Kinderlogica
Ds. P.D.J. Buijs | 16 reacties | 21-08-2012| 12:08
Vraag
We hebben een buurvrouw en zij is psychisch niet helemaal in orde: borderliner, schizofreen, enz. Nu is kort geleden haar moeder overleden, wat voor haar erg triest is. Zij denkt of weet zeker dat haar moeder in de hemel is (ze zijn onkerkelijk). Nu zijn onze kinderen jong; tot negen jaar. De buurvrouw vertelde aan onze kinderen dat haar moeder in de hemel is. Zegt een van de kinderen: "Nee hoor, je moeder is bij de duivel, want ze ging niet naar de kerk!" Kinderlogica... Nu is mijn buurvrouw boos en verdrietig omdat dit gezegd is. Zij wil er met mij over praten en dat mag, maar nu vraag ik mij af hoe ik op een tactische manier kan vertellen hoe wij er over denken (want zijzelf is ook nog eens een groot kind in haar doen en laten). Weet u raad?
Antwoord
Beste lezer,
In de eerste plaats: leg dit heel concreet in gebed aan de Heere voor.
Wat is er een wijsheid van Zijn Geest nodig om op een goede manier met een buitenkerkelijke (en dan ook nog een kwetsbaar iemand) te spreken.
In Colossenzen 4:5 en 6 worden ons aanwijzingen gegeven. Onder andere wordt daar gezegd dat ons spreken met buitenstaanders door twee dingen gekenmerkt moet zijn: ons woord moet aangenaam zijn (dat is zoiets als 'uitnodigend en warm') en tegelijk met zout besprengd, dus niet slap of oneerlijk, maar met pit, bederfwerend, smaakgevend.
In deze concrete situatie lijken mij twee dingen van belang.
- Vraag aan de buurvrouw of ze het goed vindt dat je haar kort de kern van het Evangelie uitlegt. Dan gaat het om de volgende elementen: de schepping die goed was, de zondeval die ons schuldig stelt tegenover God en ons mensen maakte die Gods eeuwige straf verdiend hebben; de liefde van God in de zending van Zijn Zoon Die aan het kruis de straf droeg voor ieder die in Hem gelooft; de noodzaak van geloof en bekering, willen we daadwerkelijk gered worden, omdat anders de eeuwige verlorenheid wacht. Probeer dat op een persoonlijke manier naar voren te brengen: wat betekent dat voor jezelf? En waarom gun je dat een ander zo? Maar breng de boodschap altijd eerlijk.
- Vervolgens is het van belang om te zeggen dat wij mensen niet over een ander oordelen, maar dat de Heere dat doet. En dat dat ook geldt ten aanzien van de moeder van de buurvrouw. Probeer uit te leggen dat een kind daarin heel zwart-wit kan zijn, maar dat ons het oordeel niet toekomt.
Het zou goed zijn om te eindigen in de persoonlijke vraag: hoe is het met jou? In je verdriet, maar ook: hoe sta jij tegenover het Evangelie?
Zo maar een paar hulplijnen, die hopelijk van betekenis kunnen zijn. Wijsheid toegewenst!
Met een hartelijke groet.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.D.J. Buijs
- Geboortedatum:02-11-1961
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Actief
203 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
16 reacties
Pcrtje
21-08-2012
/ 12:26
Een kort maar sterk antwoord! :)
dkw
21-08-2012
/ 13:05
Inderdaad, het oordeel is niet aan de mens, ook al gaat een mens nooit naar de kerk, leeft in de grootste zonden en komt te sterven dan nog is het niet mogelijk voor een mens om te oordelen, dan nemen we de plaats van God in.
Want wie weet wat zo'n persoon in de laatste minuten van z'n leven beleefd heeft, ons komt het oordeel nooit en bij niemand toe!
Want wie weet wat zo'n persoon in de laatste minuten van z'n leven beleefd heeft, ons komt het oordeel nooit en bij niemand toe!
wibo
21-08-2012
/ 13:16
Ooit stelde iemand tijdens een bijbelstudie dezelfde vraag. Hij was een nog maar kort geleden christen geworden en zijn ouders zijn moslim. Hoe zit het dan met mijn ouders? Het antwoord vond ik treffend. God geeft ons de vrijheid om voor Hem te kiezen, gaat niet over onze wil heen. Als wij er in dit leven voor kiezen om niet met Hem te leven, zal deze keuze het gevolg hebben dat we ook na dit leven niet met Hem leven. En een eeuwigheid moet wel verschrikkelijk zijn, namelijk de hel.. Heel veel zegen gewenst!
WolffMSd
21-08-2012
/ 17:46
Jammer dat de laatste reactie nu weer zo veroordelend is!
Vrijheid: wie begint hier nu over genadeloze rechtlijnigheid? Wibo wijst op een reeel aspect van de uitverkiezing, zonder daarmee mensen direct te willen veroordelen. Ik vind t ook nogal bot om meteen tot de conclusie te komen dat kinderen die uitspraken doen als "als je nooit naar de kerk gaat, ga je ook niet naar de hemel" in een verkeerde omgeving opgroeien of in een te rechtlijnig klimaat. Dit is typische kinderlogica, zoals de kop terecht vermeldt. Een beetje kort door de bocht, maar wel begrijpelijk!
Jonge kinderen die (soms als enige van de straat) zondags naar de kerk gaan terwijl de andere kinderen uit de buurt hele andere dingen doen, denken gewoon zo. Niks mis mee. Kinderen vergelijken voortdurend, en doen daarbij wel vaker te krasse uitspraken. Hoe vaak gebeurt het niet dat een jong kind luid zn verbazing uitspreekt wanneer hij/zij een gehandicapte in de winkel ziet ? Zeg je dan ook dat zulke kinderen in een verkeerde omgeving opgroeien? Welnee, kinderen zeggen meteen wat bij hen opkomt, en hun wereld is vaak opgedeeld in eenvoudige schema's: mensen die naar de kerk gaan, en mensen die niet naar de kerk gaan. Gezonde mensen en gehandicapten mensen. Dat je niet moet (ver)oordelen bij al die verschillen, is echt iets wat kinderen (en ook wij als volwassenen!) voortdurend moeten leren. Dat is behoorlijk moeilijk namelijk...
Ik wens de vragensteller veel sterkte toe in het gesprek met deze buurvrouw! Goed dat je contact onderhoudt met haar, want dat lijkt me niet gemakkelijk!
Vrijheid: wie begint hier nu over genadeloze rechtlijnigheid? Wibo wijst op een reeel aspect van de uitverkiezing, zonder daarmee mensen direct te willen veroordelen. Ik vind t ook nogal bot om meteen tot de conclusie te komen dat kinderen die uitspraken doen als "als je nooit naar de kerk gaat, ga je ook niet naar de hemel" in een verkeerde omgeving opgroeien of in een te rechtlijnig klimaat. Dit is typische kinderlogica, zoals de kop terecht vermeldt. Een beetje kort door de bocht, maar wel begrijpelijk!
Jonge kinderen die (soms als enige van de straat) zondags naar de kerk gaan terwijl de andere kinderen uit de buurt hele andere dingen doen, denken gewoon zo. Niks mis mee. Kinderen vergelijken voortdurend, en doen daarbij wel vaker te krasse uitspraken. Hoe vaak gebeurt het niet dat een jong kind luid zn verbazing uitspreekt wanneer hij/zij een gehandicapte in de winkel ziet ? Zeg je dan ook dat zulke kinderen in een verkeerde omgeving opgroeien? Welnee, kinderen zeggen meteen wat bij hen opkomt, en hun wereld is vaak opgedeeld in eenvoudige schema's: mensen die naar de kerk gaan, en mensen die niet naar de kerk gaan. Gezonde mensen en gehandicapten mensen. Dat je niet moet (ver)oordelen bij al die verschillen, is echt iets wat kinderen (en ook wij als volwassenen!) voortdurend moeten leren. Dat is behoorlijk moeilijk namelijk...
Ik wens de vragensteller veel sterkte toe in het gesprek met deze buurvrouw! Goed dat je contact onderhoudt met haar, want dat lijkt me niet gemakkelijk!
vlokje
21-08-2012
/ 18:39
WolffMsd: Desalnietemin ken ik slechts zeer weinig volwassen christenen die geloven dat een niet-kerkganger door God voor vol wordt aangezien. Dit kind verwoord in heel simpele termen de algemene gedachtengang van zeer veel christenen, hieraan ontkom je niet. Volwassenen christenen zeggen het niet vaak echt zo bot tegen onkerkelijken, maar uiteraard diep in hun hart geloven ze weinig goeds van dezulken.
Ik was ook bij begrafenissen waarin alleen maar de huiver gevoeld werd over het lot van de vermeende onbekeerde overledene. Niet rechtstreeks, maar via een omweg heeft dit kind wel degelijk de zwart-wit gedachte overgenomen.
Ik was ook bij begrafenissen waarin alleen maar de huiver gevoeld werd over het lot van de vermeende onbekeerde overledene. Niet rechtstreeks, maar via een omweg heeft dit kind wel degelijk de zwart-wit gedachte overgenomen.
daf
21-08-2012
/ 20:11
Zwart-wit als in: als je gelooft, ga je naar de hemel, als je niet gelooft, ga je naar de hel?
sydneylover
21-08-2012
/ 20:26
@vrijheid
Ik vermoed zo maar dat je geen kinderen hebt...
Ondanks dat je als ouder soms probeert te nuanceren zien kinderen dingen vaak zwart-wit, en een reactie zoals de kinderen van de vraagstelster hebben gegeven is heel begrijpelijk.
En als je de Bijbel leest: 1 vers verder dan het beroemde Johannes 3 vers 17: hebben die kinderen dan gelijk of niet?
Alleen... ONS komt een oordeel niet toe. En bij God is altijd plaats, dat is de uitnodiging die voorop gaat. Maar de Bijbel waarschuwt ook voor degene die niet geloven, toch?
Ik vermoed zo maar dat je geen kinderen hebt...
Ondanks dat je als ouder soms probeert te nuanceren zien kinderen dingen vaak zwart-wit, en een reactie zoals de kinderen van de vraagstelster hebben gegeven is heel begrijpelijk.
En als je de Bijbel leest: 1 vers verder dan het beroemde Johannes 3 vers 17: hebben die kinderen dan gelijk of niet?
Alleen... ONS komt een oordeel niet toe. En bij God is altijd plaats, dat is de uitnodiging die voorop gaat. Maar de Bijbel waarschuwt ook voor degene die niet geloven, toch?
WolffMSd
21-08-2012
/ 21:27
Wat mij zo tegenstond in de reactie van Vrijheid was: we hebben hier een vragensteller die zich het lot van zijn/haar (? ik vermoed haar) psychisch zieke buurvrouw aantrekt. Hulde voor zo iemand! De vragensteller maakt zich zorgen om een onhandige, maar o zo begrijpelijke uitspraak van haar jonge kinderen. Op verzoek van de buurvrouw wil ze zelfs het gesprek met haar aangaan om dit te nuanceren en ze vraagt advies bij dit moeilijke gesprek.
Vervolgens gaan we hier met zn allen soebatten over de vraag of die uitspraak van haar kinderen nu wel of niet terecht is, en of het voortkomt uit een verkeerde manier van denken.
Ik vond het niet sympathiek om de vragensteller ook nog eens te veroordelen over het feit dat haar kinderen zo'n uitspraak doen. Haar kinderen hebben een moeder die betrokken is bij de mensen uit de buurt, ook als dat niet zulke 'makkelijke' mensen zijn. Daamee geeft zij een heel goed, christelijk voorbeeld af!
Vervolgens gaan we hier met zn allen soebatten over de vraag of die uitspraak van haar kinderen nu wel of niet terecht is, en of het voortkomt uit een verkeerde manier van denken.
Ik vond het niet sympathiek om de vragensteller ook nog eens te veroordelen over het feit dat haar kinderen zo'n uitspraak doen. Haar kinderen hebben een moeder die betrokken is bij de mensen uit de buurt, ook als dat niet zulke 'makkelijke' mensen zijn. Daamee geeft zij een heel goed, christelijk voorbeeld af!
11_10
21-08-2012
/ 22:08
Amen!
katlheen
21-08-2012
/ 23:26
Ik vrees dat het toch te denken geeft wanneer kinderen zo'n antwoord geven. Blijkbaar staat niet naar de kerk gaan gelijk aan niet in de hemel komen. En ja, kinder logica is nu eenmaal geen volwassen logica. Maar wat erin gaat, komt eruit.
Maar in ieder geval goed dat vraagsteller het gesprek wil aangaan om een en ander te nuanceren, maar WolffMSd: je geeft hoog op dat de vraagsteller het gesprek aan wil gaan, maar zou de vraagsteller ook het gesprek zijn aangegaan wanneer de kinderen deze uitspraak niet hadden gedaan?? Nu komt het over als "damage control".
Maar in ieder geval goed dat vraagsteller het gesprek wil aangaan om een en ander te nuanceren, maar WolffMSd: je geeft hoog op dat de vraagsteller het gesprek aan wil gaan, maar zou de vraagsteller ook het gesprek zijn aangegaan wanneer de kinderen deze uitspraak niet hadden gedaan?? Nu komt het over als "damage control".
sydneylover
22-08-2012
/ 09:40
@vrijheid
Wat ik bedoel te zeggen is dat de Bijbel heel duidelijk is over gelovigen en niet-gelovigen. Dat staat bijvoorbeeld in Johannes 3 vers 16 en 18 (sorry ik bedoelde dus in mijn vorige post vers 18).
Als je de evangelieboodschap eerlijk wilt brengen dan komen beide aspecten aan de orde. Het staat er heel separerend en dat is best moelijk te aanvaarden vind ik.
Oordeel ik daarmee over niet-gelovigen? NEE!
En nogmaals: kinderen pakken doorgaans een dergelijke boodschap heel zwart-wit op wat heel begrijpelijk is want in feite staat het dus in de Bijbel ook zo zwart-wit.
En dan zijn we weer terug bij het antwoord van ds. Buijs hoe hier mee om te gaan..
Wat ik bedoel te zeggen is dat de Bijbel heel duidelijk is over gelovigen en niet-gelovigen. Dat staat bijvoorbeeld in Johannes 3 vers 16 en 18 (sorry ik bedoelde dus in mijn vorige post vers 18).
Als je de evangelieboodschap eerlijk wilt brengen dan komen beide aspecten aan de orde. Het staat er heel separerend en dat is best moelijk te aanvaarden vind ik.
Oordeel ik daarmee over niet-gelovigen? NEE!
En nogmaals: kinderen pakken doorgaans een dergelijke boodschap heel zwart-wit op wat heel begrijpelijk is want in feite staat het dus in de Bijbel ook zo zwart-wit.
En dan zijn we weer terug bij het antwoord van ds. Buijs hoe hier mee om te gaan..
Catherine
22-08-2012
/ 11:04
Wat aangrijpend zoiets. Ik heb het andersom meegemaakt, nl. dat iemand tegen een kind (toen puber) zei dat zijn vader niet in de hemel zou zijn, toen hij overleden was, omdat vader niets van de Heere wilde weten en nooit met moeder meegegaan was naar de kerk. Het zorgde ervoor dat deze jongen niets meer met de kerk te maken wilde hebben. Het zou de waarheid kunnen zijn, maar om dit zo grof te stellen, zouden we moeten vermijden en voorzichtig met deze tere dingen omgaan. Maar nu is het gezegd door een kind. Maar waar haalt dit kind het vandaan? Is dit haar zo geleerd? Ik sprak niet in deze termen met onze jonge kinderen. De hel en satan mogen niet verzwegen worden, maar ook hier moeten we wijs mee omgaan.
Tja, en buurvrouw is niet in staat om deze kinderlogica te relativeren.
Je kunt echter wel goed zien dat één geplaatste opmerking veel schade kan aanrichten.
Ik hoop dat deze moeder of vader dit in wijsheid kan oplossen, zodanig dat buurvrouw er niet verder van beschadigt.
Tja, en buurvrouw is niet in staat om deze kinderlogica te relativeren.
Je kunt echter wel goed zien dat één geplaatste opmerking veel schade kan aanrichten.
Ik hoop dat deze moeder of vader dit in wijsheid kan oplossen, zodanig dat buurvrouw er niet verder van beschadigt.
vlokje
22-08-2012
/ 23:23
Catherine: Als de waarheid 'eeuwige schade' is in de hel, hoe kunnen we een onkerkelijk iemand dan 'niet verder beschadigen'....? Het christelijke geloof is een geloof met een grote schaduwkant, de grootst mogelijke schade voor de ongelovigen. Wie het gelove kan die gelove het.
