Onder de tattoos

Ds. K. van den Geest | Geen reacties | 24-09-2012| 14:39

Ik ben 47 jaar oud en ik zit al 20 jaar onder de tattoos (terwijl ik gelovig ben). Alle tattoos op mijn lichaam zijn met geloof verbonden: plaatjes, teksten en verschillende soorten dieren. Al geruime tijd wil ik een tattoo laten zetten die met de duistere kant van het leven te maken heeft, een soort (Magere Hein) doodshoofdachtig iets. Ik ben hier nogal terughoudend mee. Mijn vraag is dus eigenlijk, als je toch al onder de tattoos zit en wel in God gelooft, is het dan erg om er zo eentje bij te zetten? Ik kom er zelf niet helemaal uit.

Het antwoord op deze vraag heeft door omstandigheden even op zich moeten laten wachten.

Er was een tijd dat christenen zich niet lieten tatoeëren. Het hoorde niet bij christen zijn. Men liet zich daarbij leiden door o.a. Leviticus 19:26-28. Tegenwoordig lijkt dat anders, ook (sommige vooraanstaande) christenen laten zich bewerken met tattoos. Gelden de woorden van Lev. 19 niet meer voor ons, Nieuwtestamentische gelovigen?

In Lev. 19 is het aanbrengen van tattoos verbonden met de heidense door afgoden besmette leefwijze. De Israëlieten dienen zich hier ver van te houden. Want zij zijn een heilig volk, zoals de HEERE heilig is (een doorlopend thema in Lev. 18 en 19). In het Nieuwe Testament heet ons lichaam tempel van de Heilige Geest (1 Kor. 6), ook dat is altijd een argument geweest voor christenen om zich niet in te laten met tattoos. In het algemeen waren veel christenen (en zijn velen dat nog) van oordeel, dat je niet mag knoeien aan en met je lichaam, als tempel van de heilige Geest. Zelfs schrijven op je hand om iets te onthouden werd vroeger verboden.

Betekent dit dat ik dus mensen die dit wel doen veroordeel? Nee, want kijk je naar bovenstaande bijbelse gegevens, dan zijn de motieven heel belangrijk: waarom doe je het, wat wil je er mee laten zien? Is het gewoon een sierlijk iets, vergelijkbaar met een halskettinkje e.d.? Dan lijkt er niets op tegen te zijn. Duidelijke bijbelse regels op dit punt vinden is dus wel lastig. Want de oudtestamentische wetgeving hierover staat wel in een bepaald kader (besmetting door de afgoden etc.).

Wat zijn dan motieven, wat willen mensen er soms mee laten zien? Sexy willen zijn, agressie of een bepaalde subculturele identiteit willen tonen (denk aan gothic, motorclubs als Hell's Angels, etc.). Motieven zijn doorslaggevend. In Lev. 19 zie je dat ook aan andere voorbeelden die genoemd worden: bijv. het verbod om de zijkanten van het hoofd te scheren. De hanekam van de anarchisten!? Toeval? Waarschijnlijk wel. Maar de vraag is: waar wil je bij horen? Ligt een doodshoofd niet in dezelfde sfeer? Als je iets van Jezus wilt laten zien, waarom dan nog iets willen laten zien van de duivel? Hij is de draak van Openbaring 12, de oude slang van Genesis 3, de vijand van God en mensen. Wij moeten ons niet met symbolen (ont)sieren die naar hem verwijzen.

Daarom vind ik hier ook een tekst als Filippenzen 4:8/9 van belang: Zoek alles wat waar, edel, rechtvaardig, zuiver, lieflijk, eervol, wat deugdzaam is en lof verdient. Wat is dat, wil men dan vaak weten. Nou, zeg ik dan: goede smaak, fijngevoeligheid, niet grof, niet met elke mode mee waaien, ingetogen, etc. Ouderwets? Nee, ik denk dat het gaat om een soort fijngevoeligheid die je ontwikkelt als je bij Jezus hoort (zie ook Filipp. 1:9 en 10). Als christen leef je niet als individu die z'n vrijheid claimt maar als gelovige in een gemeenschap van gelovigen die zich door de Geest laten leiden en samen (!) elkaar helpen de weg te vinden die God behaagt.

Ds. K. van den Geest

Dit artikel is beantwoord door

Ds. K. van den Geest

• Geboortedatum:
  12-10-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Nederlandse Gereformeerde Kerken
• Woon/standplaats:
  Deventer
• Status:
  Actief

127 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven