Zwart gekleed

'Wat geldt is dat men altijd netjes en onopvallend gekleed moet zijn en de mode van de tijd niet achternaholt. Dat men de kleding gebruikt waar ze ons voor gegeven is, zoals we in Genesis 3:21 lezen. Dus zedig en niet aanstootgevend. Draag die kleding waar je overal mee kan komen, ook in Gods huis'.

Helemaal mee eens we lopen er wel naders bij dan in de vijftiger jaren en over tien jaar weer anders dan nu. Ook refo's gaan met de mode mee.

De tijd heelt alle wonden en ook kledingvoorschriften.
M.a.w we gaan gewoon met onze tijd mee.

Als christenen zijn we mensen met een belangrijke boodschap!
als we onrespectvol overkomen dan zal onze boodschap meteen bij voorbaat verworpen worden.
kleding spreekt. ook onopvallende kleding spreekt.
we mogen m.i. best gezien worden, zolang het maar geen hindernissen voor ons getuigenis oproept.

Als we mogen weten dat onze zonden gereingd zijn door het bloed van Christus zouden we eigenlijk iedere dag in het wit gekleed moeten zijn.

Hoorde pas een mooie preek waarin ds. kleding aanhaalde: is het verhullend of etalerend?!

Ik draag zelden zwarte kleding, wel met het HA en bij rouwdiensten/begrafenissen. Verder staat het me gewoon absoluut niet, maakt me heel bleek.

Je hoort wel eens mensen zeggen, het moet te zien zijn aan je praat, daad, gewaad. Dat klopt, van harte mee eens! Maar hoe je die drie dingen vervolgens invult, daar zij een ieder in zijn eigen gemoed ten volle voor verzekerd!

Ik draag altijd zwart. En dat zonder enige reden, ik voel me er gewoon prettig bij.

Toen ik nog in het bedrijfsleven werkte vroeg iemand me: "zeg, dat je altijd in het zwart loopt hè, heeft dat met je geloof te maken?

Toen kwam ik op een gereformeerde school te werken en toen vroegen de leerlingen: "zeg meneer, u loopt altijd in het zwart, bent u gothic?

Je blik op kleding, en op alles eigenlijk, wordt gevormd door waar je vandaan komt en waar je heen gaat. Je blik is dus altijd gekleurd. Maak je er dan ook niet al te druk om.

Laten we er gewoon nuchter over blijven denken. Niet doorslaan naar de ene of de andere kant. We hoeven van de mode geen afgod te maken, maar als we niet met de tijd mee mochten gaan liepen we nog in berevellen.

Bovendien had Jozef een nogal kleurige rok en had de Heere Jezus zelf zo'n mooi gewaad dat de Romeinse soldaten het zonde vonden om het te verscheuren.

Die tekst staat trouwens in Prediker 9 vers 8: Laat uw kleding te allen tijde wit zijn en laat op uw hoofd geen olie ontbreken.

Verder ben ik het eens met de laatste alinea van Roozemond. Kleine aanvulling: Ik denk wel eens dat het vooral te zien is aan wat je juist NIET zegt, doet en draagt...

Volgens mij is er tegenwoordig nog een handjevol mensen die werkelijk altijd in het zwart gaat omdat dat bij een bekeerde zou passen. Ik heb veel zware belevingen gezien, maar dit zie je toch niet echt veel meer.

Plderoos: Grappig om te weten, ik zie je nu voortaan voor me achter je computertje in 't zwart.... ik dacht echt aan rood en fleurig.... zo zijn je reacties altijd, dus dacht ik dat erbij...
Zo zie je dat idd iedereen bij iets (iemand) een beeld heeft, en ook bij zwart...

Zelfs een kleur linken we nog aan het geloof. Ik neem graag de natuur als voorbeeld. Werkelijk alle kleuren zijn uitbundig aanwezig. Als heel de schepping voor God vervloekt is door de zonde, en kleurig in zijn ogen verwerpelijk zou zijn, zou God dan ook niet daar alle kleur ZELF uit weggenomen hebben? Zou Hij echt willen dat wij allemaal in het zwart gaan....?

@Roozemond,
Niet om vervelend te doen, maar wat is de reden dat je zwart draagt tijdens het HA?
Het HA is toch een feestelijke gebeurtenis waar je juist dan kleuren moet dragen of zie ik dat verkeerd?

@dkw: mag je gerust vragen. De kerk heeft vele tradities, dit is er ook 1. Velen denken dat de avondmaalsdiensten bij ons in het teken staan van somberheid, rouw, zondaar zijn, maar dat beeld is absoluut onjuist! Ook bij ons zijn het diensten vol gepaste vreugde en liefde voor Hem! En tja, ik heb er persoonlijk niets geen moeite mee om me in deze dingen aan te passen.

Dank voor je reactie Roozemond.
Dit vind ik getuigen van een liefdevolle houding ten opzichte van je gemeente!

@dkw: graag gedaan!

@plderoos, gaat gij de gansche dag in het zwart? Dat verbaasd me, net als vlokje, zeer. En dat helemaal zonder reden? Hoe moet ik me dat voorstellen? Zwarte broek, zwart overhemd of trui?
Bij ons op de reformatorische scholen is er een enkeling die er zo bijloopt. Vaak gaat het dan om een godsdienstleraar. Ik krijg er altijd een ongemakkelijk gevoel van maar dat ongemakkelijke gevoel kan ik me ten opzichte van jou niet voorstellen…
Misschien een reden dat je nog wel eens knoeit op je kleding? ;)

Jules Deelder en Maarten van Rossem zijn ook altijd in het zwart gekleed en die zijn niet christelijk.
Maar of jullie die kennen?
@pldroos is wel christelijk, iedereen mag van mij in het zwart lopen, zwart staat mij ook wel, maar blauw beter.

Ik loop ook heel vaak in het zwart.
Vroeger deed ik dat omdat ik dacht dat dat zo hoorde bij een christen en dat goed zou zijn.

Nu denk ik daar gelukkig heel anders over en heb ik ook andere kleuren, maar zwart vind ik erg mooi en goed staan om te dragen en daar voel ik me fijn in.
Uitspraak van ds Vergunst:

Inderdaad, een dresscode kan heel wettisch zijn. Als je denkt dat zwart en donker blauw je een beetje beter maakt in de ogen van de Heere, dan begrijp je inderdaad niets van het evangelie. Alleen in het kleed van de gerechtigheid van de Jezus Christus waardoor we alleen voor God kunnen bestaan. Maar om bepaalde normen te formuleren die in Gods Woord worden aangereikt is niet wettish maar is de wet van God verwoorden.
Onze kleding- en gedragswijze moet altijd geregeerd worden door de wet van liefde (Rom. 14). De Bijbel legt dus geen preciese lijnen over wat is niet aanvaardbaar en wel aanvaardbaar. Het blijft in de normen. Er zijn dus ook echt dingen die vallen in de 'vrijheid.' Of dat ik nu rood of blauw draag is een vrijheid die ik heb. Maar als ik daarmee mij geestelijke broeder of zuster beledig of bezeer, dan moet ik mijn vrijheid niet uitleven. Dat gaat Gods norm in Rom. 14 ons onderwijzen dat ik mijzelf een stukje christelijke vrijheid ontzeg om mijn medegelovigen niet te bezeren of te verleiden tot zonde. Persoonlijk vind ik zwart enorm saai maar het behoort bij mijn positie als predikant, althans in onze kringen. Ik heb er daarom geen moeite mee om dat te doen; dat ‘hoort’ nu eenmaal zo. Een politieagent loopt ook met een uniform en dat ‘hoort’ zo maar het is natuurlijk geen bijbelse wet!
< einde citaat>

@dkw: mooi stukje!

