Abortus

Ds. A.K. Wallet | 26 reacties | 21-06-2012| 16:46

Vraag

Ik blijk zwanger te zijn. Wij hebben al zes kinderen, van wie twee zwaar lichamelijk gehandicapt. Vier maanden geleden ben ik bevallen van onze jongste en de gynaecoloog zei dat ik, omdat ik nog geen eisprong had, niet zwanger kon raken. Nu blijk ik wederom zwanger te zijn, heel kort. Zelf ben ik er blij mee, mijn man niet. Hij heeft oprecht in zijn hart gekeken en is tot de conclusie gekomen dat een zevende kind niet kan. Hij kan dat niet aan en ik snap hem oprecht. Hij is er erg verdrietig om, maar voelt dat hij deze beslissing moet nemen. Hoe zondig het is weet hij ook. Ik heb gehoorzaamheid aan mijn man beloofd en zal hem hierin volgen. Dit betekent een abortus, iets wat ik altijd onvoorstelbaar had gedacht, zo gruwel ik ervan, maar ik kan mijn man en gezin niet opgeven. Hoe kan ik mezelf dit ooit vergeven? Ompraten van mijn man is geen optie. Hemel en aarde zijn al bewogen en hij blijft bij zijn standpunt en ik snap hem ook en houd van hem. Ook het voldragen en adoptie zijn geen keuze voor hem. Het is geen botte kerel, maar iemand die echt er over heeft nagedacht en er ook verdriet om heeft. Wie heeft hier een integer advies, dus geen oordeel s.v.p.?

ADVERTORIAL

De zorgverzekeringen van Care4Life

De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?

Lees hier meer over onze principiële uitsluitingen.

De zorgverzekeringen van Care4Life

Antwoord

Beste vrager,

Het is wel een heel moeilijke situatie waarin u zich bevindt. Ik begrijp dat uw man er erg tegen opziet. Jullie hebt al veel te verwerken en te dragen met zes kinderen, van wie twee zwaar gehandicapt.

U houdt van uw man. Maar dat betekent nog niet dat je het in alles eens moet zijn met elkaar en je hem blindelings moet volgen. We zijn ook tot correctie aan elkaar gegeven. Het is toch niet zo dat u alleen verantwoordelijk bent voor deze zwangerschap. U hebt beide dit kind verwekt. De liefdesgemeenschap is een geschenk van God, maar wanneer daaruit een vruchtje voortkomt, dienen we die ook als een geschenk van God te aanvaarden.

U vraag advies.

1. Ik mis in uw schrijven de relatie met de Heere God, of het moest zijn dat hemel een aarde bewogen zijn. Ik adviseer: leg u alles in handen van de Heere en vertrouw op Hem. Dat geeft alleen vrede en rust.

2. U kunt uw man niet overtuigen, maar de Heere kan dat wel. Vraag aan de Heere of Hij het hart van uw man wil neigen. Samen bidden om Gods wil te doen, Die alleen heilig en goed is. Als hij niet samen wil bidden in deze zaak, doe het dan alleen. Misschien met uw predikant of ouderling.

U gaat een zeer zware weg. Zelf blij met de zwangerschap, maar uw blijdschap is tot verdriet en angst geworden. God beware u en uw man en kinderen. "Roep Mij aan in de dag der benauwdheid; Ik zal u er uithelpen en u zult Mij eren" (Ps. 50:15).

Ga met uw man of alleen praten bij het  Siriz VBOK. Arnhemseweg 23. 3811 NN Amersfoort. Tel. 033-4605070.

Hartelijke groeten en onze gebeden vergezellen u,
Ds. A. K. Wallet

Ps. Gedenk deze vrouw in jullie gebeden!

Lees meer artikelen over:

abortus
Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.K. Wallet

  • Geboortedatum:
    17-06-1939
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Schoonrewoerd
  • Status:
    Inactief
207 artikelen
Ds. A.K. Wallet

Bijzonderheden:

emeritus


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
26 reacties
Hanna
21-06-2012 / 16:57
wat een verdriet voor jullie...wij hebben sinds 2 weken ook 6 kinderen
(wonder van genade; allemaal gezond) en moesten ook ingewonnen worden voor onze jongste,
dus dat herken ik wel in je vraag/verhaal.
toch is het idd zoals de ds zegt;
als je met de Heere mag leven, dan geeft Hij rust, ook al is de situatie zorgelijk, maar Hij is én blijft een God van wonderen!

ik hoop dat je het advies van de ds aanneemt en gaat praten met Siriz, en dat je man meewilt!
en dat je géén abortus zal doen, het blijft toch jullie kindje wat van jullie samen is?
en ik denk dat je hierin mag kiezen voor het kind ondanks dat je man het niet wilt...

ik zou nog veel meer willen zeggen, je/jullie willen helpen, weet dat ik voor jullie zal bidden;
dat je het kindje zal houden, dat je man het ook zal willen houden, dat het gezond mag zijn en dat het bij jullie, na een goede zwangerschap op mag groeien!

Gods hulp en nabijheid toegebeden!
MvB
21-06-2012 / 16:58
Ik vind het heel erg, deze situatie voor jullie. Maar je hoeft je man niet te volgen als hij onbijbelse dingen van je vraagt. En abortus is per definite onbijbels. Ik hoop dat God je bewaart voor deze stap!! Ik ben er van overtuigd dat het meer kapot maakt dan je lief is.
MvB
21-06-2012 / 17:00
U schrijft dat u man vind dat hij deze beslissing moet nemen. Een man kan nooit de beslissing nemen tot abortus!!!!
marianne1188
21-06-2012 / 17:11
U schrijft dat u gehoorzaamheid hebt beloofd aan uw man... maar in gehoorzaameid aan God die boven uw man staat is abortus dus echt niet goed te praten, hoe liefdevol uw man ook is.
Roozemond
21-06-2012 / 17:23
Van harte eens met bovenstaande reacties.
Vraagstelster: van harte sterkte, we bidden voor jou/jullie.
Christian
21-06-2012 / 17:45
Als je besluit om tot abortus over te gaan, zal de doodsschreeuw van je kindje je altijd achtervolgen. Gehoorzaamheid aan uw man mag nooit ten koste gaan van gehoorzaamheid aan God. Waarom laat u het kindje niet adopteren?
Roozemond
21-06-2012 / 17:57
@Christian, daar heb ik ook aan gedacht, of pleegzorg... die is er ook gelijk na de geboorte. Elk kindje hoort gewenst te zijn, hoe dan ook. Dit grijpt me dan ook enorm aan maar ga er niet boven staan. Wel hoop en bid ik dat deze keuze tot abortus NOOIT zn doorgang zal vinden.
lia78
21-06-2012 / 18:16
Héél aangrijpend dit! Wij hebben zelf ook 2 kinderen binnen een jaar gekregen en tijdens de 9 maanden zwangerschap kon ik er niet blij om zijn: alle zorgen, verbouwing, veel te snel op elkaar. Kortom ik was erg opstandig. Inmiddels 8 jaar verder: We hebben zo`n lief zoontje, zo open, zo vrolijk, zo aanhankelijk. Nog steeds voel ik me schuldig dat hij toen niet welkom was. Lieve vrouw (en man) neemt u alstublieft geen overhaaste beslissing! Geef het nog éven de tijd. U zult later merken dat u kracht naar kruis (wat een naar woord als het een nieuw leven betreft...) zult krijgen. Ik hoop zo van harte dat u zult mogen merken dat de Heere uit en door kan helpen. Het zal niet altijd meevallen, en het zal best eens tegenvallen, maar als we ons leven in Gods hand mogen leggen, varen we altijd goed. U hebt nu al zoveel zorgen met twee ernstig gehandicapte kinderen, als daar straks ook nog de emotionele schade bij komt, die een abortus toch vaak veroorzaakt (en als ik uw noodkreet hierboven zo lees, kàn dat haast niet uitblijven!) dan word uw leven echt loodzwaar, ben ik bang. Wij bidden voor u, in al uw zorgen. We hopen dat de Heere het hart van uw man mag bewerken, zodat ook hij de leiding van God zal mogen zien en ervaren!
matthew
21-06-2012 / 18:26
Dit grijpt me erg aan, zelf zijn ik en mijn man al jaren aan het wachten op een kindje maar vanwege antipsychotica is zwanger worden eigenlijk onverantwoord, er kan dan een gehandicapt kind komen. Ik zou bijna willen zeggen: geef het dan aan ons.. Juist ook omdat ik denk dat pleegzorg en adoptie waarschijnlijk ook niet mogen, maar dat weet ik niet helemaal zeker.
Ik zal voor jullie bidden en hoop dat jullie laten weten het kindje te laten leven.
Flower19
21-06-2012 / 18:47
aangrijpend bovenstaande te lezen. hoe moeilijk de situatie ook is. Doe er alles aan dit kleine schepsel te houden
@matthew. ik begrijp hoe aangrijpend het voor jou is dit te lezen. zelf zien wij ook elke maand uit naar een zwangerschap, die helaas nog niet is gekomen. En dan abortus. De nood kan hoog zijn. Maar dan is dit niet DE oplossing
vlokje
21-06-2012 / 18:49
Ik heb de vraag een paar keer goed gelezen, en ik ben tot de conclusie gekomen dat er toch wel een paar merkwaardige details zijn.

Vraagstelster stelt dat de gynaecoloog zegt dat u niet zwanger kon worden omdat u nog geen eisprong had... Volgens mij zeggen gynaecologen dit niet zo stellig. Eerder wordt er van meet af aan gewaarschuwd direct na de bevalling weer voor anticonceptie te zorgen, want er is altijd een gerede kans op zwangerschap. Zelfs mijn minder deskundige kraamverzorgster gaf ons deze waarschuwing mee. Ieder vrouwenlichaam is anders, daar houdt iedere deskundige gynaecoloog rekening mee.

Verder zegt u dat u nog maar heel kort weer zwanger bent, en dan al zo'n vastbesloten beslissing van uw man? Ook dit vind ik wat bevreemdend. Zo'n ingrijpende beslissing in een paar dagen(weken) tijd al genomen?
Verder verbaast het mij als u 6 kinderen heeft, dat u er verder inderdaad niets christelijks over in uw vraag vermeldt.
Vermoedelijk bent u christelijk, en dan worden oplossingen toch niet in deze hoek gezocht....
Talloze manieren om bijstand op een andere manier te zoeken lijken mij meer voor de hand liggend. 6 kinderen krijgen van God, en de 7e dan niet meer?

Er kunnen toch misschien gesprekken plaatsvinden met een vertrouwenspersoon of kerkenraadslid. Of binnen de familie/vriendenkring zoeken naar oplossingen, waarbij u niet een beslissing hoeft te nemen, die u zeker als vrouw uw leven lang zal achtervolgen. Een man kan en mag hierin nooit het laatste woord hebben, als er al een negatieve beslissing zou genomen kunnen worden.

Ik vraag mij trouwens ook sterk af of abortusklinieken u zullen behandelen als u zelf niet geheel achter uw keuze zou staan.
Al met al vind ik de vraagstelling wat wonderlijk in elkaar zitten, maar ik kan me vergissen.
rian2
21-06-2012 / 20:17
Bid en vlucht tot Jezus....Leg je verdriet en zorgen bij Hem neer.
ik geloof dat Hij jullie zal helpen.
Abortus kan toch niet.....dat lieve kindje in je buik dood maken.
Je krijgt spijt.....het zal je achtervolgen.... En je doet er de HEre verdriet mee..
in gebed bij jullie....
hendrika80
21-06-2012 / 21:01
Ik kan me voorstellen dat Het nu al druk is met 6 kinderen! Maar er zijn toch ook instellingen die (thuis) kunnen helpen als de moeder Het niet aankan? En misschien kan familie helpen?
Sterkte ermee!
Pol
21-06-2012 / 21:14
Doe geen dingen waar je zelf niet achter staat. Ga naar de Heere en neem kontakt op met die stichting, die mensen zijn ervoor om jullie te helpen. We bidden voor jullie.
Josi87
21-06-2012 / 22:18
Wat ik eens hoorde was dat een vrouw haar baby in de moederschoot wilde weg laten halen (abortus dus) omdat ze 'er al te veel had'. De arts adviseerde: waarom zou u dan niet de oudste vermoorden? Die heeft al een tijdje geleefd. Dit kind begint nog maar net. Klinkt cru, maar het zijn beiden kinderen met een zieltje voor de eeuwigheid. Veel sterkte!
Hopelijk bedenken u en uw man zich, door het bidden aan Zijn genadetroon.
Roeltje
21-06-2012 / 22:31
Idd erg opmerkelijk verhaal. Twee dingen vallen me op. In eerste instantie het tegen zijn op een abortus en ten tweede: ‘ ik heb gehoorzaamheid aan mijn man beloofd en zal hem hierin volgen’. Zou deze vraag misschien geformuleerd zijn door iemand die denkt dat binnen onze gezindte de vrouw koste wat kost de man moet volgen? Dat beeld heeft de buitenwereld nl. wel van ons.
Mocht ik het verkeerd hebben dan sluit ik me van harte aan bij het antwoord van de dominee en de aanvullende reacties!
Christian
21-06-2012 / 22:37
Heb er nog even over na zitten denken - met alle respect voor de situatie (met gehandicapte kinderen). Uit uw bericht begrijp ik dat uw moedergevoel u ingeeft dat u uw kindje wilt laten leven. Het is vooral uw man die hier aandringt op abortus (hoewel het hem verdrietig maakt).

Theoretisch gezien is er in dat geval nog een andere oplossing: u laat het kindje in leven en u vermoordt uw man. Daarna is er niemand meer in uw omgeving die voorstander is van abortus.

Toch hoop ik dat u dat NIET zult doen en dat dit voorbeeld duidelijk maakt dat het doden van mensen een merkwaardige en hoogst onwenselijke 'oplossing' is voor dit soort omstandigheden.
Sophie27
21-06-2012 / 23:15
Nooit zal ik jou meer kunnen zien
Spijt benauwd mij telkens weer
Die ene daad kwam door mijn schuld
Het achtervolgt mij keer op keer

Nooit zul jij gekoesterd zijn
en met tederheid omringt
Schuld en schaamte blijven bij
Dat is wat mij steeds bespringt

Nooit zal ik het kunnen weten
Of je zoon of dochter bent
Met een mama o zo trots
Die jouw lach in mij herkend

Nooit zal ik je horen lachen
van plezier en heel veel pret
Of een boze mond ontvangen
wat later weer wordt rechtgezet

Nooit zal ik je kunnen roepen
Jij hebt nooit een naam gekend
Alles had ik mooi gevonden
Vaders trots is wie jij bent

Nooit zal ik je kunnen zeggen
Dat je alles was voor mij
Toen zag ik dat niet als nu
Nu is jouw dood zo heel dichtbij

Nooit zal ik jouw papa zijn
De spiegel ziet de moordenaar
De dwang brak eens mijn vaderhart
En raakt in mij de teerste snaar
Sophie27
21-06-2012 / 23:18
De Heere zegene jullie en behoedde jullie
De Heere doe Zijn aanschijn over jullie en zei jullie genadig
De Heere verheffe Zijn aangezicht over jullie en geve jullie vrede

Antipsychotica en zwangerschap kunnen echt samen! Ga eens in gesprek met een psychiater en een gyneacoloog, je zal dan onder begeleiding van een gyn komen te staan en krijgt meer echo's, maar het risico op een gehandicapt kind is zeer klein...

En voor alle mensen die zo graag papa en mama willen worden, maar nog een onvervuld verlangen hebben: ik bid voor jullie, dit moet een wrange vraag zijn die weerstand en opstand oproept.
Maar de Heer zal uitkomst geven!!
vlokje
21-06-2012 / 23:40
Ik ben een klein beetje bang dat deze vraag geen zuivere vraag is. Als ik me vergis, dan mijn hartelijke excuses, maar misschien wil refoweb hier alert op zijn. Er komen zoveel intense gevoelens bij allerlei mensen naar boven, en dat vind ik persoonlijk te erg als dit geen echte vraag zou zijn.
Mensen met dergelijke diepingrijpende problemen dienen niet op refoweb tot een beslissende conclusie te komen,maar dringend professionele hulp gaan zoeken.
Hopelijk neemt de redactie dit serieus.
Je kunt niet (meer) reageren op dit bericht. De reactiemogelijkheid is niet geactiveerd of de uiterste reactietermijn van 1 maand is verstreken.

Terug in de tijd

Het boek Judith

In een boek over ethiek, geschreven door een rooms-katholieke leraar, wordt bij het onderdeel christelijke levensbeschouwing het boek Judith aangehaald. Judith staat niet in mijn Bijbel. Wat is dit vo...
Geen reacties
21-06-2010

Onbekend meisje benaderen

Ik ben verliefd op een meisje die mij helemaal niet kent en nooit gezien heeft. Is het niet vreemd om zo'n meisje te benaderen? En hoe kom ik met zo iemand in contact? Ze woont ook nog ver van mij van...
Geen reacties
21-06-2003

Teveel prikkels in kerkdienst

In mijn hoofd is het vaak zo druk en zo vol dat ik graag op zondag thuis de preek luister. Thuis hoor ik veel meer dan in de kerk met alle prikkels. Meeschrijven in de kerk lukt me ook niet; het gaat ...
23 reacties
21-06-2024
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering