat leggen we het naast ons neer. Zou geloof niet meer moeten gaan om liefde en verdraagzaamheid en is de Bijbel er juist om onverdraagzaamheid te zaaien?
Antwoord
Puntsgewijs wil ik als antwoord enkele zaken naar voren brengen:
-De Bijbel predikt juist liefde tot de ander. Elke zondag wordt het ons voorgehouden dat we onze naaste moeten liefhebben. En daar hoort ook de vijand bij. Er is geen godsdienst die zo sterk de liefde tot de ander predikt dan het christelijk geloof.
-Je geeft aan dat je een hart vol liefde hebt. Maar is dat inderdaad die liefde, zoals die in het vorige punt naar voren komt? Merk je ook niet dat als je een ander tegenkomt die je niet zo mag, dat dan de liefde ver te zoeken is?
-De Bijbel laat duidelijk zien dat het om een ander lief te hebben, nodig is om in het geloof verbonden te zijn met de Heere, Die Zijn eigen Zoon gaf voor vijanden. Hij gaf Hem tot aan het kruis. Op die wijze laat God zien wat liefde is, opdat wij zo ook leren om elkaar lief te hebben.
-Hoewel binnen het christelijke geloof het duidelijk om liefde gaat, wil dat niet zeggen dat alles maar kan en mag. De liefde is geen lievigheid. Er zijn duidelijke wetten en regels. En die zijn ook goed. Ze worden samengevat in: God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf. Om die reden worden bepaalde zaken afgewezen.
-Maar al worden bepaalde zaken afgewezen, dan wil dat nog niet zeggen dat daarmee de persoon ook wordt afgewezen. Stel dat mijn zoon zou gaan samenwonen, dan wijs ik dat af, maar dat betekent niet dat ik dan niet meer van hem zou willen weten. En dat betekent zeker niet dat ik hem zou gaan haten.
-Inderdaad is er vanwege de verschillende religies veel onderlinge strijd. Soms wordt zelfs de jihad, de heilige oorlog gepredikt. De Bijbel wijst een andere weg. We moeten Woord gebruiken als het zwaard des Geestes, daardoor worden de harten van mensen ingewonnen voor de dienst van de Heere. Dat gaat niet met hardheid, maar met liefde. Wel zijn er in de verhouding tot anderen veel dingen mis gegaan. Denk aan de kruistochten. Denk er aan hoe Karel de grote mensen met het zwaard tot onderwerping heeft willen brengen. Denk ook aan de twisten die je gehad in Ierland hebt tussen protestanten en rooms-katholieken. Dat is allemaal niet goed. ’t Gaat er niet om dat we de ander overwinnen, maar dat we de ander inwinnen voor het christelijk geloof.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Hartelijke groet,
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zo zou het inderdaad moeten zijn.
Maar helaas de praktijk is anders ; uit het R.D. van vandaag ;
Mensen die een geloofsovertuiging aanhangen zijn niet onbaatzuchtiger dan degenen die zich niet rekenen tot een religie. Dat is de conclusie van een rapport van de Nottingham University Business School, dat maandag bekend werd in Engelse media.
De Engelse onderzoekers deden gedragsexperimenten waarin proefpersonen uit Maleisië moesten samenwerken en elkaar moesten vertrouwen om geld te verdienen. De proefpersonen waren christelijk, hindoeïstisch, boeddhistisch, islamitisch of niet-religieus.
Uit de geschiedenis blijkt dat onder diverse vlaggen van het Christendom de meest verschrikkelijke wandaden zijn gepleegd. Godsdienst als aanjager van intolerantie, discriminatie, oorlog en genocide. Nog steeds zijn er de varianten van Gott mit uns, God bless America en God Neer'land en Oranje, die de oorlogsretoriek tot hemelse proporties opblazen om vervolgens de vijand in te delen bij de 'As van het Kwaad' of 'de Grote Satan'.
Geen wonder dat seculieren zeggen dat 'het Christendom' moet worden teruggedrongen tot in de privésfeer. Echter, het is en blijft leidinggevend voor persoonlijke, ethische en politieke keuzes die worden gemaakt. Hoe dan te reageren op de grote veranderingen van deze tijd, getekend door wereldwijde politieke, ecologische en economische crises?
We zien grofweg twee reacties op de uitdagingen die de nieuwe tijd op het bordje van het Christendom legt. Of men herhaalt de theologische fundamenten van weleer en beroept zich op de Goddelijke autoriteit van de eigen uitleg en de traditie. Of men zoekt naar een nieuwe synthese tussen de huidige tijd en het geloof.
De laatste optie betekent stevig huiswerk voor gelovigen. Het betekent concreet een zoeken naar de verbindende lijnen tussen de verschillende opvattingen onderling.
