Onchristelijke klasgenoten

Ik zit op een onchristelijke school. Zo nu en dan heb ik het over het geloof en dingen uit de Bijbel met klasgenoten. Pas kreeg ik deze twee vragen van iemand uit mijn klas: 1. Als God op de derde dag de zon, maan en sterren schiep, (waardoor dagen, maanden en jaren bepaald worden), hoe kan het dan dat er daarvoor al gesproken wordt over de eerste en de tweede dag? 2. In Genesis 3 valt er te lezen dat God het licht schiep, terwijl Hij pas later zon, maan en sterren schiep. Dus met andere woorden: Er waren geen zon, maan en sterren, maar toch wel licht. Wat is dit voor licht en waar komt dit vandaan? U begrijpt dat ik op deze vragen graag een antwoord wil krijgen, zodat ik die persoon uit mijn klas een helder antwoord kan geven. Alvast bedankt!

Beste vragensteller,

Uit de vragen die je stelt, blijkt dat je onchristelijke klasgenoten het scheppingsverhaal goed hebben gelezen en het ook hebben doordacht. Het is goed en bijzonder dat je zulke gesprekken hebt met je klasgenoten, dat zijn waardevolle momenten! Ik denk graag even met je mee over de gestelde vragen. Ik neem de vrijheid om de vragen in omgekeerde volgorde te beantwoorden.

Eerst echter een opmerking vooraf. Ik denk dat het belangrijk is om je te realiseren dat Genesis 1 geen natuurwetenschappelijke verantwoording is van de schepping. Vanuit onze cultuur zijn we bijzonder geïnteresseerd in het fysische 'hoe' van de wording van de wereld. Het is echter de vraag of dat ook het doel van Mozes was om dit aan ons te vertellen. Ik denk dat Mozes een ander doel heeft en ons wil brengen tot de verwondering die we lezen in psalm 104: Hoe groot zijn Heere Uw werken, Gij hebt ze allen met wijsheid gemaakt! (vers 24). Hij wil ons vertellen dat er achter deze werkelijkheid die wij waarnemen een machtige en goede God werkzaam was en is, een God die jouw en mijn Schepper is. We hoeven als christen niet op alle vragen rond de wording van de wereld een antwoord te hebben, zolang dàt ons maar helder voor ogen staat.

Het is scherp geconstateerd dat God eerst het licht schiep (eerste dag) en pas de vierde dag de dragers van het licht (zon, maan en sterren). Het is de grote lijn die we door het scheppingsverhaal heen lezen dat God de ongeordende materie die op de eerste dag werd geschapen, steeds meer geordend heeft, dusdanig dat er een uitmuntende plaats voor leven ontstond. Het al meer orde brengen in het licht en de duisternis hoort hier ook bij. God schiep eerst het licht, en pas later 'bond' Hij dit licht aan de lichtdragers. Er wordt weleens gezegd dat het licht op de vierde dag in de lichtdragers als de zon en sterren werd 'geconcentreerd'. Maar kan er dan licht zijn als er geen lichtbron is? Behartigenswaardig vind ik wat Calvijn daarover zegt: “Dat het licht voorafging aan zon en maan is niet toevallig. Niets doen wij gemakkelijker dan de macht van God verbinden aan de middelen die Hij in Zijn dienst gebruikt. Zon en maan dienen ons het licht toe. Die kracht binden wij in onze gedachten zozeer aan deze vast dat, zo ze uit de wereld worden weggenomen, het ons toeschijnt dat er geen licht zou kunnen overblijven. Daarom betuigt ons God door de scheppingsorde zelf dat Hij het licht in Zijn hand heeft en dat Hij dit aan ons kan schenken zonder zon en maan."

God heeft dus in de schepping de orde gelegd dat licht altijd gebonden is aan een lichtdrager, een orde die wij overal om ons heen waarnemen. Dat betekent echter niet dat er zonder dat ook geen licht kàn zijn. Dat lezen we op verschillende plaatsen in de Bijbel. Denk eens na over wat Petrus schrijft over de plaats waar de Heere woont: Hij bewoont een ontoegankelijk licht (1 Tim 6:16). Hij is het licht en in Hem is gans geen duisternis (1 Joh. 1: 5). Zou Hij dan gebonden zijn aan een hemellichaam om ons te verlichten? Indrukwekkend is wat we lezen in openbaring 21 over de eeuwige heerlijkheid: “en de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen, want de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht en het Lam is haar Kaars”.

Met dat te hebben gesteld, kan ik ook een antwoord geven op je eerste vraag: Hoe kan er sprake zijn van dagen als de hemellichamen er nog niet zijn waardoor de dagen worden bepaald? We kunnen wat dit betreft het volgende overwegen. De eerste dag schiep het God het licht. Blijkens Genesis 1 werden de scheppingsdagen begrenst door de overgang tussen licht en duisternis (het was avond geweest en het was morgen geweest, de eerste dag). God trok het licht, waarmee Hij in de duisternis scheen, dus weer in en zo keerde de duisternis terug die er aanstonds bij de scheppingsdagen al was geweest (vers 1). Pas op de vierde scheppingsdag werd de afwisseling van licht en duisternis gebonden aan de stand van de hemellichamen. Er zijn daarom wel uitleggers geweest (zoals bijvoorbeeld Augustinus) die stelden dat de eerste drie scheppingsdagen een wat ander karakter hadden dan de andere dagen. Feit blijft dat deze dagen gemarkeerd zijn door de overgang tussen licht en duisternis.

Tot slot nog een afsluitende opmerking: In Genesis 1 horen wij eigenlijk al iets van de tonen van het evangelie. God is een God die het licht in de duisternis laat schijnen. Dat deed Hij bij de schepping. De duisternis die over de wateren was, werd hoe langer hoe meer verdrongen door het lieflijke en heerlijke licht. Een uitnemende scheppingsgave van God! Maar dat schijnen in de duisternis kan God ook doen door te schijnen in de donkerheid van ons hart. “Want God, Die gezegd heeft dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is Degene Die in onze harten geschenen heeft om te geven verlichting der kennis der heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus" (2 Kor. 4:6). In de kennis van God ligt het meest wezenlijke antwoord op de vragen van ons hart. Hem te kennen is het eeuwige leven (Joh.17). In Zijn licht zien wij het licht.

Dit artikel is beantwoord door

M.M. van Winkelen

• Geboortedatum:
  18-07-1981
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Den Haag
• Status:
  Actief

55 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven