Aanbieden van belofte van het Evangelie
Ds. G. van de Groep | 21 reacties | 07-12-2012| 16:50
Vraag
Geachte dominee Van de Groep, Naar aanleiding van uw laatste antwoord heb ik een vraag. Wat houdt het aanbieden van de belofte van het Evangelie nu eigenlijk in? Zou je kunnen zeggen, vergeving van zonden op grond van het offer van Christus? Geloof wordt vaak genoemd, het rusten op de belofte. Maar zou je dan niet beter kunnen spreken van rusten op het aanbod?
Antwoord
Je vraagt wat het aanbieden van de belofte van het evangelie inhoudt. Is dat vergeving van zonden op grond van het offer van Christus? En kan je niet beter spreken van rusten op het aanbod? Het is bij deze vragen wel belangrijk om onderscheid te maken tussen de belofte en het aanbieden van de belofte. In de belofte gaat het om Christus en al het heilswerk dat Hij volbracht heeft ten behoeve van de zaligheid van zondaren. Daarvan is inderdaad de kern de vergeving van zonde en schuld en het mogen delen in het eeuwige leven. De Catechismus spreekt in Zondag 23 over de genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus als inhoud van het ons aangeboden heil. Paulus vat het samen 1 Korinthe 2:2 door te zeggen dat hij bij de Korinthiërs niets ander heeft willen verkondigen dan Jezus Christus en Die gekruisigd. Deze gekruisigde Christus en al Zijn weldaden worden in de belofte van het evangelie aangeboden. Zondag 23 noemt dit aanbieden: schenken en toerekenen.
Maar nu komt het er wel op aan dat je datgene wat je aangeboden/geschonken wordt ook aanneemt en je eigen maakt. Je kunt namelijk tegen datgene wat je aangeboden wordt ook nee zeggen. Je hebt geen behoefte aan Christus en Zijn zaligheid. En hoe wordt Christus en Zijn heil nu je bezit? Ik wijs nog weer even naar Zondag 23. Daar staat dat dit niet anders kan dan Hem en Zijn weldaden met een gelovig hart aan te nemen en toe te eigenen.
Door het geloof in Christus, in de belofte ons aangeboden, worden we zalig. Nu zou je nog kunnen vragen: aan wie wordt de belofte, dus Christus, aangeboden? Aan alleen uitverkoren mensen? Nee, aan verloren mensen. Dat is namelijk de onpeilbare liefde van God, dat Hij zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (Joh. 3:16). Nu hebben we dat geloof niet uit onszelf. Maar opdat de mensen -ik citeer nu uit de Dordtse Leerregels, hoofdstuk 1, par. 3- tot het geloof gebracht worden, zendt God goedertierenlijk verkondigers van deze zeer blijde boodschap, tot wie Hij wil en wanneer Hij wil. Door hun dienst worden de mensen geroepen zich te bekeren en te geloven in Christus. En geloof (evenals bekering) worden gewerkt door het horen naar de verkondiging van het Evangelie. Zo werkt de Heilige Geest. Zo zegt Paulus het in Romeinen 10:17. Trouwens, ook het ontvangen van de Heilige Geest is iets wat God belooft. Lees maar in Lukas 11:9-13.
Je begrijpt nu wel: het komt op het geloof aan in de Heere Jezus Christus. En geloof kun je op vele manieren omschrijven. Om maar iets te noemen: kennen en vertrouwen (zie Zondag 7), aannemen, toe-eigenen, de toevlucht nemen tot, zich overgeven aan, en inderdaad ook rusten op de belofte van het Evangelie van Gods genade in Christus.
Of je dan niet beter zou kunnen spreken van rusten op het aanbod? Nee, dat lijkt me niet juist. Met het aanbieden op zich kom je er niet. Het gaat om datgene wat je wordt aangeboden met als doel dat je het aanneemt. Christus wordt ons aangeboden in de belofte van het Evangelie met de bedoeling dat we Hem met een gelovig hart aannemen (zie Dordtse Leerregels Hoofdstuk 1, par. 4 en Hoofdstuk 2, par. 5; Johannes 1:12; 1 Timotheüs 1:15).
Ik hoop dat je met deze opmerking verder kunt. Gods zegen toegebeden.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
97 artikelen
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
21 reacties
Daniel
07-12-2012
/ 17:00
'Nee, aan verloren mensen. Dat is namelijk de onpeilbare liefde van God, dat Hij zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (Joh. 3:16)'.
Dominee wat mooi geschreven, ik heb tegenover u gewoond, in Heerde. U bent een goed mens.
Dominee wat mooi geschreven, ik heb tegenover u gewoond, in Heerde. U bent een goed mens.
ab321
08-12-2012
/ 11:52
Ds. van de Groep zegt: “En hoe wordt Christus en Zijn heil nu je bezit? Ik wijs nog weer even naar Zondag 23. Daar staat dat dit niet anders kan dan Hem en Zijn weldaden met een gelovig hart aan te nemen en toe te eigenen.” Ik wil daar niets aan afdoen, maar er zal alleen behoefte aan een Zaligmaker zijn als we onze ellende en verdorvenheid kennen. Daarom moet in de prediking er op gewezen worden dat we alle drie de hoofdstukken van de Catechismus moeten leren kennen: ellende, verlossing en dankbaarheid. Ik krijg wel eens het gevoel dat het eerste hoofdstuk wordt overgeslagen.
