De zonde van de pil
Ds. A.T. Vergunst | 44 reacties | 23-01-2013| 13:27
Vraag
Voor ds. A. T. Vergunst. Er is een verlangen in mijn hart gekomen om tot eer van de Heere te leven. Daar is een weg van onmogelijkheid aan vooraf gegaan, toch heb ik ook weleens in verwondering mogen zien dat er een mogelijkheid is bij de Heere Jezus vandaan. Dat Hij een Borg wil zijn voor ellendige zondaren. Maar dan wordt het toch steeds weer zo onmogelijk. Ik gebruik namelijk de pil. Daar zijn we veel te makkelijk mee begonnen, maar dit is zo'n zonde voor mij geworden dat ik er het liefst meteen mee ophoud, maar mijn man ziet dat heel anders. We hebben hier al regelmatig gesprekken over gehad, maar hij wil niet tot een ander standpunt komen. Overigens hebben we verder wel een goed huwelijk. We houden van elkaar, maar dit is een heel moeilijk punt. Want de Heere vraagt zo duidelijk: "Wie achter Mij wil komen die verloochene zichzelf, en neme zijn kruis op en volge mij." Betekent dit dat ik toch moet stoppen, hoe moeilijk dit ook zal worden? Elke keer weer komt het op me af: de Heere wil gehoorzaamheid. En je moet breken met alle zonden. Ik heb het er al eens met een vertrouwd iemand over gehad die ook de Heere vreesde. Zij haalde 1 Petrus 3 aan: "Desgelijks gij vrouwen, zijt uw eigen mannen onderdanig; opdat ook zo enigen het Woord ongehoorzaam zijn, zij door den wandel der vrouwen zonder woord mogen gewonnen worden." Daar was ik een poosje door vertroost, maar dan ben ik bang dat ik de makkelijke weg kies. Dit is een dagelijkse worsteling waar ik veel in gebed mee bezig ben, maar ik zie geen weg. Weet u een antwoord? Alvast hartelijk dank voor u meedenken.
Antwoord
Ik ben blij te lezen dat de vraag die Paulus aan de Heere Jezus stelde op de weg naar Damascus in je hart leeft: Wat wilt U dat ik doe? Laat ik je bemoedigen met je er aan te herinneren dat ook "de zonde van de pil" bij de Heere vergeven kan worden. Zijn bloed reinigt van alle zonden. Paulus mocht daar ook heel rijk van getuigen. Hij had in zijn onbekeerde staat heel wat slechte dingen gedaan, maar nadat de Heere hem had stilgezet mocht hij leren dat er toch vergeving voor hem was. Hij vergaf zichzelf niet, maar verheugde zich wel in de vergeving van zijn zonden om Christus wil.
Er zijn heel wat vragen die naar boven komen als ik je verhaal lees. Het is duidelijk dat jullie besloten hebben om iets te doen om een bevruchting te voorkomen. Wat niet duidelijk is, is of dat een bijbelse beslissing is. Er zijn natuurlijk goede redenen waarom we maatregelen moeten nemen om te voorkomen dat een ander kind verwekt wordt. Voor het gemak ga ik er dus vanuit dat jullie ook echt een bijbels gegronde reden hebben om de geboorte van een nieuw kind te voorkomen.
Na eigen onderzoek, bevestigd door een aantal mensen in de medische sector, ben ik ervan overtuigd dat de pil zonder meer moet worden afgewezen. Niet zozeer om de meest gebruikelijke reden voor het gebruik (voorkoming van ovulatie en in verwachting raken) maar omdat de pil ook als een 'arbortifient' werkt. Als er toch een bevruchting plaats vindt (en dat is niet onmogelijk zelfs al wordt de pil gebruikt) zorgt de pil er ook voor dat het vruchtje niet innestelt en dus vergaat! Dat is uiteindelijk de eerstmogelijke 'abortus' dus. Ga nu niet direct met "mijn overtuiging" aan de slag, maar onderzoek dit zelf ook.
Als dit bovenstaande waar is, dan is de pil geen middel dat wij mogen gebruiken. Als jij dus deze feiten inzake de pil, zoals ze aan mij zijn uitgelegd, kunt verifiëren, dan moet je die ook echt met je man delen. Als hij dan toch niet wil veranderen en hij van jou verwacht dat je de pil slikt, dan leert Gods Woord dat je God meer gehoorzaam moet zijn dan je man. De tekst de je aanhaalde van 1 Petr. 3 staat onder het hogere principe van Handelingen 5:29.
Ik hoop dat je hiermee een richtlijn hebt in je moeilijke omstandigheden.
Hartelijke groet,
Ds. A. T. Vergunst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
169 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
44 reacties
dkw
25-01-2013
/ 08:35
Tara,
Het zonde geworden, kan ook aangepraat worden.
Als je in een kerk zit waar constant tegen je gezegd word dat het zonde is om voorbehoedsmiddelen te gebruiken of dat het zonde is om als vrouw een broek te dragen, ja, dan ga je wel geloven dat het zonde is.
Beter is een bijbels fundament te zoeken.
Wat is de reden om geen kind te willen? Financiën? Werk? Geen zin in gezeur?
Of psychisch? Lichamelijk? Geestelijk?
Dat maakt een wereld van verschil.
Het is sowieso een eis om met verstand met elkaar om te gaan, dus niet klakkeloos zwanger worden met de gedachte dat God toch wel zorgt, want als het onweert ga je ook niet in een bos lopen.
@Tara, wat je zegt over gewetenswroeging:
Als een vrouw "ineens" van gedachten veranderd, moet de man dan maar ook klakkeloos meegaan met de vrouw? Daar zit best een spanningsveld in.
Ik weet niet of jij een man of vrouw bent, maar stel dat jij een vrouw bent en getrouwd, en je man wil van het één op andere moment dat jij/jullie vegetariër worden, moet je dat dan zomaar ook gaan doen omdat je van hem houd?
Het is best lastig.
Het zonde geworden, kan ook aangepraat worden.
Als je in een kerk zit waar constant tegen je gezegd word dat het zonde is om voorbehoedsmiddelen te gebruiken of dat het zonde is om als vrouw een broek te dragen, ja, dan ga je wel geloven dat het zonde is.
Beter is een bijbels fundament te zoeken.
Wat is de reden om geen kind te willen? Financiën? Werk? Geen zin in gezeur?
Of psychisch? Lichamelijk? Geestelijk?
Dat maakt een wereld van verschil.
Het is sowieso een eis om met verstand met elkaar om te gaan, dus niet klakkeloos zwanger worden met de gedachte dat God toch wel zorgt, want als het onweert ga je ook niet in een bos lopen.
@Tara, wat je zegt over gewetenswroeging:
Als een vrouw "ineens" van gedachten veranderd, moet de man dan maar ook klakkeloos meegaan met de vrouw? Daar zit best een spanningsveld in.
Ik weet niet of jij een man of vrouw bent, maar stel dat jij een vrouw bent en getrouwd, en je man wil van het één op andere moment dat jij/jullie vegetariër worden, moet je dat dan zomaar ook gaan doen omdat je van hem houd?
Het is best lastig.
Alexander91
25-01-2013
/ 10:45
@Daniel
Jij legt mij woorden in de mond die ik niet uitgesproken heb en ook niet gesuggereerd: ".....dus jij denkt dat je alleen je vrouw kunt liefhebben door seks met haar te hebben en verder mag ze de kinderen die al wel verwekt zijn opvoeden en de keuken, die is ook van haar."
Ik reageerde op jouw reactie: "Het beste lijkt mij HET niet meer doen als je (nog) geen kinderen wilt.
Dat is het eerlijkste, niet de lasten dan ook niet de lusten. " Met deze reactie zeg je eerst dat kinderen krijgen een last is, en voor de rest bestaat seks dan nog uit lust. Ik reageerde daar vervolgens op dat als seksualiteit om kinderen te krijgen een last is, en voor de rest een (egoistische) lust, dat het dan een behoorlijk leeg iets is. Ik suggereer nergens dat liefde alleen om seksualiteit gaat, en waarom je mij afschilderd als iemand die de vrouw het liefste in de keuken ziet staan snap ik al helemaal niet. Een aparte combinatie die je me ook toespeelt, want volgens mij hangt de rolverdeling heel erg samen met de mening dat seks er alleen is om kinderen te krijgen, en ik ben tegen dat laatste punt. En voor je me weer iets in de mond gaat leggen, ik zeg dus niet dat kinderen krijgen los staat van seks.
@Mona, daar heb je inderdaad gelijk in! Als je bevruchting niet mag voorkomen, dan mag je het eigenlijk ook niet stimuleren. Dus eigenlijk zou je ook geen seks moeten hebben, want dat is ook een positieve stimulatie. :P
Jij legt mij woorden in de mond die ik niet uitgesproken heb en ook niet gesuggereerd: ".....dus jij denkt dat je alleen je vrouw kunt liefhebben door seks met haar te hebben en verder mag ze de kinderen die al wel verwekt zijn opvoeden en de keuken, die is ook van haar."
Ik reageerde op jouw reactie: "Het beste lijkt mij HET niet meer doen als je (nog) geen kinderen wilt.
Dat is het eerlijkste, niet de lasten dan ook niet de lusten. " Met deze reactie zeg je eerst dat kinderen krijgen een last is, en voor de rest bestaat seks dan nog uit lust. Ik reageerde daar vervolgens op dat als seksualiteit om kinderen te krijgen een last is, en voor de rest een (egoistische) lust, dat het dan een behoorlijk leeg iets is. Ik suggereer nergens dat liefde alleen om seksualiteit gaat, en waarom je mij afschilderd als iemand die de vrouw het liefste in de keuken ziet staan snap ik al helemaal niet. Een aparte combinatie die je me ook toespeelt, want volgens mij hangt de rolverdeling heel erg samen met de mening dat seks er alleen is om kinderen te krijgen, en ik ben tegen dat laatste punt. En voor je me weer iets in de mond gaat leggen, ik zeg dus niet dat kinderen krijgen los staat van seks.
@Mona, daar heb je inderdaad gelijk in! Als je bevruchting niet mag voorkomen, dan mag je het eigenlijk ook niet stimuleren. Dus eigenlijk zou je ook geen seks moeten hebben, want dat is ook een positieve stimulatie. :P
Hanna
25-01-2013
/ 11:22
@Eunice; en als je in die 8 jaar meer kinderen had gekregen? bv 5?
dan wordt het denk ik bij iedere zwangerschap moeilijker om je over te geven in Zijn handen...
Ook wij hebben ons overgegeven in wat goed voor ons is, de Heere weet het het beste,
maar dan kan de weg nog wel erg moeilijk zijn en zorgen geven hierin,
vertrouwen is rust, mooi en goed, maar niet altijd makkelijk!
En dan hebben we zelf ook nog onze verantwoordelijkheid,
ik ben oprecht benieuwd hoe je hier naar kijkt, en hoop dat je antwoord wil geven!
dan wordt het denk ik bij iedere zwangerschap moeilijker om je over te geven in Zijn handen...
Ook wij hebben ons overgegeven in wat goed voor ons is, de Heere weet het het beste,
maar dan kan de weg nog wel erg moeilijk zijn en zorgen geven hierin,
vertrouwen is rust, mooi en goed, maar niet altijd makkelijk!
En dan hebben we zelf ook nog onze verantwoordelijkheid,
ik ben oprecht benieuwd hoe je hier naar kijkt, en hoop dat je antwoord wil geven!
naam
25-01-2013
/ 14:59
@Eunice zegt; Ik leef, heb lief en let niet op het wel/niet vruchtbaar zijn. Ben nu 8 jaar getrouwd en 2 kinderen van Hem gekregen.
Dan ben je 'minder vruchtbaar dan normaal'. Wanneer ik 8 jaar getrouwd was en niet op zou letten op het wel niet vruchtbaar zijn had ik menselijkerwijs 8 kinderen gekregen. Wij hebben er 3 en bij alledrie zwanger van de eerste keer...! Dan sta je er misschien ook wel anders in dan jou? En natuurlijk is elk kind een Godsgeschenk en beloofd Hij Zijn hulp en bijstand maar dan weet je ook dat je zelf een verantwoordelijkheid hebt.
Dan ben je 'minder vruchtbaar dan normaal'. Wanneer ik 8 jaar getrouwd was en niet op zou letten op het wel niet vruchtbaar zijn had ik menselijkerwijs 8 kinderen gekregen. Wij hebben er 3 en bij alledrie zwanger van de eerste keer...! Dan sta je er misschien ook wel anders in dan jou? En natuurlijk is elk kind een Godsgeschenk en beloofd Hij Zijn hulp en bijstand maar dan weet je ook dat je zelf een verantwoordelijkheid hebt.
eunice
25-01-2013
/ 16:53
Hoi Hanna,
Zoals ik ernu in sta hadden die 5 ook goed geweest, al besef ik wel dat het anders is dan 2.
