Homo of hetero
drs. J(oke) Ronner-Wattel | 21 reacties | 04-01-2013| 11:50
Vraag
Ik (16) heb altijd gedacht dat ik hetero was, omdat onder invloed van de puberteit veel over meisjes nadacht en over hen fantaseerde. Daar raakte ik ook opgewonden van. Ook ben ik verliefd geweest. Ongeveer een half jaar geleden veranderde iets. Ik besefte langzamerhand dat ik helemaal geen knappe jongen was en dat meisjes uit mijn klas eerder op andere jongens zouden vallen dan op mij. Jaloers begon ik mij met andere jongens te vergelijken. Eerst bleef het bij jaloezie. Later ging ik echter ook bepaalde jongens aantrekkelijk vinden. Maar het vreemde is, een naakt jongenslichaam schrikt me zelfs af. Toch heb ik ook lichte gevoelens voor een knappe vriend van mij. Ik wat boeken over homoseksualiteit gelezen, waarin stond dat niemand voor 100 procent hetero of homo is. Iedereen heeft, ook al is het maar voor een heel klein beetje, toch wel een bepaalde aantrekkingskracht tot zijn eigen geslacht. Je moet niet denken, volgens een ander boek, dat je voor de rest van je leven homofiel bent als je homo-erotische gevoelens bij jezelf ontdekt. Samengevat zijn mijn vragen dus: Hoe moet ik hiermee omgaan? Zou ik inderdaad homofiel zijn of het kunnen worden met al mijn gevoelens? Wat kan ik er tegen doen?
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Je hebt altijd gedacht dat je hetero was, fantaseerde over meisjes en daar opgewonden van raakte. Je raakt niet seksueel opgewonden van jongens. Je trekt dus een juiste conclusie dat je hetero bent.
Maar dat betekent niet dat je nooit gevoelens kunt hebben voor jongens. Wat me opvalt is dat jouw gevoelens voor jongens ontstaan zijn vanuit de overtuiging dat meisjes niet op je zouden vallen omdat je geen knappe jongen bent. Dus onzekerheid maakt dat je je richt op jongens, niet je primaire seksuele gevoelens.
In de puberteit lijkt het soms zo te zijn dat alleen knappe en populaire jongens verkering krijgen met meisjes die ook knap en populair zijn. Het uiterlijk, de eerste indruk, soms ook kleding en dergelijke is erg belangrijk voor veel jongeren. Als je dan voor jouw gevoel niet bij die knappe of populaire groep hoort, ben je bang geen relatie te kunnen krijgen. Gelukkig kijken veel meisjes en jongens verder dan alleen het uiterlijk. En krijgen ook minder knappe en populaire jongeren een relatie. Hoe kijk je zelf naar de meisjes in je omgeving? Heb je zelf oog voor de 'gewone' meisjes? Of kijk je alleen naar de 'onbereikbare' populaire klasgenoten? Er zijn vast genoeg leuke meisjes in je klas of omgeving die voluit de moeite waard zijn en dat ook van jou vinden.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En als je uiteindelijk toch homo blijkt te zijn is er nog geen man overboord. Er bestaan ergere dingen. ;)
Maar zoek eerst maar eens uit welk geslacht jouw interesse heeft!
Het is correct te spreken over biseksualiteit en homoseksualiteit.
Homofilie wordt eigenlijk alleen nog in kringen gebezigd waar men moeite heeft met homoseksualiteit.
Maar dit is niet waar vragensteller duidelijkheid over wil hebben. ;)
Daarom is het goed de termen homofilie en homoseksualiteit op refoweb te gebruiken, ze geven nl. goed het onderscheid tussen de geaardheid en de praxis aan! En... er is wel degelijk ook een "aangeleerdheid"....
Door dit soort misverstanden hebben een hoop jonge homo's problemen met hun identiteit.
Het is niet voor niks dat de overheid een website maakt gericht op homojongeren (deels ook specifiek christelijke homojongeren) ter preventie van suïcide bij deze groep.
Een van de oorzaken onder christelijke homojongeren is het niet kunnen verenigen van de christelijke identiteit en hoe je bent.
Laten we dus alsjeblieft eerlijk zijn tegen jongeren dat een gedeelte van de mensheid nou eenmaal op mensen van hetzelfde geslacht valt. Daar help je deze jongeren mee, en niet met sprookjes dat het aangeleerd is Oid.
Dit betekent niet dat deze jongen van 16 maar moet gaan denken dat hij homo is, maar er moet wel eerlijke informatie gegeven worden.
Toen ik zelf 16 was wist ik al wel dat ik homo ben en deed ik er alles aan om dat niet te laten merken en om het te veranderen. Dat werkt niet. Toen ik 23 was heb ik het voor het eerst aan iemand verteld. Ik wens niemand de eenzaamheid toe die ik mezelf aandeed.
Heel veel jongens en meiden gaan door een periode heen waarin ze een gevoel van adoratie voor de eigen sekse hebben. En bijna iedereen heeft wel eens een moment of periode dat hij of zij denkt dat-ie homo is.
Dat is lang niet altijd het geval. Gelukkig niet, want is verre van gemakkelijk om homo én refo te zijn.
En als je wel homo bent, kun je er ook niks aan doen.
Blijf gewoonweg dicht bij jezelf en vooral dicht bij God.
Bovendien slaat het nergens op om iemand de 'homokant' op te duwen, aangezien homoseksualiteit niet aangeleerd of aangepraat wordt.
Ik blijf erbij dat de conclusie homo, hetero, of biseksueel alleen bij vraagsteller kan liggen. Hij kent zichzelf het beste. Op basis van dit korte stukje tekst is het makkelijk praten...
Het kan dat deze persoon ervaringen heeft opgedaan, bijvoorbeeld dat meisjes hem plaagden etc. Hierdoor kun je onzeker worden. Maar niet getreurd er zijn genoeg, hele leuke aardige meisjes!!
Ik ben het in een hoop dingen niet met je eens, maar wel dat er een hoop voorlichting nodig is, zeker aangaande homo seksualiteit in de reformatorische gezindte en de geaardheid ervan.
Na een voorluchtingsles over roken heb ik nog nooit een klas rechtstreeks naar ee tavakszaak zien lopen.
Het is bekend dat tijdens de puberteit wat verwarring kan bestaan over geaardheid. Dat moeten we niet groter maken dan het is, en vooral ook niet de schuld daarvan bij de voorlichting over homoseksualiteit leggen.
Iemand is geen homofiel of homoseksueel... Hooguit een mens (christen) met een homofiele geaardheid. (Om het duidelijk en eerlijk te zeggen): Christen zijn en homoseksuele praxis kan niet samengaan.
Over milieuaspecten gesproken... Homofiele gevoelens ontwikkelen zich bijvoorbeeld ook in kloosters. Dominante moeders hebben een stimulerend effect op homofiele gevoelens...
@ (meneer) tante Pollewop ... Reageer maar niet
Het lijkt mij hier niet de plaats om te gaan oordelen over homoseksuele relaties, of zoals u het met een vieze term noemt: 'homoseksuele praxis'.
Wat betreft de zogenaamde milieuaspecten: dit zijn dus sprookjes. Ik citeer Dr. Gerrit Glas, hoogleraar christelijke filosofie aan de VU, en daarnaast psychiater:
"Belangrijk (...) is vooral dat homoseksualiteit lichamelijk verankerd is. Het zit 'in het systeem'. Homoseksualiteit is een complex psychobiologisch gegeven: het is onderhevig aan allerlei neurohormonale invloeden, invloeden net andere woorden die onder andere door zenuwen die naar de hersenen toelopen, worden uitgeoefend op de uitscheiding van hormonen in de hersenen, bijvoorbeeld in de hypothalamus. Deze laatste heeft invloed op andere hersenprocessen en op het functioneren van allerlei organen in het lichaam en ook op de regulatie van stress.
Van belang is dat, ondanks de vaak gehoorde bewering van het tegendeel, omgevingsinvloeden eigenlijk nauwelijks van invloed zijn op de ontwikkeling van de seksuele voorkeur, hetgeen wat anders is dan de expressie van homoseksualiteit. De expressie is veel variabeler en onderhevig aan allerlei omgevingsinvloeden. Voorkeur, evenwel, heeft betrekking op het primaire gegeven van het zich aangetrokken voelen tot leeftijdgenoten van hetzelfde geslacht; en daarnaast, ook breder, op het hele repertoire aan gevoelens, neigingen en gedragingen die daaraan voorafgaan en die tot uiting komen in de objectvoorkeuren voorkeur voor allerlei min of meer sekse specifieke activiteiten. Het gaat hier over wat er bij heel jonge kinderen al bezig is zich te ontwikkelen, om allerlei biologisch verankerde gedragspatronen."
Wat blijkt uit dit citaat? Wel, de geaardheid ligt al zeer vroeg in de ontwikkeling vast en is niet te beïnvloeden door omgevingsfactoren.
Als ik mezelf dus homoseksueel noem, is dat helemaal geen verkeerd label. Het is gelukkig ook niet het enige label. ;)
Maar volgens mij heeft dat geen betrekking op vraagsteller.
Met de informatie die ik geef, deels uit de wetenschap en deels uit eigen ervaring, kan vraagsteller zichzelf er ruimschoots van overtuigen dat hij hetero is. Of niet.
- 1
- 2
