Kinderboeken afpakken
Dr. C. A. van der Sluijs | 30 reacties | 13-12-2012| 11:27
Vraag
Mijn man en ik komen uit verschillende kerken (hij GKV en ik Ger. Gem.). Vanuit ons ouderlijk huis hebben we ook beiden onze kinderboeken meegenomen. Onze kinderen lezen die ook. Nu had mijn dochter laatst een boek (Sj. van Duinen) van mij gelezen waarin gesproken werd over een nieuw hart krijgen en er werd veel gebeden en psalmen gezongen. Mijn man kwam er mee en vertelde me dat hij niet wilde dat onze kinderen dit soort boeken lezen. Het was zo perfect-gelovig daar zouden ze alleen maar het gevoel van krijgen dat zij het niet goed genoeg doen. Ik zei dat ik liever heb dat ze een dan blijkbaar iets 'te gelovig' boek lezen dan bijvoorbeeld Harry Potter. En dat ik ze ook geen goed voorbeeld geef door het boek af te pakken. Wat voor verklaring zou ik ze daar dan voor moeten geven? Te christelijk, te zwaar? Mijn man gaf in gesprek hierover echter aan dat hij de kinderen voor hun twaalfde jaar niet wil belasten met dit soort geloofszaken (bekering, hemel, hel etc.), dan worden ze geïndoctrineerd (vindt hij van mij ook) en zo wil hij onze kinderen niet opvoeden. Nu ben ik het er helemaal mee eens om kinderen niet van jongs af aan bang te maken. Maar ik vraag me ernstig af of het wel bijbels is om kinderen een 'positief geloof' mee te geven en pas vanaf hun twaalfde te gaan vertellen dat er ook nog wat dingen anders zijn. Maar ik wil ook niet tegen mijn man in gaan. Wat moet ik hiermee?
Antwoord
Beste mevrouw,
Ja, wat uw man zegt hebt u in feite vroeger ook van huis uit mee gekregen. U zult nu wat verbaasd zijn, maar ik zeg het u toch maar. Kijk, vroeger zeiden ze toch in de kerk waar u vandaan komt: "je moet eerst een heiden worden om daarna christen te kunnen worden." En soms voegde men er hier en daar wijs aan toe: "als je christen bent geworden dan word je pas een heiden" – uiteraard in de beleving van het geloof uit genade. Dat was nog eens wijsheid! Een en ander zal men in de vroegere kerk van uw man niet zo gauw gezegd hebben. Maar ja, het leven is nu eenmaal sterker dan de leer. En voorts is het christelijk dat uw man fungeert als hoofd van de vrouw en als hoofd van het gezin. Wat ik maar wil zeggen: u bent nu eenmaal getrouwd met een heel andere kerk (nou ja, u begrijpt me wel). Uw vroegere kerk en de vroegere kerk van uw man kruisen elkaar en soms kruisigen ze elkaar. Dat doet natuurlijk pijn. Maar er kan ook sprake zijn van een vruchtbare kruisbestuiving als jullie beiden verlegen zijn om de leiding van de Heilige Geest. Het mooie is dat je dan ook tegelijkertijd bij elkaar komt in de meest wezenlijke dingen.
Ik zou in overleg met uw man Harry Potter maar de deur wijzen. Dit soort lectuur vertegenwoordigt het herrijzende heidendom in ons land en West-Europa en er gaat onmerkbaar een invloed vanuit die op den duur ronduit heidens is in een bedroeven van de Heilige Geest. Occulte belasting van jongs af is niet ondenkbaar. Maar er is toch genoeg lectuur voor onze kinderen zonder dat het direct gaat om een opeenstapeling van voor een kind onbegrijpelijke bekeringsgeschiedenissen?!
Doorslaggevend is dat we onze kinderen vanaf het begin opvoeden in de vreeze des Heeren. En daar behoort alles bij wat dit laatste niet in de weg staat. Praat daar eens samen over met uw man en bidt samen, als het even kan hardop. Zodat je elkaar hoort voor Gods aangezicht. "En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een ieder mild geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden" (Jak. 1: 5). Dit laatste is niet niks. Maar alles!
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als ik nu als volwassene stukjes uit de boeken van Sj. van Duinen lees staat me dat erg tegen. Haar manier van denken over het geloof e.d. met name de inderdaad onbegrijpelijke bekeringsgeschiedenissen. Ik vraag me dan ook af op wat voor manier ik dat vroeger gelezen heb??? ……Ik pak het er even bij, het boek: ‘Zo blijft het niet Lizette’ heeft onze dochter in 2002 van iemand gekregen. Nu zie ik dat ook dat boek van Sj. van Duinen is en ik weet nog dat ik het destijds van m’n dochter afgenomen heb omdat ik het niet verantwoord vond, waar het precies over ging weet ik niet meer dan zal ik het eerst weer moeten lezen….maar in ieder geval was bovenstaande reden hierop van toepassing en ook de angst dat m’n kind hier psychisch of geestelijk wat van zou kunnen krijgen.
Er zijn genoeg andere goede christelijke verantwoorde (kinder)boeken!
Daarnaast, de boeken van vroeger zijn nu nog steeds vaak nieuw te koop. Kunnen jongeren ze daarom niet meer lezen? Is het misschien juist niet ook goed dat ze nog lezen over een wereld van voor hun tijd? Over klompen en telefoons met een draadje? Over kinderen die geen multimedia en mobieltjes tot hun beschikking hadden? En dan hoef je geen boeken te lezen van 50 jaar oud hoor, ook boeken van 15 jaar oud vallen dan al onder de verouderde categorie voor de jeugd.
Verder kan ik mij goed vinden in kinderen niet te veel belasten met (geloofs)zaken waar ze nog helemaal niet klaar voor zijn. Als angst uit je jeugd toch aan de basis ligt van je geloof, dan is het maar droef met je gesteld.
Daan zou ik toch beter gaan nadenken. Harry Potter bevat occulte dingen. Gewoon satanisch dus!
Als je je kind wilt vergiftigen????
Misschien ben je nog jong, ik weet het niet. Maar ik zie veel christenen die geen gevaar zien in dit soort boeken.
Maar geloof maar dat de media en wat dan ook er vol mee is.Alles om de jongeren hun geest te verzieken en beïnvloeden. Sterker nog, weg te houden bij God.
Narnia is ook zo'n boek.
http://www.chris.nl/32373/occultisme-de-rol-van-de-ouders.html
Er zit natuurlijk een verschil in benadering.
Als er in een boek staat dat de Heere Jezus veel van kinderen houd en dat een kind met alles wat hem/haar bezighoud bij de Heere mag komen dan is daar niets mis mee.
Als er in een kinderboek staat dat er door een omhelzend en toevallend recht de vierschaar der consientie beleefd moet worden in de wedergeboorte in ruimere zin in het welwezen des geloofs is daar wel wat mis mee.
Ook teksten als branden in de hel zul je als je je niet bekeerd, het kan allemaal waar zijn, maar een kind leer je ook niet de stelling van Pythagoras maar eerst dat 1+1=2.
Ik heb wel boeken gelezen zoals:
http://www.hertog.nl/artikel.aspx?ean=9789033121609
Of Wambo en Snuf de hond van Piet Prins.
Of "een dominee in de gevangenis" over ds Ledeboer.
Of Teun de Stroper met ds van Velzen.
Of iets met een kloostertuin en een blinde jongen.
Hier vind ik helemaal niets mis mee, sterker nog, aan te raden!
De laatste is, denk ik, 'Gods zaad kiemt in de kloostertuin'.
Inderdaad, als het gaat over of je wel of niet mag bidden om een nieuw hart, dan kun je zoveel boeken van 'vroeger' niet lezen.
De boeken van Sj. van Duinen, Piet Prins, W.G. van de Hulst, W. Schippers enz.
Toch zijn van de laatste twee schrijvers al heel wat boeken opnieuw uitgegeven.
Gewild zijn ze dus blijkbaar nog steeds.
Wat iemand anders ook al zei: wie zegt dat je kinderen 12 jaar oud worden.
Daar heeft niemand garantie van.
Ik weet niet of je kinderen gedoopt zijn, vraagsteller, maar dan heb je toch niet beloofd om hen pas vanaf hun 12e in de voorzeide leer op te gaan voeden.
Misschien toch maar eens praten samen en uitleggen hoe het voor u voelt, die verantwoordelijkheid.
Sterkte!
Als je de ' zware' boeken wel verbiedt, dan vraag ik me af hoe ver je wilt gaan op andere vlakken. Neem je de kinderen dan wel mee naar de kerk? Wat doe je als een predikant een keer wel de nadruk legt op zonde en de noodzaak van bekering? (voluit Bijbels, lijkt mij)
Laat je hen dan thuis? Of ga je met hen in gesprek? Dat laatste lijkt mij echt het beste..
Je kunt kinderen niet overal tegen beschermen. Harry Potter vind ik een hele andere discussie en ik ben er niet helemaal uit of dat boek angstvallig moet worden vermeden of niet. Nu ben ik geneigd om eerst zelf de boeken te lezen (als mijn kind het zou willen lezen) en om het daarna mogelijk samen te lezen. Dat hangt wel van de leeftijd af maar ik denk dat we moeten oppassen om kinderen teveel te beschermen.
Zoals de vraagsteller het verwoordt, komt het op mij over alsof de echtgenoot vooral bang is voor de negatieve gevolgen die hij mogelijk ziet bij zijn vrouw, en waarvoor hij zijn kinderen wil beschermen. Die angst is begrijpelijk, maar zou niet leidend hoeven zijn in het maken van keuzes. Dit laatste is natuurlijk een interpretatie en ik weet dan ook niet of het klopt.
Het komt denk ik door de negatieve ervaring die ik heb met bekeringsgeschiedenissen. Onze vroegere wijze dominee hield daar ook niet van omdat je een groot risico loopt dat de bekeerde persoon met al z’n bevinding en zijn of haar geloof voorop komt te staan en God zelf daardoor naar de achtergrond verdwijnt. Het boekje ‘en de bedelaar stierf’, een waar gebeurd verhaal over een klein jongetje dat ziek werd en ‘goed’ af mocht reizen, is wellicht met de beste bedoelingen geschreven maar ik krijg er een vervelend gevoel bij.
Inderdaad zijn er ook andere boeken waar wat van te zeggen is. ‘Wambo’ van Piet Prins werd ook al genoemd. Nu hebben wij echt geen softe kinderen maar onze zoon was toch erg geschokt van de zeer onsmakelijke en gruwelijke verhalen over menseneters en koppensnellers. Als je nu als volwassene deze boeken terugleest vindt je het ook afschuwelijk en wellicht onverantwoord terwijl je het vroeger met veel plezier en de nodige spanning las….
Omdat ikzelf ook erg van lezen houd heb ik bijna alle boeken van onze kinderen zelf ook gelezen. Wat ook al eerder genoemd werd is dat je daardoor het gesprek met je kinderen aan kunt gaan en dat lijkt me idd zeer aan te bevelen.
Ik ben geen christen, maar zelfs als ik dat zou zijn, zou ik mijn kinderen Harry Potter nog niet onthouden. Geweldige boeken voor die leeftijd en goed voor het leesniveau. Over heksen en magie vertel ik wel dat het allemaal maar fantasie is.
Als ik ze wil vergiftigen meng ik wel wat arseen door de brinta. :-)
Mijn dochter van bijna 3 luistert met veel belangstelling naar Ot en sien en pim en mien, moeilijke dingen kun je uitleggen wat het is, zéker een telefoon met een draadje die in speelgoed vaak nog te krijgen is zelfs ;) Ik vind het alleen maar verrijkend dat ze dingen over vroeger te weten komen. Ieder kind heeft wel een oude opa of oma met wat van die nostalgie in huis denk ik. Heerlijk.
Verder, een kind moet van JONGS AF AAN geleerd worden waar het om gaat in het leven. Zowel hel als hemel, wel op eigen niveau en niet met groffe woorden. denk aan Mozes, opgegroeid bij de prinses maar nooit zijn volk (en GOD!) vergeten. Het zal wat zijn als je kind jong sterft en je moet jezelf aanklagen de waarheid niet of deels vertelt te hebben. Dan staan we allemaal schuldig denk ik. Laat ze maar lezen deze boekjes, rommel is er genoeg, dat komt nog wel. Maar het goede is dan 0ok binnen en wie weet wat het doet!!
(Voorbeeld uit Elske van de orgeldraaier van Sj. van Duinen: Ik vond het voor Elske zo vreselijk dat haar vader s avonds naar de 'bar' ging en haar alleen thuis liet dat mn vader nooit bier mocht drinken ;) Heb nooit een druppel gehad zelf en doet me nog altijd wat. Zo zijn kinderen..)
mortlach:
"Ik ben geen christen, maar zelfs als ik dat zou zijn, zou ik mijn kinderen Harry Potter nog niet onthouden."
Dat is hetzelfde als "als ik ongelovig zou zijn, zal ik gewoon bidden tot God".
Hoe kan je zo denken? Je kan die keuze niet maken als je niet weet wat God bedoelt.
Als ik een moslims zou zijn, zou ik zeker geen moeite hebben om boeken goed te keuren die volgens hun boek de Quran niet goed is.Dat is voor mij dus ondenkbaar.
Ik kom zelf uit de Ger gem, en heb nog enkele jaren godsdienst onderwijs gevolgd. Verdiep me veel in het evangelie. Daar bedoel ik niet mee, dat ik zo geweldig ben. Dat ben ik niet.
Maar ik weet echt wel waar ik over praat.
De duivel is echt overal bezig om mensen bij God vandaan te houden. En kinderen zijn een makkelijke prooi.
Weest waakzaam!!!!!
Ik zou never zulke boeken afpakken! En wat ik al helemaal niet snap is dat je je kinderen tot de twaalfde niet verteld over bekering,hel, hemel enzovoort!
Er zijn altijd twee wegen en die horen ook van jongsafaan al verteld te worden.
Ik vind het vreselijk oneerlijk tegenover je kinderen als je maar één weg verteld! Naar mijn inziens bedrieg je je kinderen dan. Iedereen kan sterven, ook een kind onder de twaalf jaar. Wat is het dan arm als zo'n kind maar één weg gehoord heeft en dus niet de HELE waarheid heeft gehoord.
Het vertellen over de hel is niet om het negatieve naar boven te halen, maar wel om de waarheid te vertellen en juist je kind mee te geven dat het een zondig hart heeft en ook een nieuw hart nodig heeft.
Juist zo'n boek kan een mooie aanleiding zijn tot een gesprek over dat onderwerp!
- 1
- 2