De liefde voor God is de liefde voor ieder mens naast je, als fundament voor een samenleving van recht, welzijn, vrede en compassie. De tijd is rijp om vanuit dit 'gemeenschappelijke woord' de diverse kerken grondig te hervormen.
Allereerst zullen wij moeten leren de religieuze claim op de waarheid los te laten. Het is eenvoudig vast te stellen dat er talloze manieren zijn om God te zoeken. Niet alleen als een fenomeen, maar ook als een geestelijke werkelijkheid.
Dit vraagt om een ingrijpend intern proces van 'verlichting' in alle kerken. Eén interpretatie van Bijbel, of een cluster van dogma's die in een bepaalde vroegmiddeleeuwse of latere tijden tot context zijn gegroeid bindend verklaren voor alle gelovigen van nu, is geestelijke dwang.
Ten tweede: de universele rechten van de mens worden onverkort ondersteund, gefundeerd en verder uitgewerkt vanuit de eigen kerkelijke traditie. Teruggrijpen naar het ideaalbeeld uit het verleden is een vruchteloze bezigheid. Universele waarden zijn immers tijdloze waarden die een modernisering van kerken mogelijk maken. Mét behoud van de eigen identiteit.
Geweldloosheid, een rechtvaardige sociale en economische orde, erkenning van de individualiteit, gelijkberechtiging en zorg voor al wat leeft zijn daarbij uitgangspunten. Zij bieden praktische handvatten. Zo wordt 'afvalligheid' een individuele keuze, kunnen vrouwen overal gelijkwaardige posities bekleden en worden gemengde huwelijken voortaan gezien als een manifestatie van Gods liefde.
Ten derde, de strijd wordt aangebonden tegen de doorgeslagen vrije markt die binnen enkele decennia onze wereld in een diepe economische, ecologische en vooral ethische crisis heeft gebracht. Juist de Godsdienst biedt de bouwstenen om het 'geloof' in de doorgeslagen vrije markt te ontmaskeren als een systeem dat uiteindelijk moraliteit en ethiek uitholt.
Tegenover de wanorde van de markt moet een nieuwe orde gevonden worden die de zusters en broeders met elkaar verbindt en die toekomst schept.
"Hoewel binnen het christelijke geloof het duidelijk om liefde gaat, wil dat niet zeggen dat alles maar kan en mag. De liefde is geen lievigheid. Er zijn duidelijke wetten en regels."
Waarom deze toevoeging aan de liefde? Ik vind die omschrijving niet terug in de liefde die Paulus beschrijft in 1 Kor 13. Waarom mag liefde niet gewoon lievigheid blijven? Het lijkt alsof de dominee blijkbaar die liefde er zo even bij doet, terwijl dat de liefde was waarmee Jezus stierf? Want alzo lief.. Het is al moeilijk genoeg je naaste lief te hebben als jezelf. Waarom dan nog wetten nodig? Rotterdam heeft hier een aantal prachtige aanvullende zinnen: "Allereerst zullen wij moeten leren de religieuze claim op de waarheid los te laten" Ik hoop zo dat dit eens waarheid gaat worden. Dat mensen niet meer menen iets te weten en daarmee een ander kunnen veroordelen, heerlijk.
Vraagsteller, bij jou vraag past een diepe schaamte. Niet kan het gedrag vergoeillijken, we hebben het gewoon altijd fout gedaan. Dat is niet zo erg, Jezus wil juist dat we dat in gaan zien. Het probleem is dat veel dat niet willen. Koning 'IK' blijft op de troon zitten, terwijl DE boodschap van het evangelie juist is dat WIJ het niet kunnen! Zo'n boodschap zal de maatschappij gaan veranderen..
Vandaag goed nieuws in de krant ;
UTRECHT – Het moderamen van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) wil in gesprek met vertegenwoordigers van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK), de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV), de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de Voortgezette Gereformeerde Kerken (VGK).
Dat maakte woordvoerder G.-J. Heetderks van de Protestantse Kerk vrijdagmorgen bekend. De PKN heeft inmiddels de uitnodigingen voor het gesprek verstuurd.
Het moderamen wil graag met de kerken om de tafel om na te gaan of „UTRECHT – Het moderamen van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) wil in gesprek met vertegenwoordigers van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK), de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV), de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de Voortgezette Gereformeerde Kerken (VGK).
Dat maakte woordvoerder G.-J. Heetderks van de Protestantse Kerk vrijdagmorgen bekend. De PKN heeft inmiddels de uitnodigingen voor het gesprek verstuurd.
Het moderamen wil graag met de kerken om de tafel om na te gaan of „er ook vandaag nog dwingende redenen zijn om in onze gescheidenheid voort te gaan.”
Nu maar hopen en bidden.