@ Vlokje en Roeltje, hahaha, Nou ja, ik zeg altijd maar, ik loop in het zwart want ik ben zelf al kleurrijk genoeg HAHA ik heb een jaartje of wat geleden eens gekleurde overhemden gekocht. En dan kijk ik naar beneden en vind het helemaal niks, snel de kast weer volgehangen met zwarte :D

Is heel handig. Ik ben praktijkleraar en al dat stof valt op mijn zwarte blouse niet op *NOT* XD

beste vraagsteller,

Ik denk dat best veel (jongere) mensen uit de refo-kring hier mee kunnen worstelen. Als God in je leven komt en je wil Hem geen verdriet doen en je naaste ook niet kwetsen dan ben je bang het verkeerd te doen. Dus kan de vraag zich opdoen, moet ik nu zwarte kleding gaan dragen? Moet je dan ineens een dag gaan shoppen en je hele garderobe vernieuwen? Ik heb daar altijd zulke rare gevoelens bij gehad en het iig nooit gedaan. Als ik als kind iemand compleet in het zwart tegenkwam werd ik altijd een beetje bang. Ik zou absoluut niet met zo iemand durven praten. Dus om geen enorme afstand te creeeren tussen jezelf en andere mensen in je omgeving zou ik het niet zo snel doen. Ook kan ik me zo voorstellen dat het 'zwart' een aanklacht tegen jezelf kan worden. Je loopt er heel vroom bij terwijl het een grote puinhoop vanbinnen kan zijn. Maar goed, ik heb wel respect voor mensen die dat vanwege overtuiging wel dragen hoor. Absoluut!
Ik ken ook een jonge vrouw die voor het eerst aan het H.Avondmaal ging, speciaal daarvoor zwarte kleding ging kopen en vanaf die tijd is winkelen een strijdpunt voor haar. Ze heeft het idee dat er nu van haar 'verwacht' word dat ze in het zwart loopt, en ze vind het een vreselijke kleur, het maakt haar bleek en ze wil gewoon haar kleding blijven dragen. Dus de duivel kan het ook nog gebruiken.

Samengevat: het is, zeker voor jongere mensen, helemaal niet meer zo aan de orde dat ze in het zwart gaan lopen. Maar ik denk dat woonplaats en gemeente erg bepalend kan zijn hierin.
En als God je bekeerd ga je vragen: Heere, wat wilt U dat ik doen zal. En is je druk maken om kleding juist helemaal niet meer belangrijk.

p.s Ik heb wel eens gehoord dat Nederland het enige land ter wereld is waar mensen in het zwart aan het H.Avondmaal gaan...

Eerlijk gezegd denk ik dat we God er wel verdriet van moet hebben als we net doen alsof Hij zo'n strenge starre Vader is die alle bewegingen van Zijn kinderen tot in de kleinste details aan regels en banden heeft gelegd.

Gal.5:1 Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten.
13 Want u bent tot vrijheid geroepen, broeders, alleen niet tot die vrijheid die aanleiding geeft aan het vlees; maar dien elkaar door de liefde.

Altijd wat...ben het met je eens.
En in het zwart aan het H.A. deelnemen per gemeente erg verschillend.
Bij ons is het niet gebruikelijk...

Bij ons is het ook niet gebruikelijk.
Snap de reden er eigenlijk niet goed van. De gemeentes die dat als gewoonte hebben lopen ws doorgaans ook in donkere kleding.
Bedroefd over de zonden, maar toch ook dankbaar dat Christus voor ons geleden heeft? Verschilt idd per gemeente, en de één legt meer nadruk op bepaalde zaken dan de ander.

Heb ooit gehoord dat een vrouw eens klaar stond om naar de kerk te gaan. Het was H.A. Deze ds wilde graag de mensen in het zwart aan de tafel hebben. Ze stond daar in haar zwarte jas en zwarte hoed. Toen ze naar buiten wilde gaan, heeft ze zich af gevraagd 'ga ik voor deze dominee aan het H. A. of voor God? Ze heeft zich om gedraaid, en haar zwarte kleren uitgedaan. Ze trok haar grijze jas aan en zette haar grijze hoed op. In deze kleren kwam ze iedere zondag in het huis van God.