Lieve man met autistische trekken

Ik ben zelf een man met autistische trekken evenals mijn vader en mijn zoon. Mijn zoon en ik hebben de diagnose asperger. Mijn ouders hadden een prima huwelijk hoewel mijn moeder enorm anticipeerde op gebeurtenissen die voor mijn vader te groot waren om in één keer te verwerken. Mijn moeder wist dat mijn vader anders was dan andere mannen en ze vond mij wel erg op hem lijken. Mijn moeder heeft mij echt gecoacht door alles wat ik meemaakte en waarover ik vragen had met mij te bespreken en uit te leggen.
Inmiddels ben ik dus getrouwd heb een baan en 3 kinderen. We hebben wel wat aanpassingsproblemen gehad in ons huwelijk omdat je de zekerheden die je meeneemt soms moet bijstellen, met name als er kinderen zijn. Hoewel dat in elk gezin speelt kan dat aanpassen in het geval van autisme wat lastiger zijn.
Ik ben nu 56 en heb door mijn diagnose minder problemen dan daarvoor. Nu weet ik namelijk waardoor het komt als het me te lastig wordt waardoor ik het allemaal makkelijker van me af kan laten glijden.
Als je een partner vindt en je bent verliefd dan betekent dat volgens mij dat je aardig bij elkaar past. Autisme wordt niet ernstiger naarmate je ouder wordt, je kunt het alleen wel steeds beter verbergen.
Problemen ontstaan wanneer het niet bespreekbaar is of wanneer het door de persoon zelf of door de relatie niet geaccepteerd wordt. Acceptatie is zoals altijd de enige manier om elkaar voldoende te kunnen respecteren.
Mijn moeder had geen andere man willen hebben en van mijn vrouw heb ik ook nooit gemerkt dat ze liever een partner zonder autisme had gehad; we passen bij elkaar en dat verklaart het voor mij.
Ofwel wel of geen autisme speelt geen rol als je eerst goed nagaat of je bij elkaar past, of je het autisme kunt accepteren en of het bespreekbaar is en blijft. De grootste ellende kan ontstaan als na een diagnose blijkt dat een van beide of beide het autisme niet accepteert. Ik ken echtparen waar dit speelt. Volgens mij komen daar de gruwelverhalen vandaan.

Kuindert

Zelf ben ik getrouwd met een lieve man die ook autistische trekken heeft. Maar dan meer richting PPD-nos.
Ik hou van hem en neem hem ook in die dingen zoals hij is. De tweede helft van de reaktie van Kuindert daar sluit ik me volledig bij aan. Praten en accepteren is wel heel belangrijk.

Om je vriend met autisme werkelijk te leren kennen en te ervaren wat het is om naast iemand met autisme te leven is het ontzettend belangrijk intensief met hem om te gaan. Bijv een week vakantie, of hem zien zodra hij uit zijn werk komt bijvoorbeeld.
Zodat je je goed realiseert dat samenleven met wel heel anders is dan even een gezellig avondje met..
De veelgehoorde opmerking van partners van...zoals ik ze in de praktijk van mijn werk tegenkom is: ik ben een totaal ander persoon getrouwd dan waar ik verkering mee had.
Dat kan heel moeilijk zijn!