Sociale angst
drs. E.J. (Els) van Dijk | 5 reacties | 13-07-2012| 18:03
Vraag
Ik ben iemand die de laatste tijd kampt met onzekerheid en heb last van sociale angst zoals spreekangst en bloosangst. Dit vind ik erg lastig en het belemmert mij in mijn functioneren. Ik ga daarom dingen vermijden en ontwijk soms sociale contacten. Het gaat nu gelukkig steeds beter en daar ben ik erg dankbaar voor. Wat mijn vraag is: Staat er een praktisch antwoord of een stuk in de Bijbel dat me hierin kan helpen en steunt? Zoals een tekst of geschiedenis? Groet, een jongen van 16 jaar.
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Antwoord
Beste...,
De meeste van jouw leeftijdsgenoten hebben wel een periode last van onzekerheid. Dat is ook niet zo vreemd. Je verandert, je bent in ontwikkeling en dat brengt de nodige onzekerheid met zich mee. Wie ben je nu echt, wat kan je nu echt, enzovoort. Daarom zoek je ook naar bevestiging in je omgeving. Maar die krijg je niet altijd direct of zelfs bij voorbaat en dat kan dan weer maken dat je je bij voorbaat angstig voelt in sociale situaties. Er kan dan zelfs angst voor de angst ontstaan, maar dat helpt helemaal niets natuurlijk. Dus ga vooral niet toegeven aan dergelijke angsten door sociale situaties en interacties te vermijden. Daarmee maak je het jezelf alleen maar moeilijker. De moeilijke dingen van het leven overwin je niet door ze te vermijden, maar door ze aan te gaan en erin te oefenen.
Zo heb je de meeste dingen in het leven geleerd. Ik gebruik hierbij weleens het voorbeeld van het leren fietsen. Als klein kind ga je ook niet voor je eerste fietsje staan met te zeggen dat je dat nooit zult leren. Natuurlijk niet! Je wil veel te graag leren fietsen! Daarom stap je toch op die fiets en met vallen en opstaan leer je fietsen. En dat geldt voor heel veel dingen in het leven.
Je vraagt om een bijbels voorbeeld. Het eerste wat mij te binnen schiet is het levensverhaal van Mozes. Als God hem roept om het volk Israël uit Egypte te leiden naar het beloofde land, is het eerste wat Mozes zegt, dat hij niet zo goed van de tongriem is gesneden. Hij zegt eigenlijk: ik ben niet zo'n goede prater. Zoals je waarschijnlijk wel weet voegt de Heere God Aäron aan hem toe, maar als ik het vervolg van de geschiedenis lees, dan staat op allerlei cruciale momenten Mozes heus wel zijn mannetje. Ook communicatief gezien! Hoe dat komt? Hij zoekt zijn bevestiging niet bij mensen, maar hij is overtuigd van zijn taak en het doel van zijn werk. Daar staat hij pal voor! Oftewel: zijn overtuiging voor wat hij te doen heeft in het leven is vele malen groter dan zijn aanvankelijke sociale/communicatieve angst!
En dat is eigenlijk de lijn die ik voortdurend in de Bijbel lees. Stel je niet afhankelijk op van de goedkeuring van mensen maar wees overtuigd van Gods bedoeling met je leven. Hij heeft je uitgekozen, apart gezet om voor Hem te leven. In welke levensomstandigheden jou dat verder zal brengen weet je niet van tevoren, maar wel dat je mag gaan in de naam van de Heere Jezus. En zolang jij ervan overtuigd bent dat het doel van jouw leven is om te laten zien wie de Heere Jezus is, zal dat altijd groter zijn dan angsten voor mensen. En natuurlijk blijven er situaties bestaan waarin je je wat ongemakkelijk voelt, bijvoorbeeld omdat ze niet zo bij je passen, maar je basis staat vast.
Laat ik een voorbeeld van mijzelf geven. Ik geef colleges aan grote groepen studenten. Als ik mij bij voorbaat ga afvragen of zij mij wel aardig zullen vinden, enz., zou ik heel erg onzeker worden. Maar ik ga op het podium staan met de overtuiging dat ik een prachtige boodschap, een geweldige levensles mag overdragen en dat ik heel graag mijn studenten daarmee dien. Dat maakt dat ik niet onzeker, maar heel erg overtuigd het podium opstap en vervolgens zijn de studenten ook nog blij en nemen zij de boodschap dankbaar in ontvangst.
Ik hoop dat jij een man wordt met een sterke overtuiging, met en duidelijk doel in zijn leven vanuit het verlangen voor je God te leven en de taak op te pakken die Hij voor je weggelegd heeft. Precies zoals het bij Mozes gebeurde. Dan zullen de wonderen de wereld nog niet uit zijn!
Heb het goed!
Drs. Els J. van Dijk
Dit artikel is beantwoord door
drs. E.J. (Els) van Dijk
- Geboortedatum:28-01-1956
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Voormalig directeur Evangelische Hogeschool. Nu begeleiding en advies.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als het echt lastig is en blijft, schroom dan vooral niet om de mogelijkheid met je huisarts te bespreken.
Zoek hulp! zeker nu je nog jong bent en je nog in een moeilijk periode zit.
Praat er met iemand die jij vertrouwd.
schaam je zeker niet!
het is een moeilijk iets maar er is een weg om er mee om te leren gaan zodat het voor jou zelf makkelijker te dragen is en je minder hinder ondervind in je dagelijks leven.
gedeelde smart is halve smart, gedeelde vreugde is dubbele vreugde!
Er zijn effectievere methoden voor.
www.mindtuning.nl is een aanrader.
praten met een hulpverlener....
vlokje hoe bedoel je effectievere methoden?
Het kan allemaal ook weer vanzelf overgaan. Als het echt een belemmering voor je gaat worden kan je hulp zoeken. Maar wat op jou leeftijd ook echt helpt zijn positieve ervaringen.
Bijvoorbeeld een leuke nieuwe klas, een goede stageplek waar je je thuisvoelt en gewaardeerd word, een fijne vriendengroep etc. Daardoor groeit je zelfvertrouwen en voor je het weet heb je er geen last meer van:-) En hoe meer je er mee bezig bent wat je niet lukt, hoe lastiger het gaat worden.
