Bekering buiten Christus om

Ik meen me te herinneren de uitspraak ook een aantal keren gehoord te hebben. Bij preken in de oud gereformeerde gemeente.

kan het zijn dat hiermee bedoeld wordt: een bedachte bekering? Een zelfingenomen bekering? Dus denken (en er naar leven) dat alles wel goed komt en je verder niet zo bezig houden met het geloof en God, want je bent een goed mens immers.

Een andere betekenis kan ook zijn: leven naar alle bijbelse wetten en hedendaagse reformatorische cultuur, iedere zondag voor in de kerk, iedereen veroordelen op hun levenswandel, maar geen kind van God zijn.
Dus doen veinzen dat je een bekeerde bent, maar dat alleen aan de buitenkant lijkt te zijn.

Dat zijn dus bekeringen buiten Christus om. Zelfbedachte bekeringen, geveinsde bekeringen.

anna30, je hebt voor een groot gedeelte gelijk.

Bekering buiten Christus om wil niets anders zeggen dan wat er zo mooi staat, alhoewel mooi is het allerminst, maar dat zij de naam hebben dat zij leven maar toch dood blijken te zijn, dat zij wit gepleisterde graven zijn vol dorre doodsbeenderen. Bekering buiten Christus om wil zeggen, denken bekeerd te zijn, denken in Christus te zijn, maar in feite door de derde weg (die tegenwoordig volgens velen schijnt te bestaan) recht de hel in te storten, dat wil dit zeggen. Dus zoals anna30 zegt is waar; geveinsde bekeringen, zelf ingebeelde bekeringen. Dus denken rijk en verrijkt te zijn en geensdings gebrek te hebben, doch niet wetend dat men arm, jammerlijk, blind en naakt is, dus onwetend van de bekering, noem het een godsdienstwaanzin, maar ziet; het is of IN Christus of buiten Christus.

Er is een verschil tussen zaligmakende genade en gemene genade.
Het boek 'de bekering van Zacheus' van ds. Paauwe, is een aanrader,
evenals 'de toetssteen der ware en valse genade', van ds. T van der Groe.

Laat je niet gek maken vraagsteller. Als je, zoals je zelf zegt, helemaal op Jezus vertrouwd en je leven in Zijn handen hebt gelegd, kijk maar wat God er Zelf van zegt in Zijn Woord, de volmaakt betrouwbare bron.
O.a. Ps.34: 9 Smaakt en ziet, dat de HEERE goed is; welgelukzalig is de man, die op Hem betrouwt.

De uitdrukking is een contadictio interminis (een uitdrukking die in tegenspraak is met zichzelf). Daarom is de uitdrukking niet Bijbels. Een bekering kan namelijk niet zonder Christus.
Dit taalgebruik brengt mensen geen helderheid, maar onzekerheid. Ik noem het "zielenknijperij".

Mus wat druk je dat goed uit. Althans voor mij dan. Voor de reformatorische richting die ik ken word deze uitdrukking d.m.v. zijn bedoeling gebruikt m.b.t halleluja gelovigen.
Maar sinds ik niet meer daar kerk, pas ik het toe op hunzelf.

Dit is zo'n opmerking die je bang maakt en lam. Want zodra dat maar gezegd word, ga je denken dat bijna niemand bekeerd wordt.
Je moet, maar het kan niet. Je hebt Christus nodig maar eerst moet je uitverkoren zijn.
Als je vergeving wilt, moet het je gegeven worden.

Deze uitdrukking kun je lezen 12 vragen terug bij " na ontvangen genade" . Ds. Heikamp gebruikt hem. Misschien kun je het aan hem vragen.

Beste mensen, ik heb DS Pieters een mail gestuurd voor wat duidelijkheid, zie onderstaand.

Reactie:
Ik begrijp het, maar lees daar niets over in de Heilige Schrift of in de Drie Formulieren. Daarom preek ik het NIET!



Reactie
Dominee,



Daarmee bedoel ik dat in sommige kringen wordt geleerd dat Ruth bij haar belijdenis “uw volk….” van Gods zijde wel gerechtvaardigd was, maar dat zij dat pas bewust kon weten bij het huwelijk met Boaz, zolang leefde zij dus eigenlijk buiten Christus.

In verschillende kringen wordt geleerd dat je pas van Christus kennis kunt spreken wanneer je Hem in een waar geloof bent toegevallen waarbij je duidelijk moet kunnen vertellen hoe het een afgesneden zaak is geworden, je de duivel en zijn onderdanen hebt horen brullen en je vertelt dat je God in Zijn recht bent toegevallen, dat je liever verloren gaat, dan dat God in Zijn recht aantast. Pas dan ben je bewust van je rechtvaardigmaking in Christus en is er bloed aan je voorhoofd, dat staat dan gelijk aan Christus kennis.

Toen ik vorig jaar voor het eerst aan het Heilig Avondmaal mocht, zei een van de broeders ouderling dat hij blij was dat er vrucht is op de prediking, maar dat ik te vroeg aan het Avondmaal ben gegaan. Ik zou God kennen in zijn profetisch ambt, maar niet in Zijn Koninklijk.

Hopelijk begrijpt u mijn geschrijf een beetje, het is een worsteling waar veel jongeren (en ik hoop ook ouderen) mee zitten. De Heere Zelf geeft ‘de norm’ aan, namelijk “tenzij iemand wederom geboren is…”.



Reactie:
Nu snap ik het.

Maar wat bedoel je precies met “geen kennis aan Christus”?



Vraag
Dag dominee Pieters,



ik reageer even op uw antwoord op Refoweb op de vraag over bekering buiten Christus om, ook al is deze vraag niet door mij gesteld.



Ik begrijp vraagsteller heel goed. Er wordt in sommige gemeenten geleerd dat je wel door Wederbarende genade vernieuwd bent, maar nog geen kennis aan Christus hebt. De vergelijking met Ruth wordt dan gemaakt die wel, door genade de keuze maakte om uit Moab te gaan, maar dat zij pas Christus kende in het daadwerkelijke huwelijk met (de Meerdere) Boaz.



Wedergeboorte is noodzakelijk, maar de geloofskennis van Christus wordt nogal eens geleerd dat men die ontvangt in de vierschaar van het geweten.



Mogelijk kunt u nog wat verhelderen.



Hartelijk dank, ook voor uw bijdragen aan Refoweb,

Leestip aangaande het verhaal van KJDH:
Wedergeboorte of schijngeboorte van ds Kort waarin deze zaken haarfijn uitgelegd worden.

Een tijdje terug hoorde ik een preek over dat we moeten worden als een kind, dat we anders het koninkrijk der hemelen niet zullen erven.
Dit gaf mij veel bemoediging.
Als ik nu het bovenstaande weer lees, dan begrijp ik er helemaal niets meer van:

Citaat: Er wordt in sommige gemeenten geleerd dat je wel door Wederbarende genade vernieuwd bent, maar nog geen kennis aan Christus hebt. De vergelijking met Ruth wordt dan gemaakt die wel, door genade de keuze maakte om uit Moab te gaan, maar dat zij pas Christus kende in het daadwerkelijke huwelijk met (de Meerdere) Boaz.
Wedergeboorte is noodzakelijk, maar de geloofskennis van Christus wordt nogal eens geleerd dat men die ontvangt in de vierschaar van het geweten. (Einde citaat)

Niet dat het niet belangrijk is jezelf te toetsen!
maar als je alles ontleed, en ook alles in jezelf ontleed, waar is dan het vertrouwen op de Heere?
Ik word er moedeloos van.

Waarom zou je moedeloos worden als je niet snapt hoe het niet zit?
Dergelijke onzin kom je in de Bijbel niet tegen, ik zou het advies van Jezus maar volgen: worden als een kind!

Zelf bekeringen zijn er plenty, Maar bekering bij God vandaan lijkt wel uit de mode.Zoals de Heere werkt en wij ons niet zouden vergissen voor die eeuwigheid,zoals v d Poel preekte!b.v.Bekeerde dominees,leggen nooit hun hand in die van Jezus,Het is alleen Gods werk! eenzijdig Gods werk!vragensteller, om een oprecht hart te krijgen is enkel Genade...maar wie durft dat te zeggen van zichzelf?een oog naar boven ,een oog naar binnen, en oog naar beneden toegewenst.k,zou het zo erg vinden als u zich vergist!

Nooit eens bang je te vergissen door te blijven wachten? Door het bevel 'bekeer je en geloof het evangelie' te vertalen in 'U moet het doen'?

@juni,
je zegt: Maar bekering bij God vandaan lijkt wel uit de mode.
Is het ooit wel in de mode geweest? Na de zondeval willen we allemaal uit onszelf een andere mode volgen.
Maar!
Omdat er een maar is, is er een boodschap die nooit uit de mode raakt: Er is vergeving door het bloed van Jezus Christus. Omdat God de wereld zo lief heeft gehad.
Ben je daar wel eens over verwonderd geweest? Verlang je ook naar dat verzoenende Bloed? Ook dat is genade.
God roept en smeekt ons de hele Bijbel door, om die boodschap te geloven, en niet in ons ongeloof te blijven. De grootste zonde! Aan Hem voorbij te gaan. Met allerlei redenen: Ik kan het niet. Ik moet uitverkoren zijn. Ik moet zoekende gemaakt worden. Ik kan mezelf niet bekeren. En alles wat we zelf maar bedenken.
Wat word Hem daar een verdriet mee aan gedaan.

Het is een eenzijdig Godswerk. Volledig. Maar nooit zonder de mens er bij in te schakelen.
Niet om iets mee te brengen, maar om met lege handen aan Zijn voeten te komen.
Zoals de dominee het zegt: Op de Heere Jezus vertrouwen met een gelovig hart, is genoeg!

@juni,
Ds vd Poel was een hele lieve gunnende man.
Hij heeft echter nooit gepredikt dat we maar moeten afwachten, weet je wat hij zei? Niet kunnen bekeren? Heb je het wel eens geprobeerd?
Bekeerde dominees leggen hun hand nooit in die van Jezus? Ik weet niet welk geloof jij aanhangt maar in de oud gereformeerde gemeente word dat wel degelijk gepredikt, het geloof is de hand die God schenkt om zijn weldaden aan te nemen!

Enkel genade? Inderdaad, zonder de kruisdood van Jezus en zonder de opstanding van Jezus had er nooit iemand zalig kunnen worden, inderdaad, enkel genade, gelukkig maar!

Wat doe jij? Afwachten of Verwachten? Als een mens straks voor God staat, kun je dan zeggen, God ik heb het niet gekund, U had me moeten bekeren, weet je wat God dan zegt? Ga weg van mij, u hebt niet GEWILD, let op, dus Hij zegt niet, niet gekund maar niet GEWILD.
En dat vind ik zo erg...

@juni
misschien voel je je nu door mij en anderen aangesproken, misschien wel aangevallen.
Ik wil je niet aanvallen hoor.
Maar leg nu eens de oudvaders, de dominee's en andere boekjes aan de kant.

En waag het eens met de Heere Jezus alleen!

Volgens mij is een bekering "buiten Christus om"een bekering gebaseerd op eigen gerechtigheid.
Je zonde genoeg voelen is geen voorwaarde tot bekering. Alles wat je zelf doet is eigen gerechtigheid.

Dit onderwerp is zeer gevoelig maar daarom ook van groot belang.
Beter is het om de bijbel te onderzoeken en niet de 3 formulieren van enigheid en oudvaders!
Eerlijk gezegd vind ik dat de drie formulieren van enigheid en oudvaders teveel aandacht krijgen.
Het is als de Talmoed op de Tenach en de Hadits op de Quran.

Zelf krijg ik die reactie ook vaak. Het moet je gegeven worden of je moet uitverkoren zijn.
Wanneer ben je een kind van God? Ik sta tussen 2 gedachten. Je bent niet zomaar een kind van God, of je moet wederom geboren worden maar het kan niet.Hoor je wel bij het uitverkoren volk.
Maakt dat geen vijandschap tegen God?Of is daar weer een bijbels bestraffend antwoord op?
Sta ik dan tegen God op. Want ook dat word veel gebruikt als antwoord.
Als je als mens je afvraagt hoe je een kind van God mag worden, zou men moeten antwoorden in liefde . En daar bedoel ik niet liefjes zijn.
Kortom, er word veel onmogelijk gepreekt . Wanneer is het duidelijk?

mona, als de Heere dit alles werkt, zou het dan niet vanzelf gaan?Ik vind het lezen juist zo fijn,daar lees ik vaak mn toestand in. Mn uitzien, mn verwachten. en mn gemis. Die boekjes maken mij jaloers. Maar ieder is niet hetzelfde hoor.Als het aan mn hart is toegepast,dan heb ik pas zekerheid.ik zit waarschijnlijk lastig in elkaar,en ben spaans benauwd voor vergissing

dkw. ik zal verkeerd gelezen hebben. Ik verwacht.... kan het met wat geweest is niet doen.een hele beleving voor en mens als hij erachter komt zo onwillig te zijn.......dacht echt dat ik o, zo gewillig was.....Kon niet begrijpen dat de Heere naar zo een heeft om willen zien........Toch is "het"" niet toegepast,dus bang voor vergissing,en om mezelf iets toe te eigenen,wat mij niet toekomt!Als je iets krijgt,is er geen gemis,maar als het weg is, is alles weg . zo gaat dat bij mij. Maar iedereen is niet hetzelfde.....

@juni: wat een genade hé als we weer een kruimel genade van Hem mogen ontvangen!!