Worstelen met het geloof

Ds. R.H. Kieskamp | 4 reacties | 27-11-2012| 12:38

Ik worstel erg met het geloof. Ik weet ook goed wat het inhoudt. Hoe God een zondaar bekeert, zondekennis, ellende, verlossing en dankbaarheid. Ik zie ook in wat mijn zonden zijn en dat ik zondaar ben. Ook krijg ik steeds meer moeite met bepaalde dingen zoals films en levensstijl. Ik voel mij soms een vreemde op deze aarde, maar ik kan geen rust krijgen voor ik weet dat dit van de Heere is. Ik ben erg bang dat het gewoon verstandswerk is, dus dat het bij mijzelf vandaan komt. En ik wil mijzelf niet bedriegen voor de eeuwigheid. Hierdoor word ik onrustig. Ook weet ik dat de Heere werkt en tot mij spreekt omdat veel dingen waar ik mee zit verklaard worden in de preken. Maar ik ben zo bang dat ik geen kind van God ben en dat ik alleen in de ellende blijf hangen. Ik durf niet te berusten en kan zo moeilijk bidden en dit alles in het gebed neerleggen. Ik weet niet wat mij weerhoud. Kan iemand mij tips geven voor boeken of boeken over het gebed? Ik durf niet goed naar een dominee toe. Ik kan heel moeilijk praten. Daarom krop ik alles op en daar heb ik het ook moeilijk mee.

Enkele opmerkingen.

1. De vraagsteller zegt goed te weten wat het geloof inhoudt. Genoemd wordt "hoe God een zondaar bekeert enz."  Mijn vraag is: Weet de vraagsteller dat nu echt? Of kun je dat pas echt weten als je rust hebt gevonden in Christus?

2. Is de vraagsteller niet bezig om rust te zoeken buiten Christus? Het lijkt er althans op dat hij de rust in zichzelf zoekt, in kenmerken van eigen bekering. Terwijl de Bijbel ons leert de rust buiten onszelf te zoeken in Christus. Blijft de vraagsteller daarom soms zo vol onrust? Het anker moet dus buitenboord, want er is enkel vrede met God door Christus.

3. De vraagsteller wil weten of de kenmerken van bekering, die hij bij zichzelf waarneemt, van de Heere zijn, want vreest dat het verstandswerk is en bij hemzelf vandaan komt. Beter zou zijn het niet langer in zichzelf te zoeken, maar met alles tot Christus te vluchten. En dan ook in vertrouwen tot Hem te vluchten. Vertrouwen dat Hij alleen kan helpen. Ook vertrouwen dat Hij volstrekt bereidwillig is om te helpen. "Immers, wie tot God komt moet geloven dat Hij is en een beloner van hen die Hem zoeken" (Hebr. 11:6). Ten slotte ook vertrouwen dat Hij allen die tot Hem vluchten, echt helpt, hoe ellendig ook, hoe onbekeerd ook, hoe vol gebreken ook. Je mag ook zeggen: blijven kloppen op de deur van Gods genade in Christus. En als kloppen niet helpt, dan in elk geval niet bij die deur weglopen. Desnoods bij die deur blijven liggen. En als armen en handen ontbreken om te kunnen kloppen, dan de staf van het Woord van God pakken om daarmee te kloppen op de genadedeur. Want het Woord van God belooft dat wie klopt zal worden opengedaan.

4. Niemand die alle zaligheid van Christus verwacht bedriegt zich voor de eeuwigheid. Ook blijft zo iemand niet in de ellende hangen.

5. Tot slot zegt de vraagsteller dat hij weet dat de Heere werkt en tot hem spreekt. Dat is mooi. Dan zal de Heere zijn werk ook afmaken. Psalm 138: "De Heer' is zo getrouw als sterk, Hij zal zijn werk voor mij volenden"... Maar ook: "Verlaat niet wat Uw hand begon, o Levensbron wil bijstand zenden."

Ds. R. H. Kieskamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R.H. Kieskamp

• Geboortedatum:
  11-11-1935
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Lienden
• Status:
  Inactief

63 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven