Vader moeten vergeven

Wat mij in dit soort zaken opvalt, is dat men er vaak als vanzelf vanuit gaat dat de ouders fout zijn(niet specifiek op de vragensteller, maar in het algemeen gesteld), terwijl het juist bij vergeving zo belangrijk is om de situatie eerlijk te bekijken en oorzaken te onderzoeken. Anders wordt er vergeving gegeven, terwijl het juist gevraagd dient te worden en andersom! U begrijpt, dan is het erg lastig om beide partijen tot elkaar te brengen...

Wanneer een kind een tik krijgt van vader/moeder, dan kan dat kind het als onterecht, liefdeloos en vernederend ervaren. Dit kan terecht zijn, maar dat is niet altijd het geval! Hierbij is het zeer belangrijk wat er aan die tik vooraf ging. Ouders kunnen namelijk ook een tik aan de kinderen geven uit liefde, om hen van het verkeerde af te houden! Een kind kan zich na een tik in de slachtofferrol plaatsen, waarbij alleen de tik van vader/moeder in ogenschouw wordt genomen, en niet wat de aanleiding daartoe was. In zo'n situatie wordt er door het kind verkeerd tegenaangekeken, wat vergeving vragen en geven in de weg zal staan.

Uit ervaring binnen eigen kring weet ik dat het erg belangrijk is om naar de aanleiding van één of meerdere tikken (geldt ook voor liefdeloosheid etc.) te kijken. Anders kan er een situatie ontstaan dat de één vergeving vraagt, terwijl die dat juist moet geven!!! Binnen mijn eigen kring was dat ook het geval. Kind kreeg een tik van een ouder omdat het kind zeer opstandig was tegen zijn ouder en na MEERDERE keren gewaarschuwd te zijn nog niet ophield. Het kind eiste van zijn ouder dat die zich schuldig kende voor de tik, terwijl er niet gesproken mocht worden dat het kind juist meerdere malen zeer zwaar tegen zijn ouder opstond...
Het kind kan in zo'n situatie op een gegeven moment zeggen dat hij het zijn ouder vergeeft dat deze hem een tik heeft gegeven, MAAR DAN WEL IN HET ACHTERHOOFD DAT DEZE TIK ONTERECHT GEGEVEN IS. U begrijpt dat in deze situatie er geen goede grond voor is dat de ouder om vergeving vraagt, het kind deze geeft, en dit door de ouder weer geaccepteerd kan worden! Deze situatie kon en is alleen goed gekomen doordat het kind op een gegeven moment de situatie eerlijk onder ogen heeft genomen en gezegd: "Ik was fout in mijn aanhoudende opstandigheid naar mijn ouder toe. Het was terecht dat ik een tik kreeg! Wil ouder mij vergeven voor mijn opstandigheid?" Ouder heeft het kind vergeven. En doordat de ouder het kind vergeven heeft wat deze ook echt had misdaan en het kind de situatie eerlijk onder ogen zag, was er bij het kind ook de juiste gronden gestalte om deze vergiffenis te aanvaarden.

Bovenstaande ervaring is vereenvoudigd weergegeven om een beetje duidelijk te maken dat het altijd belangrijk is om naar de aanleiding van iets te kijken. Maar als ik hieraan toevoeg dat de ouder door buitenstaanders (kerkmensen zelfs!), op basis van eenzijdig aanhoren van het kind, verminkt is en het ziekenhuis is ingeslagen omdat de ouder zijn kind zou mishandelen, dan maakt deze toevoeging wel duidelijk wat een grote invloed het op mensen kan hebben zolang er verkeerd naar de situatie wordt gekeken en er geen vergeving heeft plaatsgevonden.

Ik wil met deze bijdrage overigens niet zeggen dat de vragensteller zijn/haar situatie verkeerd inziet. Maar als deze bijdrage iemand helpt om eerlijk naar zijn/haar situatie te kijken, elkaar daardoor te vergeven en escalatie kan worden voorkomen, dan heeft mijn bijdrage zijn doel bereikt!

@aboost: Als een kind een keer een tik van zijn vader krijgt, dan is dat zeker niet altijd erg.
Maar heb je de vraag goed gelezen? Voel je de pijn? Vernederd, geslagen en geen liefde ontvangen.....?!
Dat is verschrikkelijk, dan ben je voor je leven beschadigd! Dan zeggen: je moet me vergeven? Zo makkelijk/goedkoop gaat dat niet.
God wil dat we met BEROUW bij Hem komen, als we om vergeving vragen... Van mensen die om vergeving vragen, mag je dat ook verwachten. Tegelijk mag je God wel bidden om vergevingsgezindheid, maar ook om berouw bij de dader.
De Ds. heeft een mooi antwoord gegeven. Vragensteller, ik wens je veel sterkte toe!

Vergeving is niet opeisbaar, omdat het dan geen enkele waarde heeft.
Vergeving is iets dat geschonken wordt, uit vrije wil.
Vergeven betekend niet dat je iets goed praat terwijl iets fout is, fout blijft namelijk fout en verandert niet ineens in goed.

Vergeven is geen moeten. Vergeven is MOGEN.
Vergeven is iets heel groots dat God aan ons heeft laten zien in optima forma.

Vergeven ik kan het niet hoor ik best wel vaak.
Weet je, als iets je echt heel erg dwars zit wat echt heel fout was, dan loop jij er mee rond en vreet dat continu aan je en daarmee belemmert dat jou om tot volle bloei te komen en te worden zoals God dat met jou voor heeft in jouw leven.

Vergeven is een daad van jouw wil en als jij het wel wilt maar het niet kan omdat het zoveel pijn heeft gedaan bij jou, weet dan dat vergeven is het overlaten van die hele last en die hele gebeurtenis en die pijn aan een andere, hogere Rechter, die nooit iemand wegens procedurefouten of gebrek aan bewijs niet zou kunnen beoordelen, zoals voor sommige rechtbanken hier in Nederland nog wel eens wil gebeuren.

Vergeving aan een persoon kan je in principe pas echt weggeven als daar om gevraagd wordt door de ander.