Lidmaatschap Ger. Gem.

Op het moment dat iemand zijn lidmaatschap bij de Ger. Gem. opvraagt, is het dan zo dat hij of zij nergens meer lid van de Ger. Gem. kan worden? Ik hoor hier diverse verhalen over van ervaringen die mensen hebben. Ik zal het nog iets meer toelichten. Iemand heeft zijn lidmaatschap opgevraagd naar een gemeente van de Ger. Gem. waar hij nu kerkt maar geen lid is. De gemeente is in de buurt van de woonplaats, maar valt net buiten de grenzen die zijn gesteld. Hij zou dus naar een andere Ger. Gem. moeten, volgens officiële regels. Nu staat hij ingeschreven in een gemeente waar hij, door verschillende negatieve ervaringen, niet meer kerkt. De kerkenraad (waar hij officieel nog lid is) geeft daar geen toestemming om lid te worden in de gemeente waar hij nu kerkt. Er speelt nog veel meer mee dan hierin genoemd staat, maar dat laat ik achterwege. Nu heeft de kerkenraad hem gezegd dat als hij zijn lidmaatschap opvraagt bij de gemeente waar hij nu lid is, hij niet meer ergens anders bij een Ger. Gem. lid kan worden. De hele houding van de kerkenraad werkt zo afstotend en daar heeft hij het erg moeilijk mee. Hoe zit dat? En wat maakt dat die grenzen zo strak gehanteerd worden dat de grens belangrijker geacht wordt dan de persoon die erachter zit?

We kennen het verhaal er achter niet. Als er fricties (over de leer, de levensstijl e.a.) zijn met de kerkenraad, moeten die eerst uitgesproken worden en naar een oplossing gezocht worden. Eerst een gesprek met twee kerkenraadsleden tijdens het huisbezoek en daarna met de kerkenraad. En als dat niet lukt dan advies vragen aan de consulent. Van belang is hoe we het gesprek ingaan: is er vertrouwen en afhankelijkheid van de Heere met de vraag om wijsheid en geduld? Het onderscheiden van hoofd- en bijzaken: elke gemeente heeft een eigen cultuur en een bepaalde geestelijke ligging, maar waar liefde woont daar wil de Heere ook zijn en Zijn zegen geven! Bij verwijdering moet je ook de tijd nemen om met elkaar tot een oplossing te komen.

Als breuk niet te helen is, dan ontstaat er een nieuwe situatie. Dan is er ook verdriet bij beide partijen en zou je kunnen overwegen om een afkoelingsperiode in acht te nemen. Blijf dan trouw naar de kerk gaan en laat zien dat je er op uit bent om tot een verzoening te komen. De volgende stap? Afwachten, de Heere niet voor de voeten lopen, maar Zijn voetstappen drukken en als je naar Boven kijkt zie je de zegenende doorboorde Handen! Dat geeft verootmoediging en verwondering! Deel die ervaring met de kerkenraad. De liefde zoekt zichzelf niet!

Samengevat: Een kerkenraad (met consulent) kan inderdaad het perforeren verhinderen. Mogelijk dat de consulent beter aanvoelt wat er gaande is. Dat kunnen familie-, burenruzies, vroegere problemen met die familie (het vlees zit er altijd tussen) zijn. Een andere optie is nog dat de kerkenraad van de nieuwe gemeente bemiddelt in deze zaak, met mogelijk dezelfde consulent, als de verhoudingen goed zijn.

Zegen toegewenst!
Drs. I. A. Kole