Bemoedigen ondanks verdeeldheid

"... we begrijpen het zo goed, want er is zoveel verdeeldheid. Ook lazen we daarna aan tafel dat Jezus is gekomen op aarde om "verdeeldheid" te brengen..."

Hiermee wordt niet bedoelt dat Jezus verdeeldheid onder gelovigen wil!
Hij bidt juist voor eenheid Joh.17: 21 opdat zij allen één zullen zijn .... (lees het hele hoofdstuk)
Luk 12:51 refereert aan Micha 7: 5 Gelooft een vriend niet, vertrouwt niet op een voornaamsten vriend; bewaar de deuren uw mond voor haar, die in uw schoot ligt. 6 Want de zoon veracht den vader, de dochter staat op tegen haar moeder, de schoondochter tegen haar schoonmoeder; eens mans vijanden zijn zijn huisgenoten. (geloofsvervolging)

Dat ieder kerkgenootschap een andere visie heeft (misschien is het duidelijker om over een accent verschil te spreken) dat hoeft toch geen probleem te zijn?
Juist omdat we allemaal verschillend zijn, en iedereen zijn eigen Godsbeeld heeft, kan dat goed zijn.
Daarom kan het gebeuren dat iemand beter op zijn plaats is in gemeente A dan in gemeente B.

Soms is er ook sprake van 'eigen gelijk'', maar zolang dat niet gaat over fundamentele zaken moet je er ook maar geen halszaak van maken.
Als Jezus aanvaart wordt als 'Verlosser en Heer' doen bijzaken er ten diepste niet toe.
Bijzaken zijn wel belangrijk, maar we moeten ze niet tot hoofdzaken maken.

deze puber leeft in een gebroken wereld. Leeft in een tijd,waar er haast geen twee meer samen kunnen. Vreselijk al die verdeeldheid,telkens een nieuw kerkje spelen,en dat de waarheid noemen......Teken van de eindtijd?Plaatselijk zelfs preek verschillen.. Niets om je aan vast te houden, Elke kerk zijn eigen regels, als je daar maar precies naar leeft......hoor je er bij.....Maar wel in het kerkje waar je zelf zit!!!Want daar buiten.....krijgt commentaar tot in de treure... Van zwaar naar ligt,van ligt naar zwaar gaat het commentaar, en...allen vinden hun waarheid het beste......De bemoediging kan m.i.allen vanuit Gods Woord,dat de eindtijd nadert,en jochie zich moet haasten om zijns levenswil. Hij moet behouden worden. Hoe jong ook!Nu al leren afzien,kan alleen de Heere hem leren. Anders zou je omkomen in al die ellende!Die de bittere werkelijkheid is!Het ene wee na het andere wee....Gelukkig heeft jochie nog een liefdevol plekje bij zn ouders.Zoek de Heere terwijl Hij [nog] te vinden is,roep Hem aan, in alle verdeeldheid,die niet meer over zal gaan...Daarboven juichen kinderen voor Gods troon,verlost van zonde en gevaar,tot eer,van Vaders Zoon.....Dat gun ik jochie.

@juni ; U geeft wel een hele beperkte visie op de kerken, dat het Protestantisme en dan ook nog met name de reformatorische kerken zo verschrikkelijke verdeeld zijn zegt niets over de Christelijke kerken wereldwijd.

De Rooms Katholieke kerk en de Orthodoxe kerk beide met vele honderden miljoenen leden zijn niet verdeeld.

Waarom wordt er in onze kring zo weinig gesproken over dit probleem ?
Het antwoord is makkelijk ; het is met name een Protestant probleem, wij zijn de meest schuldigen.

Trouwens u heeft gelijk, verdeeldheid is een grote zonde – maar wat gaan we eraan doen ?
Op onze stoel zitten en klagen helpt niets.
Wij – u en ik – hebben deze grote zonde begaan dus zullen wij dit zelf moeten herstellen.
Nu weet ik dat er nu mensen zijn die zeggen “Ja mocht de Heere dat nog eens doen”.
Maar dat is onzin. God is nooit afgescheiden, ik zal het u sterker vertellen “Hij is zelfs niet Protestants” en dit bedoel is uiterst serieus.

Het aanhangen, beamen en uitdragen van intellectuele theologische dogmatische stellingen mag nooit een reden zijn om geen gehoor te geven aan het gebed van Christus uit Joh. 17 ; Opdat zij allen één zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.

Leergeschillen zijn eergeschillen. De eer van de mens welteverstaan.
Deze jongen van 15 staat niet alleen, steeds meer, met name jongeren, zullen ons ter verantwoording roepen. Wat gaan we antwoorden ?
Weet u het ? Ik niet, 'k sta schaamtevol met een mond vol tanden.

Oecumene ? Vergeet het maar, zelfs de “kleine reformatorische eenwording” lukt niet.
Onmacht ? Natuurlijk niet, ONWIL.
Zoals u zelf zegt, er zijn grote verschillen binnen de kerken, in prediking binnen hetzelfde kerkgenootschap, dus welk argument kan er nog zijn ?
De verschillen tussen de verschillende Protestante kerken valt aan buitenstaanders en buitenlanders absoluut niet uit te leggen, tenzij ze een graat hebben in dogmatiek :-).

We zijn ook absoluut niet consequent, worden er in sommige kerken bezwaren gemaakt tegen het zingen van gezangen, wel leest, citeert men b.v. Spurgeon, dat was een baptist, me dunkt wel een groter verschil van inzicht in vergelijk met het zingen van liederen.

De manieren waarop verschillen van inzicht worden uitgevochten door dominees in b.v. het Reformatorisch Dagblad zijn vaak aanmatigend, onvriendelijk en zeker niet broederlijk.

Er is, speciaal in onze tijd, waarin zoveel broeders en zusters wereldwijd worden vervolgd en onderdrukt geen enkele reden meer te bedenken om niet samen te gaan.
Er valt zoveel bij te winnen – de wereld zal zeggen “kijk eens hoe lief ze elkander hebben”, daar kan geen evangelisatiecampagne tegen op.
Behoud van eigen identiteit is daarbij geen enkel probleem.
Dus wat let ons ? Wanneer beginnen we ?