Kinderen naar bed

MSc E. A. Pleiter-Visscher | 2 reacties | 30-08-2012| 08:52

Ik heb drie jongens in de leeftijd van 6, 5 en 3 jaar. Wat ik zo lastig vind is het naar bed brengen van de kids. Elke avond lees ik een of meerdere verhaaltjes voor en dat gaat altijd erg goed. Maar daarna als ik ze op bed gelegd heb -wat ik als moeder zo goed  als altijd alleen moet doen i.v.m. het werken van vader- wil ik dat ze gewoon op bed blijven liggen en niet meer naar beneden komen of met elkaar 'klieren'. Met de oudste gaat het altijd goed, maar met de andere twee is het meestal een hele strijd. De jongste komt na twee minuten alweer naar beneden: "Ik kan niet slapen." Dan breng ik hem weer naar boven en zeg dat hij maar aan leuke dingen moet denken of lekker kan gaan liggen, maar hij komt zo weer. Heeft u tips hoe ik naar bed gaan ontspannender kan maken en hoe ik mijn zoontje op bed kan houden?

Beste vraagsteller,

Hartelijk bedankt voor uw vraag. Ik kan me voorstellen dat u de beschreven situatie als moeilijk ervaart en zal proberen een aantal richtlijnen te geven in de hoop dat het naar bed brengen van de kinderen wat meer ontspannen zal verlopen.

U beschrijft dat u als moeder de kinderen meestal alleen naar bed brengt, aangezien vader aan het werk is. Het goed is wanneer ook de vader een rol krijgt in deze opvoedtaak en dat hij er zoveel als mogelijk betrokken wordt. Ik zou me voor kunnen stellen dat vader in de weekenden, als hij thuis is, de kinderen naar bed brengt. Mogelijk gebeurt dat al wel en ik ben benieuwd of jullie verschillen opmerken wanneer u als moeder of wanneer vader de kinderen naar bed brengt. Interessant is dan om te kijken of jullie een verschillende aanpak hanteren en wat in ieders aanpak werkt en minder goed werkt. Op die manier kunnen jullie van elkaar leren en elkaar aanvullen.

Nu is jullie situatie dat vader de avonden vaak aan het werk is en u als moeder de kinderen naar bed moet brengen. U beschrijft in uw vraag dat het voorlezen van verhaaltjes erg goed gaat. Fijn om te horen. Het is een mooi moment tussen u en uw kind(eren). Nu weet ik niet waar u de verhaaltjes aan uw kinderen voorleest, maar het is verstandig om deze voor te lezen als uw kind al in bed ligt. Wees daarbij van te voren ook duidelijk. Zeg bijvoorbeeld tegen uw kind: mama leest twee verhaaltjes voor en daarna ga je lekker slapen. Daarna is het belangrijk om uit te voeren wat u gezegd hebt en daarin heel duidelijk te zijn. Kinderen zijn namelijk op zoek naar grenzen en zullen altijd kijken hoe ver ze kunnen gaan.

U beschrijft dat het vervolgens met de oudste goed gaat, waaruit ik opmaak dat hij in bed blijft liggen en gaat slapen. De jongste twee komen hun bed uit of gaan klieren met elkaar. Het is goed om als moeder hier duidelijke regels en grenzen voor op te stellen. Ik lees in uw vraag dat u uw kinderen weer naar boven stuurt en ze vertelt dat ze aan leuke dingen moeten denken. Nu is het mogelijk dat er een oorzaak is dat uw kinderen niet kunnen slapen. Zijn ze misschien bang in het donker? In zo’n geval zou een klein nachtlampje kunnen helpen. Probeer te achterhalen of er een oorzaak is waarom ze niet willen of misschien niet durven slapen.

Wanneer die er niet zijn, is het heel goed  denkbaar en verwacht ik dat uw kinderen de grenzen aan het verkennen zijn en door uit bed te komen aandacht van u proberen te vragen. Hoe meer u op ze reageert en hoe meer aandacht u schenkt aan dit gedrag, hoe mooier een kind dit vindt (al is het vaak onbewust). Nu zou u het gedrag van uw jongste twee kinderen kunnen bestraffen, door consequenties te stellen en ze iets leuks te ontnemen (bijvoorbeeld de volgende avond geen verhaaltje of vroeger naar bed). Mooier zou zijn om de nadruk te leggen op wat wél goed gaat en om positief gedrag te belonen. Uw oudste zoon kunt u hierin prachtig gebruiken. Hij laat gedrag zien wat u wenselijk vindt en waarvan u wilt dat de andere twee kinderen dat ook gaan laten zien, namelijk in bed blijven liggen en rustig gaan slapen. U kunt dit gedrag gaan belonen; hierbij kan een beloningssysteem helpen. Bijvoorbeeld: iedere keer wanneer een kind in bed blijft liggen, krijgt hij een sticker. En na (bijvoorbeeld) tien stickers krijgt hij een beloning. De oudste zal waarschijnlijk heel snel zijn stickerkaart vol hebben, en de andere twee kinderen kunnen op die manier zien dat zijn gedrag beloont wordt. Wanneer u onwenselijk gedrag  weinig aandacht geeft (alleen aangeven dat ze weer terug naar bed moeten gaan, maar er verder niet veel aandacht aan besteedt) en ze complimenten geeft op de momenten dat het goed gaat, zullen ze dit laatste gedrag meer gaan vertonen; ze krijgen dan namelijk door het vertonen van goed gedrag uw aandacht.

Het zou mooi zijn om een dergelijk systeem met alle drie de kinderen samen te introduceren. Ga bij elkaar zitten, met vader er ook bij, en geef aan dat u het niet fijn vindt hoe het slapen gaan nu gaat. Benoem dat u het graag anders wilt en probeer dan zo concreet mogelijk aan te geven wat u wil dat de kinderen doen. Leg vervolgens het beloningssysteem uit; geef alle drie de kinderen een stickervel en vertel dat ze een sticker krijgen wanner ze bijvoorbeeld ’s avonds in bed blijven liggen. Leg vervolgens uit dat ze bij tien stickers een beloning krijgen en spreek van te voren de beloning af. U kunt aan de kinderen zelf vragen voor welke beloning ze willen sparen. Wees hierin wel reëel; het hoeven geen grote en dure cadeau’s te zijn; kinderen zijn al tevreden met iets kleins. Als ze zelf mee mogen denken over hun beloning en een eigen inbreng hebben, voelen ze zich serieus genomen en verhoogt dat vaak de inspanning die ze er voor zullen doen; de kans dat ze meewerken en jullie tot een geslaagd resultaat komen, wordt hiermee vergroot.

Veel wijsheid toegewenst en ik hoop van harte dat het naar bed brengen van de kinderen een mooie afsluiting van de dag zal worden!

Hartelijke groet,
Alice Pleiter

Dit artikel is beantwoord door

MSc E. A. Pleiter-Visscher

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven