Veel naar feesten gegaan

G. Slurink | 6 reacties | 10-01-2013| 15:35

Ik ben iemand van 18 jaar die veel naar feesten is gegaan (hardcore feesten), vaak dronken was en drugs gebruikte. Altijd als ik op zulke feesten was en ik mezelf te buiten ging, had ik last van mijn geweten. Dit geweten was helaas nooit sterk genoeg om me er ook daadwerkelijk weg van te houden. Bij het laatste feestje waar ik heen ben gegaan is het echter fout gegaan. Ik heb hier een pieptoon (tinnitus) en pijn bij bepaalde (alledaagse) geluiden aan overgehouden.

De eerste week ging ik hier nog vrij laconiek mee om en met de gedachte "het gaat nog wel over" leefde ik er overheen. Inmiddels houdt het al twee maanden aan en maakt het me doodsbang, vooral voor de toekomst. Ik ben er zelf van overtuigd dat dit Gods roepstem is, dat me stil wil zetten en me doet realiseren wie ik ben. Nadat dit gebeurd is, ben ik weer begonnen met dagelijks de Bijbel te lezen en te bidden tot God.

In het begin gaf me dit wat innerlijke rust en kon ik er wat afstand van nemen. Maar ook dat heb ik nu niet meer, zelfs niet meer na het bidden voor kracht. Het geeft met het gevoel dat God me dit gegeven heeft om met de zonden te stoppen, maar me er daarna ook mee laat zitten. Er wordt ook van je geacht de zonde te haten en er tegen te strijden, maar ik acht mezelf nog steeds in staat om bij de eerste beste uitnodiging voor een feestje weer van de partij te zijn, terwijl ik dat eigenlijk niet meer wil! Hoe moet het nu verder?

Beste vraagsteller,

Het is een wat lang antwoord geworden. Het onderwerp is echter denk ik zo belangrijk dat ik besloten heb het niet verder in te korten. Ik wil je proberen een aantal dingen aan te reiken. Ik merk in vragen en reacties vaak zoveel verwarring, een vruchteloos strijden tegen zonde en een verkeerd wettisch denken. Ik hoop dan ook dat onderstaand antwoord je helpt en tegelijkertijd andere lezers ook helpt bij het begrijpen van een aantal fundamentele geloofszaken.

Ik herken wat je beschrijft. Je ging veel naar ruige feesten, had daarbij wel last van je geweten, maar dit hield je niet tegen er toch mee door te gaan. Alhoewel de Bijbel duidelijk spreekt over de gevolgen van zonde dacht je er een tijd lang mee weg te komen. God liet je je gang gaan in Zijn lankmoedigheid. Net als jij heb ik een goddeloos leven geleid: bijna 28 jaar lang een leven gericht op mezelf en afgekeerd van God en gedaan wat verkeerd is. Soms met een slecht geweten maar met wat oefening lukte het steeds beter dat te onderdrukken. Dat is de zondige mens, zo zijn wij van nature. Niet gericht op God maar op ons eigen genot. Sommige mensen blijven misschien binnen bepaalde grenzen waar jij en ik over heen gingen. Maar er is niemand die goed doet, niemand is rechtvaardig, ook niet één, allen zijn afgeweken (Rom 3:10). Psalm 14 zegt: tezamen zijn zij stinkende geworden. Wij stinken voor God.
 
Nu is er iets fout gegaan en heb je een pieptoon en een pijn bij bepaalde geluiden. Van welke aard dit is en of het tijdelijk of permanent is kan ik uiteraard niets over zeggen. Het lijkt me goed een arts te raadplegen. Misschien kan deze kijken of er een beschadiging is en wat er gedaan kan worden. Maar dit heeft je opgeschrikt en nu ben je bang voor de toekomst. Wat betekent dit? Is dit een waarschuwing van God? Je bent nu weer begonnen met dagelijks de Bijbel te lezen en te bidden. Ik kan niet opmaken uit je vraag met welk doel. Ik vermoed dat er ten minste enig ontzag voor God aan ten grondslag ligt en dat is goed want dat is het begin van kennis (Spr. 1:7). Maar wat wil je er mee bereiken? Wil je proberen jezelf weer enigszins aangenaam te maken voor God? Jezelf een weg terug zoeken naar God? Het gaf je een moment rust, maar die was niet blijvend. Aan de ene kant wil je wel stoppen met de zonde , maar aan de andere kant besef je dat je er bij het minste of geringste waarschijnlijk weer in valt. Ik denk dat velen dit herkennen. Wat nu, laat God je zitten met je zonden?

Ik wil je graag het evangelie vertellen, de blijde boodschap.

God is geduldig en verdraagzaam en laat toe dat we verkeerd doen. Maar Hij is ook rechtvaardig en kan het verkeerde dat we doen niet ongestraft laten gaan. Dat zou tegen Zijn rechtvaardigheid in gaan. Wat voor een rechter zou het zijn die iemand schuldig verklaart en vervolgens zegt: het heeft verder geen gevolgen. Als onze rechtspraak zo zou gaan, zou iedereen moord en brand schreeuwen. De schuld moet betaald worden.

Maar God, de rechtvaardige Rechter, heeft Zelf gezorgd voor de betaling, het offerlam dat onze schuld op Zich neemt: Zijn eigen Zoon, die zonder zonde was, gehoorzaam tot de dood, zonder enige overtreding, de enige Die de wet heeft volbracht en volledig rechtvaardig is, heeft jouw schuld betaald (2 Kor. 5:21, Gal. 3:13). Hij heeft gezorgd voor een wonderbaarlijke ruil en zegt: Geef Mij je zonden en je schuld, dan geef ik jou Mijn gerechtigheid. Jouw schuld is te groot om te dragen. Je hebt niet alleen verkeerd gedaan, je bent door en door verkeerd. Je hebt de zonde lief, als je ermee weg zou komen zou je het liefst niets anders willen doen. Maar kom tot Mij, geef Mij je schuld. Ik heb de vloek die op jou was op me genomen aan het kruis op Golgotha. Vertrouw op Mij, geloof in Mij, Ik geef je Mijn gerechtigheid. Je bent een stinkende zondaar, niet in staat tot enig goeds, maar in ruil voor jouw zonden geef ik jou Mijn gerechtigheid, zodat je een aangename geur wordt voor God (2 Kor. 2:15). Ik maak je brandschoon, wit als sneeuw, zonder enige smet. Ik heb de rekening betaald. Volledig. En niet alleen dat, Ik geeft je eeuwig leven, een eeuwige gelukzaligheid zonder einde, in Mijn eeuwig koninkrijk. Niet een tijdelijke kick voor een avond op een feest, maar een voortdurende gelukzaligheid (Openb. 21). Ik ben gestorven en opgestaan tot het eeuwige leven. Als je Mij aanneemt (Kol. 2:6), bent je met Mij gestorven en opgestaan tot een eeuwig leven (Rom. 6:5). Al je zonden, uit het verleden, heden en de toekomst zijn weggedaan (Psalm 103:12). Mijn Vader kijkt er niet meer naar want Hij kijkt alleen naar de gerechtigheid die je geschonken krijgt van Mij door het geloof in Mij. En ik maak je een nieuw mens, een nieuwe schepping, geschapen om de goede werken te doen die Ik voor je heb bereid (Ef. 2:10).

Wat moet je daarvoor doen? Niets. Want het is uit genade, niet uit werken (Ef. 2:8-9). Als het uit werken zou zijn zou het geen genade meer zijn (Rom. 11:6). Geloof alleen, stel je vertrouwen voor 100 procent op Jezus Christus. Geloof is geen werk, het is een houding, een vertrouwen, een afhankelijk stellen en daarmee ook een relatiebegrip: een relatie tot de Heere Jezus. Niet proberen jezelf aangenaam te maken voor God, maar in plaats daarvan je overgeven aan Gods barmhartigheid in Jezus Christus en volledig op Hem en Zijn volbrachte werk te vertrouwen (Tit. 3:4-7). Geef je over aan Christus zo vies als je bent. In Hem zijn we aangenaam voor God.

Dat geldt voor iedereen die dit leest. Beste lezer, in naam van Christus mag ik u zeggen: geloof in de Heere Jezus Christus en U zult zalig worden (Hand. 16:31, Rom. 10:9-11). Lieve mensen, dit moet het fundament van uw geloof zijn. Elk ander fundament zal niet standhouden. Er zijn zo veel krakkemikkige bouwsels van geloof omdat ze op een verkeerd fundament staan. Jezus Christus moet het fundament zijn (1 Kor. 3:11). Hij is de hoeksteen waarop alles rust. Vergeving in Zijn bloed. Onvoorwaardelijk. Onverdiend. Zonder werken. Zonder terugbetaling. Alleen uit genade. Als U in God gelooft maar onzeker bent over uw redding zegt Jezus tot u: U gelooft in God, geloof ook in Mij (Joh. 14:1). Waarom zou u God wel geloven maar niet de Zoon, waarvan Hij zegt: Dit is mijn geliefde Zoon, luister naar Hem! (Mark. 9:7). Stop met uw tegenwerpingen.

Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen. Toen betaling geëist werd, werd Hij verdrukt, maar Hij deed Zijn mond niet open... Het behaagde de HEERE Hem te verbrijzelen, Hij heeft Hem ziek gemaakt. Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zal Hij nageslacht zien, Hij zal de dagen verlengen; het welbehagen van de HEERE zal door Zijn hand voorspoedig zijn (Jes. 53: 5-10).

Wat is nodig? Bekeer je en geloof dit evangelie. Niet een beetje opkalefateren van wat uiterlijke en innerlijke dingen, maar een radicale ommekeer. Er is maar een Persoon die je kan redden en dat is Jezus Christus. Richt je op Hem. De Heere Jezus heeft jou gekocht met Zijn bloed. Door in Hem te geloven ben Zijn nageslacht zal je met Hem erven (Gal. 3:13, 29). God laat je niet zitten met je zonden, maar zegt: breng ze naar Mijn Zoon: Jezus, de Gezalfde, de Messias, de Zaligmaker, het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!

En dan? Gewoon maar verder leven op het oude pad? Nee, dat zij verre (Rom. 6:2, Gal. 5:3, 1 Petr. 2:16 etc.). Ik hoop dat je het bovenstaande goed tot je door laat dringen en God bidt dat het niet alleen tot je verstand doordringt, maar ook in je hart. Als je je dan overgeeft aan Christus gaat er iets in je veranderen en ontstaat er een nieuwe mens die de zonde gaat haten. Belangrijk is te begrijpen dat strijden tegen zonde geen voorwaarde, is maar een gevolg. Ontvang eerst de vrijspraak en vergeving door je vertrouwen volkomen te stellen op de Heere Jezus. Dit moet het fundament zijn waar je op staat. Pas op dit fundament kan er verder gebouwd worden en kun je strijden tegen de zonde. Zonder te weten verzoend te zijn is strijden tegen de zonde hopeloos. Het wordt dan een wetticisme dat misschien wel wat uiterlijke gevolgen kan hebben, maar niets wezenlijks verandert. Maar in Christus word je een nieuw mens. Ja, de oude mens die de zonde wil is er ook nog steeds. De Bijbel noemt dit vlees en geest. De oude mens wil nog steeds de begeerten van het vlees doen. Maar de nieuwe mens wil het goede doen. Aan de ene kant wil je het niet, aan de ander kant wil je het wel. Dat is de strijd van een christen waarin de Heilige Geest werkt en die je leven lang zal blijven. Dat is wat Paulus zegt in Rom. 7:14-26.

In Rom. 6 wil Paulus duidelijk maken hoe dit zit. Door geloof in Christus zijn wij met Hem verstrengeld, wij zijn één met Hem geworden, onze oude mens is dan met Hem gestorven en begraven. Dit is ook het antwoord op de vele vragen in de lijn van: ik heb weer gezondigd, is er voor mij nog wel vergeving? Vriend, vriendin: geef je eerst over aan de Heere Jezus en ga dan pas de strijd aan tegen je zonden in de kracht met Hem. Veel mensen proberen met de oude mens te strijden tegen de zonde. Dat zal niet gaan. Strijden tegen de zonde is hopeloos zonder geworteld te zijn in Christus. Het begint met dat je je overgeeft aan Christus. En eenmaal in Christus blijft het niet bij een strijd tegen het verkeerde, maar wordt het vervangen door een inzetten voor het goede. De Bijbel noemt dit het afleggen van de oude mens en het aandoen van de nieuwe mens. In Kolossenzen 3 heeft Paulus het over het doden van de leden die op aarde zijn, de oude mens (vs. 5) en het bekleden met de nieuwe mens (vs. 12). De begronding hiervoor staat in de verzen 1 tot 3: "Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die zit aan de rechterhand van God. Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn, want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God." Hier begint het mee, te sterven en te worden opgewekt met Christus. Het doden van de oude mens en het aandoen van de nieuwe mens is het gevolg. Ef. 4:17-24 hetzelfde verhaal.

Ik hoop dat je een beetje de radicale ommekeer en de volgorde inziet: Keer je tot Jezus Christus. Richt je hoop volkomen op Hem. Sta op dit fundament en blijf er op staan. En in Rom. 6 zegt Paulus dan: als dan je zonden zijn vergeven, laat dan niet langer de zonde regeren in je hart, maar laat Christus regeren in je hart. Investeer dan niet langer in de oude mens die voor God gestorven is, maar in de nieuwe mens die opgewekt is en in Christus is.

Dit geeft een enorme vrijheid, die een niet-christen nooit zal kennen. Een vrijheid die ik een groot deel van mijn leven nastreefde maar nooit vond omdat ik slaaf was van de zonde. Een vrijheid waarvan Jezus spreekt in Joh. 8:31-36. Dan verdwijnen ook de mag ik/moet ik vragen en worden het "wat-wilt-U-dat-ik-doen-zal"-vragen.

Ik wil je graag nog verwijzen naar een lezing van ds. M. Klaassen op een Levensbronavond op 16-11-2007 bij Jij daar! waar hij sprak over deze dingen.

Voor een verdere verdieping wil ik graag een zeer waardevol en goed leesbaar boekje van ds. W. Pieters aanbevelen: een samenvatting van het boek "Evangelische Heiligmaking" van Walter Marshall. Helaas schijnt het niet meer leverbaar te zijn maar gelukkig heeft ds. Pieters het beschikbaar gemaakt op zijn website als pdf document. Het toont goed aan hoe alles begint met en volledig besloten is in het evangelie van de Heere Jezus Christus.

Tot slot wil ik nog even ingaan op twee dingen die je noemt, waarvan het denk ik erg belangrijk is een juiste (bijbelse) verwachting te hebben zijn. Het eerste is de innerlijke rust die je verlangt/verwacht en het tweede het ontvangen van kracht.

Een christen leeft uit geloof en in hoop, niet uit ervaring of het hebben van innerlijke rust. "In de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen? Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding" (Rom 8:24). Het levenspad van een gelovige gaat door allerlei landschappen. Soms voorspoedig, soms moeizaam, soms vredig, soms in gevaar. Kijk maar naar het leven van Paulus. Soms zijn er mooie tijden, soms zijn er tijden dat we niets zien, voelen of merken en dat alles lijkt tegen te zitten en alsof God ons alleen laat en niet hoort (bv. Psalm 13). Dit alles dient tot versterking van ons geloof: het geeft ons de kans het geloof te trainen (Jak. 1:2-3, Rom. 5:3-4, 1 Petr. 1:6-9). Twijfel niet, ook niet als het tegen lijkt te zitten en je je rot voelt, maar volhardt tot het einde, richt je alleen op de Leidsman (Hebr. 12:2) en de belofte en strek je uit naar erfenis die in het verschiet ligt.

Wat nodig is daar kracht voor te ontvangen om vol te houden. Hoe ontvang je dit? Het is erg belangrijk dat we een juiste verwachting hebben van dingen, zodat we niet dingen verwachten die de Bijbel niet leert. Daarom is Bijbel lezen zo belangrijk. Kracht in de Bijbel is nooit in onszelf. Het is niet een soort van kracht die je ingegoten krijgt waardoor je zelfstandig de dingen aan kan, maar een kracht die voortkomt uit vertrouwen. In Efeze 6 bijvoorbeeld waar het gaat over de geestelijke wapenrusting aan te trekken zegt Paulus in vers 1: wordt gesterkt in de Heere en in de sterkte van Zijn macht. Met andere woorden: vind kracht in de sterkte van de Heere. De hele geestelijke wapenrusting van Ef. 6 vindt zijn sterkte in het vasthouden aan God en Zijn beloften. Het is als een klein kind dat de hand van de vader vasthoudt. Het kind heeft geen kracht, maar het vertrouwt op zijn sterke vader en put daar moed uit. En als je dan de ervaring hebt gemaakt dat God je heeft doorgeholpen, kan je daar ook de volgende keer weer moed en kracht uit putten. Dit vindt je ook keer op keer in de psalmen van David als hij zegt: "de Heere is mijn sterkte." Kracht komt uit hoop. Zoals David zegt in Psalm 42:6 "Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven; Hij is de volkomen verlossing van mijn aangezicht en mijn God."

Misschien heb je nog de vraag: is deze pieptoon en pijn een straf van God? Dan kan ik zeggen: nee, God straft (nog) niet. Als God zou straffen zouden we niet blijven staan. Dat zouden we wensen dat de bergen ons zouden bedekken. Maar God wil dit gebruiken voor jou tot voordeel: je wakker schudden en je brengen naar Zijn Zoon tot vergeving en verlossing van je schuld. God geeft je geen dingen die slecht voor je zijn. Hij laat wel toe dat bepaalde dingen gebeuren en wil die ten goede keren zodat ze uiteindelijk tot je voordeel dienen. Je kan er dan tijdelijke schade aan overhouden (misschien voor een paar weken of maanden of maximaal voor dit leven) maar uiteindelijk waren ze in je voordeel (voor het eeuwige leven). Je mag uiteraard altijd bidden voor genezing en het kan best zijn dat God genezing of verlichting schenkt.

Wat de toekomst betreft, stel je vertrouwen op Jezus Christus en leer leven met Hem, dan hoef je je verder geen zorgen te maken. God de Vader weet wat je nodig hebt. Zoek eerst het koninkrijk van God en de rest zal je er bij gegeven worden (Matt. 6:8, 32-33). Ik weet dat het in de praktijk niet altijd zo eenvoudig is om dat vertrouwen op te brengen, we willen de dingen zo graag onder controle hebben. Toch is er geen grote zekerheid dan dit. Zal Degene die alles gemaakt heeft en jou zo lief heeft dat Hij Zijn Zoon voor jou gegeven heeft niet bij machte of onwillig zijn je alles te geven wat je nodig hebt?

Dit antwoord zal vast allerlei verdere vragen oproepen. Misschien heb je iemand in je buurt die je verder kan helpen, een dominee of pastoraal werker of geestelijk gezind iemand. Je kunt mij ook altijd vervolgvragen stellen of contact opnemen via Refoweb. Dat kan ook anoniem als je dat liever hebt.

Met vriendelijke groet,
Gerard Slurink

Dit artikel is beantwoord door

G. Slurink

• Geboortedatum:
  12-02-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Reformatorisch
• Woon/standplaats:
  Lahti, Finland
• Status:
  Actief

167 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven