Bevinding en ervaring
Redactie Refoweb | 3 reacties | 31-12-2012| 09:31
Vraag
Waarom is men vaak zo bang als het over bevinding/ervaring gaat m.b.t. de Heilige Geest, terwijl men anderzijds zo bevindelijk preekt dat geloof en bekering niets voorstelt als er geen ervaring bij is.
Antwoord
Zie voor het antwoord onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/16172
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/15495
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/15015
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/6605
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/4615
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
3 reacties
Gerard
31-12-2012
/ 12:56
Ik denk dat er een probleem is met de vraagstelling.
Ten eerste uiteraard al: wie is 'men' en is 'men' hier inderaad bang voor. Ik kom zelf niet uit de zgn. gereformeerd bevindelijke kring, maar heb wel behoorlijk wat bevindelijke predikanten gehoord en heb niet bepaald de indruk dat de stelling klopt.
Maar belangrijker is dat er misschien een bepaald beeld achter zit hoe deze 'bevinding /ervaring m.b.t. de Heilige Geest' er uit zou moeten zien. Mogelijk heeft de vraagsteller daar een bepaalde voorstelling bij waarvan je zou moeten nagaan of deze wel bijbels is.
Wat de vraagsteller lijkt te missen is dat elke bevinding van geloof en bekering, van schuld en verlossing is gewerkt door de Heilige Geest. Er is geen bevinding zonder de werking van Heilige Geest. En waar de Heilige Geest is krijgt het geloof werking.
Dat de vragensteller dit mist lijkt te wijzen op dat de vraagsteller kijkt naar andere soort van ervaringen, waarvan ik eerlijk gezegd betwijfel of die wel van de Heilige Geest zijn. Het is juist de bevinding van het geloof die van de Heilige Geest komt, de Geest waardoor wij God onze Vader kunnen noemen (Rom 8:15, Gal 4:6)
Ten eerste uiteraard al: wie is 'men' en is 'men' hier inderaad bang voor. Ik kom zelf niet uit de zgn. gereformeerd bevindelijke kring, maar heb wel behoorlijk wat bevindelijke predikanten gehoord en heb niet bepaald de indruk dat de stelling klopt.
Maar belangrijker is dat er misschien een bepaald beeld achter zit hoe deze 'bevinding /ervaring m.b.t. de Heilige Geest' er uit zou moeten zien. Mogelijk heeft de vraagsteller daar een bepaalde voorstelling bij waarvan je zou moeten nagaan of deze wel bijbels is.
Wat de vraagsteller lijkt te missen is dat elke bevinding van geloof en bekering, van schuld en verlossing is gewerkt door de Heilige Geest. Er is geen bevinding zonder de werking van Heilige Geest. En waar de Heilige Geest is krijgt het geloof werking.
Dat de vragensteller dit mist lijkt te wijzen op dat de vraagsteller kijkt naar andere soort van ervaringen, waarvan ik eerlijk gezegd betwijfel of die wel van de Heilige Geest zijn. Het is juist de bevinding van het geloof die van de Heilige Geest komt, de Geest waardoor wij God onze Vader kunnen noemen (Rom 8:15, Gal 4:6)
Geep
01-01-2013
/ 00:03
Ds. D. Heemskerk heeft hier een mooi boek over geschreven.
rotterdam1
01-01-2013
/ 08:45
Volgens mij heeft u gelijk @Gerard, met ervaringen worden meestal wonderlijke gebeurtenissen en bekeringen bedoeld.
De kerken waar dit soort ervaringen een teken zijn van een ware bekering hechten ook heel veel waarde aan de Dordtse leerregels waar dit juist wordt afgewezen ;
De rechtzinnige leer verklaard zijnde, verwerpt de Synode de dwalingen dergenen:
Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring. Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.
De kerken waar dit soort ervaringen een teken zijn van een ware bekering hechten ook heel veel waarde aan de Dordtse leerregels waar dit juist wordt afgewezen ;
De rechtzinnige leer verklaard zijnde, verwerpt de Synode de dwalingen dergenen:
Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring. Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods.