Overgang van GG naar GKV
drs. I. A. Kole | 16 reacties | 11-09-2012| 11:57
Vraag
Ik zit met een moeilijk dilemma. Ik ben in 2008 uit de Ger. Gem. gegaan en na lang denken overgegaan naar de GKV. Dit alles had te maken met het verleden. Nu is het zo dat mijn huidige vriend ook uit de GKV komt en we al 2,5 jaar samen zijn. Hij vindt dat ik er goed over moet nadenken of ik daar wil blijven, omdat ik over enkele dingen anders denk. Ik weet niet goed of het door de opvoeding komt of door mijn geweten. Zeker omdat mijn familie nog Ger. Gem. Ik ben opgevoed in de Ger. Gem. Na het overlijden van een meisje uit de Ger. Gem. die ik goed kende, ben ik gaan twijfelen of ik daar moest blijven. Tevens vind ik het erg moeilijk om te geloven welke leer nu waar is en wat het ware geloof is. Ik weet het soms gewoon niet. Ik wil ook mijn vriend niet kwijt, maar ik wil ook niet verloren gaan. Mijn vriend zegt dat mijn relatie met God belangrijker is dan een menselijke relatie. Ik bid er wel veel om en soms als ik in de kerk zit, voel ik ook echt dat God er is, maar soms tijden ook helemaal niet. Verder willen we graag gaan trouwen volgend jaar, maar ook dat vind ik lastig omdat het je het dan in de opvoeding van je kinderen ook kerkelijk eens moet zijn.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Je bent door de overgang van GG naar GKV, overgegaan van het ene uiterste van de Gereformeerde Gezindte naar het andere uiterste. GG legt sterk de nadruk op de noodzaak van de waarachtige bekering door het ontdekkende (de breuk met God) en het toepassende werk van de Heilige Geest; de ervaring (de bevinding) dat je als zondaar verzoend kan worden met God op grond van het Borgwerk van de Heere Jezus. De wonderlijke ruil: Jezus mijn zonden en ik Zijn gerechtigheid! GKV leggen meer de nadruk op de waarde van het genadeverbond, de beloften van God, zichtbaar bij je doop en op de noodzaak dat je geloof (en dat is terecht) zichtbaar wordt in je leven; je bent kind van het Koninkrijk van God en leef dan ook als koningskind! GG meer de nadruk: hoe kom ik in een herstelde gemeenschap met God; GKV: hoe leef ik vanuit de beloften tot eer van God en hoe geef ik mijn geloof handen en voeten. Het grote verschil zie je aan de avondmaalsgang! Ik ga daar niet over oordelen, dat doet de God van het Koninkrijk!
Van belang is of je dat het verschil ervaart en is dat bespreekbaar? Voelen jullie wederzijds aan dat het niet alleen een verschil van cultuur is, maar dat er ook ander accenten gelegd worden? Voelen jullie je samen thuis in de GKV?
Uit je reactie proef ik dat je na 2,5 jaar nog teveel twijfelt. Dan is het nu hoog tijd om af te vragen wat bindt ons nu geestelijk samen en krijgen we genoeg voedsel onder de prediking? Is het fundament stevig genoeg om op weg naar het huwelijk te gaan? Als dat niet zo is, dan moet je niet verder gaan. Een andere mogelijkheid is dat je kennismaakt met een verwant kerkverband waarin de aspecten van zonde en genade, van de noodzaak van wedergeboorte, geloof en bekering meer de orde komen, zodat je het geestelijk ondewijs krijgt wat jullie zoeken!
Ik ken jullie niet; Ik heb in afhankelijkheid van de God van ons leven gewezen op enkele zaken die mogelijk meer licht over jullie situatie kunnen geven. Ga samen in gebed en vraag hulp van iemand: ouderling, dominee, of kerkelijk werker. De HEERE regeert en zoekt ons behoud!
God bevolen!
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Dat is 100% waar. Verder hangt het niet dan ook van de kerk af, of je verloren gaat, of behouden wordt. Dat hangt alleen af van jouw relatie met God! Wel is het belangrijk of je je thuis voelt in de kerk waar je bent en of je daar event. kinderen wilt groot brengen. Vergeet daarbij niet, het is in geen één kerk volmaakt. Wijsheid toegewenst!
Ik herken jouw probleem heel erg.
Ik ben ook opgevoed in de Ger. Gem. Ik werd verliefd op een man die uit de GKV kwam. Ik heb dat destijds nooit als probleem ervaren omdat mij de vrijgemaakte leer werd uitgelegd en daar kon ik mij tot op zekere hoogte wel in vinden. Ook speelde mee dat in onze woonomgeving bijna geen kerken zijn op een PKN, Ger. Gem en GKV na. Hij wilde echter niet kerken in de Ger.Gem. En omdat de keuzes niet heel ruim waren heb ik toegestemd om mee te gaan naar de GKV. Nu heel wat jaren later weet ik dat er veel verschillen zitten tussen Ger.Gem. en GKV die je niet zomaar aan de kant kunt schuiven. Zeker als je kinderen krijgt ga je die verschillen merken. Mijn man vind ook dat onze kinderen van God zijn, voor mij heeft dat echter een hele andere lading. Het ligt er erg aan hoe je beide over deze dingen kunt spreken. Ook wij zijn nu aan het kijken naar een kerk waar we ons beiden thuis kunnen voelen. En dat kan betekenen dat je allebei wat water bij de wijn zult moeten doen om tot een goede beslissing te kunnen komen. Ik zelf weet nu: ik zal me nooit thuis kunnen voelen bij de GKV. Niet vanwege de leer. Maar in de praktijk blijkt vaak dat van de werkelijk vrijgemaakte leer (ong 1944) weinig meer over is. Als je nu al zo twijfelt: denk dus goed na. Mocht je hierover verder willen praten: laat maar weten. Dan geef ik je wel mijn mailadres.
Veel sterkte!
Let op wat Jezus en Zijn woord zegt, bij elk kerkverband is het niet alles, in de ger gem word vaak een erg Comriaanse dogmatische verhandeling gegeven, in de GKV weer meer op de belofte, de PKN weer anders, de HHK, CGK weer anders.
Of we nu tot de evangelische vrijgemaakte christelijk oud gereformeerde gemeente in Nederland en Noord Amerika onder het kruis buiten verband in oprichting behoren of tot een boerengemeentetje, overal is wel wat.
Het gaat om God, Zijn woord, Jezus Christus, houd dat vast.
De buren waren vroeger 'Hervormd op wieltjes', dat was geen echt geloof in onze ogen. Het gekke was dat je daar meer kon lachen dan bij ons. Ook was je daar altijd welkom, maar ja..., wat heb je aan een verkeerd geloof en je naasten liefhebben, daar koop je in de Ger. Gem. niets voor.
Predestinatie of voorbeschikking is een religieus begrip, betreffende de relatie tussen het begin van alle dingen en het doel van deze dingen.
De religieuze lading van het begrip onderscheidt het van ideeën zoals determinisme en vrije wil. De leer van de predestinatie betreft Gods besluit tot schepping en onderhoud van de schepping; ook de bestemming van ieder mens wordt tot de predestinatie gerekend.
Binnen de predestinatieleer zijn verschillende varianten te onderscheiden. Het meest gangbaar is de enkelvoudige predestinatie waarbij God alleen mensen heeft uitverkoren, maar er geen afzonderlijk besluit van God is waardoor mensen worden verworpen. Het calvinisme kent de dubbele predestinatie, het leerstuk dat God van tevoren heeft bepaald, welke mensen hij zal uitverkiezen en welke hij zal verwerpen. Twee varianten hiervan zijn het supralapsarisme en het infralapsarisme, die verschillen in hun visie op het tijdstip waarop de predestinatie heeft plaatsgevonden, namelijk voor (super) of na (infra) de zondeval.
Ik begrijp dat vragenstelster het er moeilijk mee heeft net zoals ik dat heb.
God laat toch geen gelovige mensen (van welke richting dan ook) verloren gaan, ik kan dat niet geloven.
Naar mijn mening moet je dan ook niet bij je gemeenschap weglopen. Ik ben ook daadwerkelijk (in goede harmonie) teruggekeerd naar de GKv. Ik zie met lede ogen aan hoe de flauwe prediking niet is verbeterd, maar wie weet wacht mij er nog een rijke taak.
Ik vind dan ook dat je je zou moeten voegen bij de kerkgemeenschap van 'je man' en haal het goede uit wat je bij beiden geleerd hebt. God houdt Zich echt wel 7000 zielen over die hun knieën niet voor andere goden buigen.
'haal het goede uit wat je beiden geleerd hebt'.
zo is het maar net, geloven is niet vrijblijvend, geloven is je (samen) overgeven aan de Heere.
Want het verlaten van je kerkverband is voor mij een moeilijk punt. Veel mensen zeggen net als jij: je moet niet bij je gemeenschap weglopen, God houdt Zich 7000 zielen over die hun knieen niet voor andere goden buigen. Men denkt dan dat je hiermee je verantwoording neemt. En dat is bij mij nou net de vraag: doe je dat werkelijk door te blijven? In mijn PKN kerk is iedereen gelovig. Heel de kerkdienst is gericht op en voor de gelovige. Maar ik zoek naar de vergeving van zonden, maar ik hoor het nauwelijks in de preek, ook niet in een persoonlijk gesprek met mijn predikant. Neem ik mijn verantwoording als ik blijf? Of neem ik juist mijn verantwoording als ik niet blijf? maar zoek naar een kerk waar de Heere Jezus wel gepreekt wordt tot verzoening met zondaren?
Ik ken de GKv van dicht bij. Ik heb er vrienden, en ik werk in een vrijgemaakte instelling. Ik heb regelmatig goede gesprekken met mijn vrienden, maar op één lijn zullen we niet komen, het verschil is te groot. Wel heb ik in de loop van de jaren gemerkt dat het fanatisme (sorry, ik bedoel het niet beledigend) van de vrijgemaakte kerk wat is afgenomen. Dat heeft twee kanten, want dat kan betekenen dat men ruimer is gaan kijken/denken, maar ook dat, net als jij zegt, de prediking oppervlakkig en flauw is. Wat een stap om weer terug te gaan naar de GKv. Vind je dat niet moeilijk?
Nou had ik, voordat ik bij de GKv wegging, jarenlang de bijbel bestudeerd op 'wat te doen om je af te scheiden'. Ik kwam heel veel tegen. Bij het gouden kalf deden de levieten niet mee, maar ze liepen niet weg. De tien stammen liepen wel weg maar dat was een straf, geen rechtmatige afscheiding. God hield zich 7000 zielen over maar die woonden in Israël, enzovoort enzovoort. Pas in handelingen kom je werkelijk een afscheiding tegen en dat is ook direct de enige: toen er kwaad werd gesproken voor de menigte van de weg des Heeren scheidde Paulus ze van hen af.
En daar heb je dan blijkbaar de enige reden om je af te scheiden: publiekelijk kwaad spreken van de weg des Heeren. De preken in de GKv werden zo slecht dat ik dat zo durfde noemen. Maar, in de HHK, beweren dat er eerst een toeleidende weg bewandeld moet zijn waardoor mensen twijfelen in plaats van geloven, is ook een kwaadspreken van de weg des Heeren. De weg des Heeren is gratis en kent geen tolhuisje van schuldbesef.
En toen heb ik moeten concluderen dat áls er dan geen ware kerk meer is, dan behoor je te blijven waar je door God geplaatst bent. Net als de levieten doe je niet aan het verval mee maar weglopen doe je niet. En dus had ik wat recht te zetten en ben teruggekeerd naar de GKv. Juist afgelopen zondag hebben we de attestatie ingeleverd.
En ja, Dat vind ik vreselijk moeilijk.
Als ik dan, uit nood, in de middagdienst naar een andere kerk ga, dan voel ik mij geen shopper, maar een zoeker. Ik voel niet de behoefte om in mijn leven meerdere kerken af te lopen. Ik zoek wel naar een kerk waar de Heere zoveel mogelijk recht gediend wordt, en ik denk dat dat onze verantwoording is.
In de loop van de jaren is de God van mijn doop niet veranderd, maar mijn kerkverband (helaas) wel. Dat is het punt.
Ik kan niet zomaar over alle oneerbiedigheid en oppervlakkigheid heenstappen, en ik weet ook niet of dat mag!
Ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is om terug te gaan naar de GKV. Uit oprechte belangstelling zou ik willen vragen: waarom? Maar misschien ben ik nu te vrijmoedig? Dat kan, het is een teer onderwerp.
MvB@Dank voor je lieve reactie.Fijn ik dus niet de enige ben.
Het is en blijft een moeilijke zaak omdat er ook niet echt duidelijk een antwoord in de bijbel is te vinden.
Naar welke kerk zijn jullie nu aan het kijken?
Graag zou ik een keer met je willen emailen om er is verder over te praten
Hoe wisselen we dat uit?
Groeten Chrissie86
Maar die vergeving moet inderdaad wel gepreekt worden. Het idee is namelijk dat we God liefhebben en zijn geboden doen. (1joh. 5:2) en liefhebben doe je door God dankbaar te zijn en dankbaar ben je als je weet wat je allemaal vergeven is. Toch is het belangrijkste: geloof in God. Zelfs al zou je niet beseffen waar je schuldig aan bent, dan nog zal het je vergeven worden.