Toch blijf ik bij mijn standpunt ook vanuit zondag 10: alle dingen niet bij geval maar van Zijn vaderlijke hand ons toekomen.
Wel eens een huwelijkscursus gevolgd bij ons in de kerk en ook een avoond gesproken over kinderen krijgen/nemen. De cursusleider sprak vanuit het punt dat je kinderen opvoedt voor Zijn koningkrijk! Hoe voller de hemel hoe meer eer voor Hem!
Voor mij was dit een eyeopener, wij zijn zo gericht op onze eigen omstandigheden. Al realiseer ik me dat het voor sommige vaders en moeders het erg zwaar valt. Toch laat ik staan dat Jezus regeert!
Over eigen verantwoordelijkheid heb ik ook nagedacht, wat is dat, wat zegt de bijbel hierover?
ik kom het woord in de bijbel niet letterlijk tegen, wel lees ik steeds IK ZORG VOOR U, WENTEL U WEG OP DE HEERE EN VERTROUW OP HEM HIJ ZAL HET MAKEN ps37:5.
Hoe kan jezelf beslissen wanneer en hoeveel kinderen je moet nemen?
ALs iemand kan aangeven waar gezegd wordt dat de mens heirin zijn eigen verantwoordelijkheid heeft, ik sta er open voor. Maar de tekst over met verstand bij je vrouw wonen wordt vanuit de grondtaal anders uitgelegd.
Volgend stukje van de website van DS. Pieters:
De vraag werd echter nader toegespitst op de kinderzegen: "Als je ongeveer acht of negen kinderen hebt, is het dan verstandig om er nog meer te krijgen? Kun je dan niet beter gescheiden gaan leven op seksueel gebied?"
In de Bijbel komt deze vraag niet voor en wordt deze 'oplossing' absoluut nergens geboden. De Schrift onderwijst er ons in dat het krijgen van kinderen Gods zegen is, wat onder andere betekent dat dát echtpaar gelukkig mag heten, dat van deze Goddelijke zegen veel krijgt. Niet dat echtpaar dat deze zegen meent mondjesmaat te moeten laten binnenkomen...
De apostel Petrus heeft het dan ook niet over deze zaken, wanneer hij schrijft over het 'bij haar wonen met verstand'. Dat heeft blijkens het tekstverband niets te maken met het aantal van de kinderen dat God schenkt. Ik herhaal: ...dat God schenkt!
Graag geef ik jullie dit mee ter overdenking!
Zoals ik ernu in sta hadden die 5 ook goed geweest, al besef ik wel dat het anders is dan 2.
Toch blijf ik bij mijn standpunt ook vanuit zondag 10: alle dingen niet bij geval maar van Zijn vaderlijke hand ons toekomen.
Wel eens een huwelijkscursus gevolgd bij ons in de kerk en ook een avoond gesproken over kinderen krijgen/nemen. De cursusleider sprak vanuit het punt dat je kinderen opvoedt voor Zijn koningkrijk! Hoe voller de hemel hoe meer eer voor Hem!
Voor mij was dit een eyeopener, wij zijn zo gericht op onze eigen omstandigheden. Al realiseer ik me dat het voor sommige vaders en moeders het erg zwaar valt. Toch laat ik staan dat Jezus regeert!
Over eigen verantwoordelijkheid heb ik ook nagedacht, wat is dat, wat zegt de bijbel hierover?
ik kom het woord in de bijbel niet letterlijk tegen, wel lees ik steeds IK ZORG VOOR U, WENTEL U WEG OP DE HEERE EN VERTROUW OP HEM HIJ ZAL HET MAKEN ps37:5.
Hoe kan jezelf beslissen wanneer en hoeveel kinderen je moet nemen?
ALs iemand kan aangeven waar gezegd wordt dat de mens heirin zijn eigen verantwoordelijkheid heeft, ik sta er open voor. Maar de tekst over met verstand bij je vrouw wonen wordt vanuit de grondtaal anders uitgelegd.
Volgend stukje van de website van DS. Pieters:
De vraag werd echter nader toegespitst op de kinderzegen: "Als je ongeveer acht of negen kinderen hebt, is het dan verstandig om er nog meer te krijgen? Kun je dan niet beter gescheiden gaan leven op seksueel gebied?"
In de Bijbel komt deze vraag niet voor en wordt deze 'oplossing' absoluut nergens geboden. De Schrift onderwijst er ons in dat het krijgen van kinderen Gods zegen is, wat onder andere betekent dat dát echtpaar gelukkig mag heten, dat van deze Goddelijke zegen veel krijgt. Niet dat echtpaar dat deze zegen meent mondjesmaat te moeten laten binnenkomen...
De apostel Petrus heeft het dan ook niet over deze zaken, wanneer hij schrijft over het 'bij haar wonen met verstand'. Dat heeft blijkens het tekstverband niets te maken met het aantal van de kinderen dat God schenkt. Ik herhaal: ...dat God schenkt!
Graag geef ik jullie dit mee ter overdenking!
Dorah
25-01-2013
/ 17:30
@ eunice,
Ondanks het feit dat ik respect heb voor je interpretatie van een aantal dingen, wil ik toch graag wat nuanceren.
Zoals jij Zondag 10 ziet, is een interpretatie. Velen interpreteren deze zondag op een andere wijze. Daarnaast geef je aan dat een bijbeltekts vanuit de grondtaal anders wordt uitgelegd en ook dat is een interpretatie en overigens ook iets dat ds. Pieters zelf niet aangeeft. Het tekstverband is iets anders dan de tekst zelf. Daarnaast is het een illusie om te denken dat als je de grondtaal beheerst, je alles op de juiste manier (als die al bestaat) kunt uitleggen. Dat jij een bepaalde interpretatie van zondag 10 en de interpretatie van ds. Pieters over een tekst wil aanhouden, is prima maar hoe dan ook: je hangt een interpretatie aan, net als anderen die de tekst anders uitleggen. Wat ik hiermee wil aangeven is dat een antwoord op welke ethische vraag je ook stelt, helaas echt niet gemakkelijk is te geven, ook vanuit de Bijbel niet. Naar antwoorden zul je moeten zoeken door gebed, vragen om Gods leiding, in gesprek met mensen om je heen, uit wat je in de Bijbel leest en dan nog zul je uiteindelijk zelf een afweging moeten maken. Je bent zelf verantwoordelijk, pasklare antwoorden zijn er (vaak) niet.
Ondanks het feit dat ik respect heb voor je interpretatie van een aantal dingen, wil ik toch graag wat nuanceren.
Zoals jij Zondag 10 ziet, is een interpretatie. Velen interpreteren deze zondag op een andere wijze. Daarnaast geef je aan dat een bijbeltekts vanuit de grondtaal anders wordt uitgelegd en ook dat is een interpretatie en overigens ook iets dat ds. Pieters zelf niet aangeeft. Het tekstverband is iets anders dan de tekst zelf. Daarnaast is het een illusie om te denken dat als je de grondtaal beheerst, je alles op de juiste manier (als die al bestaat) kunt uitleggen. Dat jij een bepaalde interpretatie van zondag 10 en de interpretatie van ds. Pieters over een tekst wil aanhouden, is prima maar hoe dan ook: je hangt een interpretatie aan, net als anderen die de tekst anders uitleggen. Wat ik hiermee wil aangeven is dat een antwoord op welke ethische vraag je ook stelt, helaas echt niet gemakkelijk is te geven, ook vanuit de Bijbel niet. Naar antwoorden zul je moeten zoeken door gebed, vragen om Gods leiding, in gesprek met mensen om je heen, uit wat je in de Bijbel leest en dan nog zul je uiteindelijk zelf een afweging moeten maken. Je bent zelf verantwoordelijk, pasklare antwoorden zijn er (vaak) niet.
Alexander91
25-01-2013
/ 17:32
Beste Eunice,
Bedenk wel dat een volledig lijdelijk afwachten wat de Heere je geeft OOK een keuze van de eigen IK is. Eerder zei je ook al "Ik leef, heb lief en let niet op het wel/niet vruchtbaar zijn. Ben nu 8 jaar getrouwd en 2 kinderen van Hem gekregen.". Ik vind dat je hierin voorzichtig moet zijn naar anderen toe. Bedenk dat wie zichzelf verhoogt, vernederd zal worden. En ik weet zeker dat je het niet zo bedoelt, maar het kan wel zo over komen.
Ten tijde van Paulus was het gebruikelijk om na een kindergeboorte het kind nog jaren te zogen. Zolang de moeder zoogt, kan de moeder niet zwanger worden. Tegen die praktijk gaat Paulus niet in, dus het was niet verkeerd! Maar het was toen wel praktijk. Paulus ging er niet van uit dat we zo orthodox en rechtlijnig zouden worden. Kijk eens naar de verschillen tussen de gemeentes toen. Moest alles volgens dezelfde wetten strak getrokken worden? Volgens mij niet. Bij elk probleem sloeg hij het OT en de evangelien erop na was te doen. Wij hebben alles in wetten en regels en menselijke theorien gegoten.
Dan nog een citaat "De cursusleider sprak vanuit het punt dat je kinderen opvoedt voor Zijn koningkrijk! Hoe voller de hemel hoe meer eer voor Hem!" De Heere is echt niet afhankelijk van onze kinderproductie om Zijn Koninkrijk te vullen.
Ook de psalm die je aanhaalt is geen reden om maar niets meer te doen en af te wachten of God iets doet. Als je je weg wentelt op de Heere, dan pak je je kruis op en ga je Hem achterna. Dan maak je een beslissing! Ook bij bekering maak je een beslissing. Terugkijkend zul je zien dat je daarin geleid bent, want zonder de Heere is het niet mogelijk. Maar we moeten niet onze verantwoordelijkheid niet bij Hem leggen. Denk aan de gelijkenis van de rijke heer die zijn slaven talenten gaf. Moesten zij die talenten begraven en afwachten wat de heer er mee zou doen? Of moesten ze ermee woekeren en winst maken? Ons verstand is zo'n talent/gave! Dat mogen we gebruiken tot Zijn eer.
Meer algemeen over dit topic: Het voorkomen van zwangerschap is een keuze,;het zwanger raken is dat zeker ook, want je hebt de andere mogelijkheid. Je moet een tussenweg vinden en dat doe je aan de hand van de bijbel, maar het hoogmoed om te zeggen dat je het over laat aan iemand anders. In sommige kringen is het krijgen van kinderen zelfs een prestige-middel en een teken van een goed christelijk leven en het zorgt ervoor dat je in achting toeneemt bij anderen. Het is goed om jezelf erin te onderzoeken dat dat in ieder geval geen reden is om zwanger te raken. Je naaste kun je bedriegen maar jezelf en God niet. (vergelijk de biddende farizeer die iedereen kon zien met de tollenaar)
Bedenk wel dat een volledig lijdelijk afwachten wat de Heere je geeft OOK een keuze van de eigen IK is. Eerder zei je ook al "Ik leef, heb lief en let niet op het wel/niet vruchtbaar zijn. Ben nu 8 jaar getrouwd en 2 kinderen van Hem gekregen.". Ik vind dat je hierin voorzichtig moet zijn naar anderen toe. Bedenk dat wie zichzelf verhoogt, vernederd zal worden. En ik weet zeker dat je het niet zo bedoelt, maar het kan wel zo over komen.
Ten tijde van Paulus was het gebruikelijk om na een kindergeboorte het kind nog jaren te zogen. Zolang de moeder zoogt, kan de moeder niet zwanger worden. Tegen die praktijk gaat Paulus niet in, dus het was niet verkeerd! Maar het was toen wel praktijk. Paulus ging er niet van uit dat we zo orthodox en rechtlijnig zouden worden. Kijk eens naar de verschillen tussen de gemeentes toen. Moest alles volgens dezelfde wetten strak getrokken worden? Volgens mij niet. Bij elk probleem sloeg hij het OT en de evangelien erop na was te doen. Wij hebben alles in wetten en regels en menselijke theorien gegoten.
Dan nog een citaat "De cursusleider sprak vanuit het punt dat je kinderen opvoedt voor Zijn koningkrijk! Hoe voller de hemel hoe meer eer voor Hem!" De Heere is echt niet afhankelijk van onze kinderproductie om Zijn Koninkrijk te vullen.
Ook de psalm die je aanhaalt is geen reden om maar niets meer te doen en af te wachten of God iets doet. Als je je weg wentelt op de Heere, dan pak je je kruis op en ga je Hem achterna. Dan maak je een beslissing! Ook bij bekering maak je een beslissing. Terugkijkend zul je zien dat je daarin geleid bent, want zonder de Heere is het niet mogelijk. Maar we moeten niet onze verantwoordelijkheid niet bij Hem leggen. Denk aan de gelijkenis van de rijke heer die zijn slaven talenten gaf. Moesten zij die talenten begraven en afwachten wat de heer er mee zou doen? Of moesten ze ermee woekeren en winst maken? Ons verstand is zo'n talent/gave! Dat mogen we gebruiken tot Zijn eer.
Meer algemeen over dit topic: Het voorkomen van zwangerschap is een keuze,;het zwanger raken is dat zeker ook, want je hebt de andere mogelijkheid. Je moet een tussenweg vinden en dat doe je aan de hand van de bijbel, maar het hoogmoed om te zeggen dat je het over laat aan iemand anders. In sommige kringen is het krijgen van kinderen zelfs een prestige-middel en een teken van een goed christelijk leven en het zorgt ervoor dat je in achting toeneemt bij anderen. Het is goed om jezelf erin te onderzoeken dat dat in ieder geval geen reden is om zwanger te raken. Je naaste kun je bedriegen maar jezelf en God niet. (vergelijk de biddende farizeer die iedereen kon zien met de tollenaar)
boulanger
25-01-2013
/ 21:07
Er wordt regelmatig gesteld dat zolang een moeder zoogt, ze niet zwanger kan worden. Volgens mij is dat wat genuanceerder, is ze hooguit minder vruchtbaar.
Ik vraag me ook wel eens af hoe het kan dat sommige echtparen elk jaar een kind krijgen, en na vijf of zes kinderen stopt het opeens...
Ik vraag me ook wel eens af hoe het kan dat sommige echtparen elk jaar een kind krijgen, en na vijf of zes kinderen stopt het opeens...
drj
25-01-2013
/ 21:17
Over een paar dingen zijn we het allemaal eens:
- sommige mensen zijn nu eenmaal zo vruchtbaar dat ze elk jaar een of meer kinderen zouden krijgen als ze niet hun best deden op te passen.
- bij de meeste vrouwen treed een onvruchtbare fase in tijdens de borsvoeding, maar juist bij vrouwen die goed gevoed zijn zoals in de westerse wereld kan het zijn dat het lichaam van mening is genoeg reserves te hebben om dit mechanisme uit te schakelen.
- juist bij degenen die het vruchtbaarst zijn is NFP niet altijd afdoende
Wat mij positief opvalt is hoeveel mensen in afhankelijkheid van God proberen te leven en te handelen en wandelen naar zijn wil.
Wat mij ook opvalt is dat er met twee maten wordt gemeten. Gods wil geschiede. Bij het aantal kinderen en de timing daarvan laten we de hele beslissing aan God over. Waarom doen we dat dan niet met al onze beslissingen? Als we werkelijk zo in afhankelijkheid van God willen leven dat we niet eens willen meedenken over hoeveel en wanneer.... Waarom dit dan niet bij al onze beslissingen toepassen? De beslissing welke studie we gaan volgen: We kunnen het lot werpen. De beslissing waar we gaan solliciteren - ook het lot werpen.
Waar wil God dat we gaan wonen? Doen we dan biddend de ogen dicht en prikken een speld op de kaart van Nederland. Of liever nog van de wereld.
Dat klinkt raar. Dat klinkt misschien zelfs oneerbiedig. Maar is het dat ook? We mogen geloven dat de Heere ons leidt zoals hij ook het volk Israel leidde. We mogen ook bidden om een antwoord.
Waarom vinden we het normaal zelf een huwelijkspartner uit te kiezen, in plaats van de beslissing aan God over te laten? Omdat de Heere ons een verstand gegeven heeft om het te gebruiken. Niemand doet een multiple choice test en kruist alles door toeval aan om het aan God over te laten of we slagen. De Heere wil mensen vaak gebruiken in zijn rijk. Maar dit heilige 'gebruiken' gaat niet buiten het verstand van de mens om. God vraagt ons niet ons verstand uit te schakelen. Hij verlangt niet van iemand met een zwakke rug stratenmaker te worden. Hij verwacht ook niet dat iemand die verstandelijk gehandicapt is theologie studeert om dominee te worden. God heeft voor ieder van ons een plan. Wij mogen ook actief op zoek gaan naar manieren hoe de Heere ons kan gebruiken in zijn rijk. Betekent dit per definitie dat wij juist bij het krijgen van kinderen ons verstand moeten uitschakelen?
Kan het niet even goddeloos zijn uit zelfzucht geen kinderen te 'nemen' als zoveel kinderen te krijgen als het lichaam van de vrouw maximaal toelaat? Mogen we daar ons verstand bij uitschakelen? Hoe moeilijk kan het zijn de smalle weg te behandelen tussen de weg van het gemak en het opnemen van lasten die we niet meer kunnen dragen.
En als het grote gezin een zware last wordt? Vertrouwen we er dan op dat de Heere ons als man en vrouw persoonlijk kracht naar last zal geven? Of durven we ook de hulp van onze broeders en zusters uit de gemeente aannemen? Mogen we ervaren dat we elkaars lasten mee kunnen dragen? Zijn we te trots en willen het allemaal zelf doen? Willen we dan ook andere taken aan anderen afgeven?
Dit zijn vragen die wij niet snel voor een ander kunnen beantwoorden. Laat ieder voor zich dit met God en zijn geweten bespreken.
Een landbouwer weet in welk jaargetijde hij zaaien moet, zodat de meeste kans bestaat dat de Heere zijn oogst zegent. Hij weet ook, dat het land niet uitgeput moet worden. In de Bijbel wordt aangegeven dat zelfs het land af en toe braak moet liggen. Zou dit niet eens te meer gelden voor ons mensen?
- sommige mensen zijn nu eenmaal zo vruchtbaar dat ze elk jaar een of meer kinderen zouden krijgen als ze niet hun best deden op te passen.
- bij de meeste vrouwen treed een onvruchtbare fase in tijdens de borsvoeding, maar juist bij vrouwen die goed gevoed zijn zoals in de westerse wereld kan het zijn dat het lichaam van mening is genoeg reserves te hebben om dit mechanisme uit te schakelen.
- juist bij degenen die het vruchtbaarst zijn is NFP niet altijd afdoende
Wat mij positief opvalt is hoeveel mensen in afhankelijkheid van God proberen te leven en te handelen en wandelen naar zijn wil.
Wat mij ook opvalt is dat er met twee maten wordt gemeten. Gods wil geschiede. Bij het aantal kinderen en de timing daarvan laten we de hele beslissing aan God over. Waarom doen we dat dan niet met al onze beslissingen? Als we werkelijk zo in afhankelijkheid van God willen leven dat we niet eens willen meedenken over hoeveel en wanneer.... Waarom dit dan niet bij al onze beslissingen toepassen? De beslissing welke studie we gaan volgen: We kunnen het lot werpen. De beslissing waar we gaan solliciteren - ook het lot werpen.
Waar wil God dat we gaan wonen? Doen we dan biddend de ogen dicht en prikken een speld op de kaart van Nederland. Of liever nog van de wereld.
Dat klinkt raar. Dat klinkt misschien zelfs oneerbiedig. Maar is het dat ook? We mogen geloven dat de Heere ons leidt zoals hij ook het volk Israel leidde. We mogen ook bidden om een antwoord.
Waarom vinden we het normaal zelf een huwelijkspartner uit te kiezen, in plaats van de beslissing aan God over te laten? Omdat de Heere ons een verstand gegeven heeft om het te gebruiken. Niemand doet een multiple choice test en kruist alles door toeval aan om het aan God over te laten of we slagen. De Heere wil mensen vaak gebruiken in zijn rijk. Maar dit heilige 'gebruiken' gaat niet buiten het verstand van de mens om. God vraagt ons niet ons verstand uit te schakelen. Hij verlangt niet van iemand met een zwakke rug stratenmaker te worden. Hij verwacht ook niet dat iemand die verstandelijk gehandicapt is theologie studeert om dominee te worden. God heeft voor ieder van ons een plan. Wij mogen ook actief op zoek gaan naar manieren hoe de Heere ons kan gebruiken in zijn rijk. Betekent dit per definitie dat wij juist bij het krijgen van kinderen ons verstand moeten uitschakelen?
Kan het niet even goddeloos zijn uit zelfzucht geen kinderen te 'nemen' als zoveel kinderen te krijgen als het lichaam van de vrouw maximaal toelaat? Mogen we daar ons verstand bij uitschakelen? Hoe moeilijk kan het zijn de smalle weg te behandelen tussen de weg van het gemak en het opnemen van lasten die we niet meer kunnen dragen.
En als het grote gezin een zware last wordt? Vertrouwen we er dan op dat de Heere ons als man en vrouw persoonlijk kracht naar last zal geven? Of durven we ook de hulp van onze broeders en zusters uit de gemeente aannemen? Mogen we ervaren dat we elkaars lasten mee kunnen dragen? Zijn we te trots en willen het allemaal zelf doen? Willen we dan ook andere taken aan anderen afgeven?
Dit zijn vragen die wij niet snel voor een ander kunnen beantwoorden. Laat ieder voor zich dit met God en zijn geweten bespreken.
Een landbouwer weet in welk jaargetijde hij zaaien moet, zodat de meeste kans bestaat dat de Heere zijn oogst zegent. Hij weet ook, dat het land niet uitgeput moet worden. In de Bijbel wordt aangegeven dat zelfs het land af en toe braak moet liggen. Zou dit niet eens te meer gelden voor ons mensen?
drj
25-01-2013
/ 21:34
@boulanger
De kans op een zwangerschap tijdens het eerste halfjaar borstvoeding is 0,5 tot 2 zwangerschappen per honderd vrouwen. Na een jaar is het ongeveer 7 zwangerschappen per 100 vrouwen. Dat is erg weinig en geldt voor die vrouwen die niet menstrueren.
's Nachts aanleggen schijnt te helpen.
De kans op een zwangerschap tijdens het eerste halfjaar borstvoeding is 0,5 tot 2 zwangerschappen per honderd vrouwen. Na een jaar is het ongeveer 7 zwangerschappen per 100 vrouwen. Dat is erg weinig en geldt voor die vrouwen die niet menstrueren.
's Nachts aanleggen schijnt te helpen.
Hanna
25-01-2013
/ 21:53
@ drj en bloulanger; mijn dochter lag wel 3 a 4x per nacht aan, en toch kreeg ze vrij snel een zusje erbij ;-)
@eunice, bedankt voor je reactie.
@eunice, bedankt voor je reactie.
altijdwat
26-01-2013
/ 01:06
Tara, helemaal met je eens, ik denk de vraagsteller ook:-)
Weet je, vraagsteller... Jij zult verantwoording moeten afleggen over je daden tov de Heere. Jij bent degene die de pil slikt, die iedere dag die keuze maakt.
Stop ermee. Zeg je man dat je het niet meer kan, en dat jullie samen over een andere oplossing moeten nadenken. Het kan wel zo zijn dat je man dit helemaal niet als zonde ziet, respecteer elkaar daarin. Het zou jammer zijn als daardoor verwijdering zou ontstaan.
Weet je, vraagsteller... Jij zult verantwoording moeten afleggen over je daden tov de Heere. Jij bent degene die de pil slikt, die iedere dag die keuze maakt.
Stop ermee. Zeg je man dat je het niet meer kan, en dat jullie samen over een andere oplossing moeten nadenken. Het kan wel zo zijn dat je man dit helemaal niet als zonde ziet, respecteer elkaar daarin. Het zou jammer zijn als daardoor verwijdering zou ontstaan.
katlheen
26-01-2013
/ 11:09
Wij doen aan geheel onthouding. Alleen wanneer we door gebed "door krijgen" dat de HEERE ons wil zegenen met een kindje, hebben we gemeenschap. Daar gebruiken wij dan ook zo'n ovulatietest voor. Wij zijn van mening dat het de Bijbelse weg is. Het vergt wel veel gebed, maar samen bidden in plaats van je richten op vleselijke lusten, is veel bevredigender! Bijkomend voordeel is dat je je niet hoeft te bezondigen aan allerlei manieren van "voorkomen van zwangerschap". Een kindje krijgen is een geweldige zegening, dat weiger je gewoon niet! Maar nogmaals, het enige advies dat ik kan geven: veel bidden in diepe nederigheid en zondebesef!.
Mona
26-01-2013
/ 11:20
@katlheen,
ik heb respect voor jullie standpunt. Maar begrijpen doe ik het niet.
Het lijkt me heel moeilijk om geen gemeenschap te mogen hebben, en zo te uiten dat je van elkaar houd. Mijns inziens is dit ons van God gegeven, en zondig je daar niet mee (binnen het huwelijk). Je mag er juist van genieten.
Wil je eens vertellen hoe je tot deze mening bent gekomen? je zegt dat het de bijbelse weg is, dus ik neem aan dat je dat bijbels kunt onderbouwen.
Als het de bijbelse weg is, dan betekent dat, als een echtpaar geen kindje van God ontvangt, dat zij dan nooit gemeenschap met elkaar mogen hebben.
Ik kan me echt niet voorstellen dat dat de bedoeling is.
ik heb respect voor jullie standpunt. Maar begrijpen doe ik het niet.
Het lijkt me heel moeilijk om geen gemeenschap te mogen hebben, en zo te uiten dat je van elkaar houd. Mijns inziens is dit ons van God gegeven, en zondig je daar niet mee (binnen het huwelijk). Je mag er juist van genieten.
Wil je eens vertellen hoe je tot deze mening bent gekomen? je zegt dat het de bijbelse weg is, dus ik neem aan dat je dat bijbels kunt onderbouwen.
Als het de bijbelse weg is, dan betekent dat, als een echtpaar geen kindje van God ontvangt, dat zij dan nooit gemeenschap met elkaar mogen hebben.
Ik kan me echt niet voorstellen dat dat de bedoeling is.
naam
26-01-2013
/ 13:32
@katlheen; algehele onthouding lijkt mij erg onbijbels. 'Onttrekt u aan elkander niet, tenzij voor een kleine tijd, met beider toestemming'. Dat is ook om hoererij te voorkomen. Lijkt mij ook zeer ongezond voor je relatie om langere tijd geen gemeenschap te hebben. Je geeft je helemaal aan elkaar over, dat geeft zo'n sterke verbinding. En seksualiteit is ook gewoon een gave van God, een paradijsbloem, iets prachtigs tussen man en vrouw samen. Dat klinkt heel van anders dan 'vleselijke lusten'. Ik geloof dat de meeste mannen gemeenschap ook 'gewoon nodig hebben'. In de eerste plaats ben je een stel. Zorg dan goed voor je huwelijk. En wie weet, wil God je ook zegenen met een kindje, met een geschenk, een kado. Ik ben ook niet gelijk voor anticonceptie, maar je kunt op genoeg momenten in je cyclus gemeenschap hebben zonder zwanger te raken. En inderdaad is het een gevaar dat we alles zelf willen 'plannen'.
Hier overigs ook zwanger geraakt bij volledige borstvoeding, ook nog 's nachts. Was heel welkom hoor!
Hier overigs ook zwanger geraakt bij volledige borstvoeding, ook nog 's nachts. Was heel welkom hoor!
naam
26-01-2013
/ 13:36
Wanneer je echt niet zwanger kan/mag worden en je wilt graag gebruik maken van je cyclus zoals God die in de schepping heeft gelegd: de ladycomp is heel fijn in gebruik. Geeft precies je (on)vruchtbare dagen aan en al gauw weet je hoe je cyclus in elkaar steekt...
mieptruus
27-01-2013
/ 00:06
Katlheen,
Straks krijg je geen kindje. Wie houd je daarvoor dan verantwoordelijk? En wat bedoel je met vleselijke lusten? Het klinkt alsof dat iets heel slechts is. Daar ga jij je natuurlijk niet aan branden.
Sorry, maar ik vind het maar gevaarlijk klinken.
Vleselijke lusten betekenen volgens mij seksuele handelingen die tegen nature zijn en op jezelf gericht. Egoistisch dus. En ik denk dat zeker aan porno.
Verder moeten we niet vergeten dat elk gezinssamenstelling anders is en daarom niet verkeerd.
Mensen die weinig of geen kinderen zouden krijgen zouden dan niet gezegend zijn?
En dan de pil. Wat ik begreep over de antipil gedachte is dat je dan zelf plant. Je eigen leven plannen. Maar zo zie ik het niet.
De pil is gewoon niet gezond! Het is rommel. En het kan vaak nodig zijn om te gebruiken. Maar als het niet nodig is, gebruik het niet.
Straks krijg je geen kindje. Wie houd je daarvoor dan verantwoordelijk? En wat bedoel je met vleselijke lusten? Het klinkt alsof dat iets heel slechts is. Daar ga jij je natuurlijk niet aan branden.
Sorry, maar ik vind het maar gevaarlijk klinken.
Vleselijke lusten betekenen volgens mij seksuele handelingen die tegen nature zijn en op jezelf gericht. Egoistisch dus. En ik denk dat zeker aan porno.
Verder moeten we niet vergeten dat elk gezinssamenstelling anders is en daarom niet verkeerd.
Mensen die weinig of geen kinderen zouden krijgen zouden dan niet gezegend zijn?
En dan de pil. Wat ik begreep over de antipil gedachte is dat je dan zelf plant. Je eigen leven plannen. Maar zo zie ik het niet.
De pil is gewoon niet gezond! Het is rommel. En het kan vaak nodig zijn om te gebruiken. Maar als het niet nodig is, gebruik het niet.
katlheen
27-01-2013
/ 20:04
@ naam: als je beiden bent opgegroeid met de nadruk op het zondige karakter van sex (voor het huwelijk) en de gebruikelijke pek en veren voor stelletjes die wel vooruit grepen op het huwelijk, dan snap je wel dat de huwelijksnacht ook een grote deceptie is geworden. Door dit alles is sex voor ons vreselijk overrated, en al helemaal geen zegening voor je huwelijk. Voor ons staat sex gelijk aan zonde (ook al weten we rationeel dat het in het huwelijk ineens wel mag). Voor ons hoeft het allemaal niet. Bijkomend voordeel: geen discussies over "mijn man wil vaker dan ik" . Of "mijn vrouw wil maar een standje, is het zondig om andere posities te doen". En wij hoeven ook geen discussies te hebben over anticonceptie en dergelijke. Wat is geoorloofd om te gebruiken etc.
Wat ik nog wel kwijt wil: als je gebruik maakt van NFP, dan kan je net zo goed condooms etc gebruiken. Want de bottom line is, is dat je niet zwanger wilt worden.
Wat ik nog wel kwijt wil: als je gebruik maakt van NFP, dan kan je net zo goed condooms etc gebruiken. Want de bottom line is, is dat je niet zwanger wilt worden.
drj
27-01-2013
/ 21:18
@katlheen
Eerlijk gezegd had ik eerst gedacht dat je een grapje maakte.
Ik schrik ervan dat je dit serieus meent. Uit wat je zegt blijkt dat je theoretisch wel weet dat sex binnen het huwelijk een gave van God en niet zondig is. Dat jullie dankzij onbijbelse elementen in jullie opvoeding niet spontaan prettige ervaringen hebben gemaakt in het seksuele leven is begrijpelijk. Maar jullie hebben je er niet alleen bij neergelegd, nee, jullie hebben het missende seksuele huwelijksleven tot een ideaalbeeld verheven.
Bedenk alsjeblieft of dat wel de bijbelse weg is. Jullie hebben hier van meerdere mensen te horen gekregen dat er andere wegen zijn in het huwelijk. Misschien wil de Heere jullie daarmee wat zeggen. God geeft niet altijd het antwoord dat je zelf graag wil horen.
Gods zegen en wijsheid wenst drj.
Eerlijk gezegd had ik eerst gedacht dat je een grapje maakte.
Ik schrik ervan dat je dit serieus meent. Uit wat je zegt blijkt dat je theoretisch wel weet dat sex binnen het huwelijk een gave van God en niet zondig is. Dat jullie dankzij onbijbelse elementen in jullie opvoeding niet spontaan prettige ervaringen hebben gemaakt in het seksuele leven is begrijpelijk. Maar jullie hebben je er niet alleen bij neergelegd, nee, jullie hebben het missende seksuele huwelijksleven tot een ideaalbeeld verheven.
Bedenk alsjeblieft of dat wel de bijbelse weg is. Jullie hebben hier van meerdere mensen te horen gekregen dat er andere wegen zijn in het huwelijk. Misschien wil de Heere jullie daarmee wat zeggen. God geeft niet altijd het antwoord dat je zelf graag wil horen.
Gods zegen en wijsheid wenst drj.
Zizo
28-01-2013
/ 10:46
@Beste Kathleen,
Ik moet eerlijk zeggen: ik kreeg echt even de kriebels van je eerste bericht maar al doorlezend begon dat te veranderen naar, tjah, soort medeleven. Ik schrik ook echt van jullie beweegredenen. Het bevestigt weer mijn idee dat in bepaalde kringen echt verkeerd wordt gesproken en gedacht over seksualiteit!
Kathleen, nu ik de reden van jullie wat buitengewone beslissing lees, snap ik jullie beslissing beter. Maar ik wat ik zo graag tegen jullie wil zeggen: doe er iets mee. Weetje, seksualiteit binnen het huwelijk is het allermooiste huwelijkscadeau dat we hebben gekregen, en dat van onze Schepper die ons niet voor niets zo heeft geschapen! Daar vallen alle blenders en peper en zout stellen bij in het niet! Zoiets mag je niet in de kast laten staan na je huwelijksdag! En ik begrijp hoe het zo is gegroeid maar jullie kunnen daar iets aan doen. Er zijn zat christelijke relatietherapeuten en seksuologen waar je terecht kan. Neem die verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk. Want echt, juist die intimiteit in het huwelijk, dat je enkel en alleen deelt met de persoon van wie je het allermeeste houd is zo prachtig en versterkend voor je huwelijk en relatie!
Het is zo zonde (letterlijk) dat de mensheid zoiets moois als seksualiteit om zeep heeft geholpen tot een vulgair iets waar enorme misbruik van wordt gemaakt. Maar dat zegt niet dat wij als christenen dan maar volledig de andere kant op moeten gaan hangen en het tot een taboe moeten maken. Want ik geloof dat dat net zo'n zonde is! Want daarmee geven wij toe aan dat vulgaire beeld wat gevormd is. Ik denk dat wij seksualiteit moeten beleven zoals het ooit bedoeld is, met liefde! Dat je 'in bed' gúnnend naar elkaar bent, elkaar tot op de huid beleeft, dat je met elkaar communiceert (belangrijk), dat je elkaar bewonderd als mooie schepselen door Zijn hand gemaakt! Verwondering! En natúúrlijk komt daar een flink stuk genot bij kijken: sámen genieten van elkaar! Op liefde gebaseerd is dat zo fijn en mooi! De enge woorden 'vleselijke lusten' (ieieieuw) komen daar niets een bij in de buurt ;)!
Ik moet eerlijk zeggen: ik kreeg echt even de kriebels van je eerste bericht maar al doorlezend begon dat te veranderen naar, tjah, soort medeleven. Ik schrik ook echt van jullie beweegredenen. Het bevestigt weer mijn idee dat in bepaalde kringen echt verkeerd wordt gesproken en gedacht over seksualiteit!
Kathleen, nu ik de reden van jullie wat buitengewone beslissing lees, snap ik jullie beslissing beter. Maar ik wat ik zo graag tegen jullie wil zeggen: doe er iets mee. Weetje, seksualiteit binnen het huwelijk is het allermooiste huwelijkscadeau dat we hebben gekregen, en dat van onze Schepper die ons niet voor niets zo heeft geschapen! Daar vallen alle blenders en peper en zout stellen bij in het niet! Zoiets mag je niet in de kast laten staan na je huwelijksdag! En ik begrijp hoe het zo is gegroeid maar jullie kunnen daar iets aan doen. Er zijn zat christelijke relatietherapeuten en seksuologen waar je terecht kan. Neem die verantwoordelijkheid voor jullie huwelijk. Want echt, juist die intimiteit in het huwelijk, dat je enkel en alleen deelt met de persoon van wie je het allermeeste houd is zo prachtig en versterkend voor je huwelijk en relatie!
Het is zo zonde (letterlijk) dat de mensheid zoiets moois als seksualiteit om zeep heeft geholpen tot een vulgair iets waar enorme misbruik van wordt gemaakt. Maar dat zegt niet dat wij als christenen dan maar volledig de andere kant op moeten gaan hangen en het tot een taboe moeten maken. Want ik geloof dat dat net zo'n zonde is! Want daarmee geven wij toe aan dat vulgaire beeld wat gevormd is. Ik denk dat wij seksualiteit moeten beleven zoals het ooit bedoeld is, met liefde! Dat je 'in bed' gúnnend naar elkaar bent, elkaar tot op de huid beleeft, dat je met elkaar communiceert (belangrijk), dat je elkaar bewonderd als mooie schepselen door Zijn hand gemaakt! Verwondering! En natúúrlijk komt daar een flink stuk genot bij kijken: sámen genieten van elkaar! Op liefde gebaseerd is dat zo fijn en mooi! De enge woorden 'vleselijke lusten' (ieieieuw) komen daar niets een bij in de buurt ;)!