Boda6
23-08-2012
/ 08:29
Jammer van sommige reacties,
Dit was niet de bedoeling van mijn vraag, Wij proberen onze kinderen biddend bijbels op te voeden, misschien valen wij als ouders in zoveel dingen en ik denk dat niemand perfect is.
Maar als de buurvrouw nog aan God en gebod doet en hier niets van wil weten, wat Zeg je als kind als je buurvrouw ook vloekt, want Ik leer mijn kinderen dat,dat niet hoort,en als er iemand overleden is kerkelijk of on kerkelijk vragen ze aan mij waar deze is, en dan zeg ik duidelijk aan mijn kinderen dat ik dit NIET weet, maar alleen de Heere, en dat wij dat aan hem mogen overlaten, en dan zijn er altijd buiten af kinderen van de kerk of school waar ook over de hel en hemel wordt gesproken, dan lijkt mij het logisch dat een kind dat denkt en zegt.
Maar de vraag was er tactisch met mijn buurvrouw ermee te benaderen, omdat zij een patient en erg standvastig is.
laat dan een maatschappelijk werker of iemand van de psychiatrich hulpverlener reageren.
Hopelijk ben ik nu een beetje duidelijker
Dit was niet de bedoeling van mijn vraag, Wij proberen onze kinderen biddend bijbels op te voeden, misschien valen wij als ouders in zoveel dingen en ik denk dat niemand perfect is.
Maar als de buurvrouw nog aan God en gebod doet en hier niets van wil weten, wat Zeg je als kind als je buurvrouw ook vloekt, want Ik leer mijn kinderen dat,dat niet hoort,en als er iemand overleden is kerkelijk of on kerkelijk vragen ze aan mij waar deze is, en dan zeg ik duidelijk aan mijn kinderen dat ik dit NIET weet, maar alleen de Heere, en dat wij dat aan hem mogen overlaten, en dan zijn er altijd buiten af kinderen van de kerk of school waar ook over de hel en hemel wordt gesproken, dan lijkt mij het logisch dat een kind dat denkt en zegt.
Maar de vraag was er tactisch met mijn buurvrouw ermee te benaderen, omdat zij een patient en erg standvastig is.
laat dan een maatschappelijk werker of iemand van de psychiatrich hulpverlener reageren.
Hopelijk ben ik nu een beetje duidelijker
vlokje
23-08-2012
/ 09:20
Boda6: Je hebt gelijk. Onze reacties zijn niet zodanig dat je er iets mee opschiet voor je echte situatie. Als het goed is plaatst refoweb alleen maar reacties die iets toevoegen.
Ik zou zeggen: neem dan alleen het antwoord van de ds ter harte, en ga met nog meer onzekerheden naar een vertrouwd persoon in je omgeving, kerkenraadslid of dergelijke.
Het is niet gemakkelijk een ongelovige buurvrouw die ook nog psychisch patiënt is zomaar in 1 gesprekje respectvol en overtuigend het christelijk gedachtengoed te laten begrijpen.
Wat je zou kunnen doen is in het gesprek het geloof bij jezelf te houden. Zeg dan bijv: Wij geloven het zo, en zeg niet op voorhand: Zo en zo IS het. Dat klinkt voor totaal onkerkelijken erg arrogant, en ontneemt vaak direct een open gesprekshouding.
Ik zou zeggen: neem dan alleen het antwoord van de ds ter harte, en ga met nog meer onzekerheden naar een vertrouwd persoon in je omgeving, kerkenraadslid of dergelijke.
Het is niet gemakkelijk een ongelovige buurvrouw die ook nog psychisch patiënt is zomaar in 1 gesprekje respectvol en overtuigend het christelijk gedachtengoed te laten begrijpen.
Wat je zou kunnen doen is in het gesprek het geloof bij jezelf te houden. Zeg dan bijv: Wij geloven het zo, en zeg niet op voorhand: Zo en zo IS het. Dat klinkt voor totaal onkerkelijken erg arrogant, en ontneemt vaak direct een open gesprekshouding.
altijdwat
24-08-2012
/ 01:47
Beste vraagsteller,
idd jammer al dat commentaar op kinderlogica.. en het was ook niet je vraag.
Ik werk in de psychiatrie en wil proberen je te helpen bij je vraag.
Is je buurvrouw zwakbegaafd of intelligent? Dat is belangrijk om te weten in het begrijpelijk overbrengen van de boodschap. Ook is het best goed om te weten wat ze werkelijk voor diagnose heeft. Borderline is iets totaal anders als schizofrenie, en vraagt ook andere vaardigheden voor een goed gesprek.
Maar wat beide ziektebeelden wel met zich mee brengt is angst.
Je buurvrouw zal zich angstig voelen bij verlies, bij zoiets als de hel kan ze ook extreem angstig worden.
Ik zou de twee onderwerpen even uit elkaar halen: Het verlies van haar moeder, en de uitspraak van je kinderen.
Praat met je buurvrouw, laat zien dat je haar verdriet ziet en dat je met haar wil meeleven. vraag wat je voor haar kan betekenen.
Als ze op de opmerking van je kinderen terugkomt, zeg dan dat je er later een keer met haar over wil praten, maar dat het nu belangrijk is dat ze haar verdriet een plekje kan geven. (zonder nog meer onrust daarbij)
Haar vertrouwen in jou (en je kinderen) moet eerst weer terug zijn.
Als jullie relatie goed en stabiel is en wel tegen een stootje kan, en je merkt dat de vraag nog steeds leeft over hemel en hel kan je er dan alsnog een keer op terugkomen.
En wat je w.b geloof wel kan doen is haar in haar verdriet wijzen op de troost die ze bij God kan vinden. Ze gelooft wel in de hemel, dus daar zou je op kunnen voortborduren. Je kan vragen of je wat uit de Bijbel zou mogen voorlezen, zeker bij verlies en angst vinden ook ongelovige mensen het vaak toch fijn als er voorgelezen word. Ze hebben steun en troost nodig en willen dat dan ook vinden, en de Bijbel staat vol uitnodiging tot troost.
Sterkte en fijn dat je er voor je buurvrouw wil zijn!
idd jammer al dat commentaar op kinderlogica.. en het was ook niet je vraag.
Ik werk in de psychiatrie en wil proberen je te helpen bij je vraag.
Is je buurvrouw zwakbegaafd of intelligent? Dat is belangrijk om te weten in het begrijpelijk overbrengen van de boodschap. Ook is het best goed om te weten wat ze werkelijk voor diagnose heeft. Borderline is iets totaal anders als schizofrenie, en vraagt ook andere vaardigheden voor een goed gesprek.
Maar wat beide ziektebeelden wel met zich mee brengt is angst.
Je buurvrouw zal zich angstig voelen bij verlies, bij zoiets als de hel kan ze ook extreem angstig worden.
Ik zou de twee onderwerpen even uit elkaar halen: Het verlies van haar moeder, en de uitspraak van je kinderen.
Praat met je buurvrouw, laat zien dat je haar verdriet ziet en dat je met haar wil meeleven. vraag wat je voor haar kan betekenen.
Als ze op de opmerking van je kinderen terugkomt, zeg dan dat je er later een keer met haar over wil praten, maar dat het nu belangrijk is dat ze haar verdriet een plekje kan geven. (zonder nog meer onrust daarbij)
Haar vertrouwen in jou (en je kinderen) moet eerst weer terug zijn.
Als jullie relatie goed en stabiel is en wel tegen een stootje kan, en je merkt dat de vraag nog steeds leeft over hemel en hel kan je er dan alsnog een keer op terugkomen.
En wat je w.b geloof wel kan doen is haar in haar verdriet wijzen op de troost die ze bij God kan vinden. Ze gelooft wel in de hemel, dus daar zou je op kunnen voortborduren. Je kan vragen of je wat uit de Bijbel zou mogen voorlezen, zeker bij verlies en angst vinden ook ongelovige mensen het vaak toch fijn als er voorgelezen word. Ze hebben steun en troost nodig en willen dat dan ook vinden, en de Bijbel staat vol uitnodiging tot troost.
Sterkte en fijn dat je er voor je buurvrouw wil zijn!