Dus volgens mij heb je pas echt een reden om te vertrekken als er een drempel voor je geloof wordt neergelegd. Maar als dat overal weer zo is heeft je vertrek geen zin en behoor je mijns inziens te blijven waar je geplaatst bent.
En dus, Mona, Als er in je kerk getolereerd wordt dat een dominee preekt dat God niet bestaat, mag je er volgens mij niet blijven. Want dat is wél kwaadspreken van de weg des Heeren.
Maar ik wil graag terug naar de vragenstelster: zij staat aan het begin van haar leven, en vraagt zich af of ze als ex Gergemmer er goed aan doet om ook voor de toekomst de keuze voor de GKV te maken. Samen met vriend en toekomstig gezin. Ik denk serieus dat dat geen goede keuze is, en zou je daarom aanbevelen om na te denken over een tussenweg: ga eens kijken bij een gemeente van de CGK of HH. De keuze voor een kerkgenootschap is weliswaar niet zaligmakend, maar bepaalt wel degelijk het klimaat waarin jouw toekomstig gezin gaat opgroeien! Dat aspect mis ik nog in de discussie.
Kinderen in de GKV groeien helaas in een totaal andere wereld op dan kinderen in de GG. In de GKV heeft men totaal niet meer het idee dat we als christenen anders zijn dan de wereld. Mijn dochter zit op een gereformeerde scholengemeenschap – vanouds een vrijgemaakt bolwerk - maar de gemeenschappelijke geloofsbasis is er bijna niet meer. Veel tieners gaan stappen op zaterdagavond, op zondag slapen ze uit. Op zondag worden gerust feestjes gegeven, en jij bent wel een zuurpruim als je daar moeilijk over doet. Films, disco bezoek, drank en roken - nou ja het gebeurt vast ook wel op de reformatorische scholen – maar het is in GKV kring allemaal volstrekt normaal.
Dat de levensstijl in de GKV zo werelds is, kom m.i. door de oppervlakkige, slappe prediking. Het gaat nooit over bekering! Meestal wordt je gerustgesteld… en in slaap gesust. Daarmee doe jij je toekomstige kinderen toch te kort! Tenslotte verandert de GKV ook nog eens in rap tempo: de opmars van de evangelische beweging is nog niet ten einde, en het kerkelijk klimaat wordt steeds meer: ieder doet wat goed is in z’n eigen ogen. Predikanten stichten onder de noemer van evangelisatie nieuwe gemeentes en als ze geen zin hebben in een middagdienst, wordt die gewoon geschrapt.
Samenvattend: naar de mens gesproken ga je een moeilijk leven tegemoet in de GKV en je toekomstige kinderen komen ook nog eens veel te kort. Ik zou nog eens een goed gesprek voeren met je vriend over de kerk, misschien wil hij de overgang maken naar de GG; en als dat geen optie is, bespreek dan de alternatieven: misschien zijn er verwante, meer bevindelijke kerken in de buurt.
Veel sterkte bij deze afwegingen.
God wil dat wij allen één zijn, en scheuringen worden verboden. 1 Kor.1.
In de Bijbel zul je dus niet kunnen vinden bij welke denominatie (een kerkelijke richting die uit een scheuring is ontstaan) je moet aansluiten.
God kijkt niet naar 'naambordjes', maar waar twee of drie in Zijn Naam bijeen zijn, is Hij erbij.
Ik zou zeggen: zoek de meest bijbelgetrouwe gemeente in je buurt, zonder op het naambordje te letten. @WolffMSd zegt heel terecht dat je ook rekening moet houden met jullie eventuele kinderen. Bij mijn weten zegt de Bijbel niets over weggaan, maar ook niet over blijven.
Verder zeg je "Ik weet niet goed of het door de opvoeding komt of door mijn geweten".
Je zult moeten onderzoeken of de Bijbel iets zegt over de dingen waar je moeite mee hebt.
Het geweten kan ook spreken bij iets wat op zichzelf totaal niet verkeerd is.
Dat gebeurd dan doordat je vroeger iets ver-of geboden is, dat kan later 'onderbuikgevoelens' opleveren. Spreekt je geweten terecht, luister er dan naar.
Maar probeer wel de zaak waar het over gaat te onderscheiden van het kerkgenootschap.