Daniel
08-12-2012
/ 15:35
@ab321
kom niet aan mijn dominee van de Groep.
Sorry, ik heb hem meegemaakt in de moeilijkste momenten in het leven, ik weet het ook wel, Ds. van de Groep kan niet tapdansen, hij drinkt niet de hele dag jonge jenever, hij is geen hoolican, hij is wel de aardigste buurman in de wereld.
En daar gaat het om.
kom niet aan mijn dominee van de Groep.
Sorry, ik heb hem meegemaakt in de moeilijkste momenten in het leven, ik weet het ook wel, Ds. van de Groep kan niet tapdansen, hij drinkt niet de hele dag jonge jenever, hij is geen hoolican, hij is wel de aardigste buurman in de wereld.
En daar gaat het om.
karlo
08-12-2012
/ 16:52
@ab321
Wellicht kun jij het mij vertellen. Ik heb dat nl. ook jaren en jaren gedacht, je moet eerst je ellende en je verdorvenheid leren inleven, voordat je tot Jezus kan vluchten. Maar de prangende vraag is: is dit zo, want als dat nou niet gebeurt, wat moet je dan toch?? Is het niet de allerbeste weg, ook al gevoel je die zondelast niet, je toch maar neer te werpen aan Jezus' voeten, omdat je beseft dat je anders verloren bent.
Als het zo is dat je eerst je ellende moet kennen, dan is mijn grootste ellende, dat ik mijn ellende niet als zodanig echt ken.
Ach, moede kom ik, arm en naakt tot Hem die zalig maakt. Moe van het deken en tobben over dit soort zaken, arm aan ellendekennis en naakt en onbedekt voor Hem, die alles ziet en weet.
Een gezegende zondag voor iederéén.
Wellicht kun jij het mij vertellen. Ik heb dat nl. ook jaren en jaren gedacht, je moet eerst je ellende en je verdorvenheid leren inleven, voordat je tot Jezus kan vluchten. Maar de prangende vraag is: is dit zo, want als dat nou niet gebeurt, wat moet je dan toch?? Is het niet de allerbeste weg, ook al gevoel je die zondelast niet, je toch maar neer te werpen aan Jezus' voeten, omdat je beseft dat je anders verloren bent.
Als het zo is dat je eerst je ellende moet kennen, dan is mijn grootste ellende, dat ik mijn ellende niet als zodanig echt ken.
Ach, moede kom ik, arm en naakt tot Hem die zalig maakt. Moe van het deken en tobben over dit soort zaken, arm aan ellendekennis en naakt en onbedekt voor Hem, die alles ziet en weet.
Een gezegende zondag voor iederéén.
ab321
08-12-2012
/ 17:22
@karlo,
Een raad van eeuwen geleden, maar nog steeds super-actueel (Petrus Immens: De Godvruchtige avondmaalganger (1664))
Welke middelen moet een natuurlijk mens betrachten (samengevat)
• kom ijverig onder het gehoor van Gods Woord, buigt eerst uw knieën voor God en vraag of de Geest uw hart mocht beroeren. Denkt niet: dit gaat over een ander, nee dit gaat over mijzelf. Dat zal u mogelijk tot boetvaardigheid en vernedering brengen.
• onderzoek Gods Woord en de waarheden die uw eeuwig heil betreffen
• voegt u bij het gezelschap der godzaligen
• zijt veel in het gebed werkzaam
Niet dat dit eigen verdienste is, of dat het ons dichter bij de hemel brengt. Maar de Heilige Geest gebruikt deze middelen om ons te ontdekken aan onze zonden en plaats te maken voor Christus. Ook onze ongevoeligheid mogen we in het gebed aan God belijden. En tenslotte: zolang we de zonden en de wereld liefhebben en vasthouden is er geen plaats voor Christus.
Als we echt met lege handen komen, arm en naakt en onbedekt voor God,zoals jij het zo prachtig uitdrukt, dan zegt Christus: Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
Een raad van eeuwen geleden, maar nog steeds super-actueel (Petrus Immens: De Godvruchtige avondmaalganger (1664))
Welke middelen moet een natuurlijk mens betrachten (samengevat)
• kom ijverig onder het gehoor van Gods Woord, buigt eerst uw knieën voor God en vraag of de Geest uw hart mocht beroeren. Denkt niet: dit gaat over een ander, nee dit gaat over mijzelf. Dat zal u mogelijk tot boetvaardigheid en vernedering brengen.
• onderzoek Gods Woord en de waarheden die uw eeuwig heil betreffen
• voegt u bij het gezelschap der godzaligen
• zijt veel in het gebed werkzaam
Niet dat dit eigen verdienste is, of dat het ons dichter bij de hemel brengt. Maar de Heilige Geest gebruikt deze middelen om ons te ontdekken aan onze zonden en plaats te maken voor Christus. Ook onze ongevoeligheid mogen we in het gebed aan God belijden. En tenslotte: zolang we de zonden en de wereld liefhebben en vasthouden is er geen plaats voor Christus.
Als we echt met lege handen komen, arm en naakt en onbedekt voor God,zoals jij het zo prachtig uitdrukt, dan zegt Christus: Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.
karlo
08-12-2012
/ 18:06
@ab321
Je zegt: als we echt met lege handen komen.
Na enige tientallen jaren rechterflank ger. gezindte, heb ik nog steeds de indruk, dat we toch zelf wat aan en mee moeten brengen nl. schuldgevoel, zondebesef en ellendekennis. Daar waar Jezus zegt: Wend u naar mij toe en wordt behouden. Gelooft het evangelie.
Hoe kan het toch dat er in de rechterflank zo anders wordt gepreekt dan Johannes de Doper preekte en de Heere Jezus Zelf en later de discipelen?
Hoe kan het toch dat zij preekten bekeert u en dat ze bij ons preken dat wij bekeerd moeten worden?
Ik denk dat als er in de rechterflank er zo gepreekt zou worden als bovengenoemden preekten, dat als zwaar verdacht zou worden aangemerkt. Zoals ik laatst ergens las: hoe troebel zijn tegenwoordig vaak de wateren van het heiligdom.
Je zegt: als we echt met lege handen komen.
Na enige tientallen jaren rechterflank ger. gezindte, heb ik nog steeds de indruk, dat we toch zelf wat aan en mee moeten brengen nl. schuldgevoel, zondebesef en ellendekennis. Daar waar Jezus zegt: Wend u naar mij toe en wordt behouden. Gelooft het evangelie.
Hoe kan het toch dat er in de rechterflank zo anders wordt gepreekt dan Johannes de Doper preekte en de Heere Jezus Zelf en later de discipelen?
Hoe kan het toch dat zij preekten bekeert u en dat ze bij ons preken dat wij bekeerd moeten worden?
Ik denk dat als er in de rechterflank er zo gepreekt zou worden als bovengenoemden preekten, dat als zwaar verdacht zou worden aangemerkt. Zoals ik laatst ergens las: hoe troebel zijn tegenwoordig vaak de wateren van het heiligdom.
1a2b3c
08-12-2012
/ 18:49
O argh toch weer, een receptje uit 1664! Niets mis met bidden, kerkgaan, Bijbellezen, vroom gezelschap e.d. maar Gods recept is: geloof in de Heere Jezus Christus, en je zult zalig worden.
@karlo; "Is het niet de allerbeste weg, ook al gevoel je die zondelast niet, je toch maar neer te werpen aan Jezus' voeten, omdat je beseft dat je anders verloren bent".
Daar heb je 1000% gelijk in!!! Luistertip: http://www.groeieningeloof.nl/wat-is/
@karlo; "Is het niet de allerbeste weg, ook al gevoel je die zondelast niet, je toch maar neer te werpen aan Jezus' voeten, omdat je beseft dat je anders verloren bent".
Daar heb je 1000% gelijk in!!! Luistertip: http://www.groeieningeloof.nl/wat-is/
ab321
08-12-2012
/ 19:11
@karlo
Ik ben blij met jouw vragen, ze raken de kern van de zaak. Het oprechte schuldgevoel, zondebesef en ellendekennis zijn geen activiteiten die we uit eigen kracht doen. Die werkt de Heilige Geest in ons hart. Daar ben ik ook achter gekomen toen de Heere mij stilgezet heeft. Toen kwam er een diepe smart dat ik zo tegen een goeddoend God gezondigd had. Ik kreeg Zijn gerechtigheid lief en ik zag dat ik de eeuwige straf waard was. Dan kom je echt met lege handen te staan. Voelt dat als “zelf iets meebrengen”? Néé, niets maar dan ook niets van ons doet mee. Enkel schuld, schuld, schuld. Wat is het dan een wonder als je vanuit die nood zien mag op Christus, Die uit zondaarsliefde Zijn leven gegeven heeft voor zo’n ellendig mens als ik was. Wat een onnoemelijke blijdschap komt er dan in het hart. Ik zeg dit niet om mijn bevinding als maatstaf te gebruiken, want de Heilige Geest is vrij in Zijn werkingen. Maar ik wil er alleen mee aangeven dat zondebesef niet wordt ervaren als iets wat wij uit eigen kracht meebrengen.
Je wijst op de prediking van Johannes de Doper. Hij riep de mensen allereerst op tot bekering, en ging hen wijzen hun zonden en eigengerechtigheid. En toen wees hij op Christus: “Zie het Lam Gods Dat de zonden der wereld wegneemt”. Ja sterker nog, toen de farizeërs tot hem kwamen die nog vol eigengerechtigheid zaten en blind waren voor hun zonden zei hij “Gij adderengebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn? Brengt dan vruchten voort der bekering waardig.” Beste Karlo hoe zal het offer van Christus waarde voor ons hebben als we onze zonde niet voelen en op onze eigengerechtigheid vertrouwen? Waarbij ik een diepe smart over onze ongevoeligheid, zoals jij die schetste, ook volmondig tot het schuldbesef wil rekenen. Ook daarvoor hebben we Jezus nodig!
En ja, God eist bekering van ons, terwijl een mens in zijn doodstaat zich niet kan bekeren. Vraag 6 van onze catechismus luidt: “Doet dan God den mens niet onrecht, dat Hij in Zijn wet van hem eist wat hij niet doen kan?” En dan wordt erop gewezen dat we goed door onze Schepper zijn voortgebracht, dat we in staat waren om het goede te doen, maar dat wij onszelf in de zondeval van die gaven hebben beroofd. Lees de vragen daarna maar, waarin gewezen wordt op de eis van Gods recht. De verslagen zondaar vraagt in vraag 12 “Aangezien wij dan naar het rechtvaardig oordeel Gods tijdelijke en eeuwige straf verdiend hebben, is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?”
En wat antwoordt de onderwijzer? Wijst hij direct op Christus? Nee, hij wijst op het recht Gods: “God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede; daarom moeten wij aan haar, óf door onszelven, óf door een ander, volkomenlijk betalen”. Maar dan wordt gewezen op de Middelaar Die aan het recht des Vaders volkomen heeft voldaan en Zich liefderijk aan de verlegen zondaar openbaart. In zo’n weg is de bekering geen eigen werk van de mens, maar een werk van God. Dat spanningsveld: niet te kunnen maar toch te moeten brengt de mens in de schuld, waarbij hij het alleen van God verwacht.
Ik ben blij met jouw vragen, ze raken de kern van de zaak. Het oprechte schuldgevoel, zondebesef en ellendekennis zijn geen activiteiten die we uit eigen kracht doen. Die werkt de Heilige Geest in ons hart. Daar ben ik ook achter gekomen toen de Heere mij stilgezet heeft. Toen kwam er een diepe smart dat ik zo tegen een goeddoend God gezondigd had. Ik kreeg Zijn gerechtigheid lief en ik zag dat ik de eeuwige straf waard was. Dan kom je echt met lege handen te staan. Voelt dat als “zelf iets meebrengen”? Néé, niets maar dan ook niets van ons doet mee. Enkel schuld, schuld, schuld. Wat is het dan een wonder als je vanuit die nood zien mag op Christus, Die uit zondaarsliefde Zijn leven gegeven heeft voor zo’n ellendig mens als ik was. Wat een onnoemelijke blijdschap komt er dan in het hart. Ik zeg dit niet om mijn bevinding als maatstaf te gebruiken, want de Heilige Geest is vrij in Zijn werkingen. Maar ik wil er alleen mee aangeven dat zondebesef niet wordt ervaren als iets wat wij uit eigen kracht meebrengen.
Je wijst op de prediking van Johannes de Doper. Hij riep de mensen allereerst op tot bekering, en ging hen wijzen hun zonden en eigengerechtigheid. En toen wees hij op Christus: “Zie het Lam Gods Dat de zonden der wereld wegneemt”. Ja sterker nog, toen de farizeërs tot hem kwamen die nog vol eigengerechtigheid zaten en blind waren voor hun zonden zei hij “Gij adderengebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van den toekomenden toorn? Brengt dan vruchten voort der bekering waardig.” Beste Karlo hoe zal het offer van Christus waarde voor ons hebben als we onze zonde niet voelen en op onze eigengerechtigheid vertrouwen? Waarbij ik een diepe smart over onze ongevoeligheid, zoals jij die schetste, ook volmondig tot het schuldbesef wil rekenen. Ook daarvoor hebben we Jezus nodig!
En ja, God eist bekering van ons, terwijl een mens in zijn doodstaat zich niet kan bekeren. Vraag 6 van onze catechismus luidt: “Doet dan God den mens niet onrecht, dat Hij in Zijn wet van hem eist wat hij niet doen kan?” En dan wordt erop gewezen dat we goed door onze Schepper zijn voortgebracht, dat we in staat waren om het goede te doen, maar dat wij onszelf in de zondeval van die gaven hebben beroofd. Lees de vragen daarna maar, waarin gewezen wordt op de eis van Gods recht. De verslagen zondaar vraagt in vraag 12 “Aangezien wij dan naar het rechtvaardig oordeel Gods tijdelijke en eeuwige straf verdiend hebben, is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?”
En wat antwoordt de onderwijzer? Wijst hij direct op Christus? Nee, hij wijst op het recht Gods: “God wil dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede; daarom moeten wij aan haar, óf door onszelven, óf door een ander, volkomenlijk betalen”. Maar dan wordt gewezen op de Middelaar Die aan het recht des Vaders volkomen heeft voldaan en Zich liefderijk aan de verlegen zondaar openbaart. In zo’n weg is de bekering geen eigen werk van de mens, maar een werk van God. Dat spanningsveld: niet te kunnen maar toch te moeten brengt de mens in de schuld, waarbij hij het alleen van God verwacht.
1a2b3c
09-12-2012
/ 08:35
@ab321: God eist bekering van ons, terwijl een mens in zijn doodstaat zich niet kan bekeren.
Waar staat dat in de Bijbel? Ef.2:1 houd niet in dat de mens niet in staat zou zijn zich van zijn zondige praktijken te bekeren, verandering van doen. (epistrepho)
Bekering in ons denken (metanoia) is niets anders dan je afkeren van je eigen gedachten over bekering, en Gods woorden daarover geloven.
In Jes.55 staat het prachtig beschreven 7 Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. 8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
God eist van ons niet dat we de wet vervullen, maar dat we in Zijn Zoon geloven.
Hij overtuigt de wereld van zonde, gerechtigheid en oordeel. Van zonde omdat zij in Mij niet geloven ... Joh.16.
Je kunt het offer van Jezus zeer hoog achten, ook wanneer je je zonden niet voelt. Waarom anders zou je er zo graag in willen delen?
Ik wil niets aan jou bevindingen afdoen, maar maar er geen wet/systeem van.
Denk eens aan Levi, zo zit hij in zijn tolhuis en het volgende moment verlaat hij alles en volgt hij Jezus. Een ieder die wil mag komen Opb.22:17.
Daar heb je dat recept uit 1664 niet voor nodig. Ik ken mensen van 80 - 90 jaar die dat hun leven lang al gebruiken, ze zijn er nog steeds mee bezig.
Bekering en geloof, Gods recept, werkt gegarandeerd. Daar staat Hij zelf garant voor.
Waar staat dat in de Bijbel? Ef.2:1 houd niet in dat de mens niet in staat zou zijn zich van zijn zondige praktijken te bekeren, verandering van doen. (epistrepho)
Bekering in ons denken (metanoia) is niets anders dan je afkeren van je eigen gedachten over bekering, en Gods woorden daarover geloven.
In Jes.55 staat het prachtig beschreven 7 Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. 8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
God eist van ons niet dat we de wet vervullen, maar dat we in Zijn Zoon geloven.
Hij overtuigt de wereld van zonde, gerechtigheid en oordeel. Van zonde omdat zij in Mij niet geloven ... Joh.16.
Je kunt het offer van Jezus zeer hoog achten, ook wanneer je je zonden niet voelt. Waarom anders zou je er zo graag in willen delen?
Ik wil niets aan jou bevindingen afdoen, maar maar er geen wet/systeem van.
Denk eens aan Levi, zo zit hij in zijn tolhuis en het volgende moment verlaat hij alles en volgt hij Jezus. Een ieder die wil mag komen Opb.22:17.
Daar heb je dat recept uit 1664 niet voor nodig. Ik ken mensen van 80 - 90 jaar die dat hun leven lang al gebruiken, ze zijn er nog steeds mee bezig.
Bekering en geloof, Gods recept, werkt gegarandeerd. Daar staat Hij zelf garant voor.
rotterdam1
09-12-2012
/ 11:49
Johannes de Doper riep de menigte op “vruchten der bekering waardig” voort te brengen.
Op de vraag van de menigte “wat moeten we doen ?”
Zegt Johannes niet “jullie moeten eerst bekeerd worden”.
Hij wil zien dat de mensen “samen delen, niet woekeren, niemand lastig vallen en afpersen”.
Bomen zonder vruchten zullen worden omgehakt.
Hij wil niet dat de mensen zich beroepen op hun afkomst, hun besnijdenis. (God kan zelfs uit deze stenen voor Abraham kinderen verwekken).
Je niet beroepen op je afkomst, je doop, je prachtige rechtzinnige leer maar heel praktisch gewoon beginnen met eerlijk leven en samen delen.
Dan wordt alles anders.
Waar liefde woont, gebiedt de HEER den zegen:
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.
Op de vraag van de menigte “wat moeten we doen ?”
Zegt Johannes niet “jullie moeten eerst bekeerd worden”.
Hij wil zien dat de mensen “samen delen, niet woekeren, niemand lastig vallen en afpersen”.
Bomen zonder vruchten zullen worden omgehakt.
Hij wil niet dat de mensen zich beroepen op hun afkomst, hun besnijdenis. (God kan zelfs uit deze stenen voor Abraham kinderen verwekken).
Je niet beroepen op je afkomst, je doop, je prachtige rechtzinnige leer maar heel praktisch gewoon beginnen met eerlijk leven en samen delen.
Dan wordt alles anders.
Waar liefde woont, gebiedt de HEER den zegen:
Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,
En 't leven tot in eeuwigheid.
Mona
09-12-2012
/ 13:41
@1a2b3c
Wat een fijne reactie:
Bekering in ons denken (metanoia) is niets anders dan je afkeren van je eigen gedachten over bekering, en Gods woorden daarover geloven.
In Jes.55 staat het prachtig beschreven 7 Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. 8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
Deze teksten zijn mij ter bemoediging!
Ik merk dat ik vastzit in mijn eigen gedachten over geloven en bekering.
Het hindert mij! Ik ben hierdoor bezig de Heere een weg voor te schrijven.
vanmorgen heb ik weer eens gehoord dat we moeten worden als een kind.
Als we niet worden als een kind, kunnen we het koninkrijk der hemelen niet ingaan.
Ook dit is een opdracht van Jezus:
En zei: Voorwaar zeg Ik u: indien gij u niet veranderd(!!) en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenzins ingaan. Mattheus 18 vers 3
Kinderen zitten niet vast in dogma's en schema's. Zij zijn nog in staat om onvoorwaardelijk te geloven en te ontvangen. Volwassenen denken het altijd beter te weten, ook ik heb daar last van.
Wat een fijne reactie:
Bekering in ons denken (metanoia) is niets anders dan je afkeren van je eigen gedachten over bekering, en Gods woorden daarover geloven.
In Jes.55 staat het prachtig beschreven 7 Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij Zich over hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. 8 Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.
Deze teksten zijn mij ter bemoediging!
Ik merk dat ik vastzit in mijn eigen gedachten over geloven en bekering.
Het hindert mij! Ik ben hierdoor bezig de Heere een weg voor te schrijven.
vanmorgen heb ik weer eens gehoord dat we moeten worden als een kind.
Als we niet worden als een kind, kunnen we het koninkrijk der hemelen niet ingaan.
Ook dit is een opdracht van Jezus:
En zei: Voorwaar zeg Ik u: indien gij u niet veranderd(!!) en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenzins ingaan. Mattheus 18 vers 3
Kinderen zitten niet vast in dogma's en schema's. Zij zijn nog in staat om onvoorwaardelijk te geloven en te ontvangen. Volwassenen denken het altijd beter te weten, ook ik heb daar last van.
jsml
09-12-2012
/ 14:02
a) a) Sommige worden haastig, in een korte tijd overgebracht als in één ogenblik. Voorbeelden zijn Zacheüs en de moordenaar, velen op de pinksterdag en de stokbewaarder. Ander worden langzamer overgebracht.
b) b) Sommigen worden overgebracht door en met sterke verschrikkingen en ontsteltenissen van de wet, de dood en van de verdoemenis, zoals degenen op de Pinksterdag en de stokbewaarder (Hand. 16:27).
c) c) Sommigen worden op een zeer evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen zo hun ziel, dat ze geen tijd hebben met verschrikking aan hun zonden te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie en ze ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs (Luk. 19:6,10).
d) d) Sommigen brengt de Heere over in veel bedaardheid door het gezicht van de waarheden. In bedaardheid zien ze hun zonden en hun ellendige staat buiten Christus en de zaligheden van de bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen van de waarheden worden ze langzamerhand en buiten hun weten veranderd en worden ze gehoorzaam aan de waarheid. Door de kennis van de waarheid worden ze gelovig en hun hart wordt gereinigd (1 Petr. 1:22).
Ze hebben niet veel smartelijke droefheid en ook geen vervoerende blijdschap, maar een genoegen in en een zoete goedkeuring van de waarheden, zowel ten opzichte van hun ellende, als ten opzichte van hun zaligheid in Christus en hun aannemen van en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en standvastigste christenen.
e) e) Sommigen worden langzamerhand bekeerd, met veel verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen en opstaan. Dit de gewone weg, die God doorgaans houdt in de bekering van mensen. Als ik zeg: langzamerhand, dan bedoel ik bekering in ruime zin, in haar hele omvang, van de eerste overtuiging af tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zeker feit, dat de bekering in één ogenblik geschiedt; in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood-zijn en levend-zijn is geen tijd.
b) b) Sommigen worden overgebracht door en met sterke verschrikkingen en ontsteltenissen van de wet, de dood en van de verdoemenis, zoals degenen op de Pinksterdag en de stokbewaarder (Hand. 16:27).
c) c) Sommigen worden op een zeer evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen zo hun ziel, dat ze geen tijd hebben met verschrikking aan hun zonden te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie en ze ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs (Luk. 19:6,10).
d) d) Sommigen brengt de Heere over in veel bedaardheid door het gezicht van de waarheden. In bedaardheid zien ze hun zonden en hun ellendige staat buiten Christus en de zaligheden van de bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen van de waarheden worden ze langzamerhand en buiten hun weten veranderd en worden ze gehoorzaam aan de waarheid. Door de kennis van de waarheid worden ze gelovig en hun hart wordt gereinigd (1 Petr. 1:22).
Ze hebben niet veel smartelijke droefheid en ook geen vervoerende blijdschap, maar een genoegen in en een zoete goedkeuring van de waarheden, zowel ten opzichte van hun ellende, als ten opzichte van hun zaligheid in Christus en hun aannemen van en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en standvastigste christenen.
e) e) Sommigen worden langzamerhand bekeerd, met veel verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen en opstaan. Dit de gewone weg, die God doorgaans houdt in de bekering van mensen. Als ik zeg: langzamerhand, dan bedoel ik bekering in ruime zin, in haar hele omvang, van de eerste overtuiging af tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zeker feit, dat de bekering in één ogenblik geschiedt; in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood-zijn en levend-zijn is geen tijd.
vlokje
09-12-2012
/ 15:39
En wanneer zullen we nu eens stoppen met kibbelen of we het nu wel of niet kunnen: geloven, jezelf bekeren, wie o wie doet het God of ik?
Worden als een kind... Wat bedoelt Jezus hier toch mee. Als we nu weer eens werden als dat mooie kind. We hoeven dan alleen maar alles af te leren wat we allemaal hebben aangeleerd. Een kind durft vol overgave te leven, kent geen dogma's, gaat niet vrijwillig 2 uur stil zitten, accepteert het leven als een groot mooi avontuur. Een kind speelt, maakt zich geen zorgen, heeft een aangeboren gevoel van vertrouwen. Helaas wordt dit soms al jong beschadigd, maar de kern wat Jezus bedoelt is dat we niet zo moeilijk hoeven doen. Hij zegt niet: wordt een zondaar, nee een kind is blijkbaar goed genoeg.
Worden als een kind... Wat bedoelt Jezus hier toch mee. Als we nu weer eens werden als dat mooie kind. We hoeven dan alleen maar alles af te leren wat we allemaal hebben aangeleerd. Een kind durft vol overgave te leven, kent geen dogma's, gaat niet vrijwillig 2 uur stil zitten, accepteert het leven als een groot mooi avontuur. Een kind speelt, maakt zich geen zorgen, heeft een aangeboren gevoel van vertrouwen. Helaas wordt dit soms al jong beschadigd, maar de kern wat Jezus bedoelt is dat we niet zo moeilijk hoeven doen. Hij zegt niet: wordt een zondaar, nee een kind is blijkbaar goed genoeg.
vrouw78
10-12-2012
/ 21:07
Ik vind het fijn om die verschillende reacties te lezen. Ik heb een bepaalde geloofsopvoeding gehad en meende precies te weten hoe God werkt en hoe een mens bekeerd werd. Totdat God me de ogen opende. Ik herken sommige uitspraken vanuit mijn jeugd. Daar kon,kan ik zo vast in zitten. Nu zetten juist de verschillende reacties mij tot nadenken en dat zorgt ervoor dat ik er in gebed mee naar de Heere toe ga.
Laatst dacht ik na het lezen uit de bijbel: een mens kan zich bekeren, zoals Jezus preekt: bekeert u. Echter aan de wedergeboorte kan een mens niks doen. Voor mij was,is Ps 81 :12 zo belangrijk. Want daar staat: al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij het smeekt. Dat zijn Gods eigen woorden en Hij kan niet liegen. Ben je niet wedergeboren? Ontbreekt dat in je leven? Smeek God erom. Hij zegt dat Hij het je zal geven. Wat een Heere hebben we toch hè? Hem alleen zij alle eer.
Ik ervaar bovenstaande reacties niet als katten naar elkaar maar meer als het weergeven van een persoonlijke kijk. Dat vind ik mooi. Zullen we daar mee doorgaan? Ik keer ervan
Laatst dacht ik na het lezen uit de bijbel: een mens kan zich bekeren, zoals Jezus preekt: bekeert u. Echter aan de wedergeboorte kan een mens niks doen. Voor mij was,is Ps 81 :12 zo belangrijk. Want daar staat: al wat u ontbreekt, schenk Ik zo gij het smeekt. Dat zijn Gods eigen woorden en Hij kan niet liegen. Ben je niet wedergeboren? Ontbreekt dat in je leven? Smeek God erom. Hij zegt dat Hij het je zal geven. Wat een Heere hebben we toch hè? Hem alleen zij alle eer.
Ik ervaar bovenstaande reacties niet als katten naar elkaar maar meer als het weergeven van een persoonlijke kijk. Dat vind ik mooi. Zullen we daar mee doorgaan? Ik keer ervan
famnieuwenhuijse
11-12-2012
/ 15:52
Graag met klem willen zeggen dat we EEN ding goed moeten onthouden!
Opgeknapte zondaren (schuldbesef, tranen, berouw... waar we dan IETS voor schrijven en eigenlijk ook op rusten!) zijn niet welkom bij de Heere Jezus. Opgeknapte zondaren niet! Dat is werkheiligheid.
Alleen verloren zondaren zijn welkom bij Hem!
Heerlijk rijk Evangelie. Licht in de duisternis! Ontferming en genade voor verloren zondaren.
Wij niets, Hij alles, Wat weerhoudt ons om ons voor Zijn voeten neer te werpen?
Verhard u niet, neem Zijn gena
ootmoedig aan!
Moede kom ik, arm en naakt, tot de God die Zalig maakt. NIET als een opgeknapte zondaar!
Dan valt het zo mee!
Jezus is gekomen in de wereld, verloren in schuld. Jezus, de Zaligmaker van verloren zondaren!
Wie Hem nederig valt te voet, zal van HEM Zijn wegen leren.
Vrouw78, vragensteller, ja allemaal die dit leest: .. Vertrouw op Hem, op Hem alleen!
Opgeknapte zondaren (schuldbesef, tranen, berouw... waar we dan IETS voor schrijven en eigenlijk ook op rusten!) zijn niet welkom bij de Heere Jezus. Opgeknapte zondaren niet! Dat is werkheiligheid.
Alleen verloren zondaren zijn welkom bij Hem!
Heerlijk rijk Evangelie. Licht in de duisternis! Ontferming en genade voor verloren zondaren.
Wij niets, Hij alles, Wat weerhoudt ons om ons voor Zijn voeten neer te werpen?
Verhard u niet, neem Zijn gena
ootmoedig aan!
Moede kom ik, arm en naakt, tot de God die Zalig maakt. NIET als een opgeknapte zondaar!
Dan valt het zo mee!
Jezus is gekomen in de wereld, verloren in schuld. Jezus, de Zaligmaker van verloren zondaren!
Wie Hem nederig valt te voet, zal van HEM Zijn wegen leren.
Vrouw78, vragensteller, ja allemaal die dit leest: .. Vertrouw op Hem, op Hem alleen!
vrouw78
11-12-2012
/ 16:33
@Famnieuwenhuijse, idd vertrouw op Hem.
In mijn vorige reactie moet het een na laatste woordje " leer" zijn.
In mijn vorige reactie moet het een na laatste woordje " leer" zijn.
Race406
20-12-2012
/ 22:40
@ab321: Met belangstelling heb ik je reacties gelezen. Dat je ogen geopend zijn, en je mag weten eigendom van God te zijn (door genade Zijn kind!) is erg fijn om te lezen. Waar je echter voor moet oppassen is dat jouw bekeringsweg de enige weg is die God gaat als Hij mensen verandert. Dan doe je God tekort namelijk. En de "wel heel oude vader" die je aanhaalt, daarin staat niets dat de mens eerst zijn zonde leert zien, en dat was nu wel jouw stelling... Jouw stelling gaat niet op, omdat dat nergens in de Bijbel staat. De volgorde van de HC is er 1 omdat er toch een volgorde gekozen moest worden. En de HC begint met de vraag wat je enige troost is, in leven en sterven eigendom te zijn van God. Hoe kan de HC daar nu mee beginnen als de mens eerst zijn zonde zou moeten leren kennen?
karlo
21-12-2012
/ 21:18
@ab321
Ik zou er voor mezelf echt prijs op stellen, als je reageerde op dat wat hierboven @race406 tegen je zegt en aan je vraagt.
Ik zou er voor mezelf echt prijs op stellen, als je reageerde op dat wat hierboven @race406 tegen je zegt en aan je vraagt.
ab321
22-12-2012
/ 18:55
@Race406, @karlo: Sorry sorry beste mensen ik had deze reacties nog niet gezien, ik dacht dat de discussie al voorbij was.
Ik heb mijn eigen ervaringen niet opgeschreven als maatstaf maar als voorbeeld. Vooral om te laten zien dat zondenkennis niet iets is wat we uit eigen kracht meenemen, maar dat het meer de weg is waardoor de Heere werkt. Natuurlijk is de Heilige Geest vrij in Zijn werkingen. Maar uit Gods Woord kunnen we weten dat Hij niet over de schuld heenwerkt. Hieronder zomaar enige voorbeelden.
Psalm 51:19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God, niet verachten.
Lukas 5:31
En Jezus antwoordende zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Lukas 5:32 Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.
1 Tim 1:15 Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.
Handelingen 2: In de rede van Petrus op de pinksterdag wijst hij eerst op de zonden; pas als het volk vol schuldbesef uitroept "wat moeten wij doen" komt hij met de beloften van het evangelie.
In de Romeinenbrief kan je lezen hoe Paulus eerst de doodsstaat van de mens schetst voordat hij wijst op de rechtvaardigmaking uit louter genade.
En heeft Christus de zonde niet aangewezen in zijn prediking? Met welk argument overtuigde Hij de Samaritaanse vrouw? “ Gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet”. En zij moest haar zonden bekennen “Komt, ziet een Mens Die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?”. In Johannes 8:24 zegt Hij tegen de joden: ”indien gij niet gelooft dat Ik Die ben, gij zult in uw zonden sterven.” En in vers 34 “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Een iegelijk die de zonde doet, is een dienstknecht der zonde.” In Johannes 9: “Indien gij blind waart, zo zoudt gij geen zonde hebben; maar nu zegt gij: Wij zien; zo blijft dan uw zonde.” Door het hele Evangelie heen zien we hoe Jezus de zonden en de eigengerechtigheid aanwijst, en wijst op Zichzelf als de enige Weg, de Waarheid en het Leven.
Ik heb mijn eigen ervaringen niet opgeschreven als maatstaf maar als voorbeeld. Vooral om te laten zien dat zondenkennis niet iets is wat we uit eigen kracht meenemen, maar dat het meer de weg is waardoor de Heere werkt. Natuurlijk is de Heilige Geest vrij in Zijn werkingen. Maar uit Gods Woord kunnen we weten dat Hij niet over de schuld heenwerkt. Hieronder zomaar enige voorbeelden.
Psalm 51:19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God, niet verachten.
Lukas 5:31
En Jezus antwoordende zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
Lukas 5:32 Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaren tot bekering.
1 Tim 1:15 Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.
Handelingen 2: In de rede van Petrus op de pinksterdag wijst hij eerst op de zonden; pas als het volk vol schuldbesef uitroept "wat moeten wij doen" komt hij met de beloften van het evangelie.
In de Romeinenbrief kan je lezen hoe Paulus eerst de doodsstaat van de mens schetst voordat hij wijst op de rechtvaardigmaking uit louter genade.
En heeft Christus de zonde niet aangewezen in zijn prediking? Met welk argument overtuigde Hij de Samaritaanse vrouw? “ Gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet”. En zij moest haar zonden bekennen “Komt, ziet een Mens Die mij gezegd heeft alles wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?”. In Johannes 8:24 zegt Hij tegen de joden: ”indien gij niet gelooft dat Ik Die ben, gij zult in uw zonden sterven.” En in vers 34 “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Een iegelijk die de zonde doet, is een dienstknecht der zonde.” In Johannes 9: “Indien gij blind waart, zo zoudt gij geen zonde hebben; maar nu zegt gij: Wij zien; zo blijft dan uw zonde.” Door het hele Evangelie heen zien we hoe Jezus de zonden en de eigengerechtigheid aanwijst, en wijst op Zichzelf als de enige Weg, de Waarheid en het Leven.
mieptruus
26-12-2012
/ 21:47
Word het zondebesef niet als maatstaf genomen om bekeerd te worden.
Zo ervaar ik het. Als je maar genoeg je eigen onwaardig voelt, of slecht voelt. Als je maar echt je ellendig voelt.
Is het voor de wedergeboorte of erna. Het lijkt wel een voorwaarde te zijn. Wil je Jezus Christus leren kennen, moet je eerst je eigen goed ellendig, schuldig voelen.
Anders is het niet echt.
Ja klinkt misschien sarcastisch. maar is zie door de bomen het bos niet meer.
Sorry
Zo ervaar ik het. Als je maar genoeg je eigen onwaardig voelt, of slecht voelt. Als je maar echt je ellendig voelt.
Is het voor de wedergeboorte of erna. Het lijkt wel een voorwaarde te zijn. Wil je Jezus Christus leren kennen, moet je eerst je eigen goed ellendig, schuldig voelen.
Anders is het niet echt.
Ja klinkt misschien sarcastisch. maar is zie door de bomen het bos niet meer.
Sorry
- 1
- 2
