Vragen bij erfschuld
Ds. M. M. van Campen | 22 reacties | 29-12-2012| 12:38
Vraag
Aan ds. Van Campen. Ik heb met veel belangstelling uw preek over NGB p.15 gevolgd op 25-11-12. U vraagt zich af of de erfschuld wel bijbels is, tenminste, zo heb ik het gehoord. Nu heb ik n.a.v. eerdere vragen op Refoweb een verwijzing naar Rom. 5 gezien. Terwijl ik dit las kwam het op mij over alsof het daar juist over de erfsmet gaat. Echter in vers 18 gaat het wel over de erfschuld, maar dit is door de vertalers ertussen gezet, lijkt het. Kunt u wat Schriftplaatsen noemen die gebruikt worden om de erfschuld te 'bewijzen' en waarom het volgens u niet zo lijkt te zijn?
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
De erfzonde wordt traditioneel onderscheiden in erfschuld en erfsmet. De erfsmet (= de van Adam geërfde smet van de zonde) is een bijbels gegeven, maar de erfschuld (= de van Adam geërfde schuld) is niet rechtstreeks uit de Bijbel aan te tonen. Dat is wel een deel van de gereformeerde leer geworden, maar de Schriftuurlijke gronden ervoor zijn uitermate zwak.
A. Erfschuld (juridisch begrip: schuld, toegerekende zonde, God rekent ons schuldig met Adam).
B. Erfsmet (ethisch begrip: onheilig, inklevende zonde).
Traditioneel wordt inderdaad verwezen naar Romeinen 5:12 en 18. Maar dat moeten we wel goed lezen.
1. Ik ken geen schriftbewijs voor de stelling dat Adams schuld ons toegerekend wordt. Wij zijn schuldig doordat wij zelf dankzij onze onreine natuur zondigen, niet doordat de schuld van Adam ons wordt toegerekend. Gestraft te worden om toegerekende schuld is in strijd met Gods rechtvaardigheid. De mens die zelf zondigt, is schuldig en daarom strafwaardig.
2. Wij erven de zondige natuur van Adam en Evan, maar wij worden door God niet gestraft voor hún zonde, maar -als we ons niet bekeren- alleen voor onze eigen zonden. Wat ik erf is niet de zonde die Adam begaan heeft, ik erf niet de schuld die hij op zich heeft geladen, ik erf niet de aansprakelijkheid voor zijn schuld. Wat ik erf is de zondige natuur die Adam sinds zijn zondeval bezat en die hij op zijn nageslacht heeft overgedragen, zie Job 14:1-4 en Joh. 3:3.
3. Ik ben alleen verantwoordelijk -en dat is al ernstig genoeg- voor de zonden die ik als gevolg van die zondige natuur bega. Er wordt mij niets toegerekend wat een ander in een ver verleden heeft gedaan. Wat mij in deze zaak wel met Adam verbindt is de zondige natuur.
4. Bedenk dat straks de mens niet in de eerste plaats om zijn zondige natuur veroordeeld zal worden, maar om zijn zondige daden. God zal ieder vergelden naar zijn wérken! (Rom. 2: 5v). Ik zal mij voor de rechterstoel van God niet hebben te verantwoorden voor mijn erfzonde, maar voor mijn eigen boze werken.
5. Morele schuld is niet overerfbaar, noch voor de wet noch voor God. Erfsmet is geen straf, maar gevolg van de zonde van het eerste mensenpaar. Wij erven de zondige natuur van Adam en Eva, maar wij worden niet gestraft voor hun zonde, maar -als we ons niet bekeren- alleen voor onze eigen zonden: zie Deut. 24:16 en Ezech. 18:20. God straft nooit kinderen voor de zonden van hun ouders, maar wat wel gebeurt is dat kinderen de schadelijke gevólgen dragen van de zonden van hun voorouders.
6. Romeinen 5:12 is bedenkelijk in de vertaling van SV en de HSV: in wie allen gezondigd hebben (zo reeds Augustinus en dan zou er over de erfzonde gesproken worden door de term inwie, namelijk in die ene Adam). Maar je kunt evenzeer vertalen: aangezien allen gezondigd hebben of: doordat allen gezondigd hebben en dan wordt er niet gewezen op de erfzonde, maar op het persoonlijk zondigen van individuele mensen, dat is namelijk het beste bewijs dat de verdorven natuur van Adam is overgegaan op zijn nageslacht. Het feite dat we allen gezondigd hebben bewijst dat allen deelhebben aan de boze natuur van Adam. In het voetspoor van Calvijn spreken vele gereformeerde theologen over de erfzonde als een schuld , een boze daad die ik in Adam bedreven zou hebben en waarvoor God mij schuldig zou houden. Op grond van de uitleg van Romeinen 5:12 kun je dat dus niet handhaven. De vertaling "inwie" is onnauwkeurig, zie ook de King Jamesversion. Straf is in de Bijbel steeds het antwoord van God op ongerechtigheden die door de gestraft personen zelf bedreven zijn.
7. Dit geldt ook voor de vertaling van Romeinen 5:18: de schuingedrukte woorden in de Statenvertaling zijn er door de vertalers zelf bijgevoegd en staan niet in de grondtekst. En die zelf bijgevoegde woorden gaan juist over schuld! De dogmatiek heerst hier dus over de exegese! En dat is een kwalijke zaak. Vers 18 luidt: "Zo dan, gelijk door één misdaad de schuld gekomen is over alle mensen..." Helaas geldt dit ook voor de HSV. Met evenveel recht en reden kun je vertalen: "zoals door de overtreding van één de gevolgen zich uitstrekken tot alle mensen." En dat is zeker waar: de ene ongehoorzaamheid van Adam leidde tot dramatische gevolgen, van dood en veroordeling. Het had enorme consequenties voor iedereen. Maar dat is erfsmet!
DUS: noties als erfschuld en geërfde straf en toerekening van Adams schuld staan niet in de Bijbel en de Bijbel leert dat ook niet. Je kunt geen zondeschuld erven, dit is wel geleerd en is geprobeerd te verklaren met hoe wij "in Adam" gezondigd hebben, maar dat berust op een onnauwkeurige vertaling van Romeinen 5:12 en 18.
In Adam zondigen zou dan hetzelfde zijn als te zeggen dat Adams zonde ons toegerekend wordt en dan is Adam schuld onze schuld geworden. Wij draaien dus voor de gevolgen van Adams zonde op alsof wij die zonde zelf bedreven hadden. Zou ik om vreemde zonden schuldig worden verklaard? Zou een vréémde schuld ons worden aangerekend? Daar heb ik bijbelse moeite mee, dat is onrechtvaardig. Als het tot het menselijk recht behoort dat aan niemand een schuld mag worden toegerekend die hij zelf niet op zich heeft geladen, moet het recht van God daar dan niet bovenuit gaan? Bovendien wordt de mens dan slachtoffer i.p.v. schuldenaar!
Er is er maar één die een Hem persoonlijk totaal vreemde schuld werd aangerekend en dat is Christus geweest! Hij die geen zonde heeft gekend, is voor ons tot zonde gemaakt opdat wij zouden worden gerechtigheid Gods in Hem!
Ds. M. M. van Campen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. M. van Campen
- Geboortedatum:02-03-1965
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rotterdam-Zuid
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Betekend dit dat een (ongeboren) baby die voor God moet verschijnen geen zonde wordt aangerekend?
Ik heb geleerd dat we in zonde ontvangen worden. Of begrijp ik het verkeerd?
De geldende regel is niet altijd de geldige regel.
Ds. Van Campen heeft in meerdere preken gezegd dat hij niet gelooft dat (sowieso) pasgeboren/ongeboren baby's geen zonde wordt aangerekend.
Tegelijk vermeldt hij altijd bij doopdiensten dat hun hart wel tot zonde geneigd is/zal zijn. Maar ze kunnen nog niet bewust zondigen en dus zal God ze daarnaar niet beoordelen.
Ik snap er niks van eerlijk gezegd. Als ik denk aan gestorven baby's dan ken ik iemand die gelooft dat zij bij de Heere zijn en ik ken iemand die zegt dat ze dat niet allemaal zijn. Alleen de uitverkoren.
Fijne, duidelijke predikant!
Tijdens de preek kwam ik wel tot deze conclusie: volgens ds. van Campen gaan alle jonggestorven naar de hemel... Of is dat een foute conclusie?
2 Kor.5:10 Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat ieder vergelding ontvangt voor wat hij door middel van zijn lichaam gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.
Opb.20: 12 En ik zag de doden, klein en groot, voor God staan. En de boeken werden geopend en nog een ander boek werd geopend, namelijk het boek des levens. En de doden werden geoordeeld overeenkomstig wat in de boeken geschreven stond, naar hun werken.
Lees de Bijbel en je ziet dat God allereerst ons behoud op het oog heeft. Niets meer en niets minder.
Nu naar het voorbeeld van de baby's. Stel een baby sterft. Die baby komt dan voor God te staan.
Volgens (helaas) velen zegt God dan (niet platvloers bedoeld, maar ik weet niet anders weer te geven): Je had je in geloof aan Mij over moeten geven. Dat heb je niet gedaan omdat je daar te klein voor was. Niets mee te maken, je gaat verloren!
Dat zou in grote tegenspraak zijn met Zijn Eigen Woord waarin Hij niets anders doet dat oproepen tot geloof en bekering om zodoende voor eeuwig het Leven te mogen erven.
Hij openbaart Zich in Zijn Woord als de trouwe Verbondsgod, en NIET als een toornende, ziedende Rechter die de wereld wel ff mores zal leren op een paar gelukkigen (die uiteraard de GBS vertaling lezen en eerst in een nachthutje hun ellendestaat diep genoeg hebben leren doorleven) na.
Als wij gedoopt worden in de naam van de Vader, betuigt en verzegelt ons God de Vader dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade opricht en ons tot Zijn kinderen en erfgenamen aanneemt.
Niet wil of zal aannemen maar AANNEEMT.
Als wij gedoopt worden in de naam van de Zoon, verzegelt ons de Zoon, dat Hij ons wast in Zijn bloed van al onze zonden en ons in de gemeenschap van Zijn dood en opstanding inlijft.
Wederom, God de Zoon stelt hier een daad, geen belofte.
@rotterdam1 ik dacht dat Jezus door zijn bloed een daad verrichtte (op grond van de Bijbel). Nu lees ik dat hij het ook door water al verricht (op grond van het doopformulier). Ik waag het toch met het eerste...!
Het is denk ik beter om bij de Bijbelse taal te blijven van Rom. 5 daar gezegd wordt dat door de zonde de dood ontstaan is en de dood door gegaan tot alle mensen. Dogmatische stellingen gaan veel fout zo ook hier weer de on-Bijbelse stellingen van erfschuld en erfsmet.
Nu dan, jouw vraag is “kan zo'n gedoopt kind later als het kan nadenken, weg lopen bij de Vader”?
Het is antwoord lezen we in de bijbel bij de gelijkenis van de verloren zoon. Ja dat is mogelijk.
Maar er is nog een antwoord “de Vader zal nooit weglopen bij het gedoopte kind vandaan” want Hij is getrouw, en het is een eeuwig altijd durend verbond.
Deze vraag begon met een commentaar over het mogelijk “verloren gaan” van pasgeboren baby's.
Vrouw78 kent mensen die menen dat kleine kinderen verloren kunnen gaan omdat ze niet zouden zijn uitverkoren. Nu dan, wederom ons doopformulier ; “Zo worden wij van al onze zonden bevrijd en rechtvaardig voor God gerekend”.
Denk altijd aan Gods verbond, aan de Israëlieten die vertrokken uit het slavenhuis Egypte, op weg naar het beloofde land. Iedereen ging mee op weg, God had het beloofd, van baby's tot grijsaards, alle op weg naar het land van de belofte.
@mus ; ik begrijp niet precies waarom je dit tegen mij zegt, heb ik het verzoenend lijden, sterven en opstanding van Christus ontkend ?
Ik zeg niets anders dat datgene wat de Christelijke kerk al 17 eeuwen belijdt ; Ik belijd één doop tot vergeving van de zonden.
Onze kinderen kunnen nog niet getuigen van “het bloed van onze Here Jezus Christus”.
Ik houd het op de leer van de Kerk van alle tijden.
Tenslotte nog, als je ageert tegen deze eeuwenoude leer, aanvaard en beleden door miljarden broeders en zusters moet je wel een heel dringende reden hebben.
We raken wat off-topic, maar ik schrijf het om je te waarschuwen, omdat je een dwaalleer aannhangt. Je ontkent het werk van Christus niet, maar je overschat de doo. Verder baseer je je mening op een doopformulier (in de traditie van de kinderdoop, een minderheid wereldwijd gezien) en op de traditie van eeuwen. Dat is een zeer wankele basis. Baseer je (sinds de Reformatie) op de Bijbel (Sola Scriptura) en niet op een eeuwenoude traditie. Als Luther net zo had gehandeld, was er nooit een reformatie geweest...
Nog 2 opmerkingen:
- één doop...: de geestesdoop
- 'de kerk van alle eeuwen...": zo denken de Baptisten er in ieder geval niet over. Zij hebben ook een kerk van alle eeuwen!
Dat is nogal een bewering. Het is me uiteraard bekend dat Christenen onder elkaar de meest afschuwelijke beweringen doen onder het motto van “de waarheid”.
Goed dan, de doop – wat mij betreft mag iedereen de leer van de volwassenedoop aanhangen, m.i. Is er geen enkel bezwaar om beide dopen in 1 kerk naast elkaar te praktiseren.
Je objectief controleerbare informatie echter is totaal onjuist ;
Baptisten zijn een hele kleine groep binnen het Christendom – Wikipedia zegt ; 47 miljoen.
Er zijn wereldwijd 2.2 miljard Christenen dus de Baptisten zijn, pakweg 2% tel er voor het gemak alle evangelische groepen bij dan kom je nauwelijks aan 5-10%.
Minimaal 90% van onze broeders en zusters dopen dus de kinderen.
Baptisten hebben geen kerk van alle eeuwen. Ze zijn ontstaan in 1609 (in ons land in 1844).
Voor alle duidelijkheid, Baptisten maken in mijn visie wel deel uit van de “Heilige Algemene Christelijke kerk”.
Tenslotte als de Baptisten, de leer van Maarten Luther zouden volgen hadden ze niet bestaan, Luther was immers een hartelijk voorstander van de kinderdoop.
Ik twijfel geen moment aan je geloof (het is geen dwaalleer - uitsluitend een andere mening) maar je objectieve informatie klopt van geen kant.
Wat hebben jullie ( jij, zowel als onze geachte collumnisten SMS en Kruipolie) toch steeds met dat nachthutje?? Jullie gebruiken het altijd sarcastisch, maar zo het in de Bijbel staat wordt het toch heel anders bedoeld!? Zo jullie het naar voren brengen, slaat het volgens mij nergens op.
Ik las wel vanmorgen in psalm 31:21b,
U doet hen schuilen in een hut
voor het getwist van tongen.
- 1
- 2
