Wachten op lampje
Ds. H. Paul | 57 reacties | 26-06-2012| 13:24
Vraag
Familie van ons deed onlangs belijdenis in een Gereformeerde Gemeente. Wij wilden daar ook graag bij zijn, dus waren we op tijd vertrokken zodat we vooraan konden zitten en alles goed mee konden maken. Wij zijn niet van dat kerkverband, dus waren we benieuwd hoe het allemaal zou verlopen. Ruimschoots voor kerktijd aangekomen moesten wij, en nog andere mensen die blijkbaar ook niet van die gemeente waren, van de koster tot 10 minuten voor tijd wachten op een lampje dat zou gaan branden. Dan pas mochten we naar binnen. De koster vond het eigenlijk wel naar, maar het moest van de kerkenraad. Eerlijk gezegd waren wij behoorlijk gefrustreerd. Iedereen is toch welkom in Gods huis? Ik vond dit allerminst gastvrij. Wat kan de reden zijn dat wij moesten wachten (en uiteindelijk dus achteraan zaten). En is dit eigenlijk wel christelijk?
Antwoord
Beste vraagstel(ler)ster,
In meerdere gemeenten is het inderdaad de gewoonte, dat de plaatsen verhuurd zijn aan de leden. Ieder heeft dus een eigen plaats en wil daarover ook beschikken. Jaarlijks wordt daar een bijdrage voor betaald.
In onze gemeente is dat niet zo. De plaatsen zijn er vrij. Ieder die op tijd is, kan de plaats innemen, die hij/zij wil. Gasten mogen dat ook. In de praktijk is het wel zo dat ieder een eigen plaats heeft, maar men kan die niet claimen.
Eerstgenoemde gewoonte stamt nog uit de tijd voor de Afscheiding. Toen werden zelfs plaatsen verkocht bij opbod. Een totaal verkeerde gewoonte, want de armeren hadden geen mogelijkheid een goede plaats te bezetten. Die zaten op de zogenaamde armenbanken. Ook waren er de zogenaamde herenbanken voor de rijken. In Gods huis dient echter het onderscheid tussen meer of minder welvarenden volledig weg te vallen. Maar het onderscheid tussen verhuurde en vrije plaatsen is vaak per gemeente verschillend, naar gelang een besluit van de ledenvergadering, dat uitgevoerd wordt door de kerkenraad.
Uw ervaring is inderdaad een uiting van mindere gastvrijheid, maar heeft meer voordelen voor de plaatselijke leden en hun gezinnen. De gezinnen kunnen bij elkaar zitten.
Hartelijke groeten,
ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zelf kom ik van de Veluwe, binnen een paar KM zitten er een stuk of 8 "behoudende gemeenten" naast elkaar met veel haat en nijd onderling (de mensen meestal), dan word ik jaloers op wat ik van jouw gemeente lees en hoe Gods zegen ervaren mag worden.
Misschien toch tijd om een andere hoek van het land op te zoeken in plaats van de "behoudende" Veluwe. ;-)
Ik kom zelf niet van de Veluwe maar moet nog steeds wennen dat men zoeken op zichzelf is en dat er een hoop gekletst word.
Hoe meer ik lees, hoe kinderachtiger en kijfachtiger ik dit forum vind, en dat noemt zich nou volk van God...
De ger gem word helemaal niet specifiek genoemd???
Ook de oud ger gem, de ger gem in ned in allerlei verbanden hebben dit, het gaat helemaal niet om de ger gem specifiek, het gaat om het lampje in de kerk, ongeacht van wat voor verband ook, ook al is het de christelijk oud gereformeerd vrijgemaakt herstelde evangelische gemeente in Nederland en noord Amerika in hersteld verband op gereformeerde bond buiten verband in oprichting, het gaat om het lampje.
En wat dat te maken heeft met volk van God is me een raadsel...
Ik praat vanuit mijn kerkelijke gemeente....daar zie ik over het algemeen geslotenheid.
En daar reken ik mezelf ook schuldig aan.
Ik snap best dat je het een aparte gewoonte vind als je dit lampje nog nooit gezien hebt.
Zelf heb ik er geen fijn gevoel bij, wat is het als gemeente belangrijk om openheid,vriendelijkheid uit te stralen ook naar gasten, om gemeenschap der heilige te hebben
Weet je wat mij zo verwondert dat ik elke zondag Zijn woord mag horen, Hij mij vertroost en leid en ik het niet verdient hebt...wat een liefde geeft Hij
Als vreemde wil je niet vooraan zitten, en de buitenkerkelijken die we ook in de gemeente krijgen moet je niet vooraan zetten. De meeste mensen voelen zich bekeken als ze de hele kerk doormoeten lopen. Ze krijgen netjes vd koster een Bijbel, en een plaatsje in de gastenbank.
Is veel gastvrijer dan een lampje.
Vooraan waren de banken bezet. toen hebben we achterin 2 banken erbij gezet voor de gasten.
Als die mensen het willen kan er iemand vd gemeente bij gaan zitten, om evt wat uit te leggen als ze het niet gewend zijn.
In het huis van God ben ik denk ik niet een vreemde...
Bekeken worden heeft te maken met omgangsvormen, maar ook met schaamte tot aan afwijzen aan toe.
Dat moet je radicaal in het huis van God aanpakken, het zet juist aan tot schaamte, defensief gedrag, rodel, aanstoot, oordeel etc. snap je? Gelukkig ben ik niet van dat slag, altijd al tegen verzet
Jezus heeft hier de volle prijs voor betaald, maar een hoop gaan er gewoon mee door!
Wie bepaald dat een gast niet vooraan zit? de wandelgang of de kerkraad?
Misschien eens naar een Surinaamse of Antilliaanse kerk gaan (zijn ook je broers en zussen)
Dan wordt je b.w.v.spreken met een arm je schouder verwelkomt, krijg je na de dienst eten en drinken en een hoop gezelschap
Ik begrijp juist dat je banken voorin bezet zijn maar dat is in deze denk ik juist de kern van het probleem... begrijp je dat?
H.grt
P.S @Mister, ik hou ook van jou!
Goed, alle gekheid op een stokje. Bij ons is de voorste rij bezet aangezien de KR daar zit. Daarnaast zijn een paar stoelen bezet ivm beperkingen/kostersplaats/beam-team etc. Als er een doop/belijdenis/trouwerij/begrafenis is, dan worden de eerste paar rijen gewoon "bezet" verklaard. Niet echt gek lijkt mij. En verder is een ieder vrij om te gaan zitten waar hij/zij wil. Ideaal, want zo spreek je eens iemand anders. Na de afkondigingen worden de aanwezigen ook opgeroepen om zich even voor te stellen aan de persoon naast hem/haar. (of voor/achter etc.). Na de dienst is het koffiedrinken, dus gelijk een mogelijkheid om met iemand verder te praten.
Verder hebben we een "welkomst" comité voor gasten, zodat het niet alleen de koster is die eventuele gasten ontvangen. Verder staat er ook een groot bord met WELKOM in de kerktuin en bij de deur.
Maar mijn vrouw kent het nog van vroeger, het lampje. Eigenlijk wel triest. We hebben het al helemaal ingericht zoals wij het willen hebben, en zoals wij het het prettigst vinden. Gewoontedieren alom. Want stel je voor dat je zondag ergens anders zit. Je zou je toch nog gaan ergeren en dus bezondigen. En als ik in die andere bank zit, kan ik vast niet zo lekker slapen als in mijn eigen bank....Ik weet niet waarom je zonodig je eigen bank ofzo moet hebben. Ik vind het juist verfrissend om iedere zondag weer eens naast een andere broeder/zuster te zitten. Of vindt u dat soms eng? Wordt nog een hele klus later in de hemel dan:-)
En verhuur inkomsten uit gereserveerde plaatsen? Het moet niet gekker worden met het verdien model van de kerk. En maar afgeven op de aflaten van de RK....We zijn geen haar beter. Triest eigenlijk....
Vroegen, en dan heb ik het over voor de Tweede Wereldoorlog, waren er in mijn oorspronkelijke kerk nog verehuurde plaatsen. Dat het nu nog in sommige kerken zo is!.Je broek zou er bijna van afzakken.
Ik heb een vaste plaats/stoel. Dat heeft te amken met mijn fysieke toestand. Op die stoel ligt een kaartje"met gereserveerd. Er zijn meerder dergelijk eplaatsen in onze kerk.
En ik vind dat voor de gasten de beste en mooiste plaatsen gereserveerd moeten zijn. Vooraan!.
Een buurvrouw, van oorsprong van een van de eilanden onder Rotterdan vertelde, dat er de plaatselijke kerk ook dergelijke toestanden waren (1930-1940). De rijek boeren vooraan op comfortabele banken, de armen achteraan op stoelen, zonder leuning.
Mee eens, een lampje is niet gastvrij. Maar soms moet je iets praktischer denken. Vroeger heb ik gewoond in een toeristendorp, en de kerk had inderdaad een lampje.
Als ze dat niet deden zat de kerk een uur van te voren bomvol met toeristen en had de eigen gemeente geen plaats meer. Dat kan niet de bedoeling zijn. Een lampje is dan de meest praktische oplossing. Bedenk ook dat een kerkdienst toch echt allereerst bedoeld is voor de eigen gemeente.
Heb u naaste lief als u zelf betekend toch niet, ik eerst en dan pas mijn toeriste broer of zus? Het is toch juist fijn om zoveel mensen in een bepaald seizoen over de vloer te krijgen....
Als het goed is zitten we straks allemaal bij elkaar, m.i vraagt het spitsuur om wat organisatie en fellowship. Bovendien, waar ik woon hebben ze kerken moeten verkopen (!) omdat er niemand meer kwam...
Dan ga je echt anders denken en organiseren...maar het mocht bij verschillende kerken niet baten. Doe dan maar een paar bussen met toeristen ;) i.p.v dat er een aantal nu islamitisch gebedshuis is geworden...begrijp je het contrast?
Mijn vader komt uit de OGG waar dat toen gebruikelijk was. Hij had er een bloedhekel aan en als we op vakantie ergens waren, waar zo'n lampje was, zocht hij gelijk de koster op en vroeg, waar kunnen we gaan zitten, want we blijven echt niet in de hal staan. Altijd kregen we gewoon gelijk een plek toegewezen.
Later heb ik het nog een meegemaakt bij een belijdenisdienst van een vriendin. Mensen liepen langs je heen met een blik van "wie ben jij? Oh een vreemde? nou ik loop lekker door naar mijn plekkie.
Dat was eens en nooit weer! Wat voelde ik me staan en opgelaten. Als ik geen plekkie mag in een kerk, dan zoek ik een andere kerk, maar ik ben de laatste 20 jaar niet meer van zulke kerken tegengekomen. Trouwens reserveert de koster voor ieder die maar wenst (groot gezin, rugpijn, schoonmoeder met rolstoel op bezoek) met een kaartje een plek. Hier wordt nooit misbruik van gemaakt, en waarom zou je ook?