Rituelen bij oosterse vechtsporten

Bepaalde vechtsporten, zoals judo en karate, hebben hun oorsprong in oosterse godsdiensten als het zen-boeddhisme. Bij sommige van zulke sporten moet je ook meedoen aan bepaalde rituelen die herinneren aan de oosterse herkomst, bijvoorbeeld het brengen van een bepaalde groet. Is het eigenlijk wel verantwoord om als christen aan zulke sporten mee te doen?

Het is juist dat in Oosterse religies alles een betekenis heeft. Zo kan de Indiase groet "namaste" door hindoes worden uitgelegd als : "ik groet de god of het goddelijke in jou." Toch zijn er ook Indiase christenen die deze groet gebruiken. Zij denken die uitleg er niet bij, maar bedoelen het slechts als een vorm van respect voor de medemens.

Ook is het mogelijk dat gewoonten van betekenis veranderen door de tijd. De kerstboom is ontstaan in een heidense situatie (de viering van de overwinning van het licht op het duister), maar is in de loop van de tijd geworden tot een vorm van versiering in de Kersttijd. Een christen die een dergelijke boom in huis haalt is daarmee niet iemand die een heidens ritueel uitvoert.

Zo kan ook het groeten bij Oosterse vechtsporten neutraal worden gebruikt. Het is niet zo dat je zomaar ineens occult belast wordt. Maar het is wel zaak alert te zijn. Als de trainers of leiders van de oefeningen wel de religieuze inhoud benadrukken, is het zaak te ervan te distantiëren. En als je bij jezelf opmerkt dat dergelijke gewoonten je leven met Christus gaan belemmeren, moet je er ook mee stoppen. Want niets mag je afhouden van de ongedeelde toewijding aan de Heer van je leven.

Hartelijke groeten,
Ds. A. S. van der Lugt