Onbekeerd bidden om vergeving

Ds. N.P.J. Kleiberg | Geen reacties | 27-10-2003| 00:00

Ik heb een vraag over het bidden om vergeving van zonden. Wanneer ik een zonde heb gedaan, bid ik om vergeving. Maar ook al zou die zonde vergeven worden, wat is het nut ervan? Ik zou er nog niet mee gered worden. Mijn vraag is dus: heeft bidden om vergeving over een specifieke zonde, zonder bekeerd te zijn, wel nut?

Met het bovenstaande stel je eigenlijk, dat het voor een onbekeerd mens geen zin heeft om vergeving te krijgen, dus waarom zou je er dan ook om bidden. En als je bekeerd wordt, wedergeboren wordt, dan ontvang je vergeving der zonden.

Op het eerste gezicht klopt het als een bus. Maar dat houdt dan ook in, dat je maar raak kunt leven, totdat je bekeerd wordt. En dat klopt nu net niet. Dit komt, denk ik, begrijpelijk voort uit de gedachte dat we bekeerd moeten worden en naar de hemel zullen gaan en dan ga ik ook God wel dienen. Maar de Schrift leert in de eerste plaats, dat het om de verheerlijking van Gods Naam zal moeten gaan. Dat voorop. God lief te hebben boven alles, zelfs boven mijzelf. En de HEERE zegt tot het volk Israël, waarvan de meerderheid vanwege het ongeloof Kanaän niet is ingegaan: weest heilig, want IK ben heilig. Dat betekent ook, dat ik mijn zonden tegen over God bedreven moet verstaan, dat het "ware" schuld voor de HEERE zal moeten zijn. Christus sprak in het Hogepriesterlijke gebed: Vader, Ik heb U verheerlijkt, verheerlijk nu ook Mij.

Dat het één niet los staat van net andere, is wel waar, maar we moeten de volgorde niet vergeten. Eerst de HEERE, dan ik. Daarom zegt de Psalmist ook: "Zo Gij, HEERE, de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE, wie zal bestaan? Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt." We hebben vergeving nodig, opdat God gevreesd zal worden. En in dat opzicht heeft het bidden om vergeving van zonden wel nut.

Een ernstigere vraag is, hebben we wel werkelijk last van de zonde, zoals je schrijft, de specifieke zonde. Heeft het ons werkelijk wel eens aangeklaagd en dat wij daarom er mee tot God gegaan zijn? Want we moeten dan niet zeggen, als ik niet bekeerd ben, wat heeft het dan voor nut, maar, als ik er niet werkelijk last van heb, denk ik dan dat ik vergeving zal ontvangen? Iemand kan tegen een ander wel zeggen: het spijt mij, om daarom de gevolgen ervan te ontlopen, zonder dat het hem werkelijk spijt.

En daarom mag de bede wel zijn: HEERE, leer mij werkelijk m'n zonde kennen en vergeef mij, opdat Gij gevreesd wordt. Maar het zal dan ook niet minder zijn om de bede om bekering en geloof. Ja, dan ga ik zelfs vragen: HEERE, leert U mij maar bidden. Dan begrijpen wij, dat het één niet zonder het andere kan en is de vraag geen vraag meer. Dat de Heilige Geest je dit mag leren. En bid dan maar.

Ds. N. P. J. Kleiberg

Dit artikel is beantwoord door

Ds. N.P.J. Kleiberg

• Geboortedatum:
  03-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Achterberg
• Status:
  Actief

78 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven