Strict baptists in Engeland
Dr. C. A. van der Sluijs | 7 reacties | 16-10-2012| 14:32
Vraag
Kan iemand mij vertellen wat de verschillen zijn tussen de reformatorische kerken in Nederland en de strict baptists in Engeland? In de reformatorische kerken hebben wij de kinderdoop en daar heb je de volwassendoop, maar dat is niet het verschil waar ik op doel. Ik ben meer benieuwd naar de verschillen in de manier van prediking en de leer. Welke Nederlandse kerk komt het meeste overeen met hen? Met vriendelijk groet, een Nederlandse jongere die misschien ooit internationaal gaat.
Antwoord
Beste vriend,
De Strict Baptists in Engeland zijn grotendeels voortgekomen uit de invloed van de predikant J. C. Philpot, die in de negentiende eeuw de Kerk van Engeland of de Anglicaanse Kerk verliet om zich van deze staatskerk af te scheiden. Hij bleef preken en stichtte zo vele gemeenten, vooral in Zuid-Engeland. Deze gemeenten kun je het beste vergelijken met de Gereformeerde Gemeenten in ons land, waar de preken van Philpot nog altijd graag gelezen worden. De prediking bij de Strict Baptists is eenvoudig en bevindelijk van aard. Het merkwaardige is dat ze wél zonder enig bezwaar naast de psalmen ook gezangen zingen. Heel oude gezangen met een eenvoudige piëtistische inslag. De prediking is doorgaans gemoedelijk en gunnend. En zo gaan ook de mensen met elkaar om in de uiterst kleine gemeenten. Een aantal van 30 of 50 gemeenteleden is vaak al veel. Vergis je niet in de doopleer. Je kunt daar alleen maar belijdend lid worden wanneer je als volwassene gedoopt wordt door onderdompeling. En je wordt alleen gedoopt als jij je bekering kunt vertellen.
Vergeet niet dat je Gods navigatie nodig hebt als je op de internationale toer gaat. Goede reis!
Met vriendelijke groet,
Ds. C. A. van der Sluijs
Dit artikel is beantwoord door
Dr. C. A. van der Sluijs
- Geboortedatum:14-09-1942
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Inderdaad kon zij geen lid worden, mits zij en haar gezin werden gedoopt. De kinderen waren in Nederland in de Gereformeerde Gemeente gedoopt.
Pas na zo'n 20 jaar heeft zij zich laten dopen, samen met man en kinderen.
Nu hebben zij ook toegang tot het Heilig Avondmaal en zijn ze volwaardig lid.
Er is nooit echte druk op hen uitgeoefend om zich te laten dopen.
Ook daar is de gemeenschap klein: zo'n 40 leden. maar je kunt er met recht van een gemeenschap spreken. men is heel actief met prayermeetings, bijbelstudies en evangelisatie.
Ik ervaar veel minder wettiscisme dan bij ons.
De vraag naar je leven met God staat centraal.
De liturgie is ook daar wel een beetje aan het veranderen. In veel Strict Baptist Churches wordt de New King James vertaling gebruikt en ook de hymns zijn nieuwer.
Vroeger werd gesproken en gebeden met 'Gij-vormen': Thou shalt not..' en Thy Word enz.
Dat is er een beetje uit.
Ik vond het vroeger wel vreemd dat men er van uit ging dat alle leden van de kerk bekeerd zijn. maar ja, als je gedoopt bent en daarmee belijdenis hebt gedaan, kan het ook eigenlijk niet anders. De oproep tot bekering klinkt dan ook minder expliciet.
Wel de oproep tot dagelijkse bekering en levensheiliging.
Gasten en nieuwelingen worden ern over het algemeen heel open ontvangen!
Ik voel me altijd een beetje heerlijk van de wereld als ik er ben!
Het beeld wat @jeewee hierboven schetst herken ik heel goed uit de sfeer en de gewoontes die we daar aantroffen. Oude King James, zonder orgel hymns zingen (wat niet om aan te horen was, maar dat terzijde).
Het woord 'merkwaardig' van ds. Van der Sluijs vond ik treffend. Ik denk niet dat een verschil in liturgie merkwaardig is. Heeft alles met verschil in achtergrond, taal en cultuur te maken en is wat mij betreft eerder verrijkend. Het heeft mij in ieder geval sindsdien beter geleerd hoofdzaken van bijzaken te scheiden. Met hetzelfde gemak kunnen we 'onze' gebruiken van niet-ritmisch haast uitsluitned de berijming van 1773 zingen 'merkwaardig' noemen..
Hier zingen ze niet ritmisch 1773 en zijn gezangen vaak uit den boze, daar zingen ze veel meer.
Dat is toch merkwaardig, ongeacht vanaf welke kan je het bekijkt?
Jesus, Savior, pilot me,
Over life’s tempestuous sea;
Unknown waves before me roll,
Hiding rock and treach’rous shoal;
Chart and compass came from Thee:
Jesus, Savior, pilot me.
De Gospel Standard Strict Baptists hebben daar extra 'leerregels' aan bijgevoegd. Zij zijn dus 'strenger in leer', dan de Strict Baptists.
Zelf heb ik een poosje in Tunbridge Wells gekerkt bij de GospelStandard. Ik merkte daar dezelfde problemen als dat we hier vaak ervaren. Je zag soms mensen vertrekken naar een andere gemeente.
Als er Avondmaal gevierd werd, 1 maal per maand, bleven de members zitten en de niet-leden gingen de kerk uit, want het avondmaal was toch niet voor hen. Je mocht als je wilde, wel blijven zitten, achter in de kerk.
Verder is er een onderdompelingsbad voorin bij de kansel, onder de vloer.
Mooi is dat de mensen in de kerk 4-stemmig zingen, de Gadsby's Hymns staan op4-stemmige muziek.
Verder werd gecollecteerd bij de uitgang. Tijdens een dienst ál die zakjes die rondgaan, vinden ze maar ongepast en vreemd.
Een paar maal per jaar worden Young Peoples Meetings gehouden. Jongeren reizen gerust 3 uur met de auto naar zo'n meeting, te vergelijken met een district- of jongerenavond hier. Er was dan ook een 'suppertime' geregeld, zodat de aanwezigen weer met een gevulde maag naar huis konden.
Het is een groot probleem in Engeland: vele kerkjes kunnen nauwelijks bestaan. En een serieuze huwelijkspartner te vinden met dezelfde achtergrond is erg moeilijk.
Veel sterkte bij je zoektocht!
'suppertime' zouden ze dus beter 'baptist seeks wife' kunnen noemen ;-)
Overigens had men dat probleem in Australië ook, alleen zijn daar de afstanden nog groter, want er waren weliswaar goede banden met een andere gemeente in Melbourne, maar dat ligt 900 kilometer verwijderd van Sydney..
Nog een verschil(letjes) schoot me te binnen: nadat de kerkenraad binnenkomt en de ouderling van dienst de dominee naar de kansel heeft begeleid en de zegen heeft gewenst, gaat de kerkenraad gewoon bij het gezin zitten.
Dat moet een verademing zijn voor de gezinnen waarvan pa soms een half leven lang in de kerkenraad zit en dus nooit bij het gezin in de kerk aanschuift